ΜΕΛΕΤΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΛΙΜΕΝΑ ΚΑΤΑΠΟΛΩΝ ΑΜΟΡΓΟΥ
Η «Μελέτη Αναβάθμισης Λιμενικών Εγκαταστάσεων Λιμένα Καταπόλων Αμοργού» εντάχθηκε για χρηματοδότηση σε πρόγραμμα μελετών για ωρίμανση έργων επόμενης προγραμματικής περιόδου 2021-2027 με φορέα χρηματοδότησης το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Φορέα Πιστώσεων την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και δικαιούχο το Δήμο Αμοργού.
Το λιμάνι των Καταπόλων Αμοργού είναι το κεντρικό λιμάνι του νησιού της Αμοργού το οποίο εξυπηρετεί την ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού, τα αλιευτικά σκάφη, τα τουριστικά σκάφη και προγραμματίζεται επίσης και η λειτουργία υδατοδρομίου. Επομένως είναι απαραίτητη η δημιουργία λιμενικών υποδομών και η πρόβλεψη για εύκολη πρόσβαση και αποχώρηση των εξυπηρετούμενων επιβατών από και προς το λιμάνι.
Η μελέτη περιλαμβάνει προτάσεις για την αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων στο λιμάνι Καταπόλων Αμοργού. Η μελέτη είναι συνολική και λαμβάνει υπόψιν τις υπηρεσίες που θα προσφέρονται στο λιμάνι, την ορθή χωροθέτηση και κατασκευή των απαραίτητων υποδομών καθώς και συγκοινωνιακή μελέτη για την κάλυψη των αυξημένων αναγκών.
Συγκεκριμένα στη μελέτη περιλαμβάνονται:
- Λιμενική μελέτη επισκευής & υποβρύχια επιθεώρηση προβλήτα
- Ακτομηχανική μελέτη προέκτασης παραλιακής οδού
- Συγκοινωνιακή μελέτη λιμένα Καταπόλων Αμοργού
- Περιβαλλοντική Μελέτη λιμένα Καταπόλων Αμοργού
- Γεωτεχνικές εργασίες ελέγχου κρηπιδώματος λιμένα Καταπόλων Αμοργού
- Μελέτη διευθέτησης τμήματος ρέματος στο δρόμο πρόσβασης στο λιμένα Καταπόλων Αμοργού
Ο Δήμος Αμοργού προχώρησε στην ανάθεση της παραπάνω μελέτης στην εταιρεία «ΥΔΡΟΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΗ Α.Ε» σύμφωνα με το αρ. πρωτ. 5180/08-11-21 συμφωνητικό με συμβατική ημερομηνία παράδοσης τους 12 μήνες. Επίσης στα πλαίσια της μελέτης ανατέθηκε σύμφωνα με το αρ. πρωτ. 5582/01-12-21 συμφωνητικό, η εκτέλεση γεωτεχνικών εργασιών ελέγχου κρηπιδώματος λιμένα Καταπόλων Αμοργού και η σύνταξη γεωτεχνικής-γεωλογικής αξιολόγησης στην γεωλόγο-γεωτεχνικό κ. Σταυράκη Πηνελόπη, η οποία έχει παραδοθεί. Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος και με σκοπό να ολοκληρωθεί σωστά η μελέτη έχουν δοθεί δύο χρονικές παρατάσεις από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Αμοργού. Η ανάδοχος εταιρεία έχει υποβάλει προτάσεις οι οποίες έχουν παρουσιαστεί σε συγκέντρωση στην Τοπική Κοινότητα Καταπόλων στις 2 Νοεμβρίου 2022 και επίσης έχει γίνει συνάντηση για να συζητηθεί το θέμα από ιδιώτες μηχανικούς που δραστηριοποιούνται στο νησί της Αμοργού.
Τελικά ο μελετητής υπέβαλε τέσσερις προτάσεις οι οποίες τίθενται σε δημόσια διαβούλευση από σήμερα 24 Μαρτίου 2023 έως τις 3 Απριλίου 2023. Αφού ολοκληρωθεί η διαβούλευση θα προκριθεί μία πρόταση η οποία θα προχωρήσει σε στάδιο οριστικής μελέτης. Στη συνέχεια η μελέτη θα θεωρηθεί από την Τεχνική Υπηρεσία και θα παραληφθεί από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Αμοργού. Τέλος θα πρέπει να ληφθούν οι απαραίτητες αδειοδοτήσεις από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΤΑΠΟΛΩΝ ΑΜΟΡΓΟΥ
H Ισπανία αλλάζοντας τις επιλογές της, επενδύοντας στην ποιότητα κι όχι στην ποσότητα, αυτή την στιγμή κατατάσσεται στην 3η θέση της ετήσιας έκθεσης “Travel & Tourism Development Index 2021” σύμφωνα με το World Economic Forum, ενώ η Ελλάδα στην 28η κι αυτό διότι ως χώρα εξακολουθούμε να επενδύουμε στον μαζικό τουρισμό κι όχι στην αειφορία και στην ποιότητα ζωής. Η κυβέρνηση της Ιταλίας υπέγραψε νομοθετικό διάταγμα με το οποίο απαγορεύει από την 1η Αυγούστου στα κρουαζιερόπλοια, να φτάνουν μέχρι την πόλη της Βενετίας και μεις ως Δήμος θέλουμε να δημιουργήσουμε υποδομές γι’ αυτά.
Αυτή την στιγμή στην Αμοργό το νερό είναι πολύ κακής ποιότητας. Στις βρύσες των σπιτιών τρέχει θάλασσα. Δεν έχουμε γιατρούς. Το ήδη υπάρχον οδικό δίκτυο είναι σε μαύρα χάλια. Έργα μικρότερης κλίμακας έχουν σοβαρές κακοτεχνίες και δίνουμε προτεραιότητα σε λιμενικά και συνοδά έργα για να εξυπηρετηθούν κρουαζιερόπλοια; Σαφώς και ο λιμένας των Καταπόλων επιδέχεται βελτίωσης. Ωστόσο οι βελτιώσεις αυτές πρέπει να εξυπηρετούν πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Ως προς την 1η πρόταση, ο ίδιος ο μελέτης αποδέχεται ότι η κατασκευή του έργου είναι δύσκολη κι ότι θα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στο απόπλου πλοίου με βοριάδες.
Σ’ όλες τις προτάσεις αναφέρεται : «Όχληση και διακοπτόμενη λειτουργία του λιμένα Καταπόλων κατά την φάση κατασκευής των έργων.» Δεν αποσαφηνίζεται το χρονικό διάστημα. Γνωρίζουμε όλοι ότι έργα μικρότερης κλίμακας κωλυσιεργούν, παρατείνονται. Ένα έργο τόσο μεγάλης κλίμακας πόσο καιρό θα κάνει να αποπερατωθεί; Πόσο καιρό θα είναι κλειστό το λιμάνι και κάτοικοι κι οι επαγγελματίες σε επισφάλεια; Πόσο καιρό τα Κατάπολα θα είναι ένα τεράστιο εργοτάξιο, δημιουργώντας αλγεινή εντύπωση;
Επιπροσθέτως στην 4η πρόταση που την κάνουν οι μηχανικοί του δήμου ο μελετητής αναφέρει στα θετικά ότι «Ο υφιστάμενος λιμένας παραμένει όπως είναι». Δεν είναι οξύμωρο από την μια μεριά να προτείνει έργα τεράστιας κλίμακας με τεράστια κόστη κι από την άλλη να θεωρεί θετική την παρούσα κατάσταση;
Σαφώς και πρέπει να δημιουργούνται υποδομές. Ωστόσο οι υποδομές που προτείνονται ως προτάσεις από τον μελετητή καταστρέφουν τον μοναδικό χαρακτήρα του νησιού με μη αναστρέψιμες καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία, τους κατοίκους και την ποιότητα ζωής μας.
Σε πρόσφατο άρθρο της Καθημερινής λέει παλιός κάτοικος του νησιού «Στην Μύκονο το 70% – 75% της γης είναι σε ξένα χέρια». «Μεγάλο ποσοστό (από αυτό) ανήκει σε funds και πολλά ακίνητα σε υπερπόντιες εταιρείες, διαφεύγοντας έτσι του εγχώριου φορολογικού καθεστώτος». Με τέτοιες «επενδύσεις» εκεί θα οδηγηθεί κι η Αμοργός. Αν αυτό θέλετε, ειλικρινά λυπάμαι. Αυτός ο τόπος έχει πολλά ιδιαίτερα και μοναδικά χαρακτηριστικά. Οφείλουμε όλοι να τα σεβαστούμε, να τα αναδείξουμε. Χωρίς αυτά δεν θα υπάρχει μέλλον για μας και τα παιδιά μας κι εν τέλει δεν θα υπάρχει Αμοργό. Αυτές οι προτάσεις δεν είναι υποδομές αλλά επιβολές μια καταστροφικής βαρβαρότητας.
Υ.Γ: Υπάρχει ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ» για την Αμοργό, γαλλικής παραγωγής της S. Keskinides με τίτλο «Όταν ο κίνδυνος ερχόταν από την θάλασσα, από γαλλικό κανάλι τεράστιας εμβέλεια. Πάντα ο κίνδυνος σ’ αυτό τον τόπο ερχόταν από την θάλασσα. Είναι ντροπή να του ανοίγουμε τον δρόμο με τέτοιες προτάσεις.
The beauty of Amorgos does not need an upgrade. Making the island more commercial, takes away from it’s uniqueness and thus, the draw of nature-loving tourists. I am an American who has spent time in Amorgos and after experiencing it’s nearly “untouched” land, I have recommended to thousands to visit (through my show). Each Greek Island entices a different type of visitor. Part of what makes Amorgos magnetic is its wild side and the draw of healers & seekers. For those who want a more built-up island, they have plenty of islands to choose from! Please preserve the raw state of Amorogs and this is what makes it stand out from it’s neighboring islands.
NO to this suggestion!
Large projects with existential effects.
WHO IS TAKING FULL RESPONSIBILITY FOR THE FULL RESULT?
Where are the comparative studies to show the effects of such a massive violation of amorgian greek and world history. To even consider this with such a scarce preparation of the effect to the local culture, in addition to the fauna makes anyone taking decisions
very poor in preparatory skills.
Honor the cultural protected values.
Minoan archeological protected area.
Long term values are diamonds that should be kept safe with you Dimos of amorgos and shared only with these able to appreciate.
The legal effects where the rights of citizens and children both according to European OVERRULING law in Addition to applicable Greek Law are plenty!
We do ask you to postpone this to prepare properly and for a longterm ecological healthy island. This is your PRIMeE instructions when you decided to be looking after the island.
Ονομάζομαι Φρειδερίκος Κρόσμαν, είμαι πολιτικός μηχανικός, κατοικώ και εργάζομαι στα Κατάπολα. Ένα έργο, που πρόκειται να καθορίσει τα Κατάπολα (και σε μεγάλο βαθμό όλο το νησί) για τις επόμενες δεκαετίες, οφείλει κανείς να το προσεγγίσει πολύ προσεκτικά.
Τα Κατάπολα πέρα από λιμάνι είναι και οικισμός. Πιο συγκεκριμένα, παραδοσιακός οικισμός, ο οποίος παρά τις μεταβολές που έχουν δεχτεί τα νησιά μας, έχει καταφέρει με μετριοπαθή ανάπτυξη να διατηρήσει το χαρακτήρα του. Δεν είναι ένα απλό λιμάνι, ένα σημείο απόβασης, στο οποίο κατεβαίνουν οι κάτοικοι και επισκέπτες και δεν επιστρέφουν. Πρόκειται για ένα παραλιακό μέτωπο, που έχει ζωή και λαμβάνουν χώρα πολλές δραστηριότητες της καθημερινότητας μάς.
Οι μελέτες κινούνται όλες στο ίδιο μήκος κύματος και έρχονται σαν βόμβα να μετατρέψουν το γραφικό αυτό σημείο των Καταπόλων σε ένα μικρό Πειραιά, δηλαδή σε ένα σημείο του νησιού, που θα αποτελεί υποδοχέα πλοίων, κρουαζιερόπλοιων, οχημάτων, τουριστών κτλ., οι οποίοι θα επιστρέφουν εκεί μονάχα για να φύγουν.
Αρχικά, η μελέτη προσπαθεί να μας πείσει για την ανάγκη να επενδύσουμε ως νησί στα κρουαζιερόπλοια. Η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική. Η ύπαρξη τέτοιού είδους μαζικού τουρισμού υποβαθμίζει συνολικά την Αμοργό για να επωφελούνται λίγοι. Ήδη από το περασμένο καλοκαίρι, όπου είχαμε συχνές επισκέψεις τέτοιων πλοίων, το λιμάνι των Καταπόλων ήταν γεμάτο λεωφορεία που πηγαινοέφερναν τον κόσμο στο Μοναστήρι και σε άλλα σημεία του νησιού υποβαθμίζοντας και τα σημεία ενδιαφέροντος (μνημεία, παραλίες κτλ.) αλλά και τα Κατάπολα. Όλα αυτά για κανένα απολύτως όφελος. Δεν είναι τυχαίο πως όλα τα λιμάνια της Μεσογείου δίνουν αγώνα για να τα διώξουν. Εμείς εν έτη 2023 αντί να μάθουμε από τα λάθη των άλλων, καλούμε τα κρουαζιερόπλοια στο νησί και τους δημιουργούμε υποδομές ξοδεύοντας δημόσιο χρήμα!
Ταυτόχρονα, η μελέτη θέτει ως στόχο την αποσυμφόρηση του λιμανιού (από τη συμφόρηση που η ίδια προωθεί). Το αποτέλεσμα θα είναι κι αυτό τελείως διαφορετικό. Μέχρι τρία καράβια θα δένουν στην προβλήτα (με το ένα να είναι πλαγιοδετημένο κρουαζιερόπλοιο) δημιουργώντας σταθερή όχληση και επιβάρυνση στους κατοίκους και επαγγελματίες. Ωστόσο, σα να μην έφτανε αυτό, η προτεινόμενη περιφερειακή οδός πάνω στις αρχαιολογικές ζώνες Β και Α της Μινώας για τα βαρέως τύπου οχήματα θα μεταφέρει το θόρυβο και την όχληση και πάνω από τα σπίτια του οικισμού για να καταλήξει στον κάμπο και τα περιβόλια πριν φτάσει στη ΔΕΗ. Ο περιφερειακός θα αποτελέσει το ‘’κερασάκι στην τούρτα’’ ενός έργου, που θα αλλάξει τα Κατάπολα για πάντα. Οι έντονες κλίσεις της Μινώας θα οδηγήσουν σε εκτεταμένους εκβραχισμούς δημιουργώντας μια χαίνουσα πληγή στο παρθένο βουνό.
Κομμάτι της παραλίας ‘’Κάτω Ακρωτήρι’’ θα θυσιαστεί για τις ανάγκες τις οδού, ενώ από τη στιγμή που θα γειτνιάζει με υποδομές τόσο μεγάλης κλίμακας κανείς δεν πρόκειται να την επισκέπτεται. Άραγε στο μέλλον, θα επιτρέπεται να βρίσκονται οι λουόμενοι ακριβώς δίπλα στα υδροπλάνα;
Η μελέτη Φέρουσας Ικανότητας της Αμοργού σκοπίμως ερμηνεύεται λανθασμένα. Ο μελετητής της Φ.Ι. αναφέρει πως το δίκτυο μάς είναι επιβαρυμένο συνολικά και συνεπώς το νησί μας δεν αντέχει παραπάνω οχήματα γενικότερα. Δεν προτείνει ωστόσο τη βελτίωση της κυκλοφορίας στους υποδοχείς του με σκοπό να διοχετεύονται κατά μήκος του δικτύου περισσότερα.
Η μελέτη από μόνη της αναφέρεται σε έργα μεγάλης κλίμακας. Το λιμάνι χρειάζεται βελτιώσεις, χρειάζεται υποδομές, αλλά πάντα με σεβασμό στην αρχή της κλίμακας και στο μέγεθος της Αμοργού. Οι λύσεις και οι παρεμβάσεις πρέπει να επικεντρώνονται στο ήδη επιβαρυμένο και κατειλημμένο από τον άνθρωπο περιβάλλον. Όχι πάνω στο αδόμητο βουνό της Μινώας και στα περιβόλια του κάμπου. Το παράδειγμα του Ξυλοκερατιδίου, όπου ακυρώθηκε το φαραωνικό έργο της μαρίνας πριν χρόνια και σήμερα έχουμε ένα όμορφο αλιευτικό καταφύγιο, θα έπρεπε να αποτελεί οδηγό και σε αυτή την περίπτωση.
Το όραμα για το μέλλον του νησιού, δεν μπορεί να είναι πως θα δημιουργήσουμε υποδομές για να φέρνουμε όσο περισσότερα οχήματα γίνεται, αλλά το πώς θα έχουμε επισκέπτες με τη λιγότερη δυνατή επιβάρυνση.
Αγαπητέ «συντοπίτη» διότι εμείς οι γνήσιοι Αμοργιανοί θέλουμε να αγκαλιάζουμε όσους ξένους προσπαθούν να ενσωματωθούν στην Μικρή Τοπική Κοινωνία του Νησιού μας .
Τα σχόλια σου με έχουν μπερδέψει και ενώ θέλω να τα δω καλοπροαίρετα κάπου σε χάνω .
Το Βουνό μας δεν επηρεάστηκε από τον Μεγαλύτερο σεισμό της Χώρας η έναν από τους μεγαλύτερους και ένας δρόμος που θα βελτιώσει της ζωές μας θεωρητικά θα δημιουργήσει θέμα ?
Θυμάμαι τον πόλεμο κάποιων όταν έπρεπε πάλι για το καλό του νησιού και των θαλάσσιων υδάτων να υλοποιηθεί ο βιολογικός .
Θυμάμαι πάλι τον πόλεμο όταν έπρεπε να γίνει ο κεντρικός δρόμος προς την χώρα .
Ας μην βλέπουμε κοντόφθαλμα την πρόοδο και τον αγώνα κάποιων ευτυχώς επίμονων συντοπιτών μας .
Θα τους στηρίξουμε επώνυμα
Λουκάς Δεσποτίδης
https://www.linkedin.com/in/loukas-despotidis-40980227/
As a resident whose home would be directly impacted by such a project as we are on the proposed alignment, we respectfully oppose the project as presented.
We are all for development, but development should be smart and reasoned. This initiative is neither.
For a variety of reasons, this project should not move forward because it will irreparably damage the archeological value of Ancient Minoa, degrade the natural environment and erase the traditional aspects that speak to the authenticity of Katapola and Amorgos.
Should this project continue to advance we will organize a legal action through the courts to stop this initiative. We have already consulted with legal council in Athens and will pursue all available recourse.
Respectively submitted,
Anna & Andreas Borgeas
162 Vrondatho, Katapola
I come to visit the island since 2007, because Amorgos is unique and different from many places in the work or in Aegean as Mykonos, Paros or Santorini destroyed by mass tourism. From an external point of vue it seems weird that the island still does not have a modern and ecological system to collect and recycles the trashes, have very few doctors, have no renewable energy plan, have heavy water supply problem BUT instead of solving this prefer to invest money to built such infrastructures at the port that will contribute to transform Amorgos as an island choosing business and mass tourism instead of sustainibility. The climate changes should be your first challenge and may be the amorgos municipality should keep it’s money to implement infrastructures and services that might help the population, and a reasonable tourism activity, to maintain a safe and harmonious way of life in the island
Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι το μικρό μας νησί, έχει μεγάλη ιστορία και ζωντανή παράδοση.
Διαθέτει ήδη επαρκείς οδικές/ακτοπλοϊκές υποδομές για τουρισμό που δεν αντέχει και ΔΕ διαθέτει υγειονομική κάλυψη για τους μόνιμους κατοίκους.
Τους ανθρώπους, δηλαδή, που στελεχώνουν και συντηρούν την οικονομία όλον τον χρόνο.
Ως πότε θα δίνεται προτεραιότητα στο εφήμερο;
Γιατί δεν καταλαβαίνουμε τις αληθινές αξίες;
Και σε ποιο βωμό θυσιάζουμε την ομορφιά όλης της γης;
Άραγε, οι απόγονοί μας, θα μας ευχαριστούν;
Δε νομίζω…
Η Αμοργός βαδίζει με αργά, αλλά σταθερά βήματα, προς αυτό που ονομάζεται “υπερτουρισμός” με μοναδικό οδηγό την άναρχη ανάπτυξη και έναν ιδιότυπο μικρομεγαλισμό, που οδηγού νομοτελειακά στην καταστροφή του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Δεν διαθέτω την απαραίτητη επιστημονική γνώση για να καταθέσω την άποψη μου αναφορικά με την εγκυρότητα και την επιστημονική επάρκεια των τεσσάρων προτάσεων που κατατίθενται προς διαβούλευση. Μπορώ όμως εύκολα να διακρίνω προθέσεις, επιθυμίες και στόχους. Βασικοί και κυρίαρχοι στόχοι είναι προφανώς η πρυμνοδέτηση – πλαγιοδέτηση “μικρών” κρουαζιερόπλοιων και η χάραξη – διαμόρφωση περιφερειακού δρόμου.
Για να μην ανακαλύψουμε την Αμερική με καθυστέρηση 531 χρόνων, προτείνω σε όσους ενδιαφέρονται και διαθέτουν περίσσευμα χρόνου να ρίξουν μια ματιά στον παρακάτω σύνδεσμο:
https://www.protagon.gr/themata/ta-limania-tis-evrwpis-enantion-twn-plwtwn-ksenodoxeiwn-44342566662
ΥΓ: Μια απάντηση στην Ελευθερία: Από αλλού έρχεται ο κίνδυνος και όχι από τη Θάλασσα.
Ονομάζομαι Γιώργος Δαμίγος, γεννήθηκα και κατάγομαι από τη Σαντορίνη. Δραστηριοποιούμαι στην Σαντορίνη, έχω δύο ξενοδοχεία, και είμαι λάτρης της Αμοργού και των Αμοργιανών. Αναπαλαιώνω μία παλιά αγροικία που έχω αγοράσει στην Ραχούλα, Αρκεσίνης και επισκέπτομαι και μένω στην Αμοργό πολλές φορές μέσα στο χρόνο (και το χειμώνα). Θεωρώ την Αμοργό ένα πρότυπο Κυκλαδίτικο νησί λόγω της περιορισμένης αλλοίωσης του Φυσικού της Περιβάλλοντος και των φιλόξενων ανθρώπων της και θέλω να συνταξιοδοτηθώ εδώ. Επειδή έχω μεγάλη εμπειρία στο εξωτερικό (έχω σπουδάσει στις Ηνωμένες πολιτείες και στο Ηνωμένο Βασίλειο) και ζω μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας μπορώ να εκτιμήσω την μοναδικότητα της Αμοργού και ξέρω τι αποζητούν οι ποιοτικοί και υψηλού εισοδηματικού επιπέδου επισκέπτες από αυτές τις χώρες.
Συμμετέχω εδώ στην διαβούλευση γιατί θέλω να βοηθήσω με την εμπειρία και τη γνώση μου το νησί που Αγαπώ. Αναφορικά με το λιμάνι των Καταπόλων λοιπόν, θεωρώ ότι πρέπει να γίνει μια ποιοτική αναβάθμιση του λιμένα ΑΛΛΑ ΟΧΙ μίας μεγάλης κλίμακας παρέμβαση όπως αυτή που αποτυπώνουν οι προτάσεις που έχουν τεθεί για διαβούλευση. Οι λόγοι είναι οι εξής:
1. Το μελετώμενο έργο αυξάνει τις ποσοτικές δυνατότητες του λιμένα σε ελλιμενισμό πλοίων, άρα και ανθρώπων, οχημάτων κτλ. Αυτό μπορεί εκ πρώτης να φαίνεται θετικό αλλά η Ελληνική και Ευρωπαϊκή εμπειρία λέει το αντίθετο: Ότι δηλαδή η μεγέθυνση των υποδομών χωρίς προηγουμένως να υπάρχει σαφής καθορισμός περιβαλλοντικών κριτηρίων και ορίων (μέσω της ευαισθητοποίησης των εμπλεκόμενων φορέων) οδηγεί σε υποβάθμιση των προορισμών. (Δείτε Coccossis H, Parpairis A, Tourism and Carrying capacity in Coastan Areas, Myconos Priestley G.K, Edwards J.A, Coccossis H, Sustainable Tourism, European Experiences)
2. Οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες των Καταπόλων θα χάσουν σε ποιότητα ζωής. Τα Κατάπολα θα υποβαθμιστούν τουριστικά μιας και από ένα γραφικό Κυκλαδίτικο λιμάνι θα γίνουν ένα λιμάνι “υψηλών” ροών. Υψηλές ροές σημαίνουν συνωστισμός, υψηλή ηχητική όχληση, πολλά οχήματα και καυσαέριο, με λίγα λόγια υποβάθμιση της ποιότητας του αέρα και του νερού, υποβάθμιση της εμπειρίας που ένας επισκέπτης μπορεί να έχει στα Κατάπολα.
3. Αναφορικά με την προοπτική ανάπτυξης της Κρουαζιέρας στην Αμοργό, πιστεύω ότι δεν είναι προς όφελος των Αμοργιανών. Ο λόγος είναι ότι υπάρχει μία δυσαναλογία επιβάρυνσης/όχλησης σε σχέση με τα οφέλη. Συγκεκριμένα, ένα πλοίο κρουαζιέρας που κατεβάζει χίλια άτομα για μερικές ώρες θα σημάνει μία τέτοια επιβάρυνση σε δρόμους, σοκάκια, στο Μοναστήρι, στα Κατάπολα, στη Χώρα και όπου αλλού σκορπιστούν όπου οι πολυήμεροι επισκέπτες θα δυσανασχετούν για την ατυχία τους. Με άλλα λόγια η κρουαζιέρα θα σημάνει ένα σοβαρό πλήγμα στην εμπειρία των πολυήμερων επισκεπτών και δύναται να εκτροχιάσει το υφιστάμενο μοντέλο τουρισμού. Περαιτέρω, οι επισκέπτες της Κρουαζιέρας αφήνουν κατά κεφαλή λιγότερα χρήματα από τους πολυήμερους επισκέπτες, πάντα κατά αναλογία του χρόνου που επισκέπτονται το νησί. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι επιπτώσεις της κρουαζιέρας δεν φαίνονται την πρώτη ή τη δεύτερη χρονιά αλλά συνήθως σε βάθος δεκαετίας. Μπορώ πάντως να σας διαβεβαιώσω ότι η εμπειρία που έχω από τη Σαντορίνη είναι αυτή ακριβώς που σας περιγράφω. Από όταν άρχισαν οι μεγάλες “κρουαζιέρες” all inclusive άρχισε στα ξενοδοχεία μου η κατηφόρα αρχικά στο Μ.Ο διαμονής και μετά στο προφίλ των πελατών που μέχρι τότε είχαμε. Και μιλάμε για την Σαντορίνη που σίγουρα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά προορισμού από την Αμοργό.
Οπότε, ΝΑΙ στην βελτιστοποίηση της ποιότητας των υφιστάμενων υποδομών ΌΧΙ στην αλλαγή της Κλίμακας τους.
Συμφωνω με την Ελευθερια Ψυχογιου. Ως παλιος φιλος του νησιου και τακτικος κατ ετος επισκεπτης εδω και 28 χρονια,δυστυχως αντιλαμβανομαι οτι τα πραγματα οδευουν προς την τελειως λαθος κατευθυνση.
Ευχομαι οσοι ειστε στο τιμονι της διοικησης αυτου του πανεμορφου τοπου,να αντιληφθειτε οτι 3 ειναι οι αξονες που θα πρεπει να οδηγησουν την Αμοργο στο μελλον
1.Ποιοτικος τουρισμος και οχι ΜΑΖΙΚΟΣ -αυτος ο τουρισμος που εν πολλοις ειχατε μεχρι σημερα, το οποιο σημαινει ΑΠΟΛΥΤΗ αποφυγη περιβαντολλογικης υποβαθμισης- δηλαδη κρουαζιεροπλοια ουτε καν με το κυαλι-, και ενισχυση της καθαριοτητας στο νησι.
Περυσι που ηρθα τελος Αυγουστου η κατασταση ηταν οχι κολλακευτικη/ακομη και στην Αγ.Αννα τουριστες κατεβαιναν με καφεδες σε πλαστικα κυπελα , και οι σακουλες μαζι με αλλα ωραια σκουπιδια μεσα στα σκινα…κριμα.
2 Απολυτος σεβασμος στο φυσικο -πολιτιστικο τοπιο
3Αναδειξη των ατου του νησιου, το μοναδικο φυσικο καλλος δηλαδη,γαστρονομια, τοπικα προιοντα,πολιτισμος.
Αν πιστευετε οτι το μελλον της Αμοργου ειναι το σημερα των νησιων που κακοποιηθηκαν βαναυσα τα περασμενα χρονια λογω του ευκολου χρηματος -βλεπε μαζικο τουρισμο, νομιζω οτι το ιδιο το νησι θα το διαψευσει!/ η πετρα του δηλαδη.
Ελπιζω και ευχομαι, επειδη αγαπατε τον τοπο σας/οπως και τοσοι Ελληνες και ξενοι που τον ερωτευτηκαμε/ να οδηγηθειτε στην λογικη της ηπιας ποιοτικης αναπτυξης, για να εχει μελλον οι Αμοργος και οι Αμοργιανοι!
Καλό είναι να γίνονται μελέτες και έργα, αλλά θα πρέπει η Δημοτική Αρχή να αφουγκράζεται τις πρωταρχικές ανάγκες των δημοτών. Η υδροδότηση είναι μία από αυτές. Θα ήταν χρήσιμο να δοθεί προτεραιότητα στην ολοκλήρωση του δικτύου ύδρευσης ώστε να έχουμε σε κάθε αμοργιανό σπίτι, νερό καλύτερης ποιότητας.
I am an owner of a house in Tholaria. I came to this island because I like the Greek simple atmosphere, the beauty of the land and sea. The spirituality of the monastery etc. All of this will be lost if a crowd of people from
a cruise is reversed on the Island and nobody will like this anymore. People like me and all that like the island
as it is now will not support an island like Santorini or Mikonos, and thinking that will be a development bringing money makes an huge mistake. Amorgos is not a easy island, people from the cruises goes quickly,
So a say NO and No to this crazy ( and stupid project)
Με σεβασμό στην ανάγκη βιωσιμότητας κατοίκων και του τόπου, χωρίς να έχουμε την επιστημονική γνώση μερικά σχόλια:
1. Άνθρωπος κάτοικος του νησιού, μεγάλης ηλικίας, μας επισήμανε με απλή λογική, ότι τα νερά σε όλα τα σημεία που αναφέρει η μελέτη, κυρίως το κομμάτι από τον οικισμό προς το γιοφύρι, είναι ρηχά. Πέραν από το πρακτικό κομμάτι, του πώς μπορεί να χτιστεί και να δέσει σκάφος σε τόσο ρηχό κομμάτι, είναι επικίνδυνη η ιδέα της μόλυνσης του λιμανιού όπου στα λίγα μέτρα πιο κει κολυμπάνε οι άνθρωποι, μεγάλης ηλικίας, οικογένειες, ΑΜΕΑ, που δεν έχουν προσβασιμότητα στα πιο μακρινά ή απόκρυμνα μέρη της Αμοργού μας για μπάνιο. Αλλά πέρα από την αναψυχή, η μόλυνση του λιμένα επιβαρύνει το σύνολο των κατοίκων.
2. Η μελέτη αναφέρει ότι στο λιμάνι “, δεν υπάρχει ασφαλής πρόσβαση για ΑΜΕΑ και παιδικά καροτσάκια”, πώς αιτιολογείται; Αλλά ας κοιτάξουμε πρώτα το κόστος των εισιτηρίων και της ζωής, την έλλειψη γιατρών και παιδιάτρων, την έλλειψη υποδομών για ΑΜΕΑ, παιδιά, ηλικιωμένους, το τεράστιο κόστος ακόμα κι αν θες να κάνεις μια ακτινογραφία ή να φτιάξεις τα δόντια σου, του ταξιδιού στη Νάξο και τη Σύρο, και τον οποιονδήποτε βλέπει την Αμοργό πέρα από το τουριστικό πεδίο.
3. Η μελέτη αναφέρει: “Είναι –πλέον- ανάγκη να αναβαθμιστούν οι λιμενικές εγκαταστάσεις του κύριου λιμένα της Αμοργού για την απρόσκοπτη
λειτουργία τους και την εξυπηρέτηση του νησιού για τα επόμενα 50 χρόνια, παρέχοντας σύγχρονες υπηρεσίες που θα εγγυώνται
την ασφάλεια των χρηστών.”. Η αύξηση και η υποδοχή περισσότερων επισκεπτών, καλύπτεται από τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού καθώς και στέγασης (δεκάδες εξώσεις) και παραμονής γενικά, εργαζομένων στην εστίαση, στις λάντζες, στην οικοδομή, στους μαστόρους, που έχει προκληθεί στο νησί 2 χρόνια τώρα, καθώς έχει νοικιαστεί σε υπέρογκα ποσά και η τελευταία αποθήκη σε τουρίστες; Για αυτό το ζήτημα υπάρχει κάποιο πλαφόν, κίνητρο σε κόσμο να έρθει να εργαστεί, κάτι;
4. Πώς εξασφαλίζεται η “• Μή διατάραξη της κολυμβητικής παραλίας και περιοχής πανίδας”? Η πανίδα της περιοχής δεν είναι μόνο οι πάπιες, υπάρχει πλούτος στο βυθό ζωϊκός, που θα διαταραχθεί και ήδη δεν προστατεύται από την επέλαση των Sea Jets, όλοι ξέρουμε τη ζημιά που φτάνει μέχρι το Μαλτέζι και τις Πλάκες όταν μπαίνουν στο λιμάνι, με κίνδυνο ακόμα και κολυμβητών. Το λιμενικό, σε καταγγελίες, υποστελεχωμένο και χωρίς σκάφη ή οχήματα πρόσβασης παράκτια, έχει περιορισμένο έλεγχο στη προστασία τόσο των λουόμενων, των κατοίκων, όσο και στη προστασία της ενάλιας χλωρίδας και πανίδας.
5. Στη μελέτη αναφέρονται στα αρνητικά τα εξής που από μόνα τους μας κάνουν δύσπιστους: “• Πρόκληση θορύβου από εργασίες στην λιμενική εγκατάσταση και την κυκλοφορία βαρέων οχημάτων πλησίον περιοχής σχολείου
• Αύξηση κινδύνων στην παραλιακή οδό προς Ξυλοκερατίδι και στην περιοχή του σχολείου
• Παρεμπόδιση των εκβολών των ρεμάτων στην παραλία Καταπόλων
6. Θα ήταν ορθό να δούμε την περιβαντολλογική μελέτη.
7. Πού έιναι η αρχαιολογική μελέτη (ενάλια και χερσαία);
8. Ο περιφερειακός δρόμος που αναφέρεται πραγματικά φαντάζει επιστημονική φαντασία.
9. Πώς καλύπτονται οι ανάγκες ύδρευσης του έργου αφού ήδη υπάρχει μεγάλο ζήτημα με το νερό;
Στο νησί των πουνεντογάρμπηδων και της ιερής απλότητας που τόσο αγαπάμε κι εμείς οι ξενιτεμένοι του και χιλιάδες επισκέπτες που αναζητούν τη διαφορετικότητα, ας γίνει ό,τι είναι καλύτερο για το τόπο και τους κατοίκους του πρώτα.
Με εκτίμηση,
Ελένη Πολυκρέτη του Χρήστου.
«Δύναμη είναι το να γνωρίζεις πως είσαι εδώ για λίγο»
Εδώ και δυό χρόνια, μια έκπληξη μας περίμενε ανοίγοντας μια μέρα του καλοκαιριού, τα παράθυρα στο σπίτι στο Λιβάδι’ μια τεράστια πλωτή πολιτεία ήταν προσορμισμένη στον Ορμο της Αιγιάλης, που κατά τη διάρκεια της ημέρας γυρνούσε γύρω από την άγκυρα της, ενώ ταχύπλοα μετέφεραν κόσμο στην προβλήτα όπου επιβιβάζονταν σε πούλμαν που τους περίμεναν εκεί. Οι ροές ήταν μοιρασμένες, άλλοι πήγαιναν προς την Χώρα-Μοναστήρι, άλλοι τριγύριζαν στα χωριά της Αιγιάλης. Σε γκρούπ, με οδηγό, με χρονοδιάγραμμα και κυρίως ταχύτητα κατανάλωσης των τόπων επίσκεψης. Την επόμενη χρονιά, η πλωτή πολιτεία δεν εμφανίσθηκε στην Αιγιάλη, αλλά μετώκησε στα Κατάπολα.
Το νησί μας είναι μικρό. Και όμορφο. Εχει μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία που παρά τις δυσκολίες σε πρώτη επαφή, ξεδιπλώνει τις χάρες της στους αποφασισμένους να αγγίξουν αυτή την μοναδικότητα που τους προσφέρεται. Λίγο, λίγο, με επιμονή, κόπο και ιδιαίτερους τρόπους.
Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του World Travel & Tourism Council και του ομίλου Trip.com:
69% των ταξιδιωτών αναζητούν ταξιδιωτικές επιλογές που ενισχύουν τη βιωσιμότητα του πλανήτη, ενώ
60% έχουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα ως βασικό κριτήριο για τις επιλογές τους ήδη εδώ και κάποια χρόνια.
Σύμφωνα με της έρευνα του Transport and Environment το 2017, τα κρουαζιερόπλοια στην Ευρώπη παρήγαγαν 10 φορές περισσότερες εκπομπές οξειδίου του θείου από τα 260 εκατ. αυτοκίνητα της ηπείρου. Μετά από έναν κανονισμό, που τέθηκε σε εφαρμογή από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό το 2020, ο αριθμός αυτός έχει μειωθεί χάρη σε ένα σύστημα καθαρισμού γνωστό ως scrubbers, το οποίο αφαιρεί το θείο από τα καυσαέρια του πλοίου· ωστόσο, η συλλογή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης γίνεται εις βάρος της θαλάσσιας ζωής καθώς απορρίπτεται στη θάλασσα.
H Ισπανία, αλλάζοντας τις επιλογές της, επενδύοντας στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα, αυτή την στιγμή κατατάσσεται στην 3η θέση της ετήσιας έκθεσης “Travel & Tourism Development Index 2021” σύμφωνα με το World Economic Forum, ενώ η Ελλάδα στην 28η
Η κυβέρνηση της Ιταλίας υπέγραψε νομοθετικό διάταγμα με το οποίο απαγορεύει από την 1η Αυγούστου στα κρουαζιερόπλοια, να φτάνουν μέχρι την πόλη της Βενετίας
Η Νορβηγία βρίσκεται σε διαδικασία να απαγορεύσει τα κρουαζιερόπλοια που εισέρχονται στα μοναδικά φυσικά τοπία των φιόρδ, λόγω της περιβαλλοντικής υποβάθμισης που δημιουργούν
Η κοντινη μας Πάρος, πήρε πρόσφατα απόφαση να μην δέχεται κρουαζιερόπλοια στους λιμένες της
Ο καθηγητής ΒιωσιμότηταςΤουρισμού στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Μπρέντα στην Ολλανδία Paul Peters, λέει στους FT ότι μεγαλύτερη επίγνωση για τον αντίκτυπο του τουρισμού στην κλιματική αλλαγή σημαίνει ότι οι άνθρωποι αισθάνονται «ολοένα και πιο άβολα» με τα κρουαζιερόπλοια, τα οποία περιγράφει ως «πλωτές πόλεις». «Δεν είναι πραγματικά μέσα μεταφοράς. Είναι απλά ξενοδοχεία με τεράστιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα». «Οι άνθρωποι δεν τα παίρνουν για να πάνε κάπου, απλώς κάθονται στο πλοίο και διασκεδάζουν εκεί».
Και εμείς, στην Αμοργό, συζητάμε για αναβάθμιση των υποδομών του λιμανιού των Καταπόλων με κύριο στόχο την παροχή δυνατότητας ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιων. Μέσα από ποιά συλλογιστική, με ποιές μελέτες φέρουσας ικανότητας αλλά και κοινωνικοοικονομικές πάρθηκε αυτή η απόφαση, ώστε να ενσωματώνεται αυτή η επιλογή σε ένα αναγκαίο έργο αναβάθμισης του κεντρικού λιμένος και το οποίο τίθεται σε διαβούλευση; Δυστυχώς με καμμιά.
Το θέμα επιλογής του μοντέλου της κρουαζιέρας είναι κομβικό στην απάντηση του τι είδους τουρισμό επιλέγουμε για το νησί μας. Παρακολουθώντας τα διαγράμματα επισκεψιμότητας που παρουσιάζει η μελέτη, γίνεται φανερό ότι υπάρχει εποχιακό πρόβλημα εκτίναξης των επισκεπτών για περιορισμένο χρονικό διάστημα τους καλοκαιρινούς μήνες. Αποδεχόμαστε αυτό το μοντέλο; Είναι πασιφανές ότι ΔΕΝ μπορούμε να το υποστηρίξουμε. Δεν υπάρχουν οι αναγκαίες υποδομές να εξυπηρετήσουν τον κόσμο σε τέτοιες συνθήκες. Εν τούτοις, αντί να ενισχύσουμε τους τρόπους μετακίνησης στο νησί με δημόσια συγκοινωνία, τρέχουμε ασθμαίνοντας να ανοίξουμε πάρκιγκ. Και άλλα πάρκιγκ. Γιατί ο κόσμος ρωτάει και μαθαίνει ότι μόνο με ΙΧ μπορείς να κινηθείς στο νησί. Και φέρνει ή νοικιάζει αυτοκίνητο. Τα λιγοστά λεωφορεία ξεχειλισμένα, έχουν δρομολόγια -βία για 2 μήνες το καλοκαίρι, ύστερα μόνο σποραδικές ανταποκρίσεις. Και έχουμε κόσμο και τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο που δεν ξέρει πώς να μετακινηθεί.
Δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη ή σχεδιασμός για εξυπηρέτηση επισκεπτών πέραν του καλοκαιρινού βεβαρημένου τοπίου, ακόμα και σε επίπεδο εστίασης ή αναψυχής.
Οι φυσικοί πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι. Η τουριστική φυσιογνωμία του νησιού είναι πόρος, όχι προιόν. Οφείλουμε να ενσωματώσουμε αυτήν τη συνειδητοποίηση στις προτάσεις και τους στόχους μας. Δεν μπορεί να μιλάμε για πεζοπορικό τουρισμό, για μονοπάτια, για ανόθευτο αγροτικό και φυσικό τοπίο και να μην εστιάζουμε στην προσπάθεια επιμήκινσης της επισκεψιμότητας στις υπόλοιπες χρονικές ζώνες. Υπάρχει μέλλον σε αυτή τη στόχευση. Είναι αυτό που έρχεται και αυτό που επιλέγουν ο τύπος επισκεπτών που έρχονται στο νησί. Ο βιωματικός και συμμετοχικός τουρισμός. Και αυτό το μοντέλο χρειάζεται μικρές, μελετημένες και στοχευμένες παρεμβάσεις και έργα. Εργα που μπορεί να σηκώσει το νησί, να αποδώσει απασχόληση και προσόδους στους ντόπιους και να ανταποκριθεί στην αναζήτηση αυτών των νέων, ιδιαίτερα καλλιεργημένων και περιβαλλοντικά ευαίσθητων χρηστών. Και όχι μόνο ηλικιακά νέων, νέων σε συνειδητότητα.
Το μοντέλο αυτό δεν έχει καμμία σχέση με τον μαζικό τουρισμό. Βασίζεται στην ισορροπία μεταξύ του τόπου και των δραστηριοτήτων του και εξασφαλίζει την βιωσιμότητα των πόρων.
Το μοντέλο αυτό δεν έχει καμμία σχέση και με την κρουαζιέρα, η οποία πρόσφατα ανακάλυψε τα μικρά νησιά σαν τόπους προορισμού. Είναι διελεύσεις μιας χρήσεως, που καταναλώνουν οπτικά τα χωριά, τις θέες και τα μνημεία μας, κουράζονται γρήγορα και έτσι κι αλλιώς το βράδυ σαλπάρουν.
Θα στηρίξουμε την αναβάθμιση του κεντρικού λιμένα του νησιού και μάλιστα και με τεράστια και τραυματικά συνοδά οδικά έργα για να εξυπηρετήσουμε αυτό το μοντέλο;
Δεν μας αξίζει και περισσότερο δεν αξίζει στον τόπο μας μια τέτοια οπτική.
Δύναμη είναι το να γνωρίζεις πως είσαι εδώ για λίγο. Εμείς θα αποχωρήσουμε, ο τόπος θα εξακολουθήσει να υπάρχει. Εχουμε ευθύνη τι θα αφήσουμε στους επόμενους.
Να προχωρήσει το λιμάνι με τις βελτιώσεις που τεχνικά χρειάζεται και να λυθούν τα προβλήματα προσέγγισης και εξόδου των οχημάτων με ρυθμιστικό τρόπο. Μυαλό έχουμε και λύσεις υπάρχουν. Οχι και στις 4 προτάσεις των μελετητών. Και δεν τις απορρίπτω σε τεχνικό επίπεδο. Ξεκίνησαν με λάθος δεδομένα. Αυτά πρέπει να αλλάξουν άμεσα. Με συλλογικό και συνεργατικό τρόπο. Διάβασα εξαιρετικές, εμπεριστατωμένες και νηφάλιες τοποθετήσεις παραπάνω. Ας είναι το ξεκίνημα μιας συνολικής ενεργοποίησης όλων μας.
Je m’appelle Marie Lafond je vis à Langada depuis plusieurs années. Je voudrais exprimer mon inquiétude face à ce projet qu’on pourrait appeler “comment tuer la poule aux d’or”. En effet, ce projet n’est pas “un projet pour l’avenir” comme on veut nous le présenter mais il a 60 ans de retard. Pour des raisons qui devraient être évidentes à tous, et en particulier aux responsables décisionnaires que l’on espère plus informés que les autres, les graves questions environnementales auxquelles notre planète est confrontée nous obligent à repenser nos modes de vie. Il est clair que le temps n’est plus au tourisme de masse. De nombreuses études le confirment, comme le rappelle Vivianna Metallenou dans son commentaire très professionnel.
Plus de 70% de la population mondiale vit aujourd’hui dans des mégapoles. C’est énorme. Selon de nombreux sondages effectués sur plusieurs continents, les citadins souhaitent de plus en plus prendre leurs vacances dans un environnement naturel authentique et protégé. Ils sont aussi de plus en plus nombreux à vouloir retrouver des contacts à échelle humaine qu’ils ne peuvent pas avoir dans les grandes villes.
Amorgos n’est ni Santorin ni Mykonos ni Paros.. Elle n’a rien d’autre à offrir que ses paysages brûlés, battus par les vents, ses criques cachées et difficiles, ses montagnes austères et ses sentiers caillouteux qui nous mènent sur l’horizon de la crête entre ciel et mer avec au détour d’un chemin le regard curieux de dizaine de chèvres surprises dans leur solitude. Amorgos est magnifique parcequ’elle EST elle-même.
Depuis quelques années nous constatons une nette augmentation des visiteurs. Beaucoup tombent amoureux et reviennent toujours plus nombreux. Pourquoi ?
Parcequ’ils trouvent ici ce qu’il n’y a nul part ailleurs. Ni à Santorin ni à Mykonos ni à Paros.
C’est cette richesse que les amorgians doivent exploiter en organisant un tourisme intelligent et durable qui mettra en valeur leur patrimoine naturel et culturel et leur apportera la prospérité économique. Pourquoi ne pas restaurer les sentiers et les murets de pierres sèches. Pourquoi ne pas restaurer les plantations en terrasses. Pourquoi ne pas entretenir les oliveraies abandonnées. Pourquoi ne pas entreprendre un programme de reforestation, plantations. Redonner à Amorgos ce qu’elle était au temps, pas si lointain, de son autosufisance lorsqu’elle était une des iles prospères et verdoyante de l’Egee. Des millions de touristes citadins avides de beauté et de sérénité viendraient la visiter. Respectueux et reconnaissants ils débarqueraient à Katapola bien autrement que ceux qui s’engouffrent dans un pullman climatisé pour une visite chronométrée sans consommer autre chose que beaucoup de gazoil.
Il est urgent de mettre en place un développement qui utilise les outils de l’avenir, qui va vers le futur en accord avec la réalité d’aujourd’hui. Pas avec les vieilles méthodes d’hier.
Κανεις δεν περιμενει η Αμοργος να ειναι αυτη των παιδικων σας χρονων η αυτη που κερδισε ολους εμας που ριξαμε αγκυρα πριν καποιες δεκαετιες. Ωστοσο ολοι αναγνωριζουμε οτι καθε στοιχειο ταυτοτητας που χανει το νησι ασημαντο και αμελητεο η ποσο μαλλον σημαντικο και εμφανες κατα κανονα δεν προκειται να επανελθει. Η εξαφανιση ειναι εννοια μη αναστρεψιμη.
Στο ονομα της τουριστικης αναπτυξης -πολυς λογος γινεται για κρουαζεροπλοια που οι εχοντες την εμπειρια τα διωχνουν απο τα λιμανια τους-
θαβουμε τα Καταπολα στο τσιμεντο. Στρεβλη αντιληψη για την τουριστικη αναπτυξη που θα καταπιει πλαγιες και παραλιες.
Αλλοιωση του φυσικου πλουτου που θα οδηγησει στην απαξιωση του τουριστικου προιοντος, αυτο για το οποιο θυσιαζονται ολα,
Σ’αυτες τις μελετες, εκτος της Δ’ δεν διακρινω τον παραμικρο συμβιβασμο αναμεσα στην αναπτυξη και στην προστασια του παριβαλλοντος και οχι μονο.. Τα προβληματα που δημιουργουνται μεσα απο τετοιας εκτασης παρεμβασεις δεν ειναι μονο αισθητικα ουτε στενα περιβαντολογικα. Σχετιζονται κατα την ταπεινη μου γνωμη με την ουσιαστικη επιβιωση και αναπτυξη χωρου και κοινωνικου συνολου.
Μονο με γενναια μετρα και οχι με μεγαλα εργα αυτος ο μικρος παραδεισος θα διατηρησει την φυσικη του ιδιαιτεροτητα αλλα και θ’ αποκτησει ενα υψηλου επιπεδου τουρισμο.
Φριντα Δικαιου
Ονομάζομαι Λία Κεττενη , είμαι από Κύπρο και επισκέπτομαι ανελλιπώς την Αμοργό από το 2003. Όνειρο μου όταν αφυπηρετησω να ζήσω μόνιμα πια εκεί. Στην Αμοργό κάθε χρόνο τα τελευταία 20 χρονια συναντώ τους ίδιους ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου που όπως και γω έρχονται κάθε χρόνο γιατί ερωτεύτηκαν το νησί, την άγρια ομορφιά του, την ηρεμία που τους προσφέρει, την αυθεντικοτητα του και σίγουρα τους ανθρώπους του που χωρίς αυτούς που το παλεύουν στα πολύ δύσκολα, δεν θα υπήρχε. Ο μαζικός τουρισμός ΔΕΝ είναι για παντού. Στα Καταπολα, σε αυτό τον υπέροχο φυσικό κολπο κάνουμε μπάνιο στο λιμάνι, κάνουμε κανό ή και κολυμπαμε απο την παραλια των Καταπολων μεχρι και το Μαλτεζι και τις Πλακες, περπατάμε μέχρι την άκρη του νησιού στα μονοπάτια και βλέπουμε μόνο θάλασσα και τα διπλανά νησιά. Χωρίς ιδιαίτερη επιστημονική κατάρτιση αλλά με γνώμονα την παιδεία που οφείλουμε όλοι να έχουμε σε περιβάλλοντικα θέματα θεωρώ ότι στα Καταπολα χρωστάμε μόνο μια αναβάθμιση που θα ενισχύσει τη ζωή των κατοίκων τους , την ποιότητα για την οποία ΟΛΟΙ οι τουρίστες επισκέπτονται το νησί και φυσικά θα είναι εναρμονισμενη με το περιβάλλον. Εν έτη 2023 γιατί να θέλουμε έργα που θα προκαλέσουν οχληρια και μόλυνση στα φυσικά μας λιμάνια? Και αφού όλα αυτά θα γίνουν με δημόσιο χρήμα καλό θα ήταν να ακούσουμε τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων εκεί και να διοχετευτει αυτό το δημόσιο χρήμα στα σωστά κανάλια και στις βελτιώσεις που θα προσφέρουν την ποιότητα που τους οφείλει αυτό το κράτος
Ονομάζομαι Μακράκης Φώτης και είμαι λάτρης του νησιού από το 2011.
Πόσο ήρωες, είναι όλοι αυτοί που μας κρατάνε το νησί ζωντανό, όλο το χειμώνα για να απολαμβανουμε όλοι εμείς λίγες μέρες διακοπών. Νομίζω πως
υποδομές αξίας για τους κατοίκους του νησιού όπως:εξοπλισμός και αναβάθμιση ιατρικού κέντρου, επισκευή οδικού δικτύου,αναβάθμιση του κάμπινγκ,των δημοσίων συγκοινωνιών και άλλα πολλά, πράγματα της καθημερινότητας έχουν περισσότερη αξία.
Τα γραφικά Καταπολα στα οποία μπορούν να κολυμπήσουν ηλικιωμένοι και μικρά παιδιά, βλέποντας το Σκοπελιτη, που φεύγει ή έρχεται να είναι μια καθημερινή γιορτή,ας μην γίνουν ξένα απροσωπα,φορτικα, ας παραμείνουν γραφικά.
Το φανταστικο ηλιοβασίλεμα ας μη γίνει θέα κρουαζιεροπλοιων και υδροπλανων.
Καλή και η ανάπτυξη αλλά πρώτα υποστήριξη στα υφιστάμενα ,ας δοθεί προτεραιότητα.
Τα τελευταία 15 χρόνια, από αγάπη γι’ αυτό το νησί, το λίκνο του πολιτισμού στο οποίο στήριξα τις κλασικές μου σπουδές, οι οποίες δυστυχώς θεωρώ ότι δεν έχουν συνεχιστεί με επιτυχία από τη σημερινή δημοτική αρχή, υλοποιώ, χωρίς κανένα κίνητρο κέρδους και χωρίς κανένα προσωπικό όφελος, κάθε δυνατή ενέργεια για να ευαισθητοποιήσω τον πληθυσμό της Αμοργού, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι αδελφικοί φίλοι, για τους κινδύνους του μαζικού τουρισμού και της προόδου που νοείται ως ανάπτυξη υποδομών και όχι της γνώσης. Δυστυχώς, βλέπω ότι η κουλτούρα του κέρδους των λίγων, όπως πάντα, θέλει να αρνηθεί τα δικαιώματα των πολλών. Δικαίωμα, ναι, γιατί το νησί, όπως και όλη η φύση, δεν ανήκει σε αυτή τη χούφτα αδίστακτων διαχειριστών, ούτε στους κατοίκους του, ούτε καν στους Έλληνες αδελφούς και φίλους του, αλλά σε όλη την ανθρωπότητα, όπως όλες οι ομορφιές της δημιουργίας. Δανειζόμαστε μόνο τη φυσική ομορφιά για να την παραδώσουμε πίσω ανέπαφη και διατηρημένη για τις επόμενες γενιές. Αν, δηλαδή, αυτή η διοίκηση δεν νομίζει ότι μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά από τον Παντοδύναμο Θεό, που δημιούργησε την Αμοργό με το μεγαλείο της, το οποίο, τα τελευταία δέκα χρόνια, ο άνθρωπος έκανε τα πάντα για να καταστρέψει. Και διατηρώντας δεν σημαίνει ότι δεν επιτρέπει, με τον τουρισμό, τον εκτεταμένο πλούτο. Αλλά δεν πρέπει να σκοτώσουμε τη χήνα που γεννά το χρυσό αυγό: όταν η Αμοργός εξισωθεί με τη Σαντορίνη, θα χάσει όλη τη γοητεία της και θα αρχίσει η παρακμή της και μαζί της το κέρδος για τους κατοίκους του νησιού. Η μόνη δυνατή εξέλιξη είναι να κοιτάξουμε το μέλλον του τουρισμού και όχι το μοντέλο του μαζικού τουρισμού (συμπεριλαμβανομένης της κρουαζιέρας) που αποτελεί ήδη παρελθόν. Ένας οικολογικός τουρισμός, από οικονομικά αλλά κυρίως πολιτιστικά προικισμένους ανθρώπους, που έρχονται να δώσουν και όχι μόνο να πάρουν. Ένας αργός τουρισμός, ενεργός τουλάχιστον εννέα μήνες το χρόνο, σε ένα απόλυτα διατηρημένο νησί, όπου τα τουριστικά αυτοκίνητα απαγορεύονται και αντικαθίστανται από δημόσια οικολογικά μέσα μεταφοράς, όπου η πρόσβαση στις περισσότερες παραλίες γίνεται μόνο με τα πόδια, όπου τα μονοπάτια καθαρίζονται, οι τοίχοι αποκαθίστανται, τα σκουπίδια απομακρύνονται από τις παραλίες και τα χωράφια, στο οποίο η φωτορύπανση και η ηχορύπανση περιορίζονται στο ελάχιστο, στο οποίο οι παραλίες καθαρίζονται, και στο οποίο καταβάλλονται προσπάθειες να προσφέρονται παραδοσιακά, φιλολογικά ανακαινισμένα καταλύματα μιας σύγχρονης “πολυτέλειας”, φτιαγμένα από λίγα αλλά όμορφα αντί για πολλά και παγκοσμιοποιημένα, στο οποίο το μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων που σερβίρουν οι ταβέρνες είναι τοπικής παραγωγής, βιολογικά. Και, πάνω απ’ όλα, όπου, με αργούς ρυθμούς, οι κάτοικοι του νησιού, που ήταν και εξακολουθούν να είναι, με ελάχιστες εξαιρέσεις, ο πραγματικός πλούτος αυτού του παραδείσου, μπορούν να αλληλεπιδράσουν με αυτούς τους αργούς τουρίστες, τους οποίους θα προτιμούσα να ονομάσω “ταξιδιώτες”. Το βάρος αυτού που πρόκειται να κάνετε θα πέσει πάνω σας, στα παιδιά σας και σε ολόκληρη την οικογένειά σας. Δεν σας ζητώ να σταματήσετε επειδή τα εγκλήματα κατά της οικολογίας είναι από τα πιο σοβαρά σύμφωνα με το ευρωπαϊκό δίκαιο, αλλά επειδή είναι σπουδαίο για λίγους ανθρώπους να καταστρέφουν αυτό που ο Θεός ή η φύση δημιούργησαν. Δοκιμάστε να συμβουλευτείτε αυτούς που γνωρίζουν περισσότερα για το περιβάλλον, τα ταξίδια, την οικονομία και τον τουρισμό. Γιατί υπάρχει ένα μοντέλο ανάπτυξης που σέβεται τη φύση, τους τόπους που ζείτε εσείς οι ίδιοι και θα ζήσουν τα παιδιά σας, αν δεν τους κάνετε όλους να φύγουν στην Αθήνα, και που μπορεί να φέρει πολύ περισσότερο πλούτο, πλούτο για όλους τους ψηφοφόρους και συμπολίτες σας και όχι μόνο για λίγους. Με μια καρδιά γεμάτη θλίψη γι’ αυτό που κάνετε, αλλά γεμάτη αγάπη για την Αμοργό, σας εύχομαι να επανεξετάσετε τις επιλογές σας.
Translated with http://www.DeepL.com/Translator (free version)
Αξιότιμοι κύριοι/κυρίες,
Αντιλαμβάνομαι την αγωνία σας για την εξέλιξη του τόπου αυτού και την ανάγκη σας να εκμεταλλευτείτε τις ευκαιρίες που σας δίνονται για την ανάπτυξή του εφόσον βρίσκεστε σε θέσεις που σας αναλογεί ο λόγος και η υπογραφή. Πράγμα απολύτως κατανοητό και σεβαστό.
Έχουμε όμως τη διάθεση να δούμε καθαρά τα πράγματα; Αρχικά τι σημαίνει «αναβάθμιση»; Για εσάς η παρέμβαση στη Μουντουλιά αποτελεί «αναβάθμιση»; Για εμάς αυτό λέγεται καταστροφή και απορούμε, από που θα δοθούν οι απαιτούμενες άδειες, για τα τόσα χωράφια που μεσολαβούν ή οι άδειες από την αρχαιολογία;! Αναβάθμιση ποιανού πράγματος; Της ποιότητας ζωής των Αμοργίνων ή της εικόνας του νησιού στους λίγους και εκλεκτούς που επιθυμείτε για επισκέπτες και αμφιβάλω αν ποτέ θα έρθουν στο νησί; Εν τω μεταξύ οι δικοί μας άνθρωποι θα μένουν χωρίς περίθαλψη, αλλά θα έχουν πρόσβαση τα κρουαζιερόπλοια στα ρημαγμένα πλέον Κατάπολα και όλα θα βαίνουν καλώς… Το Κάτω Ακρωτήρι, με τα δεντράκια που μόλις φυτεύτηκαν, όλοι γνωρίζουμε ότι αποτελεί τη νούμερο ένα παραλία για τα βρέφη και τα μικρά παιδιά λόγω άμεσης πρόσβασης. Που σχεδιάζετε να μετακινήσετε τα παιδιά για να εκτελεστούν όλα αυτά τα έργα για τις προβλήτες και για τον δρόμο;
Αρχικά, θυμίζω ότι η μαρίνα που είχε προταθεί πριν από πολλά χρόνια, θα μπορούσε να έχει αποτελέσει σαφές δείγμα για εσάς ως προς τις εύλογες αντιδράσεις του κόσμου που έχει κοινή λογική και να κρατήσετε τη γνώση από εκείνη τη διαβούλευση και να μη χαθεί δημόσιο χρήμα για μελέτες από τον Δήμο, να μη χαθεί ενέργεια από κανέναν μας ώστε να προσπαθούμε να σας εξηγήσουμε το αυτονόητο, ότι ο τόπος ανήκει σε όλους μας! Όλοι μαζί ΔΕΝ θέλουμε την καταστροφή του. Αλλά σήμερα, προσωπικά απορώ, ποιος ξεκίνησε τη συγκεκριμένη ενέργεια; Ποιος εξέφρασε την αρχική επιθυμία υλοποίησης ενός τέτοιου έργου; Ποιος ακολουθεί και ποια γραμμή και από που προκύπτει ότι τα Κατάπολα θέλουν όλα αυτά που προτείνονται, στα οποία -στα περισσότερα σημεία- και οι ίδιοι οι μελετητές βρίσκουν τεράστια προβλήματα και μακροχρόνια καταστροφή του φυσικού πλούτου που τώρα εξακολουθεί και ΝΑΙ όντως ακόμα υπάρχει!
Το λιμάνι τον Καταπόλων είναι αυτή τη στιγμή ένα φυσικό λιμάνι στο οποίο οι λουόμενοι κολυμπούν στα καθαρά του νερά ακόμα κι όταν δένει καράβι. Έχει φωτογραφηθεί μέσα στα χρόνια από όλους μας εκατομμύρια φορές για τη γραφικότητά του, την όμορφη φυσική του αγκαλιά που περιμένουμε τόσοι άνθρωποι να χαρούμε είτε καθημερινά, είτε στην άδειά μας όσοι μένουμε εκτός Αμοργού. Είναι όλη η παιδική μας ηλικία, όπως είναι αυτή τη στιγμή! Οι παραλίες των Καταπόλων από άκρη σε άκρη είναι καθαρές με τη συμβολή των κατοίκων, με την παιδεία των επισκεπτών, αλλά και λόγω του ότι τα πλοία είναι μέχρι και τον Αύγουστο σχετικά ελεγχόμενα και άρα και η ρύπανση. Ξεχνάμε την εικόνα δυσφορίας στο κέντρο του λιμανιού όταν φτάνουν τρία πλοία ταυτόχρονα και παρασύρουν κάθε μικρή βάρκα… Και τι; Μας αρέσει τόσο πολύ η εικόνα αυτή που θέλουμε και τέταρτο και πέμπτο πλοίο και κρουαζιερόπλοια; Και όλη αυτή την κακοποίηση θα την προκαλέσετε για έναν μήνα τον χρόνο; Γιατί τα στατιστικά που παραθέτετε αφορούν τον Αύγουστο. Οι αλλαγές που προτείνονται, τους υπόλοιπους 11 μήνες, σε τίνος την ευημερία θα συμβάλλουν;
Θυμάμαι ζούσε ο αγαπημένος μας πράκτορας Νικόλας Συνοδινός και επειδή ήξερα καλά αγγλικά μου ζήτησε να ξεναγήσω ένα γκρούπ Καναδών στο Μοναστήρι και στην Χώρα με πούλμαν. Γιατί όχι κ. Νίκο; Ευχαρίστως λέω. Ήταν 50 άνθρωποι. Φτάσαμε στο Μοναστήρι, χρειαστήκαμε πάνω από δύο ώρες ώστε να μπει και να βγει και ο τελευταίος επισκέπτης. Πάμε μετά στην Χώρα, ψάχναμε μέρος να κάτσουν όλοι μαζί για πρωινό. Αδύνατο να υπάρξει ταυτόχρονα service για 50 άτομα, όση καλή διάθεση και αν είχαν οι δικοί μας άνθρωποι, όσο προετοιμασμένοι και αν ήταν, ο αριθμός ήταν για επίσκεψη στην Ακρόπολη, όχι στην Αμοργό… Ήρθε μια κυρία, τους μοίρασε ξεροτήγανα και γυρίσαμε στα Κατάπολα, όπου μπήκαν στο πλεούμενο μέσο τους και έφαγαν και ήπιαν και τελικά μόνο για τη θέα είχαν περάσει από το νησί… Αυτό είναι πραγματικό γεγονός και παράδειγμα που οφείλετε να λάβετε υπόψη σας και να ξεκαθαρίσει μέσα σας κάποια στιγμή ότι βρίσκεστε στην Αμοργό! Ζώνη Schengen στην Αμοργό ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει! Το Μοναστήρι έτσι μας δόθηκε, στενό και με τον συγκεκριμένο περιορισμό στην πρόσβαση επισκεπτών. Και η έπαρσή μας για την προβολή του νησιού δεν γίνεται να φτάσει σε μελλοντική ανακαίνιση του Μοναστηριού, αλλά οφείλει να περιορίζεται έως τον βαθμό του πανηγυριού μας στην Αγία Παρασκευή και κάθε άλλου πολιτιστικού κληρονομήματος και να επενδύουμε σε αυτό με όλες μας τις δυνάμεις και όλη μας την αγάπη και όλα μας τα μέσα και έως εκεί!
Αν υπάρχει οικονομικό κονδύλι για δαπάνη για το νησί μας, να φροντίσετε να επενδυθεί ρεαλιστικά πρώτα για τον Αμοργιανό πολίτη, να υπάρξει ένα αξιοπρεπές νοσοκομείο, ώστε όλες οι μικρές Κυκλάδες να έρχονται στην Αμοργό μας για περίθαλψη. Να υπάρξει Κέντρο Συλλογής Αίματος και να μην σας καθησυχάζουν οι αιμοδοσίες που διοργανώνουν με μόχθο οι κατά τόπους Σύλλογοι. Αλλά να αποτελέσουν για εσάς τρανό παράδειγμα και να φέρετε τον εθελοντισμό μέσα στο νοσοκομείο και μέσα στον Δήμο. Να αξιοποιηθεί όλος αυτός ο εξοπλισμός που χαρίζουν οι φιλότιμοι γιατροί / αλληλέγγυοι άνθρωποι στο νησί μας και δεν έχετε μεριμνήσει ώστε να λειτουργήσει. Οι κάτοικοι του νησιού που υπηρετείτε περιμένουν την Ομάδα Αιγαίου για να εξεταστούν. Το αντιλαμβάνεστε αυτό; Σας πονάει όσο εμένα; Όσο εμάς; Να δείτε μετά πόσο περήφανοι θα είσαστε και πόσο ψηλά θα φτάσει να συζητηθεί το νησί μας σε όλο το Αιγαίο, αφού αυτό είναι τελικά το μέλημά σας…
Γιατί αγαπητοί μου, καθένας μας κάτι πίσω του αφήνει και είναι επιλογή του αν θα φυτέψει ή αν θα ξεριζώσει. Στην περίπτωση της Αμοργού και που πατάμε σε αυτό το νησί και λουζόμαστε με το φως του, θα έπρεπε να νιώθουμε ευγνωμοσύνη, όλοι μας, ανεξαιρέτως! Κι όπως λέει κι ο πατέρας μας, να μην σηκώνουμε ούτε μία πέτρα από τη θέση της, πόσο μάλλον να ανοίγουμε αχρείαστους δρόμους και να μπαζώνουμε την θάλασσα, τη στιγμή που σε όλα τα νησιά με πρωτιά της Αμοργού και των πρωτοβουλιών που έχουν ενεργοποιηθεί δυναμικά τα τελευταία χρόνια, καθαρίζονται οι παραλίες και ο βυθός και βραβεύονται οι εθελοντές και μπροστάρηδες για τον κόπο τους με δικά τους τις περισσότερες φορές μέσα…
Ναι οικολόγοι και σωματοφύλακες της θάλασσας θέλουμε να είμαστε και επιτέλους ας γίνουμε όλοι μαζί, ας διακριθούμε για κάτι ανάλογο!
Το λιμάνι που όπως λέτε φτιάχτηκε τη δεκαετία του ’80, αποτελεί την βάση πάνω στην οποία οφείλουμε να πορευθούμε γιατί με αυτό το προφίλ έγινε η Αμοργός προορισμός, με το μικρό λιμανάκι, με τη γραφική γωνιά… Στη σελίδα Amorgos Friends που ακολουθούν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που μπαίνουν σε τόσα διαφορετικά μέσα για να φτάσουν στο νησί μας από το εξωτερικό, όποτε αναφέρονται τέτοιου είδους μεταβολές από τον Δήμο, μαζικής προσέγγισης – προσέλευσης στο νησί κρουαζιερόπλοιων, οι αντιδράσεις είναι ΠΑΝΤΑ αρνητικές. Και οι άνθρωποι αυτοί είναι εκείνοι που γεμίζουν τα δωμάτια και τα μαγαζιά και ψωνίζουν από το Αμοργιανό εμπόριο επί σειρά ετών και τους γνωρίζουμε. Αυτά τα λαμβάνετε υπόψη σας; Τι θα κάνετε με όλους τους τακτικούς επισκέπτες που δεν θα επιθυμούν να βλέπουν πια τις αλλοιώσεις που προτείνονται; Νομίζετε δε θα πάνε τελικά στην Αστυπάλαια, στην Ανάφη ή στη Δονούσα; Με ένα κλικ και σίγουρα με θλίψη, θα αλλάξουν προορισμό…
Η Περιβαλλοντική Μελέτη δε θα έπρεπε να συμπεριλαμβάνετε στο σώμα του κειμένου της διαβούλευσης; Τα σχέδια αναφέρουν επεκτάσεις κρηπιδωμάτων και υποθαλάσσιες παρεμβάσεις χωρίς να υπολογίζεται το περιβαλλοντικό κόστος που θα έχουν οι πράξεις αυτές. Βόλεϊ θα παίζουν τα παιδιά μέσα στη θάλασσα, ή θα μικρύνει κι άλλο το γήπεδο ποδοσφαίρου; Στην πρόταση των μηχανικών για παράδειγμα, έχει υπολογιστεί εάν το Ξυλοκερατίδι αντέχει όλο αυτό το βάρος; Το καταφύγιο για τις βάρκες θα συνεχίσει να είναι καταφύγιο;
«Η μεγάλη προσέλευση τουριστών κατά τα έτη 2019 και ιδιαιτέρως τα έτη 2021 και 2022 καθιστά επιτακτική την λήψη μέτρων για την βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη του νησιού», μήπως καθιστά επιτακτική την λήψη μέτρων για τη βιωσιμότητα και την περίθαλψή του και όχι την τουριστική του ανάπτυξη με αντιστρόφως ανάλογο τρόπο της κλίμακάς και των αντοχών του; Το νερό επαρκεί για να κάνει ο κόσμος τον Αύγουστο ένα απλό ντουζ; Το πιο ανθρώπινο δηλαδή…
Όσα προτείνονται αφορούν ένα άλλο νησί, ίσως τη Νάξο, ίσως την Πάρο… Όχι όμως την Αμοργό και τα Κατάπολα. Σε όλες τις προτάσεις τα αρνητικά επακόλουθα μένουν αναπάντητα (τεράστιο κόστος, δυσκολίες κατασκευής, διακοπή λειτουργίας του λιμανιού, επιβάρυνση της παραλίας και της πανίδας) και στέκομαι ειδικά στα θέματα ασφάλειας, ποιος ακριβώς θα αναλάβει την ευθύνη; Ας υποθέσουμε ότι αυτό το έργο με κάποιον τρόπο γίνει, αυτά τα πλοία αν συνυπάρξουν μέσα στο λιμάνι ταυτόχρονα και συμβεί το παραμικρό, ποιος θα αναλάβει το κόστος για τις ανθρώπινες ζωές των επιβατών, αλλά πρωτίστως των παιδιών που μπορεί να κολυμπούν σε οποιοδήποτε σημείο της παραλίας; Ως προς αυτό υπάρχει σχετική μελέτη ασφάλειας;
Υπάρχει μελέτη για την εισοδηματική απώλεια όσων θα πληγούν από τη διάρκεια αποπεράτωσης των έργων; Μήπως οι άνθρωποί μας τελικά χάσουν εισοδήματα αντί να κερδίσουν;
Ο όχλος που περιγράφεται διώχνει κάθε ανθρώπινη κίνηση μέσα στο λιμάνι. Απομονώνει τον κολυμβητή, περιορίζει τον βαρκάρη και φυσικά κάθε άθλημα με σανίδες, που πολύ συχνά γίνεται, επειδή ακριβώς το λιμάνι είναι κλειστό. Ποιους, τελικά, εξυπηρετούν αυτά τα σχέδια, αν αποκλείουν όλες αυτές τις ομάδες ανθρώπων; Επίσης, σημειώστε ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στην αποκατάσταση του Δημόσιου Κάμπινγκ. Άρα εξαιρούνται κι άλλες ομάδες επισκεπτών για τους οποίους δεν υπάρχει πρόβλεψη υγιεινής και ευχάριστης διαμονής εδώ και χρόνια.
Κύριοι, με γνώμονα τον ρεαλισμό, προτείνεται ο σχεδιασμός χρήσης του λιμανιού για τους μήνες Ιούλιο – Αύγουστο με τα ήδη υπάρχοντα δομικά δεδομένα, δίχως περαιτέρω παρέμβαση ιδίως υποθαλάσσιου μπαζώματος. Εναλλακτικές όπως σηματοδότηση, τοποθέτηση διαχωριστικών, διαγραμμισμένων διαδρομών, που ήδη προτείνονται στη μελέτη, οριοθέτηση της μετακίνησης των οχημάτων και των πεζών (το έχουμε επισημάνει και για τις παραλίες Άγιο Παντελεήμονα και Μαλτέζι και για τον στενό δρόμο προς το Νεκροταφείο), μπορούν να είναι μια λύση που δεν έχει υλοποιηθεί και με τη βοήθεια του λιμενικού σώματος να συμβάλει στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το λιμάνι το μικρό αυτό χρονικό διάστημα. Ως προς την στάθμευση, δίνεται αρκετός χρόνος στον Δήμο, από τώρα να ορίσει συγκεκριμένες θέσεις στάθμευσης στους μόνιμους κατοίκους, ώστε να μην υπάρχει επιβάρυνσή τους τους επίμαχους μήνες, διασφαλίζοντας την ασφάλεια των οχημάτων τους, αλλά και επιδεικνύοντας στον επισκέπτη που ΔΕΝ μπορεί να παρκάρει, επειδή θα είναι θέση μόνιμου κατοίκου. Προτείνεται η πρόσληψη προσωπικού στο λιμενικό σώμα. Προτείνεται η πρόσληψη προσωπικού στο Κέντρο Υγείας. Εφόσον υπάρχουν τόσα χρήματα για εξυγίανση του λιμανιού, γιατί δεν επενδύονται πρώτα στον άνθρωπο και στην ανθρώπινη ζωή;;;
Μην προχωρήσετε στη δημιουργία ενός ακαλαίσθητου λιμανιού σαν αυτά που αποστρεφόμαστε και που αποτελούν μόνο πέρασμα σε άλλα νησιά, το οποίο μάλιστα οι μόνιμοι κάτοικοι θα πρέπει να υποστούν όλο τον χρόνο στο μέλλον. Σεβαστείτε αυτό που μας δόθηκε. Δείξτε του φροντίδα. Είμαστε όλοι διαχειριστές του τόπου μας, όχι ιδιοκτήτες. Ας έχουν να μιλάνε οι επόμενες γενναίες για ανθρώπους που μερίμνησαν, να τους θαυμάζουν για πολλά χρόνια στο μέλλον για έργα ουσιαστικά, βασισμένα σε αξίες…
Θα είμαστε οι πρώτοι που θα σας σφίξουμε τα χέρια…
Με εκτίμηση,
Αθηνά Πολυκρέτη
Παρακαλούμε δείτε τα σχόλια των επισκεπτών του νησιού στην ανάλογη δημοσίευση.
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=pfbid0QkbFcjCyNPGZXnWFWNeATqKR7qA59zf2Ej74nYBbCN62oYXPuCvGYKrbfMQfCHDWl&id=100064541506161
Είναι το μαγαλύτερο έργο για το κεντρικό λιμάνι μας .
Μπράβο στον Δήμο μας και ευχομαστε και άλλα τέτοια για το νησί μας .
Το συγκεκριμένο έργο θα δώσει ανάπτυξη σε όλες τις επιχειρήσεις του Βασικού Λιμανιού και θα αποσυμφορήσει την κικολοφοριά των κατοίκων των Καταπόλων και όχι ΜΟΝΟ.
Μπράβο !!!
ΧΑΙΡΕΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΑΘΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ !
ΣΥΝΔΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΑΠΟΦΟΡΤΙΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΑ ΚΑΤΑΠΟΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΜΟΡΓΟ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΜΕ ΕΩΣ ΤΩΡΑ .
ΜΑΖΙ ΜΕ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ ΚΑΜΑΡΕΣ ΦΥΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ
ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΚΑΤΑΠΟΛΩΝ
ΜΕΛΕΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΑΝΑΓΚΕΣ 30 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
π.χ παρκιδες φυτευσεις διανοιξεις φωτισμοι κλπ
ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΜΑΣ
1)η χάραξη περιφερειακής οδού με βρίσκει σύμφωνο Δεν είναι δυνατόν τα μεγάλα φορτηγά ή άλλα όμοια οχήματα να διέρχονται μεσα από τον οικισμό. η οδός πρέπει να έχει κατάλληλες προδιαγραφές αλλά και σεβασμό στο “παραδοσιακό” του οικισμού.
2)είμαι κατά της διευκόλυνσης μεγάλων κρουαζιερόπλοιων καθώς η Αμοργός δεν ενδείκνειται για μαζική προσέλευση τουριστών βραχείας διάρκειας.. Αντίθετα τα μικρά σκάφη -όπως αυτά που επισκέπτονται το νησί τελευταια – είνα καλό να εξυπηρετούνται με μέτρο αλλά με τις απαραίτητες υποδομές . Προτιμώ μικρά κρουαζιερόπλοια και “εκδρομικά” πέντε μήνες το χρόνο παρά τεράστια δύο μήνες!
3)ανεξάρτητα των αναλυτικών μελετών το νησί πρέπει να εξυπηρετεί υδροπλάνα άρα ότιδήποτε αφορά τις minimum υποδομές γι αυτά πρέπει να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί.
4)η Αμοργός χρειάζεται επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και όχι έντασης τουρισμού τον Ιούλιο και τον Αύγουστο…άρα οτιδήποτε σχεδιαστεί και εφαρμοστεί πρέπει να έχει αυτόν τον στρατηγικό στόχο.
από εκεί και ύστερα οι λεπτομέρειες αφορούν τεχνικούς και μηχανικούς λιμένων και δεν μπορώ να μπω σε κριτική των σχεδίων
Τέλος θα είναι σκόπιμο να δει κανείς και άλλες αναβαθμίσεις υποδομών όπως οδική πρόσβαση -με σεβασμό στο περιβάλλον- στην Παναγία τη Χοζοβιώτισα κατά το πρότυπο της πρόσβασης στη Ζωοδόχο Πηγή της Σικίνου (που κάθε άλλο παρά τουριστικό νησί είναι.)
σας ευχαριστώ
Χρήστος Ι .Νομικός ,λάτρης της Αμοργού…Οιονομολόγος
Ανησυχώ για την απόφαση αυτή, η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρή οικονομική και περιβαλλοντική ζημία στο νησί. Η άφιξη κρουαζιερόπλοιων κάθε χρόνο μολύνει τα γύρω ύδατα και τον αέρα και παραμορφώνει τη γη. Το νησί δεν διαθέτει επί του παρόντος επαρκείς υποδομές για να φιλοξενήσει μια τόσο μεγάλη ροή τουριστών. Αυτό θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο την ασφάλεια των επισκεπτών και των κατοίκων καθώς και την εξασφάλιση των βασικών υπηρεσιών στο νησί.
Το άνοιγμα του λιμανιού των Καταπόλων στα κρουαζιερόπλοια θα μπορούσε επίσης να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τοπική οικονομία. Το μεγαλύτερο μέρος των δαπανών των τουριστών που φθάνουν με κρουαζιερόπλοια δαπανάται επί του πλοίου, αφήνοντας ελάχιστα οφέλη για το ίδιο το νησί. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερβολική εξάρτηση από τον τουρισμό κρουαζιέρας, εις βάρος άλλων βιώσιμων οικονομικών δραστηριοτήτων.
Αντ’ αυτού, η Αμοργός θα πρέπει να επικεντρωθεί στην προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης. Το νησί είναι γνωστό για τη φυσική ομορφιά και τους αρχαιολογικούς του θησαυρούς. Αυτά είναι τα πλεονεκτήματα που μπορούν να διαφοροποιήσουν την Αμοργό από άλλα τουριστικά σημεία στην Ελλάδα. Αντί να επικεντρώνεται στον μαζικό τουρισμό, το νησί θα πρέπει να στοχεύσει στην προώθηση του πολιτιστικού, του γαστρονομικού και οινικού τουρισμού και του τουρισμού ευεξίας. Αυτοί οι τύποι τουρισμού είναι γενικά λιγότερο επιβαρυντικοί για το περιβάλλον και δημιουργούν μεγαλύτερα οφέλη για την τοπική οικονομία.
Για την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης, η Αμοργός θα πρέπει να επενδύσει στις υποδομές και τις υπηρεσίες που απαιτούνται για την ασφαλή και αποτελεσματική υποδοχή των τουριστών. Αυτό περιλαμβάνει την εφαρμογή του συστήματος διαχείρισης στερεών και υγρών αποβλήτων, την κατασκευή αποδοτικότερων εγκαταστάσεων μεταφοράς ενέργειας και τη βελτίωση της ποιότητας των υδάτων. Επιπλέον, το νησί θα πρέπει να προωθήσει τη βιώσιμη γεωργία και την παραγωγή τυπικών τοπικών προϊόντων που μπορούν να αναζωογονήσουν την τοπική χλωρίδα και πανίδα που σταδιακά εξαφανίζονται.
Πιστεύω ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι η επανακατοίκηση του νησιού ακόμη και κατά τους χειμερινούς μήνες με τη δημιουργία κοινωνικών, εργασιακών και κοινωνικών ευκαιριών που μπορούν να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να επιστρέψουν από τις μεγάλες πόλεις και όχι η σταδιακή εκκένωσή του, ώστε τους χειμερινούς μήνες να έχουμε να κάνουμε με ένα νησί-φάντασμα που κατοικείται από τσιμέντο.
are you completely mad? you will forever deface your wonderful island and nothing you get can ever repay what you want to destroy
Καλησπέρα! Μου ζήτησαν κάποιοι φίλοι να γράψω την άποψή μου για τις προτάσεις αναβάθμισης του επινείου της Μινώας , δηλαδή των Καταπόλων. Ειδικός δεν είμαι αλλά και να ήμουν δεν έχει σημασία σε έναν δημόσιο διάλογο που υπάρχει εμφανή έλλειψη δημοκρατίας και η διαβούλευση γίνεται σχεδόν αναγκαστικά κατά τη γνώμη μου. Νιώθω ότι τόσο η γνώμη των σχετικών επιστημόνων όσο και των απλών πολιτών κοσμεί τους κάδους γραφείων. Τα χαρτιά που κάνουν οι πολίτες για σοβαρά θέματα του δημοσίου βίου για παράδειγμα δεν παίρνουν σχεδόν ποτέ απάντηση. Μέσα σε αυτό το κλίμα λοιπόν έρχεται η μελέτη και χρησιμοποιεί ως επιχειρήματα την αδυναμία τήρησης κανόνων του Schengen ( για την οποία έλλειψη “σκοτώνονται” όλη τη μέρα στα καφενεία οι πολίτες) , την τοποθέτηση του καταπέλτη του Σκοπελίτη σε μέρος του πεζοδρομίου κατά την προσάραξή του , τους επιβάτες που «ακροβατούν» μεταξύ των οχημάτων διακινδυνεύοντας την σωματική τους
ακεραιότητα (και από πότε υπάρχει έγνοια για τους τουρίστες που ακροβατούν όταν οι μόνιμοι κάτοικοι ακροβατούν όλο τον χρόνο πάνω από έργα με ελλιπή μέσα προστασίας ; ) και η διαφύλαξη της αμμώδους παραλίας όπου βρίσκουν καταφύγιο οι πάπιες ( τις οποίες μάλλον θα πρέπει να μιμηθούμε για να γίνει το έργο). Κατά τα άλλα το λιμάνι είναι προσεγμένο και αυτό που λείπει είναι ένα έργο των 7.000.000€. Βασικός κανόνας επιτυχίας για πολλά πράγματα είναι το “κάνε καλά τα βασικά”. Εδώ ο Δήμος έχει πάει στο απέναντι καλάθι και σουτάρει από απόσταση 28 μέτρων ενώ δεν μπορεί να βάλει ένα απλό μπάσιμο. Δηλαδή αν έκανε μικρές και ωραίες παρεμβάσεις στο λιμάνι θα καταλαβαίναμε ότι υπάρχει καλή πρόθεση. Τώρα όμως με τα παρόντα σχέδια τα ήδη “τσιμεντοποιημένα” Κατάπολα με τις άλλοτε υπέροχες αυλές κινδυνεύουν να χάσουν κάθε ενδιαφέρον για τους περιηγητές που θέλουν να δουν κάτι αυθεντικό στις Κυκλάδες.
Η αντιπρότασή μου είναι να γίνουν τα βασικά. Δηλαδή να μεριμνήσει ο Δήμος για τα φλέγοντα ζητήματα που είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές που τρέχουν να φύγουν από το Κέντρο Υγείας , οι καθηγητές που δεν έχουν που να μείνουν, οι αγρότες που δεν μπορούν να καλλιεργήσουν τίποτα με τα ανεπιτήρητα ζώα , η υπερβόσκηση, οι εγκαταλελειμμένοι αρχαιολογικοί χώροι, τα επικίνδυνα εργοτάξια (μάλλον ξεχάσαμε τα Τέμπη) κ.α. . Και μιας και το ανέφερα ας δώσω και μια βοήθεια. Κατάπολα σημαίνει “κατά την πόλιν” σύμφωνα με τον Ρος. Αν θέλετε λοιπόν να κάνετε καλό στα Κατάπολα αναδείξτε τη Μινώα , την Παναγία την Καταπολιανή, τα υποθαλάσσια λείψανα στο Κάτω Ακρωτήρι κλπ…βάλτε λίγο φαντασία….μια παρέα πιτσιρικάδων έφτιαξαν στα συντρίμμια ολόκληρο βοτανικό πάρκο-στολίδι για τα Κατάπολα. Υ.Γ. Σχόλιο για τον περιφερειακό δρόμο. Όπως έλεγε και ο συγχωρεμένος ο θείος ο Ανδρέας αδελφός του Κουρέα : “Στο τέλος και προς νερού μας θα πηγαίνουμε με το αμάξι”
Δημήτρης Λιασκωνης Μηχανικός μηχανολόγος
Έρχομαι τα τελευταία 14 χρόνια στην Αμοργό μετά που έχω γυρίσει τα πιο πολλά νησιά μας και ένα μεγάλο μέρος του κόσμου. Το θεωρώ το ομορφότερο μέρος καθώς επίσης και τους ανθρώπους του- αυτό με έκανε να έχω τελευταία αποκτήσει και περιουσία στο νησί. Θεωρώ το σχέδιο για να προσελκύσει το νησί μαζικό τουρισμό πάρα πολύ κακό και όπου έχει συμβεί στα άλλα κυκλαδίτικα νησιά το έχουν μετανιώσει οι κάτοικοι μετά από κάποια χρόνια. Κέρδισαν βέβαια χρήματα αλλά έχασαν την ταυτότητα τους και τις πολύτιμες αξίες που εκατοντάδες χρόνια κουβαλούσαν στην ιστορία τους. Τώρα τα έργα αυτά μπορούν να καταστρέψουν τα Κατάπολα αύριο μπορεί να καταστρέψουν τη Χώρα τα πανέμορφα μικρά λιμανάκια και τις υπόλοιπες ομορφιές του νησιού. Αν γίνει η αρχή μετά πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει ανακοπή.
Θα μπορούσαν τα χρήματα αυτά να τα διαθέσουν οι τοπικές αρχές για την ανακύκλωση την πράσινη ενέργεια να αποκτήσουν σπίτια οι δάσκαλοι και οι γιατροί να στεγαστούν εθελοντές για τον πολιτισμό και τα γράμματα και τις τέχνες και πολλά άλλα που θα κάνουν ξεχωριστό το νησί και θα το διαφοροποιήσουν από την αναπτυσσόμενη σε εισαγωγικά Μύκονο Σαντορίνη Πάρο και Νάξο καθώς και πολλά άλλα νησιά της Ελλάδας που βρίσκονται στην διαδικασία αυτοκαταστροφής.
Καταλαβαίνω τους κατοίκους που τους ενδιαφέρει το οικονομικό όφελος όμως έχω να πω ότι θα αποκτήσουν πολύ περισσότερα χρήματα με μία διαφορετικού τύπου ανάπτυξη και έχω να τους πω το παράδειγμα επαρχιακών πόλεων που αντιγράψανε την Αθήνα και τώρα πλέον δεν μπορούν να προσελκύσουν καθόλου τουρίστες-αντίθετα τα νησιά που διατήρησαν την παράδοση στην αρχιτεκτονική στην πολεοδομία και στην ήπια ανάπτυξη σε βάθος χρόνου είχαν περισσότερα να κερδίσουν, κερδίζοντας την ποιότητα στον πολιτισμό και το παράδειγμα προς μίμηση και όχι προς αποφυγήν. Αν πάτε να δείτε το πανέμορφο μέρος τα νερά της Λιβαδειάς και δείτε την Λιβαδειά θα πάτε μόνο μια φορά αν πάτε στους Δελφούς δεν θα μείνετε εκεί θα δείτε και εκεί μια ανάπτυξη που κράτησε μόνο λίγα χρόνια και τώρα είναι στην παρακμή καθώς και σε πάρα πολλά άλλα μέρη της χώρας μας. Έτσι έγινε σε πάρα πολλές επαρχιακές πόλεις που αντιγράψανε το λάθος αναπτυξιακό πρότυπο των Αθηνών και τώρα κινδυνεύουν οι Κυκλάδες να αντιγράψουν το λάθος αναπτυξιακό μοντέλο της Μυκόνου και της Νάξου και άλλων τουριστικών νησιών με μαζικό τουρισμό. Τώρα η Μύκονος δεν είναι για τους κατοίκους της Μυκόνου είναι πολύ κοντά μπορείτε να τους ρωτήσετε και να δείτε τη ζωή που κάνουν τους καλοκαιρινούς μήνες αυτοί, τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Ονομάζομαι Πρεβενιός Μάνος και εργάζομαι στο Βοτανικό Πάρκο Αμοργού ,που φιλοξενεί κάθε χρόνο εκατοντάδες τουρίστες. Συζητώντας μαζί τους, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί κανείς τους λόγους για τους οποίους προτιμούν το νησί μας. Είναι η αγριάδα του τόπου, η φυσική ομορφιά και η έως τώρα αντίσταση μας στο να μεταβληθεί σε ένα ακόμα τουριστικό θέρετρο. Συναντούμε επισκέπτες οι οποίοι έρχονται εδώ και 20 ή και 30 χρόνια, οι οποίοι είναι στενοχωρημένοι με το πως αλλάζει και με το πόσα μπετά έχουν πέσει. Το ίδιο νιώθω και εγώ μιας και μεγαλώσαμε σε νησί και όχι σε τσιμεντούπολη. Ας μη ξεχνάμε πως η Αμοργός ήταν κάποτε τόπος εξορίας και εδώ και χρόνια ένας τουριστικούς προορισμός για λίγους, κυρίως φυσιολάτρες ή ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από το συνηθισμένο τουριστικό προϊόν (ξαπλώστρα ομπρέλα κρουαζιερόπλοιο).
Αντιλαμβάνομαι ωστόσο αυτό που λέει πιο κάτω και η κα Δικαίου, ότι δηλαδή το νησί θα αλλάζει και θα εξελίσσεται και δε θα μείνει το ίδιο. Είναι θεμιτό να γίνουν αλλαγές για τη βελτίωση της συμφόρησης και την διασφάλιση των πολιτών και των επισκεπτών. Δυστυχώς με τις μελέτες που βλέπω παραπάνω δε νιώθω καθόλου ευχαριστημένος.
Οι λόγοι πολλάπλοί:
-Τεράστιο κόστος, που όπως είπαν και άλλοι συντοπίτες θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να λυθούν άλλα πιο σημαντικά προβλήματα.
-Μεγάλου βεληνεκούς έργα που θα αλλοιώσουν και τη γραφικότητα του λιμανιού, αλλά θα χρειαστούν και πολλά χρόνια μέχρι να πραγματωθούν. Με ανησυχεί ιδιαιτέρως πόσα χρόνια δε θα έχουμε λιμάνι και πόσο καιρό θα είναι εργοτάξιο όλο το χωριό. Αρκεί να σκεφτεί κανείς τι συνέβη για το αλιευτικό καταφύγιο στο Ξυλοκερατίδι.
-Το αστειάκι με τα κρουαζιερόπλοια νομίζω φτάνει πια…πραγματικά ας μας πούνε ποιοι επωφελούνται από αυτόν τον τουρισμό.
-Το χειρότερο απ΄όλα για μένα είναι ο δρόμος. Πέραν του ότι είναι σε αρχαιολογική ζώνη, κινδυνεύει να αλλοιώσει την παλιά στράτα που οδηγεί από τον Άγιο Νικόλαο στον Αη Φανούρη. Επίσης, μες το βουνό τρέχει αρχαίο υδραγωγείο, χάρη στο οποίο έχει νερό και ο κήπος μας και η Καταπολιανή βρύση. Φοβάμαι πως ένας τέτοιου μεγέθους έργο θα πρόκαλέσει μεγάλες ζημιές, πέρα από τις αισθητικές. Μέσα σε όλα έχω την αίσθηση ότι είναι παράνομος, μιας και από Αρχαιολογική Ζώνη Α δεν επιτρέπεται να περάσει. και για τη Β υπάρχουν περιορισμοί στο φάρδος που δε θα επέτρεπαν τη δημιουργία ενός δρόμου που να καλύπτει τις ανάγκες του σχεδίου. Επιπλέον, θα χρειαστεί να απαλλοτριωθούν πολλά χωράφια και, να αλλοιωθεί ο κάμπος. Είναι άραγε ενήμεροι οι ιδιοκτήτες τους;
Να σημειώσω επίσης ότι το σχέδιο είναι θολό και δε μπορούμε να διακρίνουμε από πού θα περνάει ο δρόμος.. Παρόλα αυτά φαίνεται να καταλήγει στη διασταύρωση όπου βρίσκεται η ΔΕΗ. Επειδή για να πάω σπίτι μου παίρνω αυτό το δρόμο, γνωρίζω πολύ καλά πως η είσοδος στον “κεντρικό” δρόμο από αυτό το σημείο δεν είναι τίποτα πέρα από επικίνδυνη.
Με βάση τα παραπάνω, νομίζω πως η μελέτη του ΦΙ φαίνεται η πιο ψύχραιμη και μπορεί να φέρει βελτιώσεις χωρίς τεράστιες αλλοιώσεις, μιας και δεν απαιτεί τη χάραξη ενός ακόμη δρόμου.
Κλείνοντας να πουμε ότι ήδη δεν αντέχει κανείς με αυτό που γίνεται τον Αύγουστο. Δε χρειαζόμαστε περισσότερο κόσμο στη high season αλλά μια αειοφόρο ανάπτυξη , οπως ανέφερε και η Ελευθερία Ψυχογιου, που θα στοχεύει στην ανάδειξη του πολιτισιστικού και φυσικου πλουτου και θα προσελκύει παραπάνω επισκέπτες στη low season. Το νησί μας τώρα ειναι πανεμορφό και είναι άδειο. Όποτε το Πασχα πέφτει νωρίς η προσέλευση ειναι μικρή. Φέτος πολλοί άνθρωποι μου είπαν πως δεν ειχαν λόγο να έρθουν επειδή θα ειναι όλα κλειστά.
Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε αν προτιμούμε αντί για ένα νησί φάντασμα που θα πνίγεται απότομα για ένα μήνα, να έχουμε ένα νησί πιο φιλόξενο όλο το χρόνο, όπου θα μπορεί κανείς να κάνει 5 δραστηριότητες και να υπάρχουν και κάποιες βασικές υποδομές και παροχές;;;
Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης
Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα
Κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο
Τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα
Και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο
Εκεί που σμίγανε τα χέρια τους οι μύστες
Ευλαβικά πριν μπουν στο θυσιαστήριο
Τώρα πετάνε τ’ αποτσίγαρα οι τουρίστες
Και το καινούργιο παν να δουν διυλιστήριο
Εκεί που η θάλασσα γινόταν ευλογία
Κι ήταν ευχή του κάμπου τα βελάσματα
Τώρα καμιόνια κουβαλάν στα ναυπηγεία
Άδεια κορμιά σιδερικά παιδιά κι ελάσματα
Κοιμήσου Περσεφόνη
Στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι
Ποτέ μην ξαναβγείς
Το έργο εξαιρεί όλες τις επιχειρήσεις που εκτείνονται στα Κατάπολα όπου είναι οφθαλμοφανές ότι θα ζημιωθούν οικονομικά. Ειδικά η πρόβλεψη για την πρόσδεση του κρουαζιερόπλοιου, το οποίο έχει ήδη σχολιαστεί αρνητικά από όλους τους επισκέπτες τις προηγούμενες χρονιές, λόγο του τεράστιου όγκου που καταλαμβάνει στον λιμένα και την μεταφορά μέδουσας στα νερά της Αμοργού, φαινόμενο που συνοδεύει τα κρουαζιερόπλοια. Η φασαρία στον λιμένα θα ενοχλεί τους μονίμους κάτοικους των Καταπόλων, τα ξενοδοχεία και τα μαγαζιά εστίασης όπου σαν κερασάκι στην πικρή τούρτα που τους σερβίρετε θα έχουν και την φωτορύπανση του κρουαζιερόπλοιου. Τα πλοία που ήδη φέρνουν τον κόσμο στο νησί, θα δυσκολευτούν στην προσάραξη και απομάκρυνση από τον λιμένα και δεν το έχουν δύσκολο να μας αφήσουν στα κρύα μας νερά να θαυμάζουμε το πενταόροφο μέσο τουρισμού (all included). Τα έργα αυτά, αλλά και το άνοιγμα του δρόμου, καταργούν τα θαλάσσια μπάνια στο κάτω ακρωτήρι. Μια από τις πολλές παράλιες που έχουμε στο νησί, or not ….
Ξαφνικά τα Κατάπολα θα μοιάζουν ακόμη χειροτέρα και από τον Πειραιά… και όλα αυτά γιατί; Τι ακριβώς θα κερδίσει το νησί από αυτή την επένδυση; Έχουμε περάσει από το 2012 από τον Άννα στον Καϊάφα σαν χώρα και η Αμοργός τα έχει καταφέρει διότι έχει αυτό που πολλά νησιά θα ήθελαν, μόνιμο τουρισμό. Εμείς πρέπει να επενδύουμε ως προς το να συνεχίσουμε να έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Γιατί είναι πολυτέλεια να έχεις επιβιώσει οικονομικά όταν όλη η Ελλάδα έχει πληγεί. Τα τελευταία χρονιά υπάρχει καιροσκοπία και ουσιαστικά σκάβουμε τον λάκκο μας. Προσοχή!
Ο Μανώλης Γλέζος για την Αμοργό : ” Η συνείδηση της πετραίας γης”
Η ειδή της Αμοργού, καθώς αναδύεται στο βάθος του ορίζοντα, μέσα στο σύμπαθο της μνήμης μου, είναι μοναδική.
Αμοργός το πρώτο όραμα της ζωής μου.
Αμοργός το όραμα της απόστασης από την καθυστηκίαν τάξιν.
Αμοργός, η ελπίδα μου στις μακρινές φυλακίστικες ώρες μου, να ξαναδώ τη θωριά σου στο πάθος που φλογίζει την ανατολή του ήλιου…..
Ευχαριστώ
Γεια σας,
Εγώ ο τρόπος που βλέπω το θέμα είναι ο εξής:
Καταρχάς προφανώς είναι καλό πράγμα να υπάρχει τουρισμός στο νησί, οπότε καλό θα είναι να τον “υποστηρίξουμε”. Τώρα το τι σημαίνει “υποστηρίζω τον τουρισμό” δεν είναι καθόλου μονοσήμαντο! Μπορόυμε πχ. να ενισχύσουμε τον μαζικό τουρισμό, φτιάχνοντας υποδομές για μεγάλα πλοία και διευρύνοντας σημαντικά το λιμάνι. Ή εναλλακτικά μπορούμε να ενισχύσουμε τον τουρισμό κρατώντας σταθερή την “έντασή” του και μεγαλώνοντας τη διάρκεια. Και φυσικά υπάρχουν και πολλές άλλες εναλλακτικές. Το σημαντικό θέμα για μένα, που κάνει όλη τη διαφορά, είναι να ξεκαθαρίσουμε και να συμφωνήσουμε στον σκοπό, στον στόχο. Δεν μπορούμε να λέμε ότι αυτός ο στόχος είναι απλά “η ενίσχυση του τουρισμού”, γιατί όπως είδαμε παραπάνω αυτή είναι πολύ γενική πρόταση και μπορεί να οδηγήσει σε διαμετρικά αντίθετες πράξεις. Πρέπει να είμαστε συγκεκριμένοι στο πιο είδος τουρισμού θέλουμε να ενισχύσουμε και να το ξεχωρίζουμε από τα υπόλοιπα αν θέλουμε να κάνουμε μία ουσιαστική συζήτηση. Γιατί διαφορετικά μπορεί να διαφωνούμε για τις προτεινόμενες ενέργειες του Δήμου και να κατηγορούμε ο ένας τον άλλο ότι “δε νοιάζεσαι για τον τουρισμό, άρα δεν θέλεις το καλό της Αμοργού”, ενώ μπορεί στη πραγματικότητα απλά να διαφωνούμε για το είδος και την ποιότητα του τουρισμού που θέλουμε να υποστηρίξουμε!
Τώρα ως προς τη συγκεκριμένη πρόταση, προσωπικά θα μου άρεσε να δω το νησί να κινείται προς διαφορετική κατεύθυνση από την προτεινόμενη. Την Αμοργό την έχω στο μυαλό μου ως ένα εξαιρετικά ιδιαίτερο και γοητευτικό νησί. Οι λόγοι: τα υπέροχα τοπία, τα όμορφα και παραδοσιακά χωριά, η φιλική και ανεπίσημη ατμόσφαιρα που επικρατεί παντού… αλλά για μένα το πιο εντυπωσιακό απ’ όλα είναι το φυσικό της περιβάλλον. Δεν έχω δει πολλές φορές κάτι ανάλογο. Στο μυαλό μου, το νησί μας είναι ένα μοναδικό στολίδι σε παγκόσμια κλίμακα. Και θα με στεναχωρούσε να το δω να γίνεται έστω και λίγο πιο τυποποιημένο, χωρίς να έχω πειστεί ότι έιναι απαραίτητο. Δεν έχω πειστεί ότι τα προτεινόμενα έργα γίνονται για το καλό του νησιού γενικώς, πιστεύω ότι σε κάποιο βαθμό πυροδοτούνται από την αυθόρμητη επιθυμία των ανθρώπων για κέρδος. Αλλά αυτός ο δρόμος δυστυχώς μπορεί να οδηγήσει την Αμοργό σε λίγα χρόνια να είναι μία τρίτη Μύκονος ή Σαντορίνη, οπότε και θα σταματήσει να είναι “ένα μοναδικό στολίδι σε παγκόσμια κλίμακα”.
Δε ξέρω, μου φαίνεται τρομερά τιμητικό που μεγάλωσα σε αυτό το νησί. Νιώθω ότι η κάθε ενέργεια που γίνεται πάνω του πρέπει να γίνεται με πλήρη ταπεινώτητα και σεβασμό. Οπότε προσωπικά είμαι πολύ σκεπτικός για αυτή την εκτεταμένη ανάπλαση του λιμανιού, θα προτιμούσα πολύ περισσότερο μία γενική ανακαίνιση που θα διατηρούσε όμως την κλίμακά του.
I went there once and I completely fell in love with the island because of its freedom, values, natural and wild environment. I completely disagree with the choice of modify all this beauty. Not just consider that Cruiser do not give money to the island but just to a few that have shops in front of the port but also that if a tourist choose Amorgos as a place for vacations is because of the integrity and the unique paradise that it is. If you trasform this environment in a place as many others in the world (not only in Greece) you are foolish and you just will change the type of tourism, for sure not improve the one you have. I sincerely hope that you consider more to preserve something that makes Amorgos unique in the world than money that will change for ever what people love about this island.
Amorgos is naturally beautiful, wild and unspoilt. Let’s keep it that way!
Μα σοβαρά; Κρουαζιερόπλοια;
Μου φέρνει στο μυαλό την συζήτηση των ημερών για την ιδιωτκοποίηση του νερού. Όταν οι πόλεις που το ιδιωτικοποίησαν πριν δεκαετίες, σπεύδουν να το ξαναθέσουν υπό δημόσιο έλεγχο, αυτή ακριβώς την περίοδο διαλέγει η κυβέρνηση να δρομολογήσει (και μάλιστα κουτοπόνηρα) την ιδιωτικοποίησή του στην Ελλάδα.
Όλες ο ευρωπαϊκές πόλεις που στοχεύουν σε ποιοτικό τουρισμό θέλουν να απαλλαγούν από την κρουαζιέρα γιατί το μόνο που αφήνει είναι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθόλου έσοδα για την τοπική οικονομία, ασύμμετρη όχληση στους κατοίκους και τους κανονικούς επισκέπτες του τόπου.
Παρά λοιπόν τις υποδομές που έχουν δημιουργήσει, όταν ακόμα πίστευαν πως η κρουαζιέρα θα βοηθήσει τις τοπικές οικονομίες, βάζουν τώρα αυστηρούς περιορισμούς γιατί αντιλαμβάνονται ότι αυτή η δραστηριότητα υποβαθμίζει το συνολικό τουριστικό προϊόν.
Ακόμα και στη “γειτονιά” μας, οι επαγγεματίες στην Παροικιά και τη Χώρα της Νάξου θέλουν να μεταφερθούν τα δύο αυτά λιμάνια γιατί η τόσο αυξημένη κίνηση λειτουργεί αρνητικά για τις επιχειρήσεις τους.
Αλήθεια, τι τουρισμό θέλουμε; Αρκεί κάτι να είναι μεγάλο και φανταχτερό για να μας θαμπώσει και να νομίζουμε ότι είναι “αναβάθμιση”;
Άραγε σκέφτηκε κανείς να επικοινωνήσει με φορείς στη Βαρκελώνη τη Βενετία, την Πάλμα ντι Μαγιόρκα τη Γένοβα, ή και το Πουέρτο Πλάτα και το Νασσάου, μέρη με σπάνια φυσική ομορφιά και μνημεία πολιτισμού που έχουν επενδύσει σε αυτό τον τουρισμό πολύ οργανωμένα και να τους συμβουλευτεί; Να ρωτήσει τί έφερε η επί δεκαετίες ενασχόληση με αυτό το προϊόν και τι προβλήματα έχει δημιουργήσει;
Δεν νομίζω, τι ξέρουν οι κουτόφραγκοι;
Και βέβαια το λιμάνι των Καταπόλων χρειάζεται βελτίωση. Τα έργα που θα γίνουν όμως, πρέπει να εξυπηρετούν τις ανάγκες του νησιού. Για την περιφερειακή οδό, αν η επιβάρυνση του τοπίου είναι η ελάχιστη, αντιλαμβάνομαι τη χρησιμότητά της. Σχετικά με το υδατοδρόμιο, δεν υπάρχει κάποιο άλλο μέρος που μπορεί να το φιλοξενήσει;
Ο κος. Κρόσμαν επισημαίνει το αυτονόητο, ότι τα Κατάπολα δεν είναι μόνο λιμάνι, είναι πρωτίστως οικισμός και μάλιστα ιδιαίτερου χαρακτήρα. Νομίζω λοιπόν ότι και οι 4 προτάσεις ξεκινάνε από την ίδια λάθος αφετηρία, την εντατικοποήηση του ρυθμού άφιξης επικεπτών -και μάλιστα της μίας μέρας- για ένα πολύ μικρό διάστημα μεσα στη χρονιά, οπότε αν και δεν μπορώ να τις κρίνω τεχνικά, καταλήγουν σε λάθος παραγόμενο αποτέλεσμα.
Στο νησί υπάρχουν τόσες βσικές ελλείψεις, τα “έργα” που γίνονται είναι πρόχειρα και τσαπατσούλικα. Η άσφαλτος που στρώθηκε πέρσι στη Λαγκάδα έχει αρχίσει ήδη να ξεφτίζει και να αφήνει ύπουλες λακούβες. Ο εργολάβος που σκάβει αυτό το διάστημα στην Αιγιάλη για τον βιολογικό, ξεφορτώνει τα μπάζα στην αμμουδιά για να μην τα μεταφέρει 20 – 30 μέτρα και κανεις δεν τον έχει ενοχλήσει. Στην περιοχή της Αιγιάλης (φαντάζομαι και αλλού) υπάρχουν αυτοσχέδιες ‘παραγκογειτονιές” με τροχόσπιτα και υπόστεγα από λαμαρίνες, που χρησιμεύουν για αποθήκες και καταλύμματα για εποχικούς εργαζόμενους. Τα πάρκιγκ καταλαμβάνονται από οικοδομικά υλικά. Τα μπαλώματα που έχουν γίνει στη Λαγκάδα για να κλείσουν τα έργα ύδρευσης και αποχέτευσης την έχουν μετατρέψει σε στίβο μάχης. Οι παράνομες γεωτρήσεις γίνονται μέρα μεσημέρι και οι αρχαιολογικοί χώροι είναι παρατημένοι στα αδέσποτα κατσίκια. Σχετικά με τις υποδομές υγείας και παιδείας, τα έγραψαν όλα οι προηγούμενοι σχολιαστές.
Όσο έγραφα θυμήθηκα τον ποιητή -πάντα πρέπει να ακούμε τους ποιητές- που πριν από 150 χρόνια έγραφε για τον Έλληνα:
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει. Κι από προσπάππου κι από παππού συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνει τον ευρωπαίο. Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.
και έναν πιο σύγχρονο και οικείο ποιητή που ήταν και καλός φίλος της Αμοργού:
Καίω τα δέντρα, χτίζω μεζονέτες
Θα κάνω τα παιδιά μου μαριονέττες…
Αυτοί οι Έλληνες θέλουμε να είμαστε κι εμείς; Καιρός να σκεφτούμε ότι είμαστε φιλοξενούμενοι και όχι αφέντες σε αυτόν τον όμορφο τόπο που θα υπάρχει και πολύ μετά από εμάς, κουβαλώντας όμως στη ράχη του τα σημάδια που εμείς θα του έχουμε αφήσει. Δεν θα θέλαμε αυτά τα σημάδια να είναι για μας τιμητικά; Να μην είναι ουλές αλλά στολίδια;
Είμαι σίγουρος ότι είστε καλοπροαίρετοι και εύχομαι να πάρετε τις σωστές και όχι τις εύκολες αποφάσεις
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω αρνητικά σχόλια των κατοίκων και επισκεπτών του νησιού μας για την μελέτη αυτή καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα με τον Δημήτρη Σιμο για την κατάληξη αυτού του του κατ’επίφαση διαδικτυακού διαλόγου, ότι θα κοσμήσει τους κάδους στις αντίστοιχες υπηρεσίες. Δεν ξέρω ποιος έχει αυτό το μεγαλειώδες όραμα για να μετατρέψει το νησί σε κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό που αντιπροσωπεύει και κυρίως δεν μπορώ να διακρίνω το κοινό καλό. Τί θα οφελήσει να έρχονται για λίγες ώρες μερικές χιλιάδες επισκεπτών που θα πηγαίνουν στοχευμένα σε 2-3 αξιοθέατα του νησιού και μετά θα φεύγουν; Το νησί υποφέρει από υπηρεσίες υγείας, αποχετευτικό δίκτυο και αντίστοιχα βιολογικούς καθαρισμούς, ανυπαρξία αστυνόμευσης, δρόμους που από κατασκευής τους δεν έχουν βελτιωθεί, ανεπιτήρητα ζώα με την αντίστοιχη καταστροφή που επιφέρουν στο φυσικό περιβάλλον του νησιού και ο Δήμος μας επιθυμεί επιπλέον επιβάρυνση τους ήδη βεβαρημένους μήνες. Για ποιον λόγο; Στο όνομα των υποδομών αντί της βελτίωσης των ήδη υπαρχόντων και την συντήρησή τους γίνεται όλο αυτό που θα στοιχίσει χιλιάδες Ευρώ και δεν θα αντιπροσωπεύει τις πραγματικές ανάγκες των Καταπόλων και κατ’επέκταση της Αμοργού; Το παράδειγμα άλλων Ελληνικών νησιών ή περιοχών της Ευρώπης δεν δείχνει τον δρόμο που πρέπει μα ακολουθήσουμε κι εμείς; Νομίζω ότι η μεγαλομανία έχει καταλάβει κάποιους οι οποίοι επιθυμούν να δουν το νησί μας να μετατρέπεται σε κάτι που δεν του αξίζει και σίγουρα δεν συνάδει με την ως σήμερα εξέλιξη του. Εν κατακλείδι ελπίζω να επικρατήσει η λογική της αναθεώρησης και ο Δήμος να κατευθύνει την δημιουργική του σκέψη προς τις πραγματικές ανάγκες του τόπου!
Ισως καποτε το νησι αποκτησει ενα μεγαλο οδικο δικτυο που θα οδηγει σε νεα μεγαλα τουριστικα χωρια ! Στον Ασφοντυλητη ,στις κορυφογραμμες και πανω απο τα Χαλαρα και στο Θεολογο και οπου αλλου υπαρχει θεα σε στυλ Σαντορινη ,,,,και ολα αυτα για την προσφορα μιας καλοκαιρινης απολαυσης .Το χειμωνα μονο οι νυχτοφυλακες οπως στο Ρεθυμνο και την Κω . Το εν λογω εργο που συζητιεται εδω συνηγορει σε αυτη τη παρανοικη” μου προβλεψη …Ολοι οι χωροι που ληστευονται τωρα με δασικες κλπ εκτασεις και χανονται απο τους ιδιοκτητες -οι οποιοι καποτε θα αποβωιωσουμε επισης- ,,, θα παρουν μια νεα μορφη σε επιπεδο τουριστικης εκμεταλευσης η πολυτελεις κατοικιες με θεα το ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΓΑΛΑΖΙΟ !! Α για ναπηγαινουνε και στο βουνο για γιογκα ! Αν αυτα σας φαινονται απιθανα τοτε γιατι σας περνουνε τα χωραφια με τις δασικες εκτασεις ???? Γιατι εχουνε βαλει τους ”οικολογους” τσιρακια ναφωναζουν οχι στους δρομους ??? Γιανα μηχτισετε εσεις και να χτισουν τα αφεντικα …Και τωρα τα αφεντικα θελουν κατι δυνατο στα Καταπολα να αρχιζει σιγα σιγα το παρτυ !!!
Δεν θα αναφερθώ καν στις προτάσεις του έργου…θα πω μόνο ότι ευχαριστώ τον Θεό που υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι ούτε ζουν στην Αμοργό (οπότε δεν βιώνουν και τις δυσκολίες μας) ούτε και εργάζονται εδώ οπότε δεν τους ενδιαφέρει ΚΑΝΕΝΟΣ είδους ανάπτυξη…
Ούτε δρόμους θέλουν, ούτε λιμάνια, ούτε υδροπλάνα, γενικά δεν θέλουν. Το μόνο που θέλουν είναι τις λίγες μέρες του χρόνου που θα έρθουν για να καβλαντισουν όπως λένε πολλοί από αυτούς να τους περιμένει ένας παρθένος τόπος όπου ει δυνατόν οι κάτοικοι να μην έχουν ούτε αυτοκίνητο αλλά να κινούνται με γαϊδούρια και ας έχει ο υπόλοιπος πλανήτης διαστημόπλοια.
Προτείνω λοιπόν να χαλάσουμε τα λιμάνια και τους δρόμους, να ρίξουμε τις κολώνες της ΔΕΗ και τις κεραίες της τηλεφωνίας και όλοι μαζί να πάμε εμπρός προς τα πίσω που έλεγε και ένας τηλεοπτικός δήμαρχος… Άλλωστε θέλουμε ποιοτικό τουρισμό… εννοώντας το camping μάλλον, οργανωμένο και ελεύθερο.
Όσο για το προτεινόμενο έργο, δεν θα πω την άποψη μου ως ΜΟΝΙΜΟΣ κάτοικος Αμοργού (365 μέρες τον χρόνο) και ως επαγγελματίας που δραστηριοποιουμαι στην Αμοργό και όχι στην Σαντορίνη, την Νάξο, την Γερμανία ή την Σουηδία διότι προφανώς εδώ πλέον βαραίνει περισσότερο η άποψη όσων δεν είναι εδώ και όχι αυτών που είναι.
Είμαι Διδάκτωρ φιλοσοφίας και πρώην αρχιτέκτων μηχανικός. Δεν έχω να προσθέσω τίποτε σημαντικό πέρα από όσα κατέθεσαν εκείνοι που αρνούνται την ‘αναβάθμιση’ των Καταπόλων.
Όχι στα κρουαζιερόπλοια, όχι στον αφανισμό της ενάλιας πανίδας, η οποία έχει ήδη σχεδόν εξαφανισθεί από την εισβολή των ταχυπλόων σκαφών, τα οποία αναταράσσουν και συνταράσσουν κάθε φορά τον βυθό. Ήμουν κάποτε ερασιτέχνης ψαράς και θυμάμαι την τεράστια βιοποικιλότητα που υπήρχε στον όρμο. Τα μόνα είδη που απέμειναν είναι οι αχινοί και οι θαλάσσιες σκολόπεντρες· ακόμη κι αυτά σπανίζουν τώρα πια.
Όχι στην προσθήκη άλλων ‘διευκολύνσεων’ (προβλήτες, δρόμοι). Ναι στη βελτίωση των υφισταμένων υποδομών. Ναι στον σεβασμό της Μινώας, η οποία έχει χαρακτηριστεί αρχαιολογικός τόπος Α΄ από την Αρχαιολογική Υπηρεσία: τουτέστι, απαγορεύεται διά ροπάλου διάνοιξη δρόμων και κατασκευή μονίμων κτισμάτων σ’ αυτό το αρχαίο και όμορφο βουνό.
Όταν, πριν από χρόνια, μου ζητήθηκε από τη διοίκηση του νησιού να παραχωρήσω μέρος της ιδιοκτησίας μου για να περάσει ο δρόμος προς το εργοστάσιο επεξεργασίας των αποβλήτων, το έκανα ευχαρίστως, χωρίς να ζητήσω αποζημίωση. Σήμερα, ο προταθείς δρόμος πλάτους 3 μ. έχει βαθμιαία διαπλατυνθεί στα 6 μ., καταστρέφοντας μέρος των αμπελώνων μου. Δεν υπήρξε ποτέ απαγόρευση εισόδου στα ιδιωτικά αυτοκίνητα, με αποτέλεσμα να παρκάρουν μες στην ιδιοκτησία μου.
Σε ένα άλλο αίτημά μου, να συνδεθεί το σπίτι μου στο Κάτ’ Ακρωτήρι με τον κεντρικό αγωγό των αποβλήτων, απάντησαν, ότι ήταν μεγάλη η απόσταση και χρειάζονταν δαπανηρά έργα για τη σύνδεση. Έτσι, απέμεινα με τον βόθρο μου. Διαμαρτυρήθηκα, αλλά ο Δήμος εκώφευσε —ως συνήθως.
Με τις προτάσεις του νέου Δήμου, θα καταστραφεί ολοσχερώς το λιμάνι που κρατάει ακόμη κάτι —ελάχιστο— από την αίγλη του, την εποχή των ατμόπλοιων της γραμμής. Δεν πρέπει επ’ ουδενί να γίνει επέκταση των προβλητών. Αρκούν οι υφιστάμενοι για τα πλοία της γραμμής. Αυτά τα ολίγα και προφανή για όσους αγαπούν το νησί και όχι τον πλουτισμό εις βάρος του νησιού.
Αγαπητέ μου συμπατριώτη,
Αν τελικά γίνει αυτό το έκτρωμα της περιφερειακής οδού,όλα τα αυτοκίνητα που θα κατευθύνονται προς το λιμάνι κάπου θα πρέπει να παρκάρουν εκεί στο Κατωκρωτηρο.
Αντιλαμβάνεσαι νομίζω ποιο κομμάτι γης θα χρησιμοποιηθει
Ονομάζομαι Άννα Γαβαλά, είμαι κοινωνικός ανθρωπολόγος, απόφοιτος τμήματος Πανεπιστημίου Αιγαίου. Έχω διατελέσει δημοτικός σύμβουλος στον δήμο Αμοργου από το 2003 μέχρι και σήμερα και έχω διατελέσει αντιδήμαρχος του νησιού για επτά έτη συνολικά. Έχω ενασχόληση με τον τουρισμό άμεση όλα αυτά τα χρόνια, όπως όλοι άλλωστε στο νησί αυτό συνδέονται άμεσα είτε έμεσμα με αυτόν. Θα ξεκινήσω λοιπόν, λέγοντας ότι λόγο και θέση πρέπει να πάρουμε όλοι μας όταν πρόκειται για τόσο σοβαρά θέματα που θα καθορίσουν την τύχη και το μέλλον αυτού του τόπου για πάντα. Δεν υπάρχουν περισσότερο Αμοργιανοί ή λιγότερο. Αυτοί που έχουν λόγο και δικαιώματα παραπάνω λόγω καταγωγής επειδή έτυχε να γεννηθούν και να μεγαλώσουν στο νησί. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει ότι είναι και σε θέση να αναγνωρίσουν το καλό του τόπου, ίσως μόνο της τσέπης τους. Άνθρωποι που επέλεξαν να ζήσουν εδώ για όλη την ζωή τους,είτε γιατί έχουν ρίζες είτε γιατί αγάπησαν τον τόπο ίσως να έχουν δει κάτι παραπάνω και να μιλούν με περισσότερο σεβασμό. Δεν είναι τσιφλίκι κανενός το νησί αυτό σίγουρα, ανήκει σε όλους και καλούμαστε αυτή την στιγμή με αφορμή την διαβούλευση για τις λιμενικές εγκαταστάσεις του λιμένα Καταπολων, του καλύτερου ίσως στις Κυκλάδες, να δούμε τελικά που θελουμε να οδηγήσουμε το νησί αυτό. Σε ποια κατεύθυνση; Σε κάτι δοκιμασμένο από άλλες χώρες της Ευρώπης και ελληνικά νησιά που κάνουν τώρα πια προσπάθεια να επαναπροσδιοριστούν τουριστικά γιατί έχασαν το ύφος τους και την ταυτότητας τους; Ζητούν την απομάκρυνση αυτών των τεράστιων θαλάσσιων πολυκατοικιών που στοιβάζονται εκεί μέσα κάτι χιλιάδες άνθρωποι προσποιούμενοι ότι τάχα κάνουν διακοπές!! Μιλούν οι μελετητές για υψηλής στάθμης τουριστών! Αλήθεια ποιος το προσδιορίζει αυτό; Δεν έχω τίποτα με τους ανθρώπους αλοίμονο αλλά θεωρώ υψηλότερης στάθμης τουρίστες αν πρέπει να αξιολογήσω έτσι,όλους αυτούς που επί σειρά ετών έρχονται και ξανά έρχονται στο νησί κάποιοι και δυο φορές τον χρόνο ακριβώς γιατί το σέβονται, το αγαπούν και το έχουν ξεχωρίσει ανάμεσα σε πολλά άλλα! Τιμή μας είναι. Αφήνουν τα χρήματα τους στον τόπο και μεις εξασφαλίζουμε το εισόδημα μας. ΟΛΟΙ μας όμως. Τι θελουμε λοιπόν ακριβώς να θυσιάσουμε;; Για ποιο λόγο;; Την δική μας διαβίωση ή να εξαφανίσουμε όλα αυτά που με τόσο κόπο όλοι μας χτίσαμε; Ένα νησί που παρά τις δυσκολίες του, με το διάσπαρτο των οικισμών του, με τις απόκρημνες παραλίες του,συνεχίζει να μαγεύει και να κλέβει τις καρδιές των επισκεπτών του για την απλότητα του, την μοναδικότητα του και την αυθεντικότητα του. Ήδη έχουμε εκτεθεί να διαπραγματευόμαστε πράγματα αδιαπραγμάτευτα! Ποιος από εμάς θα άντεχε να κατέβει σ ένα λιμάνι ή να κάνει διακοπές στα Κατάπολα όταν αντίκρυζε μπροστά του αυτό το θέαμα;;; Πλαγιοδετημένο κρουαζεροπλοιο, δυο καράβια της γραμμής, τον Σκοπελίτη, ένα υδροπλάνο και ίσως και κανένα πετρελαιάδικο για τις ανάγκες φυσικά της ηλεκτροδότησης μας και δεν θα ήθελε να εξαφανιστεί; Θα ήθελα να το κάνουμε εικόνα όλο αυτο! Αυτοκίνητα, λεωφορεία, φορτηγά, μηχανακια, γουρούνες παντού γύρω γύρω κάτω και απο πάνω πια στην Μουντουλιά μιας και υπάρχει και το μεγαλειώδες αυτό όραμα για έναν περιφερειακό! Που δεν κατάλαβα σε τι θα εξυπηρετήσει;;; Απλά θα καταστρέψουμε την μοναδική παραλία που υπάρχει προσβάσιμη απ ολους και η οποία δεν αναφέρεται εντέχνως παρά μόνο η κεντρική παραλία μνημονεύεται ως παραλία! Δεν θα αποσυμφόρησουμε το λιμάνι έτσι, απλά θα μεταφέρουμε την όχληση παρακάτω και ταυτόχρονα θα καταστρέψουμε την παραλία, θα περνούν βαρέου τύπου αυτοκίνητα μπροστά απο τα σπίτια, πάνω απ τους λουόμενους και πάνω απο τουριστικές μονάδες ξεσκίζοντας φυσικά βουνά ολόκληρα που η φύση μας χάρισε. Ποιος μπορεί να επιθυμεί κάτι τέτοιο; Μόνο κάποιοι κοντόφθαλμοι για προσωπικό τους συμφέρον και μόνο. Άλλες είναι οι ανάγκες θεωρώ όπως πολύ σωστά έχει αναφερθεί και από άλλους συνομιλητές και σε καμμία περίπτωση αυτό που περιγράφουν οι τρεις προτάσεις. Η τέταρτη ίσως με αρκετές διορθώσεις φαντάζει να δίνει μια προοπτική αποσυμφόρησης του λιμανιού. Θελουμε αλήθεια να δημιουργηθεί υποδομή για τέτοια μεγέθη τουρισμού; Με ποια προσόντα; Ποια είναι η δυναμική, η φέρουσα ικανότητα που όλοι την αναφέρουν αλλά κανείς δεν ξέρει την πραγματικότητα! Δυο μεγέθη αντιστρόφως ανάλογα. Το νησί στο πικ της τουριστικής περιόδου στενάζει, δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των επισκεπτών. Όποια άλλη επιβάρυνση θα ναι ολέθρια! Οι μελετητές πήραν χαρτί και μολύβι, σύμφωνα με τι τους υποδείξαμε «δυστυχώς» και άρχισαν να «φυτεύουν» και να «στριμώχνουν» όλα τα κομματάκια σαν Lego παιχνιδάκι , άτσαλα απλά για τα χωρέσουν! Έτσι τόσο απλά το δικό μου μυαλό αντιλήφθηκε το όλο εγχείρημα. Ως αποτέλεσμα των προτάσεων αυτών να μην κολλά τίποτα και πουθενά! Μόνο να προσβάλλεται βάναυσα η αισθητική των Καταπόλων. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι αν δώσουμε τέτοια κατεύθυνση στο λιμάνι και κατ επέκταση στο νησί επιστροφή δεν υπάρχει. Σαφώς και χρειάζονται βελτιώσεις στο λιμάνι, όχι όμως για να επιφορτιστεί επιπλέον αλλά για να εξυπηρετεί τις ήδη αυξημένες ανάγκες του. Ας φερθούμε έξυπνα και ας μην παρασυρόμαστε από παχιά λόγια και υποσχέσεις για ανάπτυξη του νησιού με τέτοιες παρεμβάσεις. Όλοι προσπαθούν να απεμπλακούν από την κρουαζιέρα ανά τον κόσμο και ανακάλυψαν τα μικρά περίμενα νησάκια να τα λεηλατήσουν; Ας δούμε τα παραδείγματα. Επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου έχουμε πετύχει αδιαμφισβήτητα, γιατί έχουμε αναπτύξει εναλλακτικές μορφές τουρισμού, (θρησκευτικός,περιπατητικός,καταδυτικός, αναρριχητικός τουρισμός). Έχουμε σεζόν από τον Απρίλιο μέχρι και τέλος Οκτώβρη. Πριν 15 χρόνια φαντάζεσαι όνειρο. Ήπια και ισόρροπη ανάπτυξη του νησιού. Λέμε ναι στην ποιότητα όλες τις εποχές του χρόνου. Έχουμε μεγάλη ευθύνη για το τι θα παραδώσουμε στις επόμενες γενιές.
Με εκτίμηση,
Άννα Γαβαλά
Ονομάζομαι Σοχάν Μαρία Σπινθουράκη και έχω επιλέξει την Αμοργό για τόπο κατοικίας μου.
Ζω εδώ γιατί αγάπησα αυτό το μοναδικό άγριο νησί και τους ανθρώπους του.
Οι λιμενικές μελέτες των Καταπόλων, παραπλήσιες και οι τέσσερις, πιστεύω ότι είναι προτάσεις εντελώς εκτός κλίμακας και πατάνε σε λάθος βάση.
Άλλοι, πιο ειδικοί από μένα, σε προηγούμενα σχόλια ανέλυσαν τους λόγους και τους ευχαριστώ.
Εγώ θα ήθελα να σταθώ στο εξής:
Η Αμοργός δεν είναι ολόκληρη ένα τουριστικό θέρετρο. Είναι πρωτίστως ο μόνιμος τόπος κατοικίας 2.100 ανθρώπων που είτε γεννήθηκαν και μεγάλωσαν εδώ, είτε επέλεξαν αυτόν τον τόπο σαν πατρίδα τους.
Αυτοί χρειάζονται ποιότητα ζωής όλο τον χρόνο και για αυτή την ποιότητα χρειάζεται το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση να φροντίσει. Για την διατήρηση των φυσικών πόρων, για κίνητρα για τον πρωτογενή τομέα, για την ιατρική περίθαλψη, για τους εκπαιδευτικούς, για τα σκουπίδια, για το νερό, για την συγκοινωνία, για το περιβάλλον και τον πολιτισμό.
Και ναι ο τουρισμός είναι η κύρια πηγή οικονομικής ευημερίας του τόπου.
Δεν θα ήταν όμως πιο σωστό να εστιάσουμε στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Αμοργού, να τα αναβαθμίσουμε και να τα φροντίσουμε; Τους αρχαιολογικούς μας χώρους, τα μονοπάτια, τα γραφικά χωριά, την φιλοξενία, την ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών.
Τον Αύγουστο δεν χωρούν άλλοι τουρίστες στο νησί, δεν θα ήταν πιο χρήσιμο να προσπαθήσουμε να μεγαλώσουμε την τουριστική σεζόν προσελκύοντας περισσότερους τουρίστες σαν αυτούς που ήδη αγαπούν και επισκέπτονται το νησί μας ξανά και ξανά.
Με έργα όπως αυτές οι λιμενικές μελέτες των Καταπόλων, το νησί μας υποβαθμίζεται και χάνει τον χαρακτήρα του.
Κάντε το εικόνα, μεγάλες σύγχρονες εγκαταστάσεις, ταχύπλοα και συμβατικά πλοία, αραγμένα κρουαζιερόπλοια με κόσμο που θέλει να καταβροχθίσει το νησί, αυτοκίνητα και λεωφορεία, μεγάλοι δρόμοι, μέσα στον ακόμα γραφικό οικισμό των Καταπόλων, κανένα μέτρο, κανένας σεβασμός! Κι όλα αυτά μετά από ένα άγνωστο, αλλά οπωσδήποτε μεγάλο, χρονικό διάστημα που τα Κατάπολά θα είναι εργοτάξιο και η ταλαιπωρία των ανθρώπων τεράστια! Σαν εφιάλτης μου φαίνεται!!!
Βελτίωση και συντήρηση των υφιστάμενων υποδομών, λύσεις με απόλυτο σεβασμό στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, λύσεις που είναι κοντά στον ΑΝΘΡΩΠΟ, Δεν έχω ειδικές γνώσεις, σίγουρα έχω αισθητική και άποψη . Και το νησί που γεννήθηκαν οι γονείς μου και στο οποίο είχα τις πιο όμορφες αναμνήσεις της ζωής μου,,,να μην υπάρχει μόνο στις αναμνήσεις…. Ας εστιάσουμε στο μέλλον… να μην το υποθηκεύσουμε.
Νιώθω πολύ χαρούμενη και τυχερή που μπορώ και περνάω κάθε καλοκαίρι μου στην Αμοργό τα τελευταία 30 χρόνια . Είμαι απο τους ανθρώπους που ερωτεύτηκα το νησί γι’ αυτό ακριβώς που είναι. Ένας μικρός παράδεισος, με την άγρια ομορφιά του, τη γαλήνη του και την αυθεντικότητα του. Στο Κάτω Ακρωτήρι τα παιδιά μου έκαναν το πρώτο τους μπάνιο, εδώ μεγάλωσαν με ασφάλεια , περπάτησαν και αγάπησαν αυτόν τον τόπο για την απλότητα και την ομορφιά του .Γι αυτόν ακριβώς τον λόγο επιλέγουν την Αμοργό τόσοι επισκέπτες!
Οφείλουμε όλοι εμείς που ζούμε εδώ, και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, να διατηρήσουμε και να στοχεύσουμε σε μια ανάπτυξη ποιότητας που δε θα αλλοιώσει τον όμορφο αυτόν τόπο. Ας δούμε τις πραγματικές ανάγκες του νησιού!
Κι αυτές σίγουρα δεν είναι οι μεγάλοι δρόμοι, τα κρουαζιερόπλοια και ο μαζικός τουρισμός…
Ονομάζομαι Γιάννης Κοντογιώργος κατάγομαι από την Αμοργό από τη πλευρά της μητέρας μου και η αγάπη μου για το νησί με έκανε να αφιερωθώ επαγγελματικά σε αυτό 35 ολόκληρα χρόνια .
Έχω δει τον τόπο αυτό να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται τουριστικά σε κάθε του περίοδο. Πιστεύω πώς η ανάπτυξη των” μεγάλων αυτών έργων” αποκλειστικά για την υψηλή και λίγη σε διάρκεια σεζόν θυσιάζει την γραφικότητα, την απλότητα και τη μοναδικότητα της Αμοργού.
Δεν χρειαζόμαστε μαζικό τουρισμό, ούτε κρουαζιερόπλοια, ούτε μεγάλους δρόμους !
Θα πρέπει ο στόχος μας να είναι να αναδειχθεί η φυσική ομορφιά και η ιδιαιτερότητα του τόπου χωρίς μεγάλα έργα που θα την καταστρέψουνε και δεν θα υπάρχει επιστροφή.
Αξίζει να θυσιάζουμε έναν τόπο ,τις παραλίες του, τα περιβόλια του και τη γαλήνη του; Ας ασχοληθούμε με μικρά και βασικά έργα υποδομής , μια ανάπτυξη που όλοι θέλουμε για τον τόπο μας.
Since many years I have been traveling to Greece, my favorite country in the world.
I have been going for years to Paros, Mykonos then to Patmos and Santorini but unfortunately by the years they became terrible destinations: mass tourism, pollution of the sea, roads leading to many horrible hotels or houses built all over the islands, unnecessary swimming pools, many roads and traffic.
But Amorgos is a different island from the ones mentioned above because so far it succeeded to maintain a magical atmosphere, calm villages, family owned restaurants.
An island that resists mass tourism, an island that provides tourists uniqueness and great quality: Amorgos one of the very few islands capable of still providing Greek authenticity and true beauty.
I am here to ask your authority to make sure this beautiful, amazing island stays the same.
I am here to ask you to guarantee the quality it has since many years without becoming another devastated Greek island such as the ones mentioned above.
Thank you for your kind attention, I am sure you will fulfil your duty to preserve the beauty and unique qualities of Amorgos.
Kindest regards,
Gaia Morrione
mob. +39 348 392 6282
gaia.morrione@gmail.com
Αν τελικά γίνουν αυτά που θέλει να κάνει ο Δήμαρχος, τα Καταπολα δεν θα είναι ποία αυτά που γνώρισα και αγάπησα.
Αν τελικά γίνουν αυτά που θέλει να κάνει ο Δήμαρχος, τα Καταπολα δεν θα ιναε ποία αυτά που γνώρισα και αγάπησα.
ΓΕια και χαρα σε ολους…
πριν 24 χρονια ηρθα στην αμοργο… 22 χρονια ζω και εργαζομαι εδω. αρχικα εποχιακα δουλευοντας στην ταβερνα του νικου στην λαγκαδα
….. και τωρα κρυμμενη στην κατω μερια δουλευοντας και δημιουργωντας εδω οσο μπορω.
μακρυα απο τον μαζικο τουρισμο..
πριν ερθω στο νησι δουλεψα ως δασκαλα γερμανικων αλλα και στον τουρισμο στην αθηνα την Σαντορινη την Ιο
, τις γαλλικες και ελβετικες Αλπεις…
. ομως η Αμοργος με κερδισε με διαφορα
με τραβηξε η φυσικη ομορφια του μερους,…οι ανθρωποι…η καλοσυνη… η απλοτητα … η καθαροτητα…
Φυσικα τα χαρακτηριστικα αλλαξαν με τα χρονια … κυριως αυτα που σχετιζονταν με την κακως εννοουμενη αναπτυξη…
Εξακολουθω ομως να βρισκω και να ανακαλυπτω την ομορφια την καθαροτητα και την απλοτητα στους ανθρωπους και την φυση της…
Συμφωνω με ολους τους ανθρωπους που μιλησαν προσωπικα συναισθηματικα αλλα και επιστημονικα καθως και κοινωνικοπολιτιστικα εναντια στην κατασκευη δρομου πανω στα αρχαια και την διανοιξη του φυσικου λιμανιου των Καταπολων,…. κατι που θα ηταν ανεπανορθωτη καταστροφη……
δε θα επαναλαβω….
ΑΛΛΑ η αναπτυξη και η καθε *αναπτυξη* αν δεν συμπεριλαμβανει καθαρο ποσιμο νερο για ολους,…. σεβασμο στο περιβαλλον τα ζωα και τους κατοικους…της Αμοργου … θεσεις εργασιας και στεγαση για ολους … πολυ απλα Δεν ειναι αναπτυξη αλλα Υποβαθμιση !
ΑΥτο εμενα στα 48 μου χρονια μου φαινεται αυτονοητο
Καθε αλλο σεναριο εχει να κανει με ταινια επιστημονικης φαντασιας και ΟΧΙ μ αυτον τον τοπο…
Αν μου επιτρεπεται θα ηθελα να πλατιασω λιγο…
….πως θα ηταν να … καναμε μερικες *ΤΡΕλες στο νησι…….μας _????
Mιας και εχει ανοιξει αυτος ο γονιμος διαλογος για το καλο του τοπου…….
… λεμε τωρα….
Να φυτευαμε μηλιες …..παλια υπηρχαν στο νησι….. αλλα οπωροφορα ….. Αχλαδιες … … κ.α.
να εξασφαλιζαμε καθαρο ποσιμο αφθονο νερο (!….. με στερνες αφαλατωση κ.α. εργα……
να ενισχυαμε ντοπιους παραγωγους ….. *(να μας φταναν να θρεψουμε τον τουριστικο και ντοπιο πληθυσμο το οπωροκηπευτικα μας )
……..για να μην καταληγουμε να τρωμε πχ ντοματα ολλανδιας ……
Να επιτρεπαμε την ελεγχομενη κ με σεβασμο στο περιβαλλον δομηση …. για να εχουμε Ολοι να μεινουμε καπου…..
Ν α μειωναμε τον πληθυσμο των προβατων κατσικιων υπερ καλυτερης κ περισσοτερης καλλιεργησιμης γης …..
και αλλα τρελα……
…..ΓΙΑ ΝΑ ΕΝΙΣΧΥΣΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ Αυτον τον Παραδεισο επι γης ….
για να μπορουμε και να γουσταρουμε ΟΛΟΙι να συνεχισουμε να ζουμε ομορφα εδω …
Το νησι ειναι ζωντανος ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ και οχι εργοταξιο….
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΕΡΑΣΤΙΚΟΙ Σ ΑΥΤΗ ΤΗ ΓΗ.. !!
Οταν θα εχουμε μολυνει και το τελευταιο ποταμι , την τελευταια θαλασσα, , καταστρεψει το τελευταιο φυσικο λιμανι ….
κοψει και το τελευταιο δεντρο…
Τοτε ισως καταλαβουμε οτι τα λεφτα δεν τρωγονται….!!!
με Αγαπη
και ΕΚτιμηση
για τις αποψεις ολων…
ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ
Υ.Γ.
Οποιος οποια θελει ακομη να δουμε κρουαζιεροπλοια διαστημοπλοια και δρομους που καινε…..
προτεινω το ελαφρυ αναγνωσμα του Σελ ΣΙΛΒΕΡΣΤΑΙΝ
*ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ*
Τα λεει καλυτερα απο μενα 🙂 🙂 🙂 …….
Λέγομαι Χριστόφορος Θεολογίτης, ζω μόνιμα τα τελευταία 23 χρόνια στον Ποταμό Αιγιάλης και διατηρώ εκεί το εστιατόριο Καμάρα.
Συζητώντας με τους πελάτες μου όλα αυτά τα χρόνια, μου λένε ότι αυτό που κάνει την Αμοργό μοναδική είναι το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει να διατηρήσουμε την απλότητα, το παραδοσιακό και την γραφικότητα του τόπου.
Με οδηγό την άποψη αυτών των ανθρώπων θεωρώ ότι έργα σαν αυτά μόνο κακό μπορούν να κάνουν στο νησί και στον τουρισμό. Δείχνουν ασέβεια και διώχνουν τους επισκέπτες που έχουμε τόσα χρόνια, ενώ θα έπρεπε στόχος μας να είναι να προσελκύσουμε περισσότερους ποιοτικούς τουρίστες για ένα μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου
Το παράδειγμα των άλλων νησιών που έχουν εμπειρία χρόνων με τα κρουαζιερόπλοια θα έπρεπε να μας γίνει μάθημα.
Από ότι φαίνεται σε πολλούς από μας τους Αμοργιανούς αρέσουν τα κολοσσιαία έργα, ενώ κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να δίνουμε σημασία σε πιο απλά αλλά αναγκαία έργα για την καλή λειτουργία του νησιού.
Καλό είναι να έχουμε σαν στόχο να γίνει η ζωή όλων μας καλύτερη και οι διακοπές των επισκεπτών μας πιο άνετες και απολαυστικές.
Πολύ φοβάμαι ότι οι επιλογές τέτοιων έργων οδηγούν στην καταστροφή της Αμοργού χωρίς να υπάρχει επιστροφή.
Στο πλαίσιο του δημόσιου διαλόγου και αφού διάβασα τα σχόλια των προηγούμενων, θα ήθελα να καταθέσω την ταπεινή μου άποψη, με σεβασμό προς όλους.
Η αγαπημένη μας Αμοργός, με την επιμέλεια και την επίπονη προσπάθεια της πλειοψηφίας των κατοίκων της έχει καταφέρει να διατηρήσει τον παραδοσιακό χαρακτήρα ενός φιλόξενου, κυκλαδίτικου νησιού, ενώ παράλληλα εκσυγχρονίζεται με αργό ρυθμό, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής μόνιμων κατοίκων αλλά και επισκεπτών, πάντα με σεβασμό στον ιδιαίτερο χαρακτήρα του νησιού.
Και τώρα, στο όνομα του μαζικού τουρισμού, είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάντα.
Μα, η Αμοργός ξεχωρίζει επειδή ακριβώς δε μοιάζει με τα υπόλοιπα εμπορευματοποιημένα μέρη, πόσο δύσκολο είναι να το καταλάβουμε;
Αντί ο στόχος να είναι η βελτίωση των υπαρχουσών υποδομών, κοιτάμε πως θα έρχονται και θα δένουν τα κρουαζιερόπλοια, που δεν αποφέρουν τίποτα ουσιαστικό στην οικονομία του νησιού παρά μόνο ρύπανση; Όσοι είχαν επενδύσει στην κρουαζιέρα, τώρα κοιτάνε πως να απαλλαχθούν, ας παραδειγματιστούμε.
Ύδρευση με καθαρό, πόσιμο νερό, αποχέτευση και βιολογικός καθαρισμός σε πλήρη λειτουργία, υγειονομική κάλυψη και καθαριότητα είναι μόνο μερικά από αυτά που προέχουν έναντι μιας τερατώδους επέκτασης του λιμανιού των Καταπόλων.
Ναι, να συντηρηθεί, κανείς δεν λέει το αντίθετό και η χάραξη περιφερειακής οδού ίσως είναι απαραίτητη για να αποσυμφορηθεί ο οικισμός από την κίνηση, πάντα όμως με προσεκτική μελέτη και την απαραίτητη έγκριση της Αρχαιολογίας.
Ποιότητα χρειάζεται όχι ποσότητα.
Εύχομαι στο τέλος να μη βγει αληθινός ο κύριος Δημήτρης Σίμος και αυτή η διαβούλευση να έχει κάποιο νόημα.
Με εκτίμηση,
Αντώνης Μ. Συνοδινός
Επισκέπτομαι αυτό το μαγικό τόπο εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Τον λάτρεψα από την πρώτη στιγμή για την άγρια ομορφιά του και για την ποιότητα τόσο των κατοίκων του όσο και των τουριστών. Δεν είμαι ειδήμων, αλλά το τελευταίο που θα ήθελα θα ήταν η καταστροφή της “ψυχής” του νησιού στο βωμό του “εκσυγχρονισμού”. Ό, τι έργα γίνονται θα πρέπει να γίνονται με σεβασμό στον τόπο και αυτό το έργο δεν υπόσχεται κάτι τέτοιο. Η Ελευθερία Ψυχογιού με εξέφρασε απόλυτα.
Καλημέρα σε όλους.
Με έχουν καλύψει προηγούμενα σχόλια ως προς το μηχανικό κομμάτι, την προστασία και την ανάδειξη των αρχαιολογικών χώρων, το είδος του τουρισμού, τα κρουαζιερόπλοια, την ιδιαιτερότητα του φυσικού τοπίου
Θα ήθελα να σταθώ στην θερινή καθημερινότητα ενός κατοίκου στο βρούτση.
Πολύ συχνά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού το χωριό ξεμένει από νερό. Κάποιες φορές κάνεις δύο και τρεις μέρες να έρθει. Όταν τελικά έρχεται η ροή είναι τόσο ισχνή που αδυνατεί κανείς να πλυθεί, να ποτίσει, να πλύνει τα πιάτα που έχουν γίνει στοίβες.
Εξίσου συχνά ξεχειλίζει ο βούρκος, δεν έχει λέει αυτόματο σύστημα και κάθε τρεις και λίγο χρειάζεται να επικοινωνούμε με τους αρμόδιους για να έρθουν να πατήσουν το κουμπί που θα τον ξαναβάλει σε λειτουργία. Στο μεταξύ, λιμνάζουν τα λύματα, μαζεύουνται κουνούπια και σφήκες, λάσπη παντού. Αν στρέψει δε ο άνεμος λίγο παραπάνω δυτικά, η δυσοσμία εξαπλώνεται στο χωριό..
Με μερικές χιλιάδες ευρώ το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί. Για ποιον λόγο δεν είναι προτεραιότητα η βελτίωση των βασικών υποδομών που θα κάνει τη ζωή όλων μας καλύτερη;
Είναι παράλογο να συζητάμε για γιγάντια έργα, όταν δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε τη βασική ποιότητα ζωής των ανθρώπων που ζουν στον τόπο ειδικά όταν τα χρήματα που απαιτούνται για να βελτιώσουμε αυτές τις υποδομές είναι συγκριτικά ελάχιστα.
Πώς θα σηκώσουν αυτές οι κακές υποδομές το βάρος περισσότερου κόσμου στο νησί;
Δεν μπορείς να πας στο τρία αν δεν έχεις εξασφαλίσει το ένα και το δύο. Πρώτα φτιάχνεις θεμέλια και μετά σηκώνεις όροφο, αλλιώς στον πρώτο σεισμό καταρρέεις. Είναι ζήτημα απλής λογικής.
Τους τελευταίους μήνες λόγω ενός ατυχήματος λείπω από το νησί. Ξεσπιτώθηκα αναγκαστικά. Φαντάζει -τι να λέμε;-όνειρο θερινής νύχτας να έχει η αμοργός φυσιοθεραπευτή και ορθοπεδικό για να υποστηρίξει περιστατικά όπως το δικό μου. Σκέφτηκα πολύ τους ηλικιωμένους αυτόν τον καιρό της πρόσκαιρης αναπηρίας μου. Γέρους ανθρώπους που για να έχουν τη στοιχειώδη περίθαλψη περνούν τις στερνές τους μέρες μαραζωμένοι, μακριά από τον τόπο τους. Επιστρέφουν σε φέρετρα
Γιατί δεν συζητάμε πώς θα καταφέρουμε ν αναστρέψουμε αυτή τη μαύρη συνθήκη; Ή έστω, πώς θα την κάνουμε, βήμα-βήμα καλύτερη;
Γιατί μας αφορά περισσότερο, γιατί αναλωνόμαστε στο αν θα γίνουμε μια ακόμα μεγάλη χωματερή για τουρίστες της μιας ημέρας αντί να φροντίζουμε για τα πραγματικά προβλήματα του τόπου μας;
Αυτο που συνειδητοποιηω για πολλοστή φορα ειναι η σταθερη βλεψη πολλων, δυστυχως, να ξεπουλησουν και να καταστρεψουν τον τοπο αυτο για να αρμεξουν και το τελευταιο ευρω των τουριστων.
Αχρειοι κατσαπλιαδες, με τα ιδια μυαλα και νοοτροπια που εφεραν ολοκληρη τη χωρα στη σημερινη κατασταση, ορεγονται να μετατρεψουν το νησι σε τουριστικό θεματικο παρκο χωρις καμια συνειδηση ή αντιληψη για την ανεπανορθωτη καταστροφη που θα προκαλεσουν στον τοπο με τις πραξεις τους.
Φτανει πια! Δεν χορτασατε χρημα; Στον ταφο σας θα τα παρετε; Απορω!
Εχετε αναγαγει την “αναπτυξη” και την προσελκυση ολο και περισσοτερων τουριστων σε αυτοσκοπο.
Αυτοσκοπος ολων μας θα επρεπε να ειναι η διατηρηση και διαφυλαξη της εικονας, της φυσης, του χαρακτηρα και του πολιτισμου του νησιου μας.
Με ποιο δικαιωμα θελετε να αλλοιωσετε την εικονα των Καταπολων;
Ντροπη πραγματικα.
Η Αμοργος δεν εχει αναγκη αναβαθμισης του λιμενα των Καταπολων, μην τυγχον και ταλαιπωρηθει λιγο κανενας τουριστας. Η Αμοργος εχει αμεση αναγκη αναβαθισης των δομων υγείας και μεταφορας εκτακτων περιστατικων, εχει αναγκη αναβαθμισης των δομων παιδειας και πολιτισμου, εχει αναγκη δημιουργιας δομων προστασιας του περιβαλλοντος και του χαρακτηρα της.
Μα πανω απο ολα εχει αναγκη επιβολης μορατοριουμ στην ανεξέλεγκτη τουριστικη αναπτυξη που θα οδηγησει σε βεβαιη αλλοίωση και εν πολλοίς καταστροφη του τοπου μας.
Ονομάζομαι Μάρκος Δεσποτίδης. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Κατάπολα.
Δεν προτίθεμαι να επιχειρηματολογήσω επί μακρόν για πράγματα που θεωρούνται σήμερα αυτονόητα. Οι παρεμβάσεις που προηγήθηκαν, ουσιαστικές και γόνιμες ανέδειξαν τα προβλήματα που προκύπτουν και προσέγγισαν το ζήτημα από πολλές πλευρές και επαρκώς.
Ειλικρινά, αδυνατώ να αντιληφθώ τη χρησιμότητα επεμβάσεων τόσο μεγάλης κλίμακας. Μπορώ, ωστόσο, -όπως ο καθένας άλλωστε- να κατανοήσω τις πολλαπλές και μη αναστρέψιμες βλάβες που θα προκληθούν στη μορφή και στον χαρακτήρα ενός παραδοσιακού οικισμού, στο περιβάλλον και εν γένει στην ποιότητα ζωής ντόπιων και επισκεπτών.
Για την κάλυψη «αυξημένων αναγκών» μερικών ημερών του Αυγούστου (οι οποίες μπορεί να θεραπευτούν με ρυθμιστικού κυρίως χαρακτήρα μέτρα και στοχευμένες επεμβάσεις, όπως ορθά έγραψε η κ. Μεταλληνού) προτείνεται η κατασκευή ενός κολοσσιαίου έργου που παραπέμπει σε αναπτυξιακά μοντέλα περασμένων δεκαετιών, παρωχημένα και αποτυχημένα. Ένα λιμάνι τεραστίων διαστάσεων, με υποδομές Πειραιά και αισθητική Λούτσας.
Η αρχιτεκτονική μας κληρονομιά, (ήδη από την αρχαιότητα), και ειδικά η παραδοσιακή προέκρινε και εφάρμοσε την μικρή κλίμακα, το μέτρο. Τα Κατάπολα είναι ένας παραδοσιακός οικισμός, που παρά τις πολλές παραφωνίες, διατήρησε τον χαρακτήρα του, τη μικρή κλίμακα και κατάφερε να ισορροπήσει μεταξύ των σύγχρονων αναγκών και του σεβασμού στην ιστορία, στην παράδοση και στο περιβάλλον.
Η υλοποίηση των προτεινόμενων έργων έχει πολλές δυσκολίες και τεχνικής φύσεως προβλήματα, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι μελετητές, πέρα από τα ζητήματα αδειοδοτήσεων και χρηματοδότησης. Η επέκταση του λιμανιού, εκτός από την αλλαγή της μορφής και την αλλοίωση του χαρακτήρα του οικισμού, σημαίνει την καταστροφή κατ’ ουσίαν δύο όμορφων παραλιών (άμμος και κατ’ ακρωτήρι) από τις λιγοστές στην Αμοργό εύκολα προσβάσιμες για οικογένειες και ελεύθερες ακόμα από οικονομική εκμετάλλευση, στα νερά των οποίων είναι ορατά τα κατάλοιπα των λιμενικών εγκαταστάσεων του επινείου την αρχαίας Μινώας.
Όσον αφορά στον περιφερειακό δρόμο που σχεδιάζεται θα πρέπει να διέλθει από το κατ’ ακρωτήρι, όπου όμως σώζεται τμήμα του αρχαίου ρωμαϊκού νεκροταφείου και άλλες αρχαιότητες. Εν συνεχεία θα πρέπει να διέλθει από τις απότομες πλαγιές της Μουντουλιάς, οι οποίες αποτελούν κηρυγμένη αρχαιολογική ζώνη (χάρις στις ενέργειες της καθηγήτριας Λ. Μαραγκού) και πιθανώς να καταστρέψει το αρχαίο υδραγωγείο που τροφοδοτεί με νερό την Καταπολιανή Βρύση. Τέλος σχεδιάζεται να διασχίσει μία αμιγώς αγροτικού χαρακτήρα περιοχή με περιβόλια για να φτάσει τελικά στη ΔΕΗ.
Είναι υπερβολικά υψηλό το τίμημα που καλείται να πληρώσει ο τόπος για ένα τέτοιο έργο και δεν συμφέρει κανέναν.
Ας αφουγκραστούμε τις αγωνίες ντόπιων και ξένων, κατοίκων και φίλων του νησιού. Θα έλεγα ιδιαίτερα εκείνων των «ξένων» που επισκέπτονται το νησί επί δεκαετίες (για μένα αυτοί είναι ο τουρισμός «υψηλής στάθμης») και αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές του τόπου μας στο εξωτερικό. Ας σεβαστούμε την ιστορία, την παράδοση, το περιβάλλον, την ομορφιά που κληρονομήσαμε, τις αναμνήσεις τις δικές μας και το μέλλον των παιδιών μας.
Ας σεβαστούμε όλα αυτά που κάνουν την Αμοργό μας μοναδική.
Με εκτίμηση
Μ. Α. ΔΕΣΠΟΤΙΔΗΣ
Οι προλαλήσαντες έχουν καλύψει με το παραπάνω τα πολλαπλά επιχειρήματα για τη σκοπιμότητα του έργου.
Θα ήθελα να σταθώ σε μία λεπτομέρεια:
Γιατί στα σχέδια απεικονίζεται το Blue Star Delos και όχι το Blue Star 1 ή 2 που εδώ και πολλά χρόνια εξυπηρετεί το νησί κατά τους καλοκαιρινούς μήνες; Θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα Blue Star 1 και 2 έχουν 30 μέτρα μεγαλύτερο μήκος από το Delos και ήδη οι ελιγμοί τους γίνονται οριακά στο λιμάνι των Καταπόλων. Με τις σχεδιαζόμενες επεκτάσεις, θα επαρκεί άραγε ο χώρος; Ή σκοπεύουμε να διώξουμε πλοία που χρόνια τώρα μετακινούν χιλιάδες κατοίκων και επισκεπτών και μάλιστα μας συνδέουν με τα Δωδεκάνησα; Και ποιος ξέρει αν στο μέλλον υπάρχουν περισσότερα πλοία ανάλογων μεγεθών που λόγω του περιορισμένου πλεόν λιμένα μας δεν θα μπορούν να προσεγγίσουν; Πλοία που μεταφέρουν επισκέπτες, κατοίκους, εμπορεύματα, με άλλα λόγια που είναι η ζωή ενός τόπου. Είμαστε έτοιμοι να δικαυβεύσουμε από τώρα ακόμα και την ίδια την βασική μας θαλάσσια επικοινωνία;
Δόξα τω Τουρισμώ,δεν έχουμε (τον) Θεό (μας)….
Ανάπτυξη κυκλαδίτικου νησιού δε σημαίνει Μυκονοποίησή του. Η Αμοργός αγαπήθηκε για αυτό που είναι όχι για να γίνει η Μύκονος νούμερο 6.
Ανάπτυξη;ΝΑΙ …α).Κέντρο Υγείας εξοπλισμένο αρκετά. Γιατροί πολλών ειδικοτήτων.β)Παιδεία.Νέο κτίριο ΕΠΑΛ,ίδρυση ΙΕΚ..γ)Ασφαλές οδικό δίκτυο δ)ανάδειξη ιστορικών και αρχαιολογικών χώρων.ε)υδροδότηση παντού. στ )Προβολή του εναλλακτικού υγιούς τουρισμού που θα διαρκεί 12 μήνες το χρόνο.
Διαβάζοντας τη μελέτη ένοιωσα θλίψη,θλίψη και θλίψη….
Ανδρέας Αργυρόπουλος,Συγγραφέας,πρώην Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων
Μαρία Δεσποτιδου.
Έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει εδω, σε μια οικογένεια ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη όσον αφορά θεματα παράδοσης και ιστορίας του τόπου αυτου. Έλειπα για έξι χρόνια, για σπουδές και πάντα περίμενα πως και πως να γυρισω πίσω. Γύρισα. Τώρα τρομάζω να ξυπνήσω στην αυριανή Αμοργό. Δεν μπορώ να καταλάβω πως έχει στο μυαλό του ο καθένας την ανάπτυξη. Αλλιώς έχω συνηθίσει το νησί αυτο. Τα “μεγάλα” αυτά έργα δεν θα λύσουν τα προβλήματα στέγασης γιατρών, εκπαιδευτικών, ανθρώπων που θέλουν να μείνουν εδώ και να συνεισφέρουν όλο τον χρόνο στο νησί, και δεν μπορούμε να τους κρατησουμε. Ας είμαστε κρανίου τόπος όλο τον χειμώνα και ας έχουμε άπειρο κόσμο ένα μήνα. Δεν καταλαβαινω.
Κανείς δεν λέει όχι σε ήπιες βελτιώσεις. Όχι λέμε σ’ όλα αυτά που θα αλλοιώσουν την φυσική ομορφιά και το περιβάλλον του νησιού,
Ελπίζω οι ειδήμονες να ακούσουν τις φωνές όλων μας.
Ονομάζομαι Κωστής Λαμνάτος, κατάγομαι από την Λαγκάδα όπου και έχω σπίτι χτισμένο στα ερείπια του σπιτιού του παππού μου Λουκά Λαμνάτου. Επισκέπτομαι την Αμοργό κάθε Πάσχα και καλοκαίρι.
Το έργο που σχεδιάζεται στα Κατάπολα αφορά κυρίως τις λιμενικές υποδομές, την διαπλάτυνση του υπάρχοντος παραλιακού δρόμου αλλά και ένα νέο δρόμο που θα παρακάμπτει τον οικισμό των Καταπόλων. Πρόκειται για ένα μεγάλο έργο για τα δεδομένα του νησιού.
Η πάγια πρακτική για την έγκριση τέτοιων έργων είναι να τεκμηριώνεται η αναγκαιότητα – σκοπιμότητά του από μια μελέτη Κόστους – Οφέλους που φυσικά προηγείται της απόφασης για την υλοποίηση και την χρηματοδότησή του. Δηλαδή όχι μόνο τι θα κερδίσει ο Τόπος από αυτό αλλά και τι θα Κοστίσει τόσο οικονομικά δηλ. σε εκατομμύρια ευρώ όσο και περιβαλλοντικά σε βάθος χρόνου στον Τόπο.
Το επιδιωκόμενο Τουριστικό – Οικονομικό όφελος δεν θα προκύψει από τουρισμό κρουαζιέρας δηλαδή από ένα ολιγόωρο διερχόμενο κύμα τουριστών αλλά από την διεύρυνση της τουριστικής περιόδου και την παράλληλη αναβάθμιση των υπηρεσιών ύδρευσης – καθαριότητας – δημόσιας συγκοινωνίας και υγείας κλπ.
Αλοίμονο αν θεωρούν οι μελετητές προτεραιότητα το στέγαστρο για την υποδοχή τουριστών εκτός Senghen και την ταλαιπωρία των επιβατών των κρουαζιερόπλοιων που μένουν αρόδο και το σημείο που δένει ο Σκοπελίτης.
Κατά την γνώμη μου τα έργα πρέπει να περιορισθούν σε σημειακές βελτιώσεις που να μην αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά του οικισμού και το περιβάλλον του φυσικού λιμανιού των Καταπόλων
Ονομάζομαι Νικήτας Πάσσαρης και κατάγομαι από τα Κατάπολα. Είμαι δρ. αρχαιολόγος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και έχω εργαστεί για μερικά χρόνια ως αρχαιολόγος στην Αμοργό.
Θέλω και εγώ να εκφράσω γραπτώς την αντίρρησή μου στην ανωτέρω μελέτη με τις εναλλακτικές προτάσεις για την αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων Καταπόλων Αμοργού. Τις τελευταίες δεκαετίες η Αμοργός έχει γίνει τόπος μαζικού τουρισμού με θετικά και αρνητικά αποτελέσματα. Στα θετικά απαριθμώ πρόχειρα ότι το νησί διατηρεί μόνιμο πληθυσμό και ανακόπηκε η αιμορραγία προς την Αθήνα και άλλα αστικά κέντρα, οι υποδομές βελτιώθηκαν, η Αμοργός δεν είναι τόσο μακρυά από τον Πειραιά όπως ήταν άλλοτε. Από την άλλη, ωστόσο, νιώθω ότι το νησί πλησιάζει το όριο, το οποίο εάν υπερβεί, θα ομοιάζει με άλλα κυκλαδίτικα νησιά που έχουν απωλέσει την ιδιαίτερη ταυτότητά τους. Ο τουρισμός είναι σαφώς η κυριότερη πηγή εισοδήματος για την πλειοψηφία των μονίμων κατοίκων, όπως και πολλών εποχιακών κατοίκων του νησιού, ωστόσο πρέπει άπαντες να συλλογιστούν το είδος τουρισμού που επιθυμούν για την πατρίδα μας.
Φρονώ ότι η ανάπτυξη τουρισμού με την χρήση κρουαζιερόπλοιων περισσότερο θα βλάψει παρά θα ωφελήσει την Αμοργό και τους κατοίκους της. Δεν θα επαναλάβω τους λόγους για τους οποίους το πιστεύω αυτό γιατί έχουν γραφτεί σε προηγούμενα σχόλια,
Επιτρέψτε μου όμως ως αρχαιολόγος να υπογραμμίσω ότι τα προτεινόμενα έργα παραβλάπτουν τις αρχαιότητες τόσο στην ξηρά, όσο και στη θάλασσα. Αυτές είναι ορατές με γυμνό οφθαλμό στο Κάτω Ακρωτήρι και στη βόρεια κλιτύ της Μινώας. Στο Κάτω Ακρωτήρι διατηρούνται παράκτια και υποθαλάσσια λείψανα των λιμενικών εγκαταστάσεων της ρωμαϊκής περιόδου και στις χαμηλότερες πλαγιές της Μινώας διατηρούνται ακόμη θολωτοί τάφοι (θολάρια) επίσης της ρωμαϊκής περιόδου. Στην περιοχή της Παναγίτσας υπήρχε βασιλική (χριστιανικός ναός) του 6ου αιώνα. Όλοι μπορούν να δουν ότι το μικρό εκκλησάκι είναι χτισμένο με αρχαίο υλικό , μετατρέποντας το έτσι σε ένα ψηφιδωτό της ιστορίας της περιοχής. Στην ίδια περιοχή έχουν εντοπιστεί ίχνη κατοίκησης από την κυκλαδική περίοδο (3000 π.Χ.) και ας μην ξεχνούμε ότι στο Κάτω Ακρωτήρι βρέθηκαν τα κυκλαδικά ειδώλια που σήμερα βρίσκονται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και μας κάνουν περήφανους όταν το επισκεπτόμαστε και διαβάζουμε στις προθήκες ότι προέρχονται από την Αμοργό. Επίσης ο πλακοσκεπής αγωγός του αρχαίου υδραγωγείου που τροφοδοτεί μέχρι σήμερα την χιλιοτραγουδισμένη Καταπολιανή Βρύση κατέρχεται από τη βόρεια κλιτύ της αρχαίας Μινώας για να έχουν νερό οι Καταπολιανοί.
Θεωρώ ότι η πολιτιστική κληρονομιά του τόπου μας πρέπει να διαφυλάσσεται και να προστατεύεται από τους δημόσιους φορείς και τους πολίτες.
Ας αναλογιστούμε πως θα ήταν σήμερα η πρωτεύουσα της Αμοργού, η γραφική Χώρα, εάν κάποιες δεκαετίες πριν είχαν ακουστεί κάποιες άλλες φωνές και είχε “εκσυγχρονιστεί”. Τότε μία αρχαιολόγος, η Χωραϊτισσα καθηγήτρια Λ. Μαραγκού, μαζί με άλλους Αμοργιανούς εμπόδισαν την καταστροφή της Χώρας. Σίγουρα τα γραφικά σοκάκια και τα σκαλιά δυσκολεύουν τους κατοίκους, αλλά φανταστείτε να είχαν εξαφανιστεί για να ανοιχθούν φαρδύτεροι δρόμοι και να είχαν οικοδομηθεί νέες οικοδομές χωρίς να υπάρχουν κανόνες.
Ας θυμηθούμε ότι η πλειοψηφία των επισκεπτών της Αμοργού έρχεται για αυτή τη διαφορετική εικόνα με το εν πολλοίς ανέγγιχτο τοπίο που υμνήθηκε στην ταινία Απέραντο Γαλάζιο. Ας φανταστούμε πως θα είναι το τοπίο μετά την κατασκευή αυτού του έργου και ας αποφασίσουμε εμείς ως απλοί πολίτες και οι αρχές που λαμβάνουν τις αποφάσεις ότι ένα τέτοιο έργο θα επιφέρει μεγαλύτερη ζημία από το όφελος που υποστηρίζεται στη μελέτη. Ας μην προχωρήσει λοιπόν.
Με τιμή,
Νικήτας Μιχ. Πάσσαρης
Ονομάζομαι Τζένη Δελέγκα και είμαι μόνιμη κάτοικος Αμοργού. Ζω και εργάζομαι στον όμορφο λιμάνι των Καταπόλων. Είναι παντελώς δυσανάλογο να μην έχουμε νερό το Καλοκαίρι στα σπίτια μας και να κάνουμε μπάνιο με μπουκάλια κι από την άλλη να σχεδιάζουμε έργα τα οποία θα επιφέρουν σοβαρά προβλήματα βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Όπως αναφέρεται και στην μελέτη ένα τέτοιο έργο είναι μεγάλης κλίμακας και αν δρομολογηθεί θα κάνει για πολλά χρόνια το λιμάνι των Καταπόλων ένα τεράστιο εργοτάξιο, στερώντας και την δυνατότητα πρυμνοδέτησης πλοίων. Θα αποζημιωθούν οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις των Καταπόλων για όσο διάστημα δεν θα μπορούν να δουλέψουν και θα οδηγηθούν σε οικονομικό μαρασμό;
Τα κέρδη που αποφέρουν τα κρουαζιερόπλοια είναι πενιχρά σε σχέση με τις οχλήσεις που δημιουργούν. Ακόμη και νησιά που έχουν επενδύσει στο μαζικό τουρισμό όπως η Σαντορίνη δεν έχουν λιμενικές εγκαταστάσεις που να τους επιτρέπουν να αράζουν στα λιμάνια τους, γιατί η Αμοργό πρέπει να μπει σε μια τέτοια κοστοβόρα διαδικασία την στιγμή που δεν έχουμε λύσει άλλες βασικές ανάγκες;
Με πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά θέλετε να διαθέσετε για ένα φαραωνικό κι εν τέλει καταστροφικό έργο θα μπορούσατε να απαλλοτριώσετε τον αρχαιολογικό χώρο της Μινώας, που εδώ και χρόνια ρημάζει ντροπιαστικά.
Σαφώς και το λιμάνι επιδέχεται βελτίωσης με έργα μικρότερης κλίμακας που δεν θα αλλοιώσουν τον χαρακτήρα του νησιού και την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων.
Μοιράζομαι κι εγώ τις σκέψεις μου. Δεν θα μιλήσω για τον χαρακτήρα της Αμοργού, για το φυσικό και πολιτιστικό της περιβάλλον, όλα έχουν αναλυθεί επαρκώς, θα αποπειραθώ να μιλήσω για τις πιο πρακτικές πτυχές του έργου:
1. Η λογική των Δημοτικών Αρχών είναι εκπεφρασμένως μία: «η επιβατική κίνηση βαίνει αυξανόμενη, ας την διευκολύνουμε». Το ότι αυξάνεται η επιβατική κίνηση είναι διαπίστωση, δεν είναι επιχείρημα προς το έργο. Το ότι θέλουν ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι να επισκεφθούν έναν τόπο, δεν σημαίνει ότι πρέπει να το καταστήσουμε αυτομάτως πιο εύκολο και με κάθε κόστος. Πιο ασφαλές, σίγουρα. Πιο εύκολο για να αναδείξουμε εν τίνί βαθμώ τον τόπο, επίσης. Αλλά ο Δήμος θέλει απλώς να διευκολύνει την άφιξη επισκεπτών στην Αμοργό. Ως εδώ. Τι θα γίνει μετά, έχει προβλεφθεί; Έχει εκπονήσει ο Δήμος μελέτη για την αντικειμενική δυνατότητα του νησιού στο σύνολό του να τους (υπο)δεχθεί; Αν είναι ήδη στα όριά του το νησί 2 μήνες τον χρόνο, πώς θα είναι με ακόμα μεγαλύτερο όγκο τουριστών; Οι λοιπές υποδομές θα τον αντέξουν; Είναι σαν να αυξάνουμε βιαίως την εισροή υγρού σε ένα δοχείο συγκεκριμένων διαστάσεων και να ελπίζουμε να μην σπάσει. Με άλλα λόγια, είναι ένα κακοσχεδιασμένο πείραμα.
2. Υπάρχει και μια άλλη λογική, όμως, υπόγεια: «μεγαλύτερος τουριστικός όγκος σημαίνει μεγαλύτερο εισόδημα για το νησί». Η λογική αυτή είναι σεβαστή, ιδίως αν την εκφράζουν μόνιμοι κατοίκοι του νησιού, αλλά είναι ανομολόγητη για τον Δήμο. Γιατί άραγε; Η μόνη εξήγηση είναι η ακόλουθη: απλούστατα, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι το εισόδημα των κατοίκων θα αυξηθεί, τουλάχιστον τόσο ώστε να δικαιολογεί τέτοιο φαραωνικό έργο. Πού είναι φερειπείν η σχετική μελέτη που αποδεικνύει πόσο εισόδημα αποφερεί ο τουρισμός των κρουαζιεροπλοίων στα σημεία ελλιμενισμού; Πόσο μεγαλύτερο εισόδημα θα αποφέρει συγκεκριμένα στην Αμοργό; Πόσα χρήματα δαπάνησαν άραγε αυτοί οι τουρίστες στην Αμοργό, στο πλήθος των επαγγελματιών (κι όχι μόνον σε ολίγους τουριστικούς παρόχους) τα τελευταία χρόνια; Ο εν λόγω τουρισμός είναι ιδιόμορφος, αγελαίος, ελεγχόμενος μέχρι κεραίας από τους παρόχους, ώστε να καταναλώνουν το δυνατόν περισσότερο εντός του πλοίου και λιγότερο εκτός. Άλλωστε, η Αμοργός δεν είναι ούτε Βαρκελώνη ούτε Πειραιάς που μπορούν να δεχθούν τέτοιους αριθμούς επισκεπτών για λίγες ώρες και να προσφέρουν υπηρεσίες ποιότητος και να αποκομίσουν κέρδη.
3. Αντιστρόφως: ευκόλως μπορούμε να σκεφθούμε τον κίνδυνο να απωλέσει εισόδημα ο τόπος: π.χ. επιχειρήσεις στα Κατάπολα να υπολειτουργήσουν ή ακόμα και να κλείσουν κατά την διάρκεια διεκπεραιώσεως του έργου (ας συνυπολογίσουμε και καθυστερήσεις αποπερατώσεως του έργου). Πόσες επιχειρήσεις θα επωφεληθούν εν τέλει από τους «τουρίστες υψηλής στάθμης» (!) (sic, σελ. 5) στα Κατάπολα μετά την μετροπή τους από προορισμό σε κόμβο; Εξεπόνησε σχετική μελέτη ο Δήμος;
4. Έχει αναλογισθεί ο Δήμος πόσους από τους σημερινούς, τακτικούς, αιωνίους επισκέπτες της θα απωλέσει η Αμοργός με την εισροή ευκαιριακών τουριστών; Και με καθαρά οικονομικά κριτήρια: πόσο εισόδημα θα χάσει ο τόπος από αυτούς (διαμονή, εστίαση, αγορά, συχνότατα αγορές ακινήτων);
5. Έχει αναλογισθεί ο Δήμος αν τα μικρότερα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής θα συνεχίσουν να δένουν στα Κατάπολα αν θα βρίσκονται στην σκιά τεραστίων σκαφών στην προβλήτα;
Ή μήπως ελπίζει ο Δήμος ότι η Αμοργός θα μπορεί τον Αύγουστο να φιλοξενεί ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ όλους: νέους στις κατασκηνώσεις, αιωνίους επισκέπτες, ιστιοπλοϊκά και μικρά κότερα – και επιπλέον κρουαζιερόπλοια, ολοένα και πιο πολλά; Σε ποιο ακριβώς μέρος του κόσμου επετεύχθη αυτή η ονειρική συνύπαρξη τόσων τουριστικών τύπων; Αστειότητες και προχειρότητες.
Η κυρία Δικαίου γράφει ότι η εξαφάνιση είναι έννοια μη αναστρέψιμη. Αυτός είναι ο πυρήνας της συζητήσεως. ‘Οσες πόλεις βιάστηκαν για τέτοια άλματα, το μετάνοιωσαν πολύ πικρά εδώ και καιρό, και κάποιες, λίγες μόνο, λόγω μεγέθους κατάφεραν με πολύ κόπο και κονδύλια να περιορισουν την ζημία. Αν μετανιώσει όμως ένα νησί σαν την Αμοργό, δεν θα υπάρχει γυρισμός.
Τα ίδια κονδύλια θα μπορούσαν να μετατρέψουν τα Κατάπολα και ολόκληρη την Αμοργό σε παράδεισο, πρώτα για τους μονίμους κατοίκους και μετά για όλους τους άλλους. Τί κρίμα να μην μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη των άλλων…
Μετά τιμής,
Κωνσταντίνος Κορτσάρης
Je m’appelle Denis ROPTIN. Je réside une grande partie de l’année sur cette île, si particulière et si attachante.
Le projet de développement du port de Katapola est un enjeu important qui dépasse la simple amélioration des infrastructures portuaires. Il nous donne à réfléchir sur le mode de développement souhaité pour l’île notamment par rapport au tourisme, principale activité économique et à travers cela, son identité, son paysage et son mode vie.
De ce point de vue, développer l’accueil de bateaux de croisière est une fausse « bonne idée ». On sait maintenant que cela entraîne plus d’inconvénients que d’avantages pour toutes les raisons et exemples indiqués dans les précédents commentaires. C’est une idée « sans avenir », une sorte de « Miroir aux alouettes » qui profitera, peut-être, à une infime minorité, mais surtout pas, aux habitants et aux nombreux visiteurs, habitués ou non, venus à Amorgos pour découvrir une île différente.
Ne parler que de cela, serait nier les problèmes actuels du port qui seront davantage amplifiés si accueil des bateaux de croisières : trafic des automobiles et des camions, stationnements, gestion des départ/arrivées des bateaux, pollution, insécurité des piétons, qualité urbaine du secteur, etc… Cela mérite de s’y pencher sérieusement. Or, les scénari proposés dans l’étude, notamment les 1,2 et 3 n’apportent pas de solutions satisfaisantes. Elles vont même amplifier les problèmes, en créant davantage de trafic, de stationnement et donc, de nuisances. L’idée, un peu facile, de créer une rocade pour échapper à cela, n’est pas, non plus, une bonne solution, sans parler du coût financier. Imaginer son tracé à travers des sites emblématiques comme la plage d’Akrotiri, la colline de Minoa et le secteur cultivé de la plaine, aura un impact négatif irréversible sur le paysage, l’archéologie du site, l’environnement et la ressource agricole. Pour cette dernière, qui peut dire ce que l’avenir nous réserve ?
Pour toutes ces raisons, je ne suis pas favorable, sur le fond et sous cette forme, à ce projet qui représente une sorte de « fuite en avant », sans prendre en compte les grandes questions qui se posent pour l’avenir de l’île : identité, atouts, préservation de la ressource agricole et en eau, développement de l’habitat, santé, mode d’énergies, type de tourisme, place du végétal par rapport aux enjeux climatiques, etc…
Bien cordialement.
Denis ROPTIN
Γεννήθηκα στη Χώρα στην οποία εζησα μέχρι τα 15 μου και έχω επιστρέψει ξανά εδώ και 4 χρόνια .Είμαι Ηλεκτρολόγος Μηχανικός και επί 33 χρόνια εργασθηκα ως στέλεχος των ΔΕΗ – ΔΕΔΔΗΕ στα δίκτυα ηλεκτροδότησης σε 17 νησιά των Κυκλάδων με έδρα τη Σύρο. Επειδή συμφωνώ με το σύνολο σχεδόν των τοποθετήσεων που εκφράζουν επιφυλακτικότητα ,ανησυχία ή και αντίθεση στα προτεινόμενα έργα θα προσπαθήσω να συμβάλλω – πιο πολύ τεχνοκρατικά -στην ενίσχυση αυτών των θέσεων : Τα επίμαχα έργα υποθέτω ότι προτείνονται κυρίως λόγω της αυξανόμενης επισκεψιμότητας του λιμανιού τα τελευταία χρόνια. Ομως ,μαζί με την επισκεψιμότητα αυξήθηκαν και οι αφίξεις οχηματαγωγών και ταχύπλοων πλοίων οπότε οι αιχμές της επιβατικής κίνησης στο λιμάνι δεν είναι αναγκαστικά ανάλογες των καταγραφομένων αφίξεων δεδομένου του επιμερισμού των σε αρκετές προσεγγίσεις μεσα στο 24ωρο .Επίσης δεν υπάρχει ταυτόχρονη μαζική εκφόρτωση και φόρτωση οχημάτων που όντως θα δημιουργούσε εκνευρισμούς , κυκλοφοριακά προβλήματα , καθυστερήσεις κλπ. Τα βασικά οχηματαγωγά πλοία έχουν διαφορετικές ώρες αφίξεων και αναχωρήσεων οπότε τα εξερχόμενα και τα εισερχόμενα οχήματα δεν συναντώνται στο λιμάνι. Τα πλοία με άμεση αναχώρηση ειναι είτε τα ενδοκυκλαδικά με μικρό όγκο οχημάτων είτε κάποια -όπως αυτό των Δωδεκανήσων – πριν τον Δεκαπενταύγουστο , κυρίως εκφορτώνουν και μετά μόνο φορτώνουν .Οσον αφορά τον όγκο των 300 ΙΧ προς αναχώρηση κατά τα τελευταία Σαββατοκύριακα του Αυγούστου ούτως ή άλλως κανένα λιμενικό έργο δεν μπορεί να φιλοξενήσει και το σκηνικό της ουράς ενός και πλέον χιλιομέτρου θα ‘είναι αναπόφευκτο .Σε τελική ανάλυση αν έχεις ταξιδέψει 10 ώρες για να φτάσεις στην Αμοργό , δεν νομίζω οτι είναι τόσο δυσβάστακτο αν χρειαστείς ακόμα 3 4 λεπτά για να απομακρυνθείς απο το σημερινό λιμάνι ..
Επίσης τα διαθέσιμα στοιχεία του συνόλου των οχημάτων της τελευταίας εξαετίας δεν πιστοποιούν καποια εμφανή ανοδική τάση αλλα αντιθέτως δείχνουν σταθεροποίηση : 2017: 5703 2018: 5203 2019 : 5330 2020 : 3077 2021 : 5825 2022 : 5432
Από τα παραπάνω θεωρώ ότι δεν προκύπτει επαρκής τεκμηρίωση κάποιας επικείμενης – στο ορατό μέλλον – επιδείνωσης της υφιστάμενης κατάστασης στο λιμάνι των Καταπόλων λόγω της διακίνησης οχημάτων και επιβατών .Εξ αυτού του λόγου λοιπόν μάλλον δεν δικαιολογείται η δρομολόγηση πρόσθετων λιμενικών έργων και μάλιστα σε ένα νησί που έχει την πολυτέλεια των δύο λιμανιών .
Και πάμε στα κρουαζιερόπλοια : Είναι κοινή διαπίστωση ότι το τοπικό όφελος αυτών των επισκέψεων είναι εξαιρετικά περιορισμένο και ειλικρινά με προβληματίζει η προθυμία του σημερινού Ελληνικού κράτους να επενδύσει στην Αμοργό σε πανάκριβες υποδομές διευκόλυνσης των όταν στη Σαντορίνη με 3 και 4 τεράστια κρουαζιερόπλοια ημερησίως δεν υπάρχει λιμάνι πλαγιοδέτησης και εξυπηρέτησης των . Γνωρίζω ότι η Σαντορίνη προ ετών έθεσε ημερήσιο όριο σε αυτά τα πλοία διότι το όφελος του νησιού ήταν εντελώς δυσανάλογο σε σχέση με την επιβάρυνση και αναστάτωση που αυτά επέφεραν .
Μάλιστα ο προηγούμενος Δήμαρχος μου είχε πει ότι προσπαθούσε να συντονιστεί με Βενετία και Βαρκελώνη που αντιμετώπιζαν παρόμοια σοβαρά προβλήματα υπερτουρισμού λόγω και των κρουαζιερόπλοιων .Το σημερινό λοιπόν καθεστώς εξυπηρέτησης των στην Αμοργό είναι συμβατό με το νησί και είναι φρόνιμο να μείνουμε σε αυτό και να μη δημιουργούμε προυποθέσεις δυσάρεστων και εν τέλει επιζήμιων καταστάσεων .
Περιφερειακός δρόμος :Δεν καταλαβαίνω ειλικρινά την αναγκαιότητα του όταν μάλιστα συνδυάζεται με την κυκλοφοριακή αναβάθμιση ή αποσυμφόρηση της χερσαίας ζώνης του λιμανιού πού θα παρέχει την άνεση δύο διακριτών λωρίδων κυκλοφορίας . Οσο βελτιώνεται η κυκλοφοριακή υποδομή ή αποφορτίζεται ( 4η λύση ) το λιμάνι τόσο ο περιφερειακός δρόμος καθίσταται μη αναγκαίος .
Από όλα όσα έχω εκθέσει θεωρώ οτι εφόσον το λιμάνι των Καταπόλων δεν αντιμετωπίζει – προς το παρόν και στο προσεχές μέλλον – μη διαχειρίσιμες ή δυσεπίλυτες καταστάσεις καλό θα ήτανε να μη ληφθούν τώρα τόσο σοβαρές αποφάσεις . Εφόσον μελλοντικά διαφανούν σημαντικές αλλαγές δεδομένων και αναγκών τότε ας επανεξεταστεί το όλο θέμα .
Αν τελικά όσοι έχουν τον τελευταίο λόγο και την ευθύνη των σχετικών αποφάσεων κρίνουν ότι πρέπει να δρομολογηθεί οπωσδήποτε και σύντομα μια από τις προτεινόμενες επιλογές τότε θα συνιστούσα να δουν πιο προσεκτικά την 4η των Μηχανικών -δεν είμαι ένας από αυτούς – η οποία αρκετά εύκολα έχει περιθωριοποιηθεί ενώ με μερικές βελτιώσεις π.χ προσανατολισμός της προς Αγιο Παντελεήμονα , μπορει να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των στοχεύσεων τους .Είναι μια επιλογή που επηρεάζει όσο γίνεται λιγότερο τα Κατάπολα και θα απέχει από την Αμμο όσο περίπου απέχει ο προβλήτας της Γιάλης απο την μισή παραλία της . Τέλος αξίζει να αναφερθεί ότι η Ερμούπολη επειδή έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ από την στενή συνύπαρξη λιμανιού και πόλης , προσπαθεί εδώ και κάποια χρόνια να δρομολογήσει κατασκευή νέου λιμανιού προς Στρατόπεδο και ΔΕΗ και έχουν γίνει σχετικές προμελέτες .
Ελπίζω να είχα θετική συμβολή στην παρούσα διαβούλευση .
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας .
Ονομάζομαι Μιχάλης Κροσμαν
Κατ’ αρχήν θα ήθελα να συμφωνήσω ότι η παρούσα κατάσταση στην λειτουργία του λιμανιού των Καταπολων ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες (κ όχι μόνο) χρειάζεται αμμεσα βελτίωση
Ως μόνιμος κάτοικος των Καταπολων εδώ κ σαράντα τρία χρόνια θέλω να εκφράσω τον σεβασμό προς τους κατοίκους κ τους καταστηματάρχες για την τεράστια υπομονή τους αναφορικα με την κίνηση των οχημάτων ειδικά το καλοκαίρι
Για ποιους λόγους απορρίπτω τις προτάσεις 1,2,3 :
Με τις τρεις προτάσεις επεκτείνουμε την κίνηση από τον προβλητα μέχρι το σπίτι του Σκοπελίτη κ το κάτω Ακρωτηρι με αποτέλεσμα σε όλα τα Κατάπολα να μη μπορεί κανείς να βρει ησυχία
Τα Κατάπολα πέρα από λιμάνι είναι κ οικισμός (έχει μόνιμους κατοίκους).
Τις επιπτώσεις που θα έχει ο περιφερειακός τις εχουν αναφερει σε προηγούμενα σχόλια.
Προσωπικά δεν μπορώ να φανταστώ να χαθεί η παραλία στο κάτω Ακρωτήρι όπου έχουν μάθει μπάνιο επί δεκαετίες τα παιδιά όλων μας
Σύμφωνα με γνώμη άλλου αρχιτέκτονα μελετητή ο περιφερειακός θα είχε μόνο νόημα αν ολόκληρο το λιμάνι μεταφέρονταν στην Παναγίτσα κ ελευθερώνονταν τα μαγαζιά κ ο οικισμός από την κίνηση των οχημάτων.
Η περίπτωση αυτή δεν είναι εφικτή διότι τα νερά είναι πολύ βαθιά ,είναι αρχαιολογικός χώρος κλπ
Αναφορικά με τα κρουαζιερόπλοια από ότι ακούω στα Κατάπολα δεν τα θέλει κανεις.
Οικονομικά δεν προσφέρουν τίποτα κ βλέπουμε μόνο τα πούλμαν να πηγαινοέρχονται, επιβαρύνοντας την κυκλοφορία.
Στηρίζω την τέταρτη πρόταση (με την προϋπόθεση ότι δεν θα γίνει καμμιά αλλη παρέμβαση στον υπάρχοντα προβλήτα εκτός της συντήρησης του ) επειδη :
– Δεν θα χρειαστεί ο περιφερειακός διοτι τα οχήματα φεύγουν χωρίς να περάσουν από τον οικισμο
– Στην διάρκεια της κατασκευής του νέου προβλήτα συνεχίζεται κανονικά η λειτουργία του υπάρχοντος λιμανιού
– Στον νέο προβλήτα αράζουν μόνο τα οχηματοφορα πλοία.
Τα Seajet θα δένουν στο παλιό λιμάνι όπως κ τώρα
Έτσι θα μοιραστεί η κίνηση τις ώρες αιχμης.
– Επιτελους θα σταματήσουν να διέρχονται τα βυτιοφόρα με τις βενζίνες, πετρέλαια πετρογκαζ κλπ μέσα από τα σπίτια
Θα χρειαστούμε ένα καινούργιο ΤΕΜΠΗ για να κάνουμε τις αλλαγές?
– Με μια μικρή παρεμβαση σε σχέση με τις άλλες προτάσεις δηλ να φαρδυνει το γεφύρι κ ο δρόμος προς Χώρα για την ομαλή λειτουργία κ αναμονή των οχηματων.
– Από ναυτικής άποψης τα πλοία ρίχνουν με μεγαλύτερη ασφάλεια την άγκυρα πάνω στον καιρό όπως είναι στην πρόταση 4
Αυτή είναι η ταπεινή μου αποψη
Πατριώτες Αμοργιανοι.Ειναι τα λόγια μας λόγια πολλών ανθρώπων. Γ.Σεφέρης. έτσι και τα δικα μου σήμερα εδώ.Ειμαστε ολοι διαχειριστές του τόπου μας καλοί οι κακοί και όχι ιδιοκτήτες του. Ας μιλήσουν τα παιδιά μας οι επόμενες γενιές για εμάς αν μεριμνήσαμε αν φροντίσαμε για το νησί μας αν το διαφυλάξαμε και το αναπτύξαμε με γνώμονα τις αξίες τον άνθρωπο και την ομορφιά του. Το νησί μας είναι ένας ζωντανός οργανισμός και όχι εργοτάξιο. Είμαστε ενάντια στην όχληση των κρουαζιεροπλοιων καθώς η Αμοργός δεν ενδείκνυται για μαζική προσέλευση τουριστών μιας βραχειας διάρκειας που φθάνουν με κρουαζιεροπλοια δαπανουν κυρίως μέσα στο πλοίο και ενοχλούν τους σταθερούς μας επισκέπτες τον Αύγουστο που γίνεται οι κάθοδος των μυρίων. Τα ΚΑΤΑΠΟΛΑ σαν ένα φυσικό λιμάνι σε σχήμα πέταλο έχει δύο πλευρές την μια του πολυσύχναστου λιμανιού και την απέναντι το απανεμο παραδοσιακό και ήσυχο Ξυλοκερατιδη.Σαν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.ωστόσο το νησί μας αγαπήθηκε γιαυτήν την απλή και παραδοσιακή του μορφή.Αυτο το ( κάτι άλλο) που δεν υπάρχει πλέον στα υπόλοιπα υπερφορτομενα νησιά των Κυκλάδων βλέπε Μύκονος Σαντορίνη Πάρος Ίος που έχασαν ανεπιστρεπτί την πρωτερη ομορφιά τους.Εμεις έχουμε ακόμα αυτό το χρήσιμο κάτι άλλο που αν το χάσουμε με παρόμοια Φαραωνικα έργα όπως έπαθαν τα προαναφερθέντα νησιά τότε δεν θα έχουμε τίποτα πια.Η Αμοργός χρειάζεται επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και όχι τον ξέφρενο ρυθμό αφίξεων του Αυγούστου που είναι και ανεπαρκής να αντιμετωπίσει πλέον . Άρα οτιδήποτε σχεδιαστή και εφαρμοστεί θα ήταν καλό να έχει αυτόν το στρατηγικό στόχο. Επίσης θα πρέπει η δημοτική αρχή και την αναβάθμιση των υποδομών ζωτικής σημασίας όπως Υγεία και περίθαλψη.στηριξη των επαγγελματιών αγροτών κτηνοτρόφων αλλιεων τον πολιτισμό και τις τέχνες με φεστιβάλ τραγουδιού και θεάτρου κάθε καλοκαίρι όπως ήδη κάνουν χρόνια τώρα γειτονικά νησιά με επιτυχία και αύξηση των αφίξεων Ανησυχούμε συνολικά για την απόφαση αυτή που θα προκαλέσει σοβαρή και ανεπανόρθωτη περιβάλλοντικη ζημιά.Το νησί είναι γνωστό για τη φυσική ομορφιά τον παραδοσιακό χρωμα του και τούς αρχαιολογικους θησαυρούς (που βρίσκονται σε πλήρη εγκαταλείψει μετα την συνταξιοδοτηση της αεικίνητης κάποτε κ Λιλας Μαραγκού) και αυτό είναι που μας διαχωρίζει απτά παραναπτυγμενα νησιά των υπολοίπων Κυκλάδων. Πιστεύουμε ότι ο στόχος θα πρέπει να είναι η επανακατοικιση του νησιού τούς χειμερινούς μήνες του χρόνου και η δημιουργία ενός νέου μοντέλου εργασιακών και κοινωνικών ευκαιριών που θα ενθαρρύνουν τους ανθρώπους των μεγάλων αστικών κέντρων να επιστρέψουν στο νησί μας και να σταματήσει η σταδιακη εκκένωση ώστε τους χειμερινούς μήνες να έχουμε ένα νησί φάντασμα που κατοικείται από τσιμέντο. Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει καλή πρόθεση ωστόσο αυτή μπορεί να αναπτυχθεί με μικρές παρεμβάσειςστο λιμάνι ⚓. Η φυσική ομορφιά η αγριάδα του τοπίου δίνει την αίγλη της ξεχωριστής εμπειρίας στους λάτρεις της Αμοργού και η αντίσταση να μεταβληθεί σε ένα ακόμα απρόσωπο τουριστικό θέρετρο. Η Αμοργός δεν είναι μόνο ο τόπος είναι η ΙΔΕΑ.Οπως θαλεγε και ο ποιητής της Ν.Γκατσος. με σεβασμό και ανησυχία ο ελάχιστος των Αμοργιανων: Σπύρος Δρόσος.ηθοποιος_ αγιογράφος.
Πάολο Νανταλίνι. Καθηγητής της Σχολής Κοντέ. Παρίσι
Από την εποχή που εργαζόμουν στο Μουσείο της Δήλου (1983 – 1984) είχα ακούσει για την Αμοργό από αυτούς που είχαν την τύχη – μέσω της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών – να πάρουν αποστολές για αρχαιολογικές έρευνες υπό τη διεύθυνση της καθηγήτριας κυρίας Λίλας Μαραγκού.
Χρειάστηκε να περιμένω το 2004 για να γνωρίσω επιτέλους κι εγώ αυτό το νησί που έκτοτε έχει μείνει χαραγμένο στη μνήμη μου.
Πραγματικά η Αμοργός επέτυχε να κρατήσει ατόφιο τον χαρακτήρα της έως σήμερα χάρη στις προσωπικότητες που γεννήθηκαν εκεί. Ο τοπικός χαρακτήρας του νησιού που ύμνησε ο Λα Καριέρ κινδυνεύει να καταστραφεί από τα μελλοντικά έργα για
τα οποία γινεται λογος από τις 24 Μαρτίου.
Πώς είναι δυνατόν να δεχτεί κανείς την αναστάτωση σε ό τι έχει απομείνει όσον αφορά την τοπική οικονομία, την καταστροφή του θαλάσσιου βυθού καθως και των μοναδικών τοπίων, κι ακόμη, του αρχαιολογικού ενδιαφέροντος ;
Δυσκολεύομαι να παραδεχτώ ότι οι Αμοργιανοί επιθυμούν πράγματι να ακολουθήσουν το παράδειγμα τών γειτονικών νησιών όπως π. χ. η Μύκονος, η Σαντορίνη ή η Πάρος με αποτέλεσμα να καταστρέψουν ό τι αποτελεί τον νησιωτικό χαρακτήρα με σκοπό να ακολουθήσουν το “όνειρο του τουρισμού”.
“Η Αμοργος δεν εχει αναγκη αναβαθμισης του λιμενα των Καταπολων, μην τυγχον και ταλαιπωρηθει λιγο κανενας τουριστας. Η Αμοργος εχει αμεση αναγκη αναβαθισης των δομων υγείας και μεταφορας εκτακτων περιστατικων, εχει αναγκη αναβαθμισης των δομων παιδειας και πολιτισμου, εχει αναγκη δημιουργιας δομων προστασιας του περιβαλλοντος και του χαρακτηρα της.
Μα πανω απο ολα εχει αναγκη επιβολης μορατοριουμ στην ανεξέλεγκτη τουριστικη αναπτυξη που θα οδηγησει σε βεβαιη αλλοίωση και εν πολλοίς καταστροφη του τοπου μας.”
Με κάλυψε απολυτα ο Κος Βεκρής..
Η ανάπτυξη ας έρθει για τους κατοίκους του νησιού και όχι για τους τουρίστες.
Άφρονες πολιτικοί, σπιθαμιαίοι βλαχοδήμαρχοι και αδίστακτοι εργολάβοι καταστρέφουν τους τελευταίους παράδεισους της νησιωτικής πατρίδας μας. Πάση θυσία να τους εμποδίσουμε.
Θέλουμε να γίνουμε Μύκονος αλλά δεν ξέρουμε να είμαστε Μύκονος και ούτε θα μάθουμε ποτέ.Θελουμε κρουαζιερόπλοια αλλά δεν θέλουμε δυνατή μουσική…θέλουμε θέλουμε θέλουμε αλλά δεν ξέρουμε τι θέλουμε και πάμε να χαλάσουμε έναν τόπο στο όνομα του χρήματος.
Ονομάζομαι Αναστασία Συρίγου, δεν είμαι από την Αμοργό ούτε βρίσκομαι σε αυτήν εδώ και ατελείωτα χρόνια διακοπών. Συνολικά ως ταξιδιώτης στα ελληνικά νησια κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου έχω βρεθεί, όπως πολλοι άνθρωποι, Έλληνες ή ξένοι δεν έχει σημασία, σε μέρη με διάφορες προσεγγίσεις αναφορικά με την ανάπτυξη του τουρισμού. Η ποιότητα και η ποσότητα του τουρισμού είναι καθοριστική για το μέλλον κάθε νησιού. Παραδείγματα νησιών χωρίς αυτοκίνητα υπάρχουν στη χώρα μας και δείχνουν περίφημα μοντέλα τουριστικής ανάπτυξης και ποιότητας ζωής των κατοίκων τους. Νησιά με λιμάνια ετών χωρίς ιδιαίτερες αναβαθμίσεις προσελκύουν αναρίθμητους επισκέπτες κάθε χρόνο χωρίς να εμποδιζονται από τις λιμενικες υποδομές. Είναι τουλάχιστον ανούσιο ενώ υπάρχουν σίγουρα τόσα άλλα καίρια άλυτα ζητήματα, πρωτίστως για τους μόνιμους κατοίκους στη συνέχεια για τους επισκέπτες και τέλος για τη βιωσιμότητα και το περιβάλλον του τόπου, να τίθεται θέμα αξιοποίησης οικονομικών πόρων σε τέτοιες δομές. Μου ακούγεται αδιανόητο, για παράδειγμα, ένας τόπος να μην έχει λύσει το οικιστικό πρόβλημα των αναγκαίων διορισμενων ή μη υπαλλήλων και να ενδιαφέρεται να προσελκύσει χαμηλου οικονομικού οφελους για τον τόπο, τουρίστες. Γιατί κανείς νοήμων δεν περιμένει κέρδος για τους επιχειρηματίες του τόπου, από επισκέπτες των 2-3 ωρών. Δεν πρόκειται για οπισθοδρομικη σκέψη ο σεβασμός στην αυθεντικοτητα ενός τόπου, παραδείγματα σε γειτονικές ευρωπαϊκές χώρες επιδεικνύουν άκρως επιτυχημένα τουριστικά μοντέλα, που επιλέγονται και προβάλλονται σε όλα τα παγκόσμια τουριστικά έντυπα και διαδικτυακά μέσα, με αποτέλεσμα να γίνονται πρώτα στη λίστα των δημοφιλών τουριστικών προορισμών. Εύχομαι με την ευκαιρία που έχουμε ολοι να δηλώνουμε τις απόψεις μας, αυτές να αρχίσουν να λαμβάνονται υπόψη στις τελικές αποφάσεις.
Arrêter cela. Ne le faite pas. Ce n’est pas ce que je veux pour Amorgos cette île où je viens deux mois tous les ans depuis 20ans. Ce projet va faire disparaître ce que j’aime dans cette île : qu’elle soit préservée du tourisme de masse qui détériore les îles grecques et leur fait perdre tout leur charme.
Oui complètement fou ce projet . Détruire l’ile comme ils ont fait pour Santorin …. On ne pense pas a l’impact nocif que cela va faire à l’ile ,À la population ,… préservons cette ile de ses bateaux destructeurs . Non et non pour ce projet fou .
Το Σχέδιο Χωρικής Οικιστικής Ανάπτυξης Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) Δήμου Αμοργού (Στάδιο Β1) ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2014. Από τότε πέρασε από σαράντα κύματα και τελικά τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση στις 27 Νοεμβρίου 2019. Τον Ιανουάριο του 2023 εγκρίθηκε Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του ΣΧΟΟΑΠ Αμοργού από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).
Για το λιμάνι Καταπόλων το ΣΧΟΟΑΠ δεν αναφέρει ούτε κρουαζιερόπλοια ούτε περιφερειακό δρόμο. Αναφέρει τα εξής:
Στην αποβάθρα του λιμανιού στα Κατάπολα, πρέπει να κατασκευαστούν κτιριακές εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης επιβατών (υπαίθριος και στεγασμένος χώρος αναμονής, εστιατόριο – bar, βοηθητικοί χώροι, περίπτερα ναυτιλιακών εταιριών και ενημέρωσης και παροχής πληροφοριών σε αφικνούμενους επιβάτες κλπ). Παράλληλα, ενδείκνυται η ελάφρυνση του χώρου από οχήματα (φορτηγά και containers), για τα οποία, στο πλαίσιο της πολεοδομικής μελέτης πρέπει να εξευρεθεί κατάλληλος χώρος σε μικρή
απόσταση, και ο καθορισμός χώρου για ταξί και ιδιωτικά αυτοκίνητα που περιμένουν επιβάτες, σε θέση όπου δεν εμποδίζεται η κίνηση των οχημάτων που πρόκειται να ταξιδέψουν. Στη βελτίωση της αισθητικής αλλά και της λειτουργικότητας του λιμανιού θα συμβάλει σημαντικά η ενίσχυση του φωτισμού στο χώρο των λιμενικών εγκαταστάσεων και του πράσινου στη χερσαία περιοχή.
1: Ποιοι έβαλαν στην μελέτη για την αναβάθμιση του λιμένα Καταπόλων την πλαγιοδέτηση κρουαζιερόπλοιων και την διάνοιξη περιφερειακού δρόμου μέσα από αρχαιολογική περιοχή;
2: Τα κρουαζιερόπλοια συνδέονται με τον νέο δρόμο που κάποιοι θέλουν να ανοιχτεί προς το μοναστήρι;
Ένα μικρό κείμενο, αντί σχολίου, από τον συγγραφέα Ηρακλή Λογοθέτη:
Τσιμέντο να γίνει!
Ο επίγειος παράδεισος του Ντοστογιέφσκι στο Όνειρο ενός Γελοίου βρίσκεται σε κάποιο νησί του Ελληνικού Αρχιπελάγους. Όλα στη φύση λάμπουν γιορτινά, η γη δεν έχει ακόμα αμαρτήσει και τα παιδιά της είναι όμορφα κι αθώα. Ο κοσμικός χρόνος της ευτυχίας εντούτοις κρατάει λίγα δευτερόλεπτα ενώ ο εφιάλτης που τον διαδέχεται είναι ατελείωτη κόλαση. Ο ήρωας του Ρώσου συγγραφέα ξυπνά αποφασισμένος να αποκαταστήσει τη χαμένη αρμονία και ο σύγχρονος αναγνώστης που τον ακολουθεί βυθίζεται μ’ ανοιχτά τα μάτια σ’ ένα ακόμα γελοιωδέστερο όνειρο: Η πολεοδομία, οι τοπικές αρχές, η εφορία και η αστυνομία των νησιών μας εκκαθαρίζονται από τους διεφθαρμένους. Οι μαφίες των εργολαβικών συμφερόντων απομακρύνονται και οι μπράβοι τους φυλακίζονται. Η δόμηση συμμορφώνεται διακριτικά με το οικείο περιβάλλον. Ο μαζικά αγελαίος ή πλουτοκρατικά χυδαίος τουρισμός περιορίζεται και οι ακτές ελευθερώνονται. Η ζωή ξανάρχεται στα σύγκαλά της και η φύση ξαναβρίσκει την αλλοτινή της αίγλη…
Ας μην ανησυχούμε όμως: τίποτε απ’ αυτά δεν πρόκειται να συμβεί, εφόσον κάθε τέτοια προοπτική παραμένει μόνο το όνειρο ενός γελοίου.
Τα τελευταία 8 χρόνια κατοικώ και εργάζομαι στο νησί από επιλογή. Επισκέπτομαι και γνωρίζω τον τόπο από το 2001. Τόσο με την ιδιότητα της κατοίκου όσο και με την επαγγελματική και επιστημονική μου ιδιότητα της Αρχιτέκτονα Μηχανικού, θα ήθελα να σχολιάσω μία σειρά σημείων που άπτονται αμφότερων των ιδιοτήτων μου.
Επιθυμώντας να αμβλύνω τις εντυπώσεις, καταρχάς θα ήθελα να ενημερώσω τους συμμετέχοντες στη δημόσια διαβούλευση σχετικά με την ομάδα «ιδιωτών μηχανικών που δραστηριοποιούνται στο νησί της Αμοργού». Στις 27/11/22, οργανώθηκε συνάντηση στο δημαρχείο για διαδικτυακή παρουσίαση των τεσσάρων(4) προτάσεων από τον μελετητή του έργου. Η συνάντηση έγινε κατόπιν πρωτοβουλίας των μηχανικών και κατέληξε να αφορά τους ίδιους, αφού ο παρών εκπρόσωπος του Δήμου δε συμμετείχε στην παρουσίαση ή τη συζήτηση/ανταλλαγή απόψεων που ακολούθησε. Οι επτά (7) συμμετέχοντες, παρ’ όλες τις διαφορετικές τους απόψεις, κατέληξαν στο παρακάτω σύντομο κείμενο, χωρίς όπως φαίνεται ξεκάθαρα να επιδείξουν προτίμηση ή να προτρέψουν τον μελετητή σε κάποια πρόταση, κάτι που ούτως ή άλλως θα ξεπερνούσε το χαρακτήρα αυτής της συνάντησης και τη δικαιοδοσία των ίδιων.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ:
Στις 27/11/2022 οι ιδιώτες μηχανικοί που δραστηριοποιούνται στο νησί συναντήθηκαν στο δημαρχείο Αμοργού με σκοπό να συζητήσουν επί της προμελέτης για το λιμάνι Καταπόλων. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης αντάλλαξαν απόψεις με τον μελετητή, αλλά και κατέληξαν ομόφωνα σε κάποια σημεία.
Τα σημεία είναι τα εξής:
1. Το μέγεθος του έργου της προμελέτης δεν είναι σε αρμονία με το μέγεθος του οικισμού.
2. Απαιτείται συνολική μελέτη (χωροταξική, κυκλοφοριακή κτλ.) του κόλπου των Καταπόλων και όχι μόνο του λιμανιού.
3. Σε όλα αυτά πρέπει να ληφθεί υπόψη η μελέτη Φέρουσας Ικανότητας (Ιούλιος 2017) του νησιού.
4. Δεν υπάρχει μελέτη σκοπιμότητας.
5. Καθώς δεν έχουν συμπεριληφθεί τα παραπάνω κρίνουμε πως η μελέτη δεν είναι ώριμη.
6. Είμαστε διατεθειμένοι να συμμετέχουμε ως μηχανικοί και να προτείνουμε λύσεις κατόπιν συναντήσεων στη συνολική μελέτη του κόλπου των Καταπόλων.
Στο παρακάτω κείμενο συμφωνούν ομόφωνα οι παρακάτω ιδιώτες μηχανικοί:
• Νασιοπούλου Αποστολία Πολ.Μηχ.
• Νομικός Νικόλαος Πολ.Μηχ
• Βασσάλος Ιωάννης Αρχ. Μηχ.
• Κουτρής Κωνσταντίνος Αρχ. Μηχ.
• Κρόσμαν-Νασιόπουλος Φρειδερίκος Πολ.Μηχ
• Κερασώτης Αθανάσιος Αρχ. Μηχ.
• Σταμούλη Αναστασία Αρχ. Μηχ.
Παρακαλούμε όπως μας αποστείλετε αριθμό πρωτοκόλλου εισερχομένων.
Με εκτίμηση
Υπερθεματίζοντας τα έξι (6) παραπάνω τεχνικά σημεία, της ανακοίνωσης των μηχανικών, καθώς και κάποια εκ των σχολίων της παρούσας διαβούλευσης και παρόλο που η συζήτηση γύρω από την προτεινόμενη παρέμβαση αλλά και η διαδικασία παρουσίασης/εφαρμογής της, μπορεί να σχολιαστεί επιμέρους και λεπτομερώς, εδώ θα ήθελα να συμπληρώσω επιγραμματικά τα εξής:
• Καμία πρόταση δεν με βρίσκει σύμφωνη, όχι μόνο επιστημονικά ή τεχνικά, στον βαθμό που άπτεται του αντικειμένου μου, αλλά κυρίως πολιτικά και ηθικά όσον αφορά τη σκοπιμότητα του συνολικού έργου. Η μη αναστρέψιμη υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και η απαξίωση της πολιτιστικής/αρχαιολογικής κληρονομιάς θα είναι βασικές συνέπειες, τις οποίες μια παρέμβαση τέτοιας κλίμακας θα επιφέρει στο λιμάνι των Καταπόλων και συνολικά στο νησί της Αμοργού. Η καθημερινή ζωή της πλειονότητας των μόνιμων και εποχικών κατοίκων θα αλλάξει διά παντός προς το χειρότερο, ενώ τόσο το οικιστικό όσο και το φυσικό τοπίο θα πληγούν ανεπανόρθωτα. Οι συνέπειες τέτοιων παρεμβάσεων είναι ήδη αξιολογημένες με αρνητικό πρόσημο σε άλλα μέρη της Ελλάδας και του πλανήτη.
• Η παρουσίαση της σκοπιμότητας ΚΑΙ των τεσσάρων (4) επιμέρους τεχνικών προτάσεων του εν λόγω έργου από τον μελετητή δεν αποτελεί προϊόν διαλόγου και εμφανώς δεν εκφράζει το σύνολο της αμοργιανής κοινωνίας. Ο σχεδιασμός πόλεων, οικισμών, γειτονιών, υποδομών και δημόσιων κτιρίων δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα συλλογικών/συμμετοχικών διαδικασιών και όχι δημόσιων διαβουλεύσεων με προειλημμένες αποφάσεις ή σχέδια.
• Το έργο αυτό, όπως και πολλά άλλα, δεν μοιάζει ούτε αναγκαίο ούτε συμβατό με τις πάγιες ανάγκες και ελλείψεις αυτού του νησιού, αλλά και κάθε απομακρυσμένου, απομονωμένου τόπου ή/και κάθε ανθρώπου. Να αποστραφούμε το οικονομικό υπερκέρδος και να σεβαστούμε τη φύση και τους συνανθρώπους μας. Να μπούμε σε ουσιαστικό διάλογο, πριν επέλθει ρήξη του κοινωνικού ιστού με ανυπολόγιστες συνέπειες.
Bonjour,
Nous venons à Amorgos régulièrement depuis 1998, nous apprécions beaucoup sa vie locale, ses tavernes et cafés, ses traditions, sa nature sauvage, ses chemins de randonnées, ses villages authentiques, ses plages isolées, tout ce qui la distingue de ses voisines défigurées par un tourisme de masse comme Mykonos, Santorin, Ios ou Paros. Je comprends tout à fait le désir de certains habitants de vouloir profiter de la manne que représente le tourisme. Mais je pense que le développement d’un tourisme plus vert, plus éthique et équitable serait bien plus bénéfique à l’économie insulaire et à l’environnement que la construction d’un port pour recevoir les paquebots de croisière. Ce genre de tourisme de masse est destructeur, vos voisins y ont laissé leur identité et leur âme.
Je pense que la priorité serait de résoudre le traitement des déchets, l’approvisionnement en eau, la préservation de l’économie rurale et agricole. Bien sûr l’avenir de l’île concerne en premier lieu ses habitants, je ne suis qu’un visiteur occasionnel même si je caresse toujours l’espoir de résider une partie de l’année à Amorgos.
Ce n’est que le modeste avis d’un amoureux de l’île qui désire l’aimer toujours, marcher dans ses chemins et se régaler dans ses tavernes. Puissiez-vous faire le bon choix.
Ειμαι μόνιμη κάτοικος Καταπολων Αμοργού από όταν γεννήθηκα και έχω εργαστεί σε πολλους τομείς του τουρισμού. Το 90% των επισκεπτών που έχω γνωρίσει ερχονται στην Αμοργό γιατί τους τράβηξε η άγρια ομορφιά της, η φυσικότητα του τοπίου της και η ηρεμία της. Εμείς αυτή την αυθεντικότητα γιατί πρέπει να την καταστρέψουμε? Γιατί να επενδύσουμε σε μια μορφή μαζικού τουρισμού που αποδεδειγμένα μόνο προβλήματα δημιουργεί και να μην επενδύσουμε σε ήπιες μορφές τουρισμού που ταιριάζουν τόσο στην Αμοργό όσο και στον κόσμο που την επισκέπτεται. Γιατί θέλουμε να διώξουμε τους ποιοτικούς τουρίστες που επισκέπτονται για χρόνια το νησί μας και το στηρίζουν αντί να προσπαθήσουμε να φέρουμε και άλλους που να σέβονται αυτό τον τόπο? Τα αποτελέσματα του μαζικού τουρισμού που προωθείται σαν μοντέλο τα τελευταία χρόνια τα βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στο νησί. Τα βλέπουμε τα πρωινά στα στενά της Χώρας όπου οι εργάτες καθαριότητας δεν ξέρουν από που να αρχίσουν. Τα βλέπουμε όταν πάμε να επισκεφθούμε το μοναστήρι και πρέπει να περιμένουμε με τις ώρες μέχρι να αδειάσει από το γκρουπ που έχει φέρει το κρουαζιερόπλοιο. Τα βλέπουμε στους δρόμους που δεν μπορείς να περάσεις από τα αμάξια. Τα βλέπουμε στους κάδους που ξεχυλιζουν σκουπίδια κτλ κτλ. Η Αμοργός δεν μπορεί να υποστηρίξει τέτοιες μορφες τουρισμού και δεν της αξίζει να γίνει ούτε Μύκονος ούτε Σαντορίνη. Κριμα που στο βωμό του κέρδους 5-10 ανθρώπων κινδυνεύουμε να χάσουμε και αυτά που έχουμε. Κανένας δεν λέει όχι σε ήπιες μορφές παρέμβασης. Φυσικά και να φτιαχτεί το κεντρικότερο λιμάνι του νησιού, φυσικά και να βρεθεί τρόπος να φεύγουν εκτός λιμανιού τα αυτοκίνητα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Κανείς δεν είπε να μην γίνουν έργα που θα διευκολύνουν τη ζωή των μόνιμων κατοίκων αλλά και των επισκεπτών αλλά να γίνουν έργα προσεγμενα, εναρμονισμένα με το περιβάλλον και τη μοναδικότητα της Αμοργού. Ας συνειδητοποιήσουμε επιτέλους σε τι όμορφο τόπο ζούμε, ας σκεφτούμε το αίσθημα ευθύνης που έχουμε απέναντι στις επόμενες γενιές να τους παραδώσουμε έναν αυθεντικό τόπο και ας τον προστατεύσουμε.
Παρακολουθώντας την διαβούλευση σχετικά με τις προτάσεις μας για την διαμόρφωση των εγκαταστάσεων του λιμένα Καταπόλων με προοπτική τα επόμενα 40-50 χρόνια, θα πρέπει να κάνω μερικές διευκρινήσεις για να βοηθήσω στους συλλογισμούς.
Καταρχάς, θα ήθελα να εκφράσω την ικανοποίησή μας για την αναγνώριση του επιτυχημένου σχεδιασμού του αλιευτικού καταφυγίου στο Ξυλοκερατίδι και να τονίσω ότι μικρή επέκταση του υφιστάμενου κρηπιδώματος των Καταπόλων κατά 22,50μ. προς βορρά, δεν πρόκειται να επηρεάσει σε τίποτα τις θαλάσσιες δραστηριότητες που υπάρχουν τώρα, ούτε το κολύμπι, ούτε την κυκλοφορία των βαρκών, ούτε το ενδιαίτημα των παπιών… Ασφαλώς και δεν πρόκειται να χαθεί η παραλία στο κάτω Ακρωτήρι, καθώς σχεδιάζεται ο εμπλουτισμός με ίζημα και η αναβάθμιση της πρόσβασης με πέτρινα σκαλοπάτια.
Τα πλοία που δείχνουμε σε πρυμνοδέτηση είναι πράγματι το Blue Star Delos, καθώς είναι τα νεότερα της ακτοπλοΐας και θεωρούνται τα πιο πετυχημένα για τις γραμμές των Κυκλάδων, ενώ η απόσταση των 360 μ. μέχρι τον απέναντι μόλο στο Ξυλοκερατίδι επιτρέπει και σε μεγαλύτερα πλοία να μπορούν να ελιγχθούν ασφαλώς.
Ευτυχώς, κάποιοι «καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει καλή πρόθεση…» καθώς είναι πλέον απαραίτητος επιπλέον χερσαίος χώρος για την ΑΣΦΑΛΗ λειτουργία του λιμένα Καταπόλων ολοχρονίς. Στόχος είναι ένας ασφαλέστερος λιμένας για τον κόσμο που διακινείται τώρα. Μέχρι πότε θα επαφιόμαστε στο φιλότιμο και την καλή μας τύχη για την λειτουργία του… μην σκεφτούμε πρόσφατα δυστυχήματα…
Θα υπάρχει βέβαια προσωρινή όχληση ενός χειμώνα κατά την κατασκευή της επέκτασης του λιμένα, αλλά είναι τουλάχιστον άδικο να παρατίθεται το σημαδιακό ποίημα του Γκάτσου «Ο Εφιάλτης της Περσεφόνης» που αναφέρεται σε άλλο… πλανήτη, δεν έχει καμία σχέση με τα Κατάπολα.
Σχετικά με τα κρουαζιερόπλοια που γίνεται πολύς λόγος, τυχαίνει να γνωρίζω πολύ καλά τις επιπτώσεις των τεράστιων πλοίων που κυκλοφορούν και έχω δημοσιεύσει σχετικά άρθρα [1] και [2]. Πράγματι, «Ο εν λόγω τουρισμός είναι ιδιόμορφος, αγελαίος, ελεγχόμενος μέχρι κεραίας από τους παρόχους, ώστε να καταναλώνουν το δυνατόν περισσότερο εντός του πλοίου και λιγότερο εκτός». Κανείς μας δεν θα ήθελε κάτι τέτοιο για την Αμοργό. Όμως, το κομψό καραβάκι (Le Lyrial) που ήταν αραγμένο αρόδο στα Κατάπολα μερικές μέρες του Οκτώβρη με 264 επιβάτες και μήκος 154 μ., δεν δημιουργεί κάποιο πρόβλημα, ενώ συμβάλλει στην ποθούμενη επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου με «καλούς» τουρίστες. Και δεν θα ενοχλούσε με το μέγεθός του εάν πλαγιοδετούσε στο κρηπίδωμα, ώστε να μην βγαίνουν οι τουρίστες με τις βάρκες (σωσίβιες λέμβους του πλοίου).
Εκτός από τις περιπτώσεις της Σαντορίνης και της Βενετίας που έθεσαν κάποια όρια στα κρουαζιερόπλοια, υπάρχει και το νησάκι St. Barth στην Καραϊβική που δέχεται μόνο λίγα πλοία με όριο τους 1000 επιβάτες. Θα μπορούσε η Αμοργός να θέσει αντίστοιχο όριο, δεχόμενη πλοία με 500 ή λιγότερους επιβάτες και με υποχρέωση παραμονής κάποιες 6-8 ώρες, με την ελπίδα να την ακολουθήσουν και άλλοι προορισμοί, συντελώντας έτσι και στην μείωση του μεγέθους των επιπλεόντων πολιτειών, -συγνώμη- πλοίων ήθελα να πω. Η πύλη Schengen, που είναι απαραίτητη για την ομαλή εξυπηρέτηση των επιβατών, μόνο στην ασφάλεια του νησιού θα συμβάλει κατά τον 21ο αιώνα που διανύουμε με πολλές προκλήσεις.
Τέλος, καθώς είναι πρόδηλο σε όλους ότι «Η Αμοργός έχει άμεση ανάγκη αναβάθμισης των δομών υγείας και μεταφοράς έκτακτων περιστατικών…» προκύπτει ότι θα μπορούσε να καλυφθεί με την ανελλιπή λειτουργία του υδατοδρομίου.
Σχετικές δημοσιεύσεις
[1] CRUISE TOURISM AND IMPACTS FROM PASSENGER FLOODING -CASE STUDIES FROM MYKONOS, GREECE AND PAFOS, CYPRUS
https://www.academia.edu/99309019/CRUISE_TOURISM_AND_IMPACTS_FROM_PASSENGER_FLOODING_CASE_STUDIES_FROM_MYKONOS_GREECE_AND_PAFOS_CYPRUS
[2] ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο «ΑΠΟΔΕΚΤΟΣ» ΑΡΙΘΜΟΣ ΘΥΜΑΤΩΝ ΝΑΥΑΓΙΟΥ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΟΥ ;
https://www.academia.edu/35325135/%CE%A0%CE%9F%CE%99%CE%9F%CE%A3_%CE%95%CE%99%CE%9D%CE%91%CE%99_%CE%9F_%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%94%CE%95%CE%9A%CE%A4%CE%9F%CE%A3_%CE%91%CE%A1
Καλησπέρα σε όλους! Διάβασα προσεκτικά όλα τα σχόλια και έχω καλυφθεί πλήρως ως προς την άρνηση των περισσότερων για τα έργα στο λιμάνι των Καταπόλων. Αναβάθμιση δεν θα το αποκαλέσω σε καμία περίπτωση.
Ονομάζομαι Χριστίνα Μαλανδράκη και έχω μεγαλώσει στην Αμοργό αλλά επιλέγω να μιλήσω σαν τουρίστρια γιατί αυτό μοιάζει για πολλούς να έχει μεγαλύτερη βαρύτητα. Είμαι πολύ ευγνώμων για την παιδική μου ηλικία σε αυτόν τον τόπο, όπου εμείς τα παιδιά σας, παίζαμε ελεύθερα σε όλα τα Κατάπολα, πλατσουρίζαμε στις παραλίες και κολυμπούσαμε απο το μαλτέζι μεχρι το νεκροταφείο, τρώγαμε ντομάτες που την νοστιμιά τους ένας άνθρωπος στην πόλη ούτε μπορεί να φανταστεί, κάναμε ιστιοπλοΐα στο λιμάνι με έξοδα του Δήμου και τρώγαμε τους αχινούς απο τα βράχια γιατί τα νερά μας ήταν πεντακάθαρα και σμαραγδένια.
Αγαπώ πολύ τον τόπο και έχοντας ταξιδέψει πολυ σαν τουρίστρια και γω σας υπόσχομαι οτι πολύ λίγα μέρη έχουν μείνει που προσφέρουν τέτοια αυθεντικότητα και αγριάδα. Υπάρχουν τουρίστες και τουρίστες. Αυτοί που ερωτεύονται, σέβονται τον τόπο και ψάχνουν να επενδύσουν σε αυτόν μακροπρόθεσμα και να τον επισκέπτονται τακτικά και εκείνοι που έρχονται και φεύγουν και αντί για ντομάτα και σαργό στην Αμοργό, ψαχνουν μπέργκερς και αντί για αβοκάντο στο Περού θέλουν ελληνικό ελαιόλαδο πανω στην Ναπολιτάνικη πίτσα τους. Είναι παράλογο να χαλάμε το τόσο ιδιαίτερο τοπίο και την πολύ συγκεκριμένη αισθητική του νησιού και να θελουμε να το υποβαθμίσουμε εξομοιώνοντας το με πολλά από τα νησιά που ήδη προσφέρουν στους τουρίστες οι καημένες Κυκλάδες. Η Αμοργός έχει κάτι άλλο να προσφέρει: ηρεμία και χαρακτήρα και αυθεντικότητα που δύσκολα τα βρίσκεις οπουδήποτε αλλού και χρέος μας είναι να τα διαφυλάξουμε πάση θυσία.
Ήδη γινόνται αλλαγές και αυτό είναι αναπόφευκτο αλλά σημαντικό είναι να γίνονται ελεγχόμενα και με ψυχραιμία.
Είναι ξεκάθαρο ότι ο μαζικός τουρισμός δεν ταιριάζει στο νησί μας και ελπίζω όλες οι απόψεις των κατοίκων και μη που παρατίθενται παραπάνω να διαβαστούν και να ληφθούν υπόψη από τον Δήμο.
Αυτός άλλωστε είναι και ο σκοπός της διαβούλευσης εξαρχής.
Υ.Γ. επειδή μόνο για τουρίστες μιλάμε
Άνθρωποι αμέτρητοι που μιλάω και έχουν έρθει μόνο τους 2 τελευταίους Αυγούστους στο νησί δεν καταλαβαίνουν όταν τους μιλάω για την ιδιαιτερότητα του τόπου και δεν θέλουν να επιστρέψουν ξανά γιατί δεν έχουν ταβέρνα να φάνε, ενοικιαζόμενο να κοιμηθούν και λεωφορεία για να δουν τις ομορφιές του νησιού και ούτε καν αρκετά λεμόνια και πάγο για το ποτό όλων τους. Αυτό μου δείχνει ότι ήδη οδεύουμε προς τη λάθος κατεύθυνση, όχι μόνο για το πως εμείς θέλουμε τον τόπο μας αλλά ακόμα και για το πως τον θέλει ένας μέσος τουρίστας.
Δεν μπορούμε ουτε εμείς ουτε το νησί να στηρίξει άλλο κόσμο τους μήνες αιχμής Ιουλίο Αύγουστο και καλό θα ήταν να στρέψουμε την προσοχή μας στους υπόλοιπους μήνες και στους μόνιμους κατοίκους του νησιού μπας και εξισορροπηθεί η τρέλα
Νώντας Γαβαλάς
Α. Τι προβλέπει το υπό διαβούλευση σχέδιο της τωρινής Δημοτικής Αρχής; (3 προτάσεις λιμενικών έργων + Περιφερειακό δρόμο: ουσιαστικά μία πρόταση)
1. Λιμενικά έργα: επεκτάσεις προβλητών, στέγαστρα και άλλα κτίσματα πάνω σ’ αυτές.
2. Περιφερειακό δρόμο πρόσβασης και αποχώρησης από το λιμάνι, ο οποίος καταστρέφει το Κάτω Ακρωτήρι, βανδαλίζει τη μνημειακή και εμβληματική Μινώα (Α’ Αρχαιολογική Ζώνη) και καταπατά πολύτιμη καλλιεργήσιμη γη προκαλώντας συγχρόνως περιβαλλοντική υποβάθμιση (μόλυνση, όχληση) και στον υπόλοιπο κάμπο (λεκάνη) του Σακκά με τα περιβόλια, τα αμπέλια και τις άλλες καλλιέργειες.
Β. Ποιες ανάγκες επικαλείται ότι εξυπηρετεί;
1. Την πρόσδεση των κρουαζιεροπλοίων. Μα τα κρουαζιερόπλοια μόνο επιβάρυνση προκαλούν, γι’ αυτό και η τάση διεθνώς είναι η αποφυγή του κατάπλου των.
2. Την αυξημένη κίνηση ενάμιση μήνα. Μα αυτή δικαιολογεί τόσο μεγάλη καταστροφή;
Γ. Δεν υπάρχει άλλη, πιο ήπια λύση; Νομίζω ότι η πρόταση του πρώην Δημάρχου Αμοργού κ. Φωστιέρη είναι μια καλή βάση για συζήτηση: Επέκταση της υπάρχουσας κύριας προβλήτας και διεύρυνση του μετώπου από «Μουράγιο» μέχρι «Καμπινέδες».
Σημειωτέον ότι η τέταρτη (εμβόλιμη) πρόταση (ουσιαστικά δεύτερη και διαφορετική) – προβλήτα απέναντι από το Ηρώον – δεν είναι αποδεκτή γιατί, ενώ δεν έχει το μειονέκτημα του απαράδεκτου περιφερειακού δρόμου, είναι εκείνη που αλλοιώνει περισσότερο την ακτογραμμή.
Δ. Είναι μήπως «αναπτυξιακό», όπως ισχυρίζεται η Δημοτική αρχή; Η αλλαγή στην όλη φυσιογνωμία των Καταπόλων που – ό μη γένοιτο – θα προκαλέσουν αυτές οι επεμβάσεις (επεμβάσεις και στη θάλασσα και στο βουνό και στον κάμπο) θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα: ίσως μαζικότερο και ό,τι συνεπάγεται αλλά σίγουρα όχι ποιοτικό τουρισμό μεγαλύτερης διάρκειας. Προβλέπω δε ότι στο μέλλον, αν γίνουν αυτά τα έργα, αντί να μοιράζονται την κίνηση τα δύο λιμάνια του νησιού και μάλιστα αναλογικότερα απ’ ό,τι σήμερα, θα την επωμιστούν εξ ολοκλήρου τα Κατάπολα και από τόπο προορισμού και διαμονής θα ξεπέσουν σε χώρο διέλευσης.
Και πέρα απ’ αυτό: τι, τελικά, θέλουμε; Το «παράδειγμα» της Μυκόνου; Δεν βλέπουμε ότι αυτό φέρνει εκτός από την καταστροφή του τόπου και την εξαχρείωση των ηθών και κάνει τη ζωή αζώητη;
Ο ίδιος ο τόπος μάς δείχνει την κλίμακα (το μέτρο) των επεμβάσεων που χρειάζεται να γίνουν και με περίσκεψη ας πράττουμε.
Ε. Καλώ, λοιπόν, τον κ. Δήμαρχο να αναθεωρήσει και να αποσύρει τις προτάσεις που έφερε για διαβούλευση.
Μαργαρίτα Βλαβιανού Ψυχογιού
δημότης Αμοργού, φοιτήτρια στο πανεπιστήμιο Κρήτης.
Στην σχολή κοινωνιολογιας μαθαίνουμε για την καπιταλιστικοποιηση των τουριστικών περιοχών κι διαισθάνομαι ότι με αυτα τα σχέδια η Αμοργος κινδυνεύει από αυτό. ακούγοντας τον καθηγητή να μιλάει για την ιδιωτικοποιηση της φύσης νιώθω ντροπή και αίσχος για τη προσβολή του δημοσίου χώρου , του περιβάλλοντος και του πολιτισμού. Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εκμεταλλευεστε τους πόρους του τόπου καταστρεφοντας το μέλλον μας.
Έρχομαι στο νησί εδω και χρόνια, γοητευμένος απτό φυσικό απλοϊκό τοπίο του νησιού. Καταλαβαίνω την ανάγκη για αναβαθμίσεις υποδομών αλλα μέχρι το σημείο στο οποίο παρεμβενουν με το περιβαλλον και την ιστορία του νησιού. Η Αμοργός είναι ενα απτα σχετικά λίγα ελληνικά νησια με αυθεντικό χαρακτήρα και ελπιζω να παραμείνει έτσι καθως κυριως ελπιζω οτι οι αρχές του νησιού δεν θα το θυσιασουν στον βωμό της προόδου και της κερδοσκοπίας.
Καλησπέρα, ονομάζομαι Βασιλική Παπιώτη και από το 2016 δεν μένω, δεν κατοικώ αλλά ζω στην Χώρα της Αμοργού. Είμαι φοιτήτρια στο Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου.
Στα πλαίσια πολλών μαθημάτων γύρω από το design μαθαίνουμε ότι «Καλό design είναι αυτό που επιλύει περισσότερα προβλήματα από όσα δημιουργεί.». Με γνώμονα αυτήν την πρόταση δεν πιστεύω ότι αυτή η «αναβάθμιση» έχει να προσφέρει θετικά στο λιμάνι των Καταπόλων.
Επίσης συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του Φρειδερίκου Κρόσμαν, ειδικά στην αναφορά για το περασμένο καλοκαίρι που όντως η εικόνα αυτών των πλοίων σε συνδυασμό με των λεωφορείων που εξυπηρετούσαν τον ίδιο κόσμο θύμιζε πιο πολύ εικόνες Μυκόνου παρά Αμοργού.
Εδώ και 9 χρόνια ζω και εργάζομαι μόνιμα στην Αμοργό. Συνειδητά διάλεξα αυτόν τον τόπο για την ομορφιά του και την αυθεντικότητά του και συνειδητά τον αγαπώ σαν να ήταν ο πατρογονικός μου τόπος.
Όλα αυτά τα χρόνια βιοπορίζομαι από τον τουρισμό, οπότε τον επιθυμώ, όπως και οι περισσότεροι στο νησί. Τον επιθυμώ όμως με γνώμονα την διαχρονική ποιότητα, όχι την εφήμερη ποσότητα.
Τέτοιες “βίαιες” επεμβάσεις/επενδύσεις – κι ενώ ο τόπος έχει άλλες πολύ πιο επείγουσες ανάγκες- το μόνο που θα καταφέρουν είναι μας υποβιβάσουν από περήφανους οικοδεσπότες του τουρισμού σε ξεπουλημένους δούλους αυτού.
Συγχαρητήρια στην δημοτική αρχή για τον σχεδιασμό και την διορατικότητα. Δρόμος προς το βιώσιμο μέλλον.
Το πλήγμα που θα προκαλούσε ένα τέτοιο έργο στο νησί και συγκεκριμένα στο λιμάνι των Καταπόλων θη ήταν ισοπεδωτικό και μη αναστρέψιμο.
Δε χρειάζεται επιχείρηματολογια για κάτι τόσο προφανές. Υπάρχουν άλλες μεγάλες ανάγκες που έχει το νησί που χρήζουν επιδοτήσεις.
Το καταψιφίζω ρητά κι ελπίζω ο δήμος να αποφασίσει λογικά και να μη γράψει τέτοια μαύρη ιστορία.
Μια τέτοια εξέλιξη θα ήταν επιζήμια για το νησί της Αμοργού.
Τα κρουαζιερόπλοια δεν φέρνουν πλούτο. Οι επιβάτες έχουν τα πάντα “all inclusive” στο υπερωκεάνιο και δεν θα ξοδέψουν τίποτα εκτός από μερικά αναμνηστικά.
Από την άλλη, θα φέρουν πολλές οχλήσεις : ρύπανση, απόβλητα, ηχορύπανση κλπ… και θα αλλοιώσουν τον αυθεντικό χαρακτήρα του νησιού και την ιδιαιτερότητα του μοναστηριού.
Η Βενετία έχει υποφέρει πολύ από τους Grandi Navi και τους έχει απαγορεύσει από φέτος.
Η Αμοργός πρέπει να προτιμήσει τον ποιοτικό τουρισμό που σέβεται το νησί και τη φύση από τον μαζικό τουρισμό που έχει καταστρέψει πολλά νησιά.
Ότι το λιμάνι των Καταπόλων χρήζει ποιοτικής αναβάθμισης ιδιαίτερα για τους θερινούς μήνες,είναι γεγονός.
Δεν είμαι μηχανικός, αλλά με κοινή λογική αντιλαμβάνομαι ότι οι τέσσερις εναλλακτικές που προτείνονται έχουν επίκεντρο τον ….”περιφερειακό”των 2 χιλιομέτρων όταν υπάρχει επιλογή στα περίπου 400 μέτρα να λυθεί το πρόβλημα.. ανεδαφικό και επικίνδυνο, πολλώ μάλλον όταν διασχίζει και χαρακτηρισμένη αρχαιολογική περιοχή.
Άραγε με τι ψυχή αλήθεια και υπό ποιο καθεστώς ,θα υπογράψει ο αρμόδιος υπάλληλος της αρχαιολογικής υπηρεσίας αυτή την μελέτη?
Γιατί δεν προβάλλεται στη διαβούλευση και η πρόταση της προηγούμενης δημοτικής αρχής του κου Φωστιέρη Νικολάου την οποία και γνωρίζει ο μελετητής????
Γιατί να αλλοιώσουμε ανεπιστρεπτί τον χαρακτήρα του όρμου των Καταπόλων που διανθίζεται από τρεις παραδοσιακούς οικισμούς ιδιαίτερου φυσικού κάλλους????
Γιατί να θέλουμε να βιάσουμε την φέρουσα ικανότητα και κλίμακα του νησιού των περίπου 2000 ψυχών, αφού υπάρχουν πιο τελέσφορες και ρεαλιστικές προτάσεις-λύσεις????
Άραγε θέλουμε να “μυκονοποιήσουμε”
και την Αμοργό???? Ελπίζω όχι…
Όπως θέλω να ελπίζω ότι το θέμα δεν πρέπει να μας διχάσει σε στρατόπεδα, αλλά να μας ενώσει,και πέρα από τυχόν ατομικά συμφέροντα και ίντριγκες, με θέληση και νηφαλιότητα να βρούμε λύσεις για το κοινό καλό του νησιού !
Το οφείλουμε σαν παρακαταθήκη στα παιδιά μας….
Ακης ΠαπασαράντηςΕίμαι καπετάνιος σε τουριστικά ιστιοπλοϊκά εδώ και 33 χρόνια. Αγαπάω και ενδιαφέρομαι για ΟΛΑ τα νησιά μας αν και έχω ιδιαίτερες σχέσεις ζωής με την Ηρακλειά και την Αμοργό. Λόγω δουλειάς αλλα και ενδιαφερόντων γιά τα κοινά, έχω μία αρκετά πλήρη εικόνα των νησιών μας.–Οι υπό διαβούλευση προτάσεις αφορούν μιά μεγάλη παρέμβαση για τα δεδομένα της Αμοργού και όταν υπάρχουν σχέδια για μεγάλες παρεμβάσεις υπάρχει πάντα μία ισχυρή κινητήρια δύναμη που πιέζει. Από ότι φαίνεται εδώ, είναι κάποιες εταιρείες κρουαζιερόπλοιων. Θα μού φαινόταν παράλογο, εφόσον θέλουν να συμπεριλάβουν την Αμοργό στους προορισμούς τους, να μην έχουν προηγηθεί κάποιες συνεννοήσεις με τον Δήμο. Αν έχουν γίνει λοιπόν, σωστό θα ήταν στα πλαίσια της ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ να δημοσιευθούν οι εκατέρωθεν απόψεις πριν τη διαβούλευση.
–Ο τουρισμός αυτού του τύπου είναι η πιο επιδερμική μορφή τουρισμού γρήγορης κατανάλωσης τοπίων και μνημείων με ελάχιστο οικονομικό όφελος για τους τόπους προορισμού ( στην Βενετία διάβαζα αφήνουν κατά κεφαλήν 5 Ε) εφόσον όλες οι ανάγκες τους καλύπτονται φθηνά μέσα στο πλοίο, σαν πακέτο. Αντί οι τουρίστες να νιώσουν τον χαρακτήρα ενός τόπου και να μάθουν κάτι γι αυτόν, ουσιαστικά αλλάζουν τον τόπο σύμφωνα με τις ανάγκες αυτού του τύπου περιήγησης που απαιτεί κινητικότητα κυρίως με βαρέα οχήματα γρήγορη ροή στα ”αξιοθέατα” με ελαχιστοποίηση των χρόνων αποβίβασης-επιβίβασης, ”συμβεβλημένα” μαγαζιά γιά ψώνια, δρόμους κατάλληλους κλπ (η ταπεινή και ασκητικά στενή Χοζοβιώτισσα πώς θα ”αμυνθεί”σε τέτοια τουριστική επίθεση;).ενώ οι εταιρείες χρησιμοποιούν τα νησια που επισκέπτονται με ελάχιστο κόστος και μεγάλα κέρδη. Δηλαδή θα ξοδευτεί δημόσιο χρήμα για να εξυπηρετηθεί η οικομνομική δραστηριότητα ιδιωτικών εταιρειών και με την σχέση κόστους -οφέλους για την Αμοργό, που περιέγραψα εγώ αλλά και άλλοι όπως βλέπω.Όταν δικοί μου πελάτες-πληρώματα θελουν να επισκεφτούν την Σαντορίνη επειδή πλέον Βλυχάδα και ΟΛΕΣ οι τσαμαδούρες είναι πιασμένες από ημερήσια, πάω στην Ίο και τους στέλνω με τη γραμμή. Τα τελευταία χρόνια ιδίως, όλοι μού λένε ότι η καλντέρα είναι εντυπωσιακή, αλλά απο τη στιγμή που πατάνε στο νησί είναι ένα τρελοκομείο. Αν η Αμοργός κάνει το τεράστιο σφάλμα να στραφεί σε τέτοιο τουρισμό το κυκλοφοριακό ΔΕΝ πρόκειται να το λύσει ποτέ όσους δρόμους περιφερειακούς ή άλλους και αν κάνει, θα τρέχει πάντα πίσω από το πρόβλημα. Μια επίσκεψη σε Μύκονο- Σαντορίνη θα σας πείσει.–Εδω θα πω λίγα για τη Σύρο γιατί αξίζει ως παράδειγμα. Όταν μου ζητούν να τους πάω Μύκονο περνάμε πρώτα από Σύρο και μετά τους ζητώ να κάνουν σύγκριση. Όταν πιάνουμε από δυτικά που είναι οι καλύτερες παραλίες (ότι είναι βόρεια από το Κίνι, έως τα ”Γράμματα” είναι ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΝΕΓΓΙΧΤΕΣ. Είναι μιά χαρά επισκέψιμες με λάντζες ή απο παλιά μονοπάτια. Αυτοκίνητο ΔΕΝ βλέπεις ούτε με κυάλια. Από εκεί μετά από 6 μίλια είναι η Ερμούπολη. Δεν πιστεύουν ότι τόσο κοντά σε αυτό το ανέγγιχτο τοπίο είναι αυτή η μεγάλη υπέροχη πόλη. Η Ερμούπολη έχει κάτι πού το χάνουν οι τουριστικές πόλεις. ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗ. Αυτό γιατί ενώ ανταποκρίνεται θαυμάσια στις προσδοκίες του επισκέπτη (και τις ξεπερνάει) έχει ολοκληρωμένη οικονομική ζωή δηλ. πρωτογενή δευτερογενή και τριτογενή τομέα, θαυμάσια εστιατόρια εξαιρετική και φθηνή αγορά. Ερχεται και κανένα μικρό κρουαζιερόπλοιο όμως οι 1000 ή 1500 επιβάτες δεν γίνονται αισθητοί στον πληθυσμό της Ερμούπολης ενώ στην Αμοργό είναι συγκρίσιμοι με τον πληθυσμο του νησιού. Επιπλέον δεν χρειάζονται πούλμαν γιατί ότι θέλουν να δούν είναι εκει μπροστά τους. Επίσης δεν χρειάζεται ΚΑΜΙΑ πρόσθετη υποδομή. Η ανάπλαση του λιμανιού της Ερμούπολης ξεκίνησε με ιδανικό χρονισμό τέλος Σεπτεμβρίου και είχε ολοκληρωθεί πριν τη νέα σεζόν.Νομίζω πως οι παρεμβάσεις -βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν στα Κατάπολα πρέπει να γίνουν με τη λογική της σύγχρονης χειρουργικής δηλ. η ελάχιστη αναγκαία παρέμβαση με το βέλτιστο αποτέλεσμα. Πχ βρίσκω καλή ιδέα τον προσήνεμο Μώλο της πρότασης Γ με τον Σκοπελίτη όμως πλαγιοδετημένο πάνω στο δρόμο (διεύθυνση ΒΔ-ΝΑ) με τον καταπέλτη στη γωνια με τον προσήνεμο μώλο και αφήνοντας τον προσήνεμο μώλο ελεύθερο για τα διερχόμενα να δένουν με πρυμάτσες στον καιρό που είναι ασφαλέστερο και ευκολότερο. Η δε κατεύθυνση του προσήνεμου μώλου, όσο το δυνατόν πιο κάθετη στους επικρατούντες καλοκαιρινούς ανέμους.
ΣΥΜΦΩΝΩ και αιτούμαι για λόγους ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ να γίνει γνωστό ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ το όποιο κείμενο ή όποια συζήτηση σε κλειστά ή ανοικτά δωμάτια έχει γίνει για συμφωνίες με ιδιοκτήτριες εταιρίες κρουαζιερόπλοιων που επιδιώκουν συμφέροντα στην Αμοργό ή κατασκευαστικές που επιδιώκουν οφέλη από τον δρόμο της Αρχαίας Μινώας.
Να είσαστε καλά κ. Παπασαράντη. Για όλη την τοποθέτηση και τον χρόνο σας, για το υπέροχο κείμενό σας, το οποίο συνυπογράφω γιατί είναι ειλικρινές και ανθρώπινο.
Με εκτίμηση,
Αθηνά Πολυκρέτη
Ναι !!! Να γινουν τα απαταιτητα εργα υποδομης , , στεγαστρα, πανελς ρευματος ακομα και για τα επιβατηγα που διανυκτερευουν, ελέγχος κρηπιδωματων , ,τοποθετηση , δικτυου μεταφορας καυσιμων της ΔΕΗ απο το λιμανι στο εργοστασιο , χωρις τα βυτια να περνουν μεσα απο τοιν οικισμο , , συστημα συνδεσης κρουαζιεροπλοιων με τον βιολογικο καθαρισμο αποβλητων με υποχρεωτικη πλαγιοδετηση !!! Και σταματω εδω. Τρεις μικρες παραλιες διαθετουν τα Καταπολα , Μαλτεζι , Κατω κρωτηρι και Αμμο , Ωραια ως εδω , ερχονται κι βραχιολακηδες που δεν μας αφηνοιυν τιποτ αλλο απο τα ωραια τιυς ευρωπαικα ,,,κακακια , αδειαζουν τους θοθρους τους στη θαλασσα μας που κολυμπουσαμε εμεις καποτε και ακολουθησαν τα παιδια και τωρα τα εγγονια μας ,κολυμπουσαμε σε καθαρα , νερα , οχι στα σκ…τα που φερνει ο τρελλος τουρισμος , που δεν δενουν για να μην ΄πληρωνουν λιμανιατικα , αλλα τα λιματα τους τ αφηνουν σε μας πεσκεσι, σαν να κοπριζουν χωραφια .Πολλα ευρωπαικα λιμανια κλεινουν για τα κρουαζιεροπλοια απο 1η Αυγουστου . Εμεις τ ανοιγουμε δηλαδη με τι κερδος ??? Τ Ι ΠΟ Τ Α στην ουσια !!!
Δηλαδη , ν αναγκαζομαστε να πηγαινουμε για μπανιο σε αλλο χωριο 20 χιλιομετρα πιο περα , για ενα ασφαλες κΙ ΚΑΘΑΡΟ μπανιο ??? Ασφαλες αραγε, καθαρο ???
Μηπως αυτο επιδιωκουν καποιες ,καποιοι ??? Καποτε μας ειχαν ονομασει Σκ..ταπολα !!!Πρεπει και να γινουμε ????
Ευχαριστω για τη φιλοξενεια !!!! Α και η διαβουλευση δεν επεχει μεσο κομματικης αντιπαραθεσης , η Αμοργος; πανω απ ολα και ολους !!!
Το θέμα που έχει προκύψει τις τελευταίες μέρες σε τοπικό επίπεδο σχετικά με την επικείμενη ανάπτυξη των λιμενικών εγκαταστάσεων στον κεντρικό λιμένα της Αμοργού είναι καλό να διακατέχεται από επιχειρήματα κ διάλογο κ όχι λαϊκισμούς, συναισθηματισμούς κ προσωπικές σκοπιμότητες… οι εγκαταστάσεις θέλουν ανάπτυξη κ το λιμάνι θέλει αποσυμφόρηση είναι θέμα ασφάλειας τόσο των μόνιμων όσο κ των επισκεπτών… το νησί κάθε χρόνος που περνάει ποτέ δεν θα είναι ξανά το ίδιο πόσο μάλλον σαν την εποχή των πατεράδων μας κ των παππούδων μας που θυμούνται ορισμένοι… ριζοσπαστικά αρνητικά ή θετικά σχόλια για μένα κρύβουν άγνοια ή σκοπιμότητα από τα σχέδια που έχουν προταθεί κανένα δεν πληρεί 100% τις προϋποθέσεις… όσο αναπτύσονται οι ανάγκες των κατοίκων τόσο θα αυξάνονται κ οι ανάγκες για δημόσιες υποδομές άρα το θέμα εδώ δεν είναι αν θα γίνει η ανάπλαση αλλά ποιος θα είναι ο καλύτερος τρόπος για την πραγματοποίηση της…
Λέγομαι beatrice Dautier
Στην Αμοργό με φωνάζουν Βεατρικη
Έμαθα τα Ελληνικά πήγα στο πανεπιστήμιο για
να επικοινωνώ με τους ντόπιους.
Δηλαδή απο 1989 έρχομαι στο νησί και νοικιάζω σπίτι από 2000.
Είμαι μόνιμος κάτοικος και δημότης Αμοργού.
Το να μείνω στην Αμοργό σημαίνει ότι την αγαπώ και την σέβομαι γιατί η Αμοργός είναι μοναδική μικρή άγρια όμορφή. Ένα απλό μέρος ήσυχο.
Όταν διάβασα αυτό το σχέδιό ένοιωσα άσχημα..
Έχω μια καρδιά γεμάτη θλίψη όταν σκέπτομαι αυτό που μπορεί να γίνει.
Ούτε μεγάλους δρόμους ούτε κρουαζιεροπλοια.
Δεν πρέπει να φτάσουμε στην καταστροφή της Αμοργού
Τα βασικά έργα πρέπει να γίνουν σαν τα μονοπάτια κ την καθαριότητα.
Την ανάπτυξη την θέλουμε όλοι για τον τόπο μας ..αλλά με προσοχή
Με πολλή αγάπη
Βεατρικη
Μην κάνετε ότι κάνουν τα άλλα νησιά, που έχουν καταστραφεί από τον τουρισμό. Κρουαζιεροπλοια στα Κατάπολα??????? Αυτό δεν σημαίνει εξέλιξη, αλλά καταστροφή! Και τουριστική και οικολογική!!!!!!!! Στην Αμοργό έρχονται τουρίστες που την αγαπάνε και έρχονται οι ίδιοι για χρόνια!!!! Σέβονται τον τόπο σε κάθε επίπεδο!!!!! Επιλέγετε να φύγουν αυτοί και να έρχονται περαστικοί για 2 ώρες στάση με το κρουαζιεροπλοιο????? Κρίμα!!!!!!!!!!! Οι άνθρωποι που έρχονται στην Αμοργό από αγάπη απλώς θα πουν ” δεν ξαναπάμε! Κρίμα χάλασε και αυτό το νησί ” .Και εξάλλου η Αμοργός έχει το καλοκαίρι πληρότητα 100% …..ποια επιπλέον ανάπτυξη θέλετε!???????? Αυτή που θα καταστρέψει τα πάντα? Αυτή που έχει πάει σε άλλα νησιά και τα έχει διαλύσει? Τα κρουαζιεροπλοια δεν αφήνουν τίποτα στα νησιά: έρχονται φαγωμένα,μένουν για λίγες ώρες, και μολύνουν απλώς απίθανα τις θάλασσες!!!
Kalispera: please No ! It would ruin the beauty of Amorgos, the spirit of the island known abroad, the peacefulness of the Monastery, jewel of the Orthodox Church. Amorgos shoud not become a New Santorini. All lovers of Greece pray to end this sad project. Instead why not favor sustainable tourist dévelopment for thé sake of the future !
Tristan de Lafond
Ονομάζομαι Ανθη Γιαννακου και κατάγομαι από την Αμοργο.
Έζησα στην Αμερική 40 χρόνια και ήταν πάντα το όνειρο μου να επιστρέψω στην πατρίδα και βεβαίως στην Αμοργο. Το 2019 πήρα την σύνταξη μου και από τότε μοιράζομαι τον χρόνο μου μεταξύ Αμοργου και Τέξας.
Είναι η ταπεινή μου γνώμη ότι πριν σκεφτούμε να υποβαθμίσουμε με αναβαθμίσεις, το νησί μας, γιατί βασικά κατά την γνώμη μου είναι υποβάθμιση, θα πρέπει να αρχίσουμε από τις οντως αναγκαίες αναβαθμίσεις.
Ιατρική περίθαλψη, καταλύματα για γιατρούς, εκπαιδευτικούς, δημόσιους υπαλλήλους αποσπασμένους στο νησι, καθαριότητα, ύδρευση, απόβλητα, κλπ.(εσείς που ζητε χρόνια εδώ τα γνωρίζετε καλύτερα από εμένα )
Είναι θλιβερο να έρχονται γιατροί και εκπαιδευτικοί και να γυρίζουν πίσω γιατί δεν υπάρχουν σπίτια να μείνουν. Εφέτος ηδη όλα δείχνουν ότι θα έχουμε πρόβλημα ακόμα και για εποχιακό προσωπικό.
Συμφωνώ απολύτως ότι το λιμάνι χρειάζεται αναβαθμηση,(χρόνια τώρα δεν έχουμε καταφέρει να κάνουμε ένα σκέπαστρο για τους ταξιδιώτες, κάτι που ακόμα και μικρότερα νησιά έχουν)
Αλλά προς θεού, όχι οι κάθε αναβάθμιση να γίνει σε βάρος της φυσικής και περιβαντολογικης ομορφιας του νησιού!
Θα ειναι κριμα να προτιμήσουμε την κάθε αναβαθμιση προς χάριν των all inclusive τουριστών των 5-6 ωρών και των 5-10 € εις βάρος όλων εκείνων των πιστων ξένων και ντόπιων τουριστών που είναι λάτρεις της άγριας φυσικής ομορφιάς της Αμοργου και που με χαρά επισκέπτονται κάθε χρόνο!
Ας σκεφτούμε τι είναι το καλύτερο, πιο αναγκαίο και πιο ωφέλιμο για όλους και ας πράξουμε!
Σας ευχαριστώ
Ανθη Γιαννακου
Good morning,
I am a regular visitor to Amorgos. I first came here in 1991. I would like to spend more time in the next few years.
The asset of Amorgos is its still preserved wild beauty.
Cruise ships will not bring any benefit to this island. Except perhaps for a few rare people who will benefit greatly from it.
On the contrary, I think we need to develop quality and reasoned tourism with a longer season.
This project seems completely outdated.
Ονομάζομαι Άννα Μαρκεντούδη και τα τελευταία 8 χρόνια ζω στην Αμοργό.
Δεν εχει και πολλή σημασία καθως όλοι εμείς οι ‘ξενοι’ ξέρουμε πως όσα χρόνια και να κατοικήσουμε εδώ ποτέ ο λόγος μας δεν θα βαραίνει το ίδιο με τους γέννημα-θρέμα κατοίκους, μερικοί εκ των οποίων θεωρούν πως δεν θα έπρεπε καν να έχουμε λόγο για το τι γίνεται και λίγοι – ευτυχώς – εκ των οποίων θα ήθελαν να μας διώξουν έναν-έναν. Σαν να λες σε εναν γονιό που έχει υιοθετήσει παιδί ότι δεν έχει λόγο για την ανατροφή του επειδή δεν το γέννησε. Ευτυχώς οι περισσότεροι κάτοικοι μας καλοδέχονται και μας αγαπούν γιατί βλεπουν οτι αγαπάμε το νησί σαν να ήταν τόπος καταγωγής μας. Σαν να ήταν το υιοθετημένο μας παιδί.
Κι όπως κάθε γονιός που βλέπει το παιδί του να έχει πάρει λαθος δρόμο έτσι κι εμείς πονάμε που βλέπουμε πως οι άρχοντες του τόπου έχουν επιλέξει για εκείνο τον δρόμο της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης. Χρόνο με το χρόνο, βλέπουμε τη μια επιλογή μετά την άλλη να αποσκοπούν μονάχα στο κέρδος και στην ανάπτυξη για την ανάπτυξη που όπως καλά ξέρουμε είναι η λογική των καρκινικων κυττάρων.
Θλίψη μόνο προκαλεί η ιδέα κρουαζιερόπλοιων στον κόλπο των Καταπόλων, η καταστροφή της μοναδικής ευκολα προσβασιμης παραλίας του και η κατασκευή δρόμου που θα περνάει μέσα από τον αρχαιολογικό δρόμο της Μινώας. Αλλά θλίψη προκαλεί και η γενικότερη αντιληψη και τροπή των πραγμάτων στο νησί. Θλίψη μου προκαλεί εν τελει και που πριν 4 χρόνια έδωσα την ψήφο μου στην παρούσα δημοτική αρχή.
Η συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων είναι κατά των προτεινομένων σχεδίων. Ελπίζω κάπως να μετρήσει αυτό, αλλιώς θα πει πως η διαβούλευση έγινε για τα μάτια του κόσμου.
Ευχαριστώ,
Αννα Μαρκεντούδη
Ένα απτό παράδειγμα, για μία ακόμα φορά, ότι απέχουμε μακράν από το “παν μέτρον άριστον”, αποτελούν οι προς διαβούλευση προτάσεις για την “αναβάθμιση” των Καταπόλων. Εκείνο που πραγματικά διαφαίνεται σ΄αυτό το φαραωνικό σχέδιο, είναι η έλλειψη του ανθρώπινου μέτρου, η αλαζονεία, αυτό που οι αρχαίοι ονόμαζαν οίηση.
Δεν αμφισβητεί κανείς την ανάγκη μιάς ορθολογικής ανάπτυξης του νησιού μας και την επιβεβλημένη βελτίωση των υπαρχουσών και ελλιπών υποδομών, ανάπτυξη όμως η οποία δεν θα έχει ως σκοπο την καταστροφή της ταυτότητας του γραφικού λιμανιού μας, της ιστορικής Μινώας, των περιβολιών του Σακκά, στο βωμό του οικονομικού οφέλους και της ματαιοδοξίας κάποιων.
Μια ήπια επέκταση του λιμανιού, σε συνδυασμό με την προώθηση εναλλακτικών μορφών τουρισμού και την ανάδειξη της ιστορικής και
πολιτιστικής μας κληρονομιάς, θα ήταν μία εφικτή και βιώσιμη πρόταση, ώστε να συνεχίσει ο τόπος μας να συγκινεί και να εμπνέει…
Το φυσικό τοπίο είναι ένα μνημείο! Ας προσπαθήσουμε να το διατηρήσουμε και όχι να το καταστρέψουμε.
Ονομάζομαι Βασιλική Πάλλα, εργάζομαι και κατοικώ μόνιμα στην Αμοργό. Δεν έχω καταγωγή από εδώ, όμως αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να αναγνωρίσω από την πρώτη στιγμή ότι η Αμοργός είναι πραγματικό στολίδι, όαση αυθεντικότητας που αγαπά πολύς κόσμος, θησαυροφυλάκιο του πολιτισμού και της παράδοσης που σαν τα μάτια μας πρέπει να διαφυλάξουμε και ένα από τα τελευταία καταφύγια που λυτρώνει τους ανθρώπους από την τρέλα της μαζικότητας. Όλα αυτά δηλαδή που γοήτευσαν και γοητεύουν πολλούς ανθρώπους, όπως και μένα, ώστε με σεβασμό να διοχετεύουμε την ενέργειά μας στον τόπο αυτό, είτε ως μόνιμοι κάτοικοι, είτε ως τακτικοί επισκέπτες.
Θα μπορούσα να προσεγγίσω το θέμα ως μηχανικός, μα ήδη πολλά από τα προηγούμενα σχόλια με έχουν καλύψει ως προς το τεχνικό κομμάτι. Η άποψή μου είναι, πως το έργο αυτό αποτελεί τον πιο πετυχημένο τρόπο –όταν και αν θα μπορούσε ποτέ να ολοκληρωθεί– να θυσιαστεί η Αμοργός στο βωμό του μαζικού τουρισμού (βλέπε Μύκονο και Σαντορίνη).
Ύστερα, πρέπει να είμαστε ευτυχείς που υπάρχει τόσο γόνιμο έδαφος για ανάπτυξη. Η βελτίωση της ποιότητας ζωής των μόνιμων κατοίκων της Αμοργού είναι πρωταρχικής σημασίας και όταν συνδυαστεί με την ανάδειξη και συντήρηση της ομορφιάς και του πλούτου του νησιού και όσων πρεσβεύει σε όλα τα επίπεδα, προκύπτει ο καλύτερος τρόπος για να καθιερωθεί ο εναλλακτικός υγιής τουρισμός σε μία ισορροπημένη μορφή όλο το χρόνο.
Θα είναι ευτύχημα να μπορεί να νιώθει κάθε κάτοικος και επισκέπτης την Αμοργό φιλόξενη και ζωντανή όλο το χρόνο.
Διαβάζοντας τις μελέτες και τα παραπάνω σχόλια, συμπλέω με όσες και όσους εξέθεσαν την αντίθεσή τους στις προτάσεις που παρατίθενται και επισημαίνω ότι από τη μελέτη αυτή λείπει η σε βάθος ανάλυση των αναγκών και των δυνατοτήτων του νησιού. Του νησιού όχι ως ενός εμπορεύσιμου προϊόντος αλλά ως ενός τόπου κατοίκησης με πολύπλευρο πολιτισμικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό χαρακτήρα. Οι παρεμβάσεις τέτοιου μεγέθους, ουσιαστικά αποτελούν πρακτικές καταστροφής του φυσικού τοπίου (και ταυτόχρονα καταστροφής ενός ιστορικού και πολιτισμικού τόπου καθότι μιλάμε για την περιοχή της Μινώας) και ειλικρινά απορώ εν έτει 2023 ποια ενημερωμένη μηχανική και σχεδιαστική τάση προτείνει τόσο ακραία παρεμβατικά έργα τα οποία προφανώς δε θα μπορέσουν να αποκατασταθούν ποτέ, στην περίπτωση που τα παρόντα σχέδια (ειδικά τα 1, 2 ή 3) προχωρήσουν.
Το βουνό της Μινώας δεν είναι ένα βουνό μες τη μέση που μας ενοχλεί τα σχέδια και πραγματικά εάν υπήρχε μία σύγχρονη διεπιστημονική μελέτη τότε η ιδέα και μόνο να κοπεί στη μέση αυτό το βουνό, κατ’ επέκταση και ο κάμπος στον οποίο καταλήγει ο προτεινόμενος δρόμος, δε θα υπήρχε καν. Η ενσυναίσθηση και μόνο του τι σημαίνει αυτό το βουνό για τα Κατάπολα, θα αρκούσε για να θεωρηθεί άκυρη μια τέτοια ιδέα εξ αρχής.
Την ίδια στιγμή, αυτή η αντίθεση που εκφράζεται στοχεύει στη ρίζα του προβλήματος. Στο γεγονός δηλαδή -όπως εξέθεσαν πολλές και πολλοί παραπάνω- ότι με βάση τα σχέδια που προτείνονται, δε συζητάμε για τις βασικές ασφαλείς λιμενικές υποδομές και την επέκταση του υπάρχοντος λιμανιού για την κάλυψη των ντόπιων αναγκών. Συζητάμε για την επέκταση του λιμανιού με όρους μαζικότητας και συζητάμε στη βάση ενός επίκτητου προβλήματος όπως αυτού της πρόσδεσης κρουαζιερόπλοιων.
Το ότι δεν πρόκειται για έναν σχεδιασμό με μία ολιστική σύγχρονη προσέγγιση αλλά για μία σχεδιαστική ‘λύση’ – απάντηση στο ζήτημα του διογκούμενου τουρισμού φαίνεται καθαρά και από τον τρόπο με τον οποίο παρατίθενται τα στοιχεία στο έγγραφο των προτάσεων. Ξεκινά με 5 πίνακες στατιστικών στοιχείων που μας ενημερώνουν για το εν λόγω ζήτημα, ενώ η πρώτη φωτογραφία αφορά αποκλειστικά το ζήτημα της πρόσδεσης κρουαζιερόπλοιων. Αυτό από μόνο του εμένα μου καθιστά σαφείς τους σχεδιαστικούς στόχους των εν λόγω προτάσεων και με βρίσκει ξεκάθαρα αντίθετη καθώς πριμοδοτεί το δοκιμασμένο (αποτυχημένο παγκοσμίως-η γη απλά δεν αντέχει άλλες ‘παρεμβάσεις’) μοντέλο της νεοφιλελεύθερης ιδέας γύρω από την έννοια της ανάπτυξης. Της ανάπτυξης δηλαδή, ως συνώνυμης με την καταστροφή και την εκμετάλλευση της φύσης για σκοπούς κερδοφορίας, σε έναν αέναο κύκλο δημιουργίας περισσότερων προβλημάτων και περισσότερων αναγκών για «λύσεις».
Κι έτσι ενόσω υπάρχουν πραγματικές ανάγκες που επείγουν να καλυφθούν (και δε θα τις αναφέρω καθώς έχουν τοποθετηθεί ολοκληρωμένα σε πολλά άλλα σχόλια) στα βασικά βιοτικά ζητήματα εντός του νησιού από όποιον και όποια τα κατοικεί, η προτεραιότητα έχει δοθεί σε ένα τεράστιο πολυδάπανο έργο το οποίο θα καλύπτει επίκτητες, προσωρινές ανάγκες. Συνεπώς είναι ζήτημα πολιτικού σχεδιασμού και ταυτόχρονα κοινωνικών αντανακλαστικών το προς τα ποια κατεύθυνση αναγκών προσανατολιζόμαστε. Φαίνεται πως είμαστε ήδη πολλές και πολλοί που προσανατολιζόμαστε σε μία μικρότερης κλίμακας παρέμβαση στις ήδη υπάρχουσες υποδομές με γνώμονα την ασφάλεια και την ομαλότερη λειτουργία του λιμανιού και διατυπώνουμε μία ρητή θέση ενάντια σε οποιαδήποτε παρέμβαση στο βουνό και τον κάμπο.
I chose to live in Amorgos (Chora) because its authenticity has been preserved.
If such a sad and sinister project succeeds, we will find one morning a 300m concrete wall at water level and a monstrous scar in the hill overlooking Katapola, result of the new road.
The sad examples of Mykonos and Santorini will unfortunately have been useless.
I am convinced that such a project will not bring any wealth to Amorgos and to its inhabitants but a lot of nuisance and inconvenience.
Επέλεξα να ζήσω στην Αμοργό (Χώρα) γιατί έχει διατηρηθεί η αυθεντικότητά της.
Αν ένα τόσο θλιβερό και απαίσιο έργο πετύχει, θα βρούμε ένα πρωί ένα τσιμεντένιο τοίχο 300 μέτρων στη στάθμη του νερού και μια τερατώδη ουλή στο λόφο πάνω από τα Κατάπολα, αποτέλεσμα του νέου δρόμου.
Τα θλιβερά παραδείγματα της Μυκόνου και της Σαντορίνης δυστυχώς θα ήταν άχρηστα.
Είμαι πεπεισμένος ότι ένα τέτοιο έργο δεν θα φέρει πλούτο στην Αμοργό και στους κατοίκους της αλλά πολλή όχληση και ταλαιπωρία.
Jean Louis POVEDA
Στις 27/11/2022 οι ιδιώτες μηχανικοί , που δραστηριοποιούνται στο νησί, συναντήθηκαν στο δημαρχείο Αμοργού με σκοπό να συζητήσουν επί της προμελέτης για το λιμάνι Καταπόλων. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης αντάλλαξαν απόψεις με το μελετητή, αλλά και κατέληξαν ομόφωνα σε κάποια σημεία.
Τα σημεία είναι τα εξής:
Το μέγεθος του έργου της προμελέτης δεν είναι σε αρμομία με το μέγεθος του οικισμού.
Απαιτείται συνολική μελέτη (χωροταξική, κυκλοφοριακή κτλ.) του κόλπου των Καταπόλων και όχι μόνο του λιμανιού.
Σε όλα αυτά πρέπει να ληφθεί υπόψη η μελέτη Φέρουσας Ικανότητας (Ιούλιος 2017) του νησιού.
Δεν υπάρχει μελέτη σκοπιμότητας.
Καθώς δεν έχουν συμπεριληφθεί τα παραπάνω κρίνουμε πως η μελέτη δεν είναι ώριμη.
Είμαστε διατεθειμένοι να συμμετέχουμε ως μηχανικοί και να προτείνουμε λύσεις κατόπιν συναντήσεων στη συνολική μέλετη του κόλπου των Καταπόλων.
Στο παρακάτω κείμενο συμφωνούν ομόφωνα οι παρακάτω ιδιώτες μηχανικοί:
Νασιοπούλου Αποστολία Πολ.Μηχ.
Νομικός Νικόλαος Πολ.Μηχ
Βασσάλος Ιωάννης Αρχ. Μηχ.
Κουτρής Κωνσταντίνος Αρχ. Μηχ.
Κρόσμαν-Νασιόπουλος Φρειδερίκος Πολ.Μηχ
Κερασώτης Αθανάσιος Αρχ. Μηχ.
Σταμούλη Αναστασία Αρχ. Μηχ.
Αυτή είναι η ομόφωνη απόφαση που στείλαμε στο Δήμο Αμοργού ως μηχανικοί μετά τη συνάντηση που κάναμε.
Εγώ που είμαι από την Μύκονο επιλέγω την Αμοργο ..
Για την αυθεντικότητα ,την ανεπιτήδευτη ομορφιά της, το μποέμ ύφος της …
Η ανάπτυξη δεν σημαίνει απαραίτητα βελτίωση ..
Αν επιθυμείτε να δείτε το νησί σας να εξελίσσεται σε μια αποτυχημένη ρέπλικα της Μυκόνου ,αυτό το έργο σίγουρα θα σας οδηγήσει εκεί …
Το target group των τουριστών που σας επιλέγουν αγαπούν για την συγκεκριμένη Αμοργο την άγρια ,την γαλάζια ….
Καλό είναι πριν σκεφτούμε τι μπορεί να κερδίσουμε να υπολογίσουμε τι είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα χάσουμε …
Επειδη πολλοι εχουν ηδη απαντησει για τις επιπτωσεις στο νησι δε χρειαζεται να πω και εγω τα ιδια..
Παντως η ταπεινη μου γνωμη ειναι οτι:
Δε βρισκω κανενα λογο η υπαρξη της περιφερειακης οδου…
Δε βρισκω κανενα λογο η υπαρξη χωρου για λεωφορεια..
Δε βρισκω κανενα λογο η υπαρξη θεσεων προσωρινης σταθμευσης
Υπαρχει και καλος και μπολικος χωρος μετα το βιολογικο για μαρινα, χωρο για υδροπλανο, χωρο schenger και για να τα φορτηγα πλοια κυριως αυτα με τις φιαλες που μια αναποδια να γινει ελπιζω καταλαβαινετε τι μπαμ μπορει να κανει..
Σιγουρα χρειαζεται μια αναβαθμιση και μια μικρη προεκταση του λιμανιου αλλα σε πολυ μικρο βαθμο! Πχ χωρος για αναμονες επιβατων, προεκταση για τον σκοπελιτη και αλλα…
Και μη ξεχναμε οτι εχουμε δυο λιμανια!! Αν θελετε περισοτερα πλοια και λιγοτερο λαοθαλασσα.. απλως βρειτε πως θα αλλαξετε τα δρομολογια…
Και να πω και κατι ακομα παλι ως η ταπεινη μου γνωμη…
Αυτος που νοιαζεται για τον τουριστα και πρωτα απο ολα για τον τοπο και τους κατοικους αυτου του νησιου… αρχικα πρεπει τα δυο παρακατω να κυνηγησει….
1) να φτιαξει τη δηλητηριωδης υδρευση στο νησι
2) να κανει κατι σε αυτο το @@ που ονομαζεται χυτα να δουλεψει σωστα που εξακολουθει μετα απο τοσα χρονια να σκορπιζει αμετρητα σκουπιδια καθε μερα προς τα νοτια και μεσω αερα-θαλασσας δεν εχετε ιδεα μεχρι που πανε και τι επιπτωσεις εχουν ηδη υπαρξει
Ολοι οι αλλοι ειμαστε για να λεμε!!
Όλες οι παραπάνω απόψεις περιγράφουν πλήρως τους λόγους που οι σχετικές μελέτες θα είναι επιζήμιες και καταστροφικές για τον τόπο.
Μια απλή αναδρομή να κάνει κάποιος σε νησιά που έκαναν έργα σε λιμάνια για να δεχτούν μαζικό τουρισμό τύπου κρουαζιέρας και all Inclusive παροχές θα προσέξει πως χωριά-λιμάνια εχάσαν τον χαρακτήρα τους και εξελίχθηκαν σε σταθμούς μετεπιβίβασης…
Το νησί χρειάζεται κινήσεις και επενδύσεις ώστε να προσφέρει ποιότητα και ευκολία στην καθημερινότητα των ανθρώπων του ενώ παράλληλα να διατηρεί αναλλοίωτο τον χαρακτήρα, την γραφικότητα και την παράδοση του.
Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι οι κινήσεις με όραμα τα επόμενα 50 χρόνια και όχι η επαρκής θέση ελέγχου Schengen στο λιμάνι των Καταπόλων.
Δηλώνω την αντίθεση μου με τις παραπάνω μελέτες.
Γαβαλάς Δ. Μιχάλης
Το νησί μας δεν είναι προϊόν….
Δεν τυποποιείται με περιτυλίγματα και μας παραδόθηκε να το διαφυλάσσουμε ως κόρην οφθαλμού δικαίως και ευλαβώς.
Η παρούσα Δημοτική αρχή οφείλει να διαμεσολαβεί την Πρόοδο με μεγάλη περίσκεψη
και να οραματίζεται το Μέλλον ως ταπεινός εντολοδόχος εργάτης, προσκυνητής και συντοπίτης.
Με αποδεδειγμένη Συμμετοχή και Δημιουργία (“Αμοργός, Συμμετοχή Δημιουργία”).
Με τη φλόγα, την ελπίδα και την ζώσα ανάσα που αποπνέουν οι λέξεις και τα νοήματα
από τα πονήματα των ποιητών μας, που προσφέρθηκαν εφέτος από το Δήμο σε Αμοργιανόπουλα!
Εν προκειμένω:
Είμαι συγκινημένος με τη πλειονότητα των συμμετεχόντων, οι οποίοι κατέθεσαν την αγωνία και τους προβληματισμούς τους
για αυτό το δυστοπικό, θλιβερό έργο που μας συνταράσσει και μας τρομάζει.
Οπότε υπάρχει Ελπίδα να ανατραπούν οι επί χάρτου σχεδιασμοί, να συνειδητοποιηθεί η υπερβολή και να προκύψουν συνθέσεις.
Γιατί βεβαίως χρειάζονται αναβαθμίσεις, γιατί υπήρξαν και υπάρχουν και άλλες προτάσεις. Παλαιότερες και τωρινές.
Γιατί οφείλεται επίπονη αμφίδρομη διαλογική ζύμωση που δεν έχει γίνει στον απαιτούμενο βαθμό.
Δεν είμαι εγώ ο επαΐων, αλλά προσμένω και διεκδικώ επίμονα και ευτυχώς μαζί με πολλούς άλλους,
να γίνει σεβαστή η αυτονόητη, η επιβεβλημένη, η ουσιαστική και παραγωγική αντιπροσωπευτική Διαβούλευση.
Να διασφαλιστεί ανταλλαγή ενημέρωσης, επιχειρηματολογίας και επιστημονικής καταγραφής δεδομένων και επιπτώσεων.
Χωροχρονικά, οικονομοτεχνικά και πολιτισμικά.
Χωρίς την έπαρση και προαπαιτούμενα μια προσωρινής εξουσίας και μιας άκαμπτης πεισματικής άρνησης,
αλλά με πιστοποιούμενη συνεργασία σφραγισμένη με αποδεδειγμένο αλληλοσεβασμό.
Και για να μην ειπωθεί, πως δεν διατυπώνω πρόταση, θα ομολογήσω πως μάλλον συγκλίνω σε λύση:
α) λιμενικών έργων εκατέρωθεν των αποχωρητηρίων ,
β) αποσυμφόρησης του υπάρχοντος οικισμού των Καταπόλων,
γ) γενναίας αναπαλαίωσης-αναδόμησης ολόκληρης της υπάρχουσας προβλήτας
και δ) συγκοινωνιακής αναβάθμισης εκείθεν της υπάρχουσας εξόδου προς τη Χώρα.
Οι Καιροί είναι ανάδελφοι και πονηροί…και απαιτείται ένα διαφορετικό ενωτικό πνεύμα συνύπαρξης
έναντι των καταναλωτικών, δήθεν αναπτυξιακών, μαξιμαλισμών.
Δεν είναι καιρός να δηλητηριαστεί το πατριωτικό φρόνημα των συμπατριωτών μας
με αντιπαλότητες και αποκλίνουσες περιχαρακώσεις.
Οι ενοχλητικοί αθώοι και οι παρεκτοπιζόμενοι που βγάζουν γλώσσα οι αθεόφοβοι, ως υποτιθέμενοι μικρόπνοοι,
βαρύνονται με το μεγαλύτερο βάρος των δυσμενών επιπτώσεων, από τους επίσης υποτιθέμενους μακρόπνοους σχεδιασμούς…
Το αποτύπωμα θα κριθεί από τις προαιώνιες αξιακές μας καταβολές, που μας παραδόθηκαν στην και για την Κιβωτό της Αμοργού.
Πρέπει να αλλάξει το αφήγημα.
Η δέσμευση, αλλά και η υποχρέωση συναντίληψης θα είναι ο μόνος αναπτυξιακός ισχυρός δεσμός και η μόνη κινητήριος δύναμη για την Αμοργό, που αν κουνηθεί συθέμελα αυτή θα μείνει όρθια, ενώ εμείς, ξεβράκωτοι και ξεσπιτωμένοι θα ξεμείνουμε all excluded…
Πάμε από την αρχή; Εμπλουτισμένοι με τα δεδομένα που προέκυψαν, αλλά με ενωτική άσκηση δημιουργικού Διαλόγου;
Θα βρούμε όλοι μαζί την καλύτερη λύση και το σημαντικότερο θα την επωμιστούμε συνυπεύθυνοι, ειλικρινείς και ώριμοι.
Θα έχουμε επιλέξει και θα έχουμε ιεραρχήσει μεταξύ τόσων επειγόντων άλλων…
Τα πολύ σημαντικότερα προβλήματα της Υγειονομικής κάλυψης και ετοιμότητας, της ύδρευσης, των ελλειμμάτων ενεργειακής επάρκειας, του βιολογικού καθαρισμού, της πολιτισμικής μας ταυτότητας, της δημοκρατικής συμμετοχικότητας κλπ;
Υ.Γ.
1) Προχθές του Ευαγγελισμού, μεταξύ φιλοξενίας βακαλάου, σκορδαλιάς και ευφραίνοντος οίνου οι αντιρρησίες χαρακτηρίστηκαν, ενώπιόν μου, “ανόητοι” …
Προφανώς ομιλούσε το οινόπνευμα. Ήμουν ανενημέρωτος, τσούγκρισα εις υγείαν και…χαζογέλασα…
Τώρα είμαι πιο ενημερωμένος, επώδυνα θορυβημένος και πλέον ανήκω κι εγώ στους ανόητους…
Όμως ο μεγάλος Γκαίτε είπε κάτι πολύ σοφό:
…”Όταν δυο πλευρές διαφωνούν, αντιπαρατίθενται και μαλώνουν πάντα φταίει ο εξυπνότερος”…
Εμείς…θυμηθείτε, είμαστε οι ανόητοι…
Οπότε;
2) Ο… περίφημος περιφερειακός δρόμος περνά δίπλα, ξυστά από ένα κτήμα στο Σακκά,
που κατέχω με τον αδερφό μου ( εγώ κατά τα 2/3),
και θα του έδινε σημαντική υπεραξία ( Να άλλος ένας λόγος…Της…ανοησίας μου).
3) Για τον κ. ΑκτοΜηχανικό και την εξωγήινη ειρωνεία του για το εξαιρετικό αλληγορικό σχόλιο της Χριστίνας με τον «Εφιάλτη της Περσεφόνης», θα θυμίσω τα λόγια του Μάνου Χατζηδάκη που επισημαίνει:
…«Τα Παράλογα είναι ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών για σιωπηλή και κατ’ ιδίαν ακρόαση. Το θέμα των τραγουδιών είναι η αθάνατη Ελλάδα σ’ όλη την ένδοξη διαδρομή της και γι’ αυτό απαιτείται απ’ τους ακροατές προσήλωση, θρησκευτικότης και ει δυνατόν νηστεία- χωρίς να σημαίνει αυτό ότι Τα Παράλογα πρέπει να ακούγονται μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή”…
Η άκομψη αναφορά του αποδυναμώνει όσα παραθέτει και αν μπορούσα εκεί που σε άλλους δίνουν το κλειδί της Πόλης, αυτόν θα τον “κλείδωνα απ’ έξω” από το λιμάνι, ως αλαζόνα…
και
4) Αν όλη αυτή η Διαβούλευση αποδειχθεί μια Παρωδία και η Δημοτική Αρχή επιλέξει να μας αγνοήσει, με επέλαση του… “Οδοστρωτήρα”, δεν υπάρχει άλλη οδός από την προσφυγή στην Δικαιοσύνη.
Η Καθημερινή σε άρθρο της στις 30/04/2023 παρουσιάζει την Αμοργό διχασμένη όσον αφορά τις αντιδράσεις των κατοίκων σχετικά με τις προτάσεις για τα υπό διαμόρφωση λιμενικά έργα και την νέα περιφερειακή οδό. Όταν γράφτηκε το άρθρο ήταν καταχωρημένα 50 σχόλια, τα οποία μέσα σε 24 ώρες διπλασιάστηκαν. Από την συντριπτική πλειοψηφία των σχολίων ο “διχασμός” δεν υφίσταται.
Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι ο Δήμος Αμοργού έφερε το θέμα σε δημόσια διαβούλευση και το γεγονός ότι πολλοί – κυρίως νέοι άνθρωποι – παίρνουν θέση επώνυμα στα κοινά σε μια εποχή άκρατου ατομικισμού .
Όπως με το θέμα των ανεμογεννητριών , που είχε ευτυχή κατάληξη, η Αμοργός ήταν ενωμένη και με την βοήθεια πολλών φίλων του νησιού στο εξωτερικό, έτσι και σε αυτό το θέμα πρέπει να βαδίσουμε ενωμένοι και να βρούμε τη χρυσή τομή.
Επί του θέματος, το λιμάνι των Καταπόλων διαμορφώθηκε στη τωρινή του μορφή πριν 40 χρόνια, η κίνηση έχει αυξηθεί και υπάρχει ανάγκη βελτίωσης. Η κίνηση των βαρέων οχημάτων που μεταφέρουν υλικά προκαλεί καθίζηση και χρειάζεται η υποβρύχια εξέταση και η επέκταση – διαπλάτυνση του οδοστρώματος . Η εκφόρτωση επικίνδυνων υλικών σε απόσταση μόλις κάποιων δεκάδων μέτρων από τα σπίτια θα γινόταν καλύτερα και ασφαλέστερα με την προέκταση του υπάρχοντος κεντρικού μώλου προς τα βόρεια.
Αυτά τα δύο έργα, δηλαδή η προέκταση του κεντρικού μώλου και η διαπλάτυνση του υφιστάμενου δρόμου προς τις δημόσιες τουαλέτες θα έδιναν και τον απαραίτητο χώρο για τη πρόσδεση του Σκοπελίτη στα ανατολικά του κεντρικού μώλου.
Αν είναι εφικτό, μπορεί να γίνει περαιτέρω διαπλάτυνση από το κεντρικό μώλο προς την οικία Σιγάλα – Σκοπελίτη. Έτσι δημιουργείται χώρος για σκέπαστρο για την αναμονή των επιβατών, κ.α.
Όσον αφορά τα κρουαζιερόπλοια , ειδικά αυτά τα τεράστια που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια , συμφωνώ με όλους τους προλαλίσαντες. Δέν έχουν να προσφέρουν κάτι στο νησί, αντιθέτως βλάπτουν την εικόνα της Αμοργού. Εδώ περιμένουμε από τον Δήμο να ενεργήσει άμεσα για να επιτρέπονται μόνο τα μικρά κρουαζιερόπλοια που συνάδουν με το μέγεθος και την κλίμακα του νησιού.
Τέλος, όσον αφορά την διάνοιξη νέου περιφερειακού δρόμου , κατανοώ την ανάγκη αποσυμφόρησης της κίνησης, αλλά αυτό δεν πρέπει να γίνει εις βάρος της μοναδικής παραλίας στα Κατάπολα στο Κάτω Ακρωτήρι, εις βάρος της φυσικής ομορφιάς της Μουντουλιάς και του κάμπου των Καταπόλων . Αντιθέτως, αυτό που περιμένουμε δεκαετίες τώρα είναι η αγορά των οικοπέδων στην Αρχαία Μινώα από τον Δήμο ή το Κράτος και η ανάδειξη αυτού του μοναδικού χώρου που θα προσελκύσει πολλούς επισκέπτες.
Αυτό το θέμα δεν πρέπει σε αυτήν τη φάση να συνδεθεί με τα αναγκαία λιμενικά έργα. Χρειάζεται σύνεση και διαβούλευση με όλους τους φορείς. Φυσικό είναι για αυτούς που έχουν οικόπεδα ή επιχειρήσεις σε παρακείμενους χώρους της νέας οδού να είναι υπέρμαχοι του σχεδίου, αλλά πρέπει να βλέπουμε τη συνολιμή εικόνα και το καλό όλων.
Το υπ’αριθμόν 1 μεγάλο ζήτημα της Αμοργού είναι η λειψυδρία λόγω της ξηρασίας των τελευταίων ετών που φέτος είναι η χειρότερη των τελευταίων δεκαετιών με μόλις 175 χιλιοστά βροχής. Τα πηγάδια στο κάμπο είναι στα επίπεδα που βρίσκονται το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι θα μπει πάλι η θάλασσα μέσα στον κάμπο και η αγωγιμότητα του νερού θα πάει πάλι στις 2.000 μονάδες.
Χρειάζονται φράγματα στην Αγία Αικατερίνη, στους Αγίους Σαράντα, στον Φονιά στα Γιαλινά, χρειάζεται η κατασκευή μονάδας φωτοβολταικών που θα δίνουν ρεύμα στις αφαλατώσεις γιατί αν σταματήσει η επιδότηση από το αρμόδιο υπουργείο το κόστος του ήδη ακριβού νερού θα πάει σε δυσθεώρητα ύψη.
Τα προβλήματα στον χώρο της υγείας, η έλλειψη στέγης για εκπαιδευτικούς και νέα ζευγάρια που θέλουν να κάνουν οικογένεια, το airbnb που έ ει διαλύσει τον κοινωνικό ιστό και ήδη κάποιες οικογένειες σχεδιάζουν να φύγουν από το νησί γιατί τους βγάζουν οι ιδιοκτήτες για να τα μισθώνουν με την μέρα, αυτά και άλλα πολλά είναι σοβαρά ζητήματα με τα οποία πρέπει να ασχοληθεί ο Δήμος.
Έχω εμπιστοσύνη στην ευαισθησία του δημάρχου Λευτέρη Καραίσκου και ελπίζω πραγματικά να διαψευσθεί ο Δημήτρης και να μην επαναληφθεί ό,τι έγινε με τη διαμόρφωση της πλατείας των Καταπόλων. Τότε ως πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου είχα συγκαλέσει συμβούλιο με τον αρχιτέκτονα της μελέτης κο Καραδιάκο και είχαμε ως τοπικό συμβούλιο προτείνει μια τελείως διαφορετική από την σημερινή πλατεία, με κυκλαδίτικο σχέδιο, με πέτρινα παρτέρια με λουλούδια που θα χώριζαν τα μαγαζιά, με δένδρα για σκίαση, με χώρο για πολιτιστικές εκδηλώσεις. Τότε όμως το σχέδιό μας διακόσμησε όντως τον κάδο στο Δήμο και λειτούργησε στρατιωτικός νόμος. Τώρα πιστεύω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει . Οψόμεθα !
Βασίλης Αποστολάκης
Ονομάζομαι Καλλιόπη Χατζάκη και έχω επισκεφθεί την Αμοργό τρεις φορές μέσα σ ενάμιση χρόνο. Το νησί που γνώρισα εγώ δεν έχει καμία σχέση με άλλα νησιά που είχα επισκεφθεί μέχρι σήμερα. Αγάπησα την απλότητά του, τη γαλήνη του, την διαφορετική ομορφιά του. Μα πάνω απ’ όλα αγάπησα το χαμόγελο των ανθρώπων και την από καρδιάς φιλόξενη στάση τους απέναντι στους επισκέπτες.
Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κάποιος ότι σίγουρα στο νησί υπάρχουν ανάγκες που αν καλυφθούν θα αναβαθμίσουν την καθημερινότητα των κατοίκων και κατά συνέπεια και των επισκεπτών. Σε καμία όμως περίπτωση μέσα σ αυτές τις ανάγκες δεν συμπεριλαμβάνεται η πλαγιοδέτηση των κρουαζιερόπλοιων και ο εφήμερος και χωρίς ουσία τουρισμός που θα προκύψει.
Ποτέ μέχρι σήμερα δεν ένιωσα την επιθυμία να επισκεφτώ νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη γιατί είμαι σίγουρη πως αν και πανέμορφα έχουν χάσει πλέον την ταυτότητά τους, την ομορφιά και αυθεντικότητα που είχαν κάποτε λόγω της προσέλευσης του μαζικού τουρισμού και των έργων υποδομής που έγιναν για να καλύψουν τις ανάγκες που προέκυψαν συνέπεια αυτού του τουρισμού.
Έχετε έναν ευλογημένο τόπο στα χέρια σας, κρατήστε τον και διαφυλάξτε με ευλάβεια την πολιτιστική κληρονομιά σας. Αυτήν παραλάβατε από τους γονείς σας αυτήν έχετε υποχρέωση να παραδώσετε στα παιδιά σας!
Όλοι οι τόποι δεν είναι ίδιοι, για να έχουν τις ίδιες αναπτυξιακές ανάγκες και λύσεις των προβλημάτων τους.
Διάβασα όλα τα σχόλια στη διαβούλευση και διαπίστωσα ότι τα περισσότερα φανερώνουν την ειλικρινή και ανιδιοτελή σχέση των σχολιαστών με την Αμοργό.
Η Αμοργός, ένα μακρόστενο, ορεινό, άνυδρο νησί με τα βουνά της να καταλήγουν σε απόκρημνα βράχια και σε ελάχιστες παραλίες, έχει αναλογικά με την έκτασή της τις λιγότερες παραλίες σε σχέση με άλλα νησιά του Αιγαίου.
Ποια προβλήματα δημιουργούνται και πώς επιλέγει η Τοπική Αυτοδιοίκηση να τα αντιμετωπίσει;
Κατά τους θερινούς μήνες, τα πλοία της γραμμής κατεβάζουν μεγάλο αριθμό αυτοκινήτων και αυτό προκύπτει γιατί οι επισκέπτες ερευνούν και βλέπουν ότι το νησί δε διαθέτει δημοτική συγκοινωνία και τα δρομολόγια είναι λίγα σε σχέση με τον κόσμο. Αντί λοιπόν το μέγα αυτό πρόβλημα να αντιμετωπιστεί με βιώσιμο τρόπο, δηλαδή δημόσια συγκοινωνία, ο Δήμος επιλέγει να νοικιάζει καλλιεργήσιμα χωράφια με μοναδικές ξερολιθιές, να τα ισοπεδώνει και να τα μετατρέπει σε πάρκινγκ, ώστε να υπάρχει χώρος στάθμευσης για τα αυτοκίνητα των επισκεπτών. Με άλλα λόγια, οι παραθεριστές, και ειδικά εκείνοι του Αυγούστου, ξαναζούν στις διακοπές τους τα προβλήματα της πόλης.
Επιπλέον είναι ολοφάνερη η επιδίωξη διάνοιξης όλο και περισσότερων δρόμων για να διευκολυνθεί η δημιουργία τουριστικών καταλυμάτων με πισίνες. Και ποιες είναι οι «βιώσιμες» επιχειρήσεις που κατακλύζουν το νησί; Οι εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων.
Έκανα τις παραπάνω αναφορές ως παράδειγμα μη αναγνώρισης των πραγματικών προβλημάτων του νησιού, με συνέπεια τις λανθασμένες κινήσεις δήθεν επίλυσής τους. Κάτι αντίστοιχο θέλετε να κάνετε τώρα και με το λιμάνι.
Δυστυχώς οι εμπνευστές πατούν στην Αμοργό, αλλά βρίσκονται νοητά στη Μύκονο…
Αρχιτέκτονας Μηχανικος Ε.Μ.Π., MBA INSEAD (Μαστερς στη Διοίκηση Επιχειρήσεων, INSEAD)
Καλημέρα και Καλό Μήνα σε όλους μας.
ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ – REFERENDUM
Για ένα τόσο βαρυσημαντο οικονομικά έργο, (λιμανη για κρουαζιερόπλοια και περιφερειακός δρόμος) με πολλές επιπτώσεις κοινωνικες, περιβαλλοντικες, και αλλες, θα έπρεπε να έχουν τον τελευταίο λόγο οι ιδιοι οι κάτοικοι της Αμοργού.
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Ο ΔΗΜΟΣ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ 2 ΜΕΛΕΤΕΣ/ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΟ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ –
1. ΛΙΜΑΝΙ ΓΙΑ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΙΑΚΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΤΑΠΟΛΩΝ, ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΕΡΓΑ. (Το υπο διαβούλευση σχέδιο της
Δημοτικής Αρχής).
2. ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΡΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ ΠΟΥ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΝΗΣΙ.
ΟΠΩΣ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΥΔΡΟΔΟΤΗΣΗ – (Δίκτυο, Αφαλάτωση, κλπ.)
ΗΛΕΚΤΡΟΔΩΤΗΣΗ (Εργα ΔΕΗ, έργα εναλλακτικων πηγων ενεργειας, κλπ)
ΥΓΕΙΑ – (Ιατρεια, διαγνωστικα, κλπ)
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ
ΕΡΓΑ ΟΔΟΠΟΙΙΑΣ
ΜΙΚΡΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΛΗΜΑΝΙΩΝ ΚΑΤΑΠΟΛΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΗΣ (για
τα πλοία της γραμμής, καΐκια, κότερα, κλπ. ΟΧΙ για κρουαζιερόπλοια),
ΚΑΙ ΑΛΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΤΗΣ ΑΜΟΡΓΟΥ ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ 1.
Η Δημοτική Αρχή να διεξάγει ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ – Σύμφωνα με το Αρθρο 216 ΤΟΥ Ν. 3463/2006 (ΦΕΚ Α 114/30.06.2006)
ΓΙΑ ΝΑΙ Η ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ 1.
ΑΝ ΤΟ ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ 1. Η ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕ ΑΥΤΗΝ.
ΑΝ ΟΙ ΔΗΜΟΤΕΣ ΨΗΦΙΣΟΥΝ ΟΧΙ, ΤΟΤΕ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ 2,, ΓΙΑ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΩΦΕΛΗΜΟ ΤΡΟΠΟ ΤΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΣΥΝΟΛΙΚΑ.,
ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.
Οι δε εταιρίες που θα αναλάβουν τα διάφορα έργα, θα κερδίσουν και αυτές και οι εργαζόμενοι σε αυτες (οικονομικα).
Α.Κ.
Je suis entièrement de votre avis
Απο τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβεί σε ένα κράτος,σε ένα γένος, σε μια προσωπικότητα ή σε…ένα νησί, είναι να μην έχει ταυτότητα. Η ταυτότητα σε ένα νησί, σημαίνει οτι αυτό το νησί έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει ενδεχομένως απο άλλα μέρη και τα οποία ,προβάλλονται, με σκοπό να προσελκύσουν επισκέπτες αναλόγου ταυτότητας. Οταν ο τοπικός πληθυσμός του νησιού μαζί με τις εκάστοτε αρχές του, προστατεύει, αναπτύσσει και προβάλλει αυτην την ταυτότητα, τότε αυτός ο τόπος δεν έχει να φοβηθεί κανέναν και τίποτα.
Η Αμοργός έχει το εξής παράδοξο. Ως νησί έχει απο μόνο του ταυτότητα και μάλιστα μοναδική. Την οποια και έχουν ανακαλύψει εδώ και δεκαετίες ,αμέτρητοι πιστοί επισκέπτες, ξένοι και έλληνες, σε σημείο λατρείας, ώστε ο ένας να μεταδίδει στην αγάπη γι αυτόν τον τόπο σε άλλους. Το παράδοξο είναι λοιπόν, να έχεις δημοτική αρχή και κάποιους επαγγελματίες του τουρισμού, που δεν κατανοούν, δεν αποδέχονται και το χειρότερο, θέλουν ντε και καλά να αλλάξουν με τον πιο βίαιο, ακαλαίσθητο, ανήθικο τρόπο την ταυτότητα της Αμοργού.
Βίαιο, γιατί τετοια έργα δεν αναλογούν στο εξαιρετικά ευαίσθητο και μικρό αυτό τόπο και προωθούνται ως βιασμός εναντίον του.
Ακαλαίσθητο, γιατί έργα σαν την πρόταση που παρουσιάζεται εδώ ,δεν λαμβάνουν καθόλου υπ όψιν, το μοναδικό τοπίο του λιμανιού, τον παραδοσιακό του χαρακτήρα, σε τετοιο βαθμό, που θα έλεγε κανείς οτι ο νούς που συνέλαβε αυτό το τερατούργημα, μάλλον δεν πάσχει απο ακαλαισθησία ,αλλά απο τύφλωση!
Ανήθικο γιατί η πρόταση αυτή, ούτε για να λύσει το πρόβλημα, γίνεται, που χτυπιούνται να μας πείσουν, οτι ξαφνικά θυμήθηκαν την ασφάλεια κλπ κλπ και άλλα τέτοια πολιτικάντικα, αλλά γίνεται για τα πολιτικά ρουσφέτια εν όψη εκλογών ή την ακατανόητη αλαζονεία της δημοτικής αρχής που το προωθεί. Το νησί εχει τουρισμό υψηλού μορφωτικού και οικονομικού επιπέδου ,που εναντιώνεται σε τέτοια καταστροφικά έργα και στόχος είναι να κρατήσουμε αυτόν τον πιστό κοσμο, γιατί εαν χαθεί αυτός ο κόσμος θα χαθούμε κι εμείς μαζί του. Η Αμοργός έχει αυτόν το λιτό, μεγαλειώδες χαρακτήρα, την άγρια μεγαλοπρέπεια. Δεν έχουν απομείνει και πολλά τέτοια ανέγγιχτα μέρη στον κόσμο μας, γι αυτό την έχει λατρέψει ο κόσμος της και γι αυτό συνεχίζει κι έρχεται. Οταν αυτό το τόσο απλό γίνει κατανοητό, τότε θα είναι αυτονόητο οτι οι παρεμβάσεις που πρέπει να γίνονται, πρέπει να είναι με χειρουργική ακρίβεια οι πιο ήπιες δυνατές και μόνο. Αλλωστε, αυτό διαφημίζει και ο ίδιος ο Δήμος στην ιστοσελίδα του! Και μεταφέρω επακριβώς: “The island is still unspoiled (και ήρθαμε εμεις να το κάνουμε spoiled!!) and has no mass tourism (!!!!γι αυτό και θα φέρουμε κρουαζιερόπλοια !!) This together with its magic atmosphere and beautiful nature it invites you to leave all the musts back home and just slow down and be. That s why Amorgos is the perfect place for yoga (να το πειτε στην Θεοδοσία αυτό !!!!),the island itself supports you in just being present and relaxed (καλή η θεωρία, στην πράξη πασχουμε!)
Και αλλού : “…Amorgos is known for its wild and dramatic nature with herbs and beautiful walking paths (τί τα θέλετε τα περπατήματα να κουράζεστε? Εμείς θα σας ανοίξουμε δρομους παντού να πηγαίνετε με το αυτοκίνητο!) also called the “blue baths” because whatever trail you walk has fantastic views over the Aegean sea.There are hiking tracks for all levels and the seven main paths are marked with signs (και προσεχώς τα εφτα , θα τα κανουμε έξι , γιατί όπως η Παναγία κάποιους αιώνες πριν, έδειξε το μέρος που ήθελε να χτιστεί το Μοναστήρι της, έτσι και τώρα, “φώτισε” τον ηγούμενο να του “επιτρέψει” να ανοίξει παράνομο δρόμο προς το Μοναστήρι! Διότι όταν μιλάει ο ηγούμενος οι ανθρώπινοι νόμοι εξαφανίζονται!!)
Τέλος και επι του πρακτέου, η καταστροφική αυτή πρόταση δεν προσφέρει λύση , παρά επιπλέον προβλήματα, αλλοιώνει ανεπανόρθωτα
τον παραδοσιακό χαρακτήρα και την ταυτότητα του οικισμού των Καταπόλων.(όπως αναφέρθηκε και πιο πανω, οι ιδιώτες μηχανικοί έχουν να προτείνουν λύση που και επιλύει το πρόβλημα, και αναμορφώνει ήπια την περιοχή, ας τους φωνάξει ο Δήμος να του πει)
Οσον αφορα τα κρουαζιερόπλοια ,που απ οτι βλέπω, μετα εμμονής θεωρούνται δεδομένα, είναι λυπηρό να ακούγονται επιχειρήματα απο το στόμα του Δημάρχου και μελών του δημοτικού συμβουλίου που ασχολούνται με τον τουρισμό, οτι η κρουαζιέρα είναι υψηλό είδος τουρισμού και οτι μπορει να συνυπάρξει με τον υπάρχοντα τουρισμό!! Η κρουαζιέρα είναι ένα ξεπερασμένο είδος τουρισμού (έχει ήδη απαγορευτεί σε πασιγνωστους τουριστικούς προορισμούς όπως η Βενετία και η Βαρκελώνη για την ζημιά που προκαλούσε στον υπάρχοντα τουρισμό), δεν προσφέρει οικονομικά τίποτα στον τόπο (εκτός απο τα λεωφορεία του Aegialis hotel) ενοχλεί εξαιρετικά την ηρεμία των επισκεπτών του νησιού 1ον διότι ο επισκέπτης της Αμοργού , έρχεται για την ησυχία, την ηρεμία, την γαλήνη του τοπίου, το υπέροχο ηλιοβασίλεμα των Καταπόλων και όχι για να βλέπει την εξαόροφη πλωτή πολυκατοικία του Azamara cruises, που όπως λεει η ιδια εταιρεία τα κρουαζιερόπλοια αυτα είναι μεσαίου μεγέθους (!!!) κατασκευασμένα για μικρά λιμάνια και αυτο είναι το προβλημα. Κανεις δεν μιλησε για τα πανεμορφα ιστιοφορα κρουαζιερόπλοια που ερχονται στο νησι, το προβλημα ειναι τα υπερσυγχρονα boutique μεσαιου μεγεθους (δεν ειναι δεκαοροφα ειναι εξαοροφα!!) και μας εμπαιζει ο Δημαρχος στην συνεντευξή του στην Καθημερινη και την Κοινη γνωμη ,οτι “..το εργο δεν αφορα κανονικα κρουαζιεροπλοια, αλλά κρουαζιερόπλοια μικρής κλίμακας (!!!) …περαιτερω-συνεχίζει- θα δημιουργησουμε εγκαταστασεις για την εξυπηρετηση της κρουαζιέρας μικρής κλίμακας δλδ για πλοία 50-200 επισκεπτων.Δεν είναι ο στοχος μας τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια(!!!!) και συνεχίζει “…θα μπορούν να δέσουν μεγαλύτερα πλοία ,όπως το Blue Star Delos…”
1) Απο ποτε τα εξαόροφα ,κατα τον Δήμαρχο Αμοργού είναι μικρής κλίμακας και δεν ενοχλούν το τοπίο ουτε τους λουόμενους των παραλιών των Καταπολων που τα έχουν όλη μέρα μπαστακες μπροστά τους, ή οταν με τις βάρκες τους ξαμολάνε τον Σεπτέμβρη τους επιβάτες τους στο Μαλτεζι ( εχει SHengen το Μαλτέζι ή τα ασφαλή συστήματα προσδεσης που απαιτούν οι εταιρείες κρουαζιέρας, ή εκει δεν μας πειράζει??) με αποτελεσμα οι ίδιοι οι τουριστες να τους πλησιάζουν εξαγριωμένοι και να τους ζητανε να σεβαστουν την ησυχια τους?? Ή όταν τα λεωφορεία του aegialis τους αφήνει 50 , 50 στο Μοναστήρι, με αποτέλεσμα να δημιουργείται συμφόρηση και να μην μπορεί ο επισκέπτης του νησιου να μπει στο Μοναστήρι??
2) Απο ποτε το Blue Star 2 των 176,1 μετρων,που έρχεται χρόνια στο νησί, θεωρείται μικρότερο του Blue Star Delos των 145 μέτρων??
Εαν ο Δήμαρχος Αμοργού -όπως έχει πει σε αλλη συνεντευξη- και κάποιοι άλλοι επαγγελματιες του τουρισμού , θέλουν να δουν την Αμοργό “Μονακό”, τους λέμε οτι η Αμοργός δεν έχει ανάγκη ταυτότητας, γιατί πολύ απλά έχει. Μπορούν λοιπον ο μεν, είτε να κατέβει υποψήφιος στο Μονακό, και να πούμε στους δε, οτι, η απληστία τους για το κέρδος, δεν θα καταστρεψει αυτον τον μοναδικό τόπο.
Κατέθεσα σήμερα, αξημέρωτα, (03.00πμ), την εναγώνια, δύσπεπτη άποψή μου…”στην πολλή συνάφεια του κόσμου”…
Είδα ένδειξη με κόκκινα γράμματα, πως θα…ελεγχθεί…
6 ώρες μετά δεν έχει παρουσιαστεί…”μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες”…
Τι ακριβώς ελέγχεται, ποιος ελέγχει και που γίνεται έλεγχος;
Το δέχομαι…μειδιώντας ως…Πρωταπριλιάτικο “αστείο” και την επαναφέρω:
Το νησί μας, (αλλά και των γνήσιων, πολλών, Φίλων του), δεν είναι προϊόν…ούτε, κυρίως, άλλος ένας τουριστικός προορισμός προς μαζική κατανάλωση, πόσο μάλλον για ετεροβαρείς πειραματισμούς αμφιβόλου…”ούγιας”.
Δεν τυποποιείται με περιτυλίγματα και μας παραδόθηκε να το διαφυλάσσουμε ως κόρην οφθαλμού δικαίως και ευλαβώς.
Η παρούσα Δημοτική αρχή οφείλει να διαμεσολαβεί την Πρόοδο με μεγάλη περίσκεψη
και να οραματίζεται το Μέλλον ως ταπεινός εντολοδόχος εργάτης, διαρκής προσκυνητής και αειφόρος συντοπίτης.
Με αποδεδειγμένη Συμμετοχή και Δημιουργία (“Αμοργός, Συμμετοχή Δημιουργία”).
Με τη φλόγα, την ελπίδα και την ζώσα ανάσα που αποπνέουν οι λέξεις, οι εικόνες και τα νοήματα
από τα πονήματα των ποιητών μας, που προσφέρθηκαν εφέτος από το Δήμο σε Αμοργιανόπουλα!
Εν προκειμένω:
Είμαι συγκινημένος με τη πλειονότητα των συμμετεχόντων, οι οποίοι κατέθεσαν την αγωνία και τους προβληματισμούς τους
για αυτό το δυστοπικό, θλιβερό έργο που μας συνταράσσει, μας θλίβει και μας τρομάζει.
Οπότε υπάρχει Ελπίδα να ανατραπούν οι επί χάρτου σχεδιασμοί, να συνειδητοποιηθεί η υπερβολή και να προκύψουν συνθέσεις.
Γιατί βεβαίως χρειάζονται αναβαθμίσεις, γιατί υπήρξαν και υπάρχουν και άλλες προτάσεις. Παλαιότερες και τωρινές.
Γιατί οφείλεται επίπονη αμφίδρομη διαλογική ζύμωση, που δεν έχει γίνει στον απαιτούμενο βαθμό.
Δεν είμαι εγώ ο επαΐων, αλλά προσμένω και διεκδικώ επίμονα και ευτυχώς μαζί με πολλούς άλλους,
να γίνει σεβαστή η αυτονόητη, η επιβεβλημένη, η ουσιαστική και παραγωγική, αντιπροσωπευτική Διαβούλευση.
Να διασφαλιστεί ανταλλαγή ενημέρωσης, επιχειρηματολογίας και επιστημονικής καταγραφής δεδομένων και επιπτώσεων.
Χωροχρονικά, οικονομοτεχνικά και πολιτισμικά.
Χωρίς την έπαρση και προαπαιτούμενα μια προσωρινής εξουσίας και μιας άκαμπτης, πεισματικής άρνησης,
αλλά με πιστοποιούμενη συνεργασία σφραγισμένη με αποδεδειγμένο αλληλοσεβασμό.
Και για να μην ειπωθεί, πως δεν διατυπώνω πρόταση, θα ομολογήσω πως συγκλίνω σε λύση:
α) λιμενικών έργων εκατέρωθεν των αποχωρητηρίων,
β) αποσυμφόρησης του υπάρχοντος οικισμού των Καταπόλων,
γ) γενναίας αναπαλαίωσης-αναδόμησης ολόκληρης της υπάρχουσας προβλήτας,
και δ) συγκοινωνιακής αναβάθμισης εκείθεν της υπάρχουσας εξόδου προς τη Χώρα,
με παράλληλη μινιμαλιστική προσαρμογή-χωροθέτηση του υδατοδρομίου.
Οι Καιροί είναι ανάδελφοι και πονηροί…και απαιτείται ένα διαφορετικό ενωτικό πνεύμα συνύπαρξης
έναντι των καταναλωτικών, δήθεν αναπτυξιακών, μαξιμαλισμών και της συνάφειας της Μαζικής Τουριστικής επέλασης…
Δεν μας επιτρέπεται να δηλητηριαστεί το πατριωτικό φρόνημα των συμπατριωτών μας με αντιπαλότητες και αποκλίνουσες περιχαρακώσεις.
Οι ενοχλητικοί αθώοι και οι παρεκτοπιζόμενοι που βγάζουν γλώσσα, οι αθεόφοβοι, ως υποτιθέμενοι μικρόπνοοι,
βαρύνονται με το μεγαλύτερο βάρος των δυσμενών επιπτώσεων, από τους επίσης υποτιθέμενους μακρόπνοους σχεδιασμούς…
Το αποτύπωμα θα κρίνεται από τις προαιώνιες αξιακές μας καταβολές
που μας παραδόθηκαν…στην και…για… την Κιβωτό της Αμοργού.
Πρέπει να αλλάξει το αφήγημα, να μείνουμε νηφάλιοι και να υπερβούμε την εργαλειοποιημένη παραγωγή “στριμωγμένων” έργων.
Η δέσμευση, αλλά και η υποχρέωση συναντίληψης
θα είναι ο μόνος αναπτυξιακός ισχυρός δεσμός και η μόνη κινητήριος δύναμη για την Αμοργό,
που αν κουνηθεί συθέμελα, αυτή θα μείνει όρθια,
ενώ εμείς, “ξεβράκωτοι”, “ρακένδυτοι” και “ξεσπιτωμένοι” θα ξεμείνουμε all excluded…
Πάμε από την αρχή;
Εμπλουτισμένοι με τα δεδομένα που προέκυψαν, αλλά με ενωτική άσκηση καλόπιστου, δημιουργικού Διαλόγου;
Θα βρούμε όλοι μαζί την καλύτερη λύση και το σημαντικότερο θα την επωμιστούμε συνυπεύθυνοι, ειλικρινείς και ώριμοι.
Θα έχουμε επιλέξει και θα έχουμε ιεραρχήσει μεταξύ τόσων επειγόντων άλλων…
Τα πολύ σημαντικότερα προβλήματα της Υγειονομικής κάλυψης και ετοιμότητας,
της ύδρευσης, των ελλειμμάτων ενεργειακής επάρκειας,του βιολογικού καθαρισμού,
της διατήρησης της πολιτιστικής μας ταυτότητας, της εμβάθυνσης της δημοκρατικής συμμετοχικότητας κλπ
Υ.Γ.
1) Προχθές του Ευαγγελισμού, μεταξύ φιλοξενίας, βακαλάου, σκορδαλιάς και ευφραίνοντος οίνου οι αντιρρησίες χαρακτηρίστηκαν, ενώπιόν μου, “ανόητοι” …Προφανώς ομιλούσε το οινόπνευμα. Ήμουν ανενημέρωτος, τσούγκρισα εις υγείαν και…χαζογέλασα αμήχανος…Τώρα είμαι κάπως πιο ενημερωμένος, επώδυνα θορυβημένος και πλέον ανήκω κι εγώ στους “ανόητους”…
Όμως ο μεγάλος Γκαίτε είπε κάτι πολύ σοφό:
…”Όταν δυο πλευρές διαφωνούν, αντιπαρατίθενται και μαλώνουν, πάντα φταίει ο εξυπνότερος”…
Εμείς…θυμηθείτε, είμαστε οι “ανόητοι”…Όμως έχουμε χρείαν…”έξυπνων”;
2) Ο… περίφημος περιφερειακός δρόμος
περνά δίπλα, ξυστά από ένα κτήμα στο Σακκά, που κατέχω με αδερφό μου ( εγώ, κατά τα 2/3),
και θα του έδινε σημαντική υπεραξία ( Να άλλος ένας λόγος…Της ανοησίας μου…).
3) Για τον κ. ΑκτοΛιμενοΜηχανικό και την “εξωγήινη” ειρωνεία του για το εξαιρετικό αλληγορικό “αντι σχόλιο” της Χριστίνας Γεράκη
με τον «Εφιάλτη της Περσεφόνης», θα θυμίσω τα λόγια του Μάνου Χατζηδάκη που επισημαίνει:
…«Τα Παράλογα είναι ένας κύκλος λαϊκών τραγουδιών για σιωπηλή και κατ’ ιδίαν ακρόαση.
Το θέμα των τραγουδιών είναι η αθάνατη Ελλάδα σ’ όλη την ένδοξη διαδρομή της
και γι’ αυτό απαιτείται απ’ τους ακροατές προσήλωση, θρησκευτικότης και ει δυνατόν νηστεία-
-χωρίς να σημαίνει αυτό ότι Τα Παράλογα πρέπει να ακούγονται μόνο τη Μεγάλη Παρασκευή”…
Η άκομψη αναφορά του, αποδυναμώνει όσα παραθέτει και αν μπορούσα, εκεί που σε άλλους δίνουν το κλειδί της Πόλης,
αυτόν θα τον “κλείδωνα απ’ έξω” από το λιμάνι, ως αλαζόνα τεχνοκράτη εκτός τόπου και χρόνου…
«Το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη»;
και…
4) Αν όλη αυτή η Διαβούλευση αποδειχθεί μια Παρωδία
και η Δημοτική Αρχή επιλέξει να μας αγνοήσει, με επέλαση του… “Οδοστρωτήρα”,
δεν υπάρχει άλλη οδός από την προσφυγή στην Δικαιοσύνη.
Ονομάζομαι Χρύσα Δεληγιάννη, είμαι παιδίατρος, έχω ζήσει και εργαστεί στην Αμοργό για 3,5 χρόνια και την επισκέπτομαι για περίπου 10 χρόνια 2 φορές το χρόνο. Λυπάμαι πάρα πολύ για την αδυναμία προτεραιοποίησης των ζητημάτων που αφορούν τους κατοίκους του νησιού. Η υγεία, το νερό και η διαχείριση των σκουπιδιών έχουν αφεθεί σε μια καταστροφική τύχη. Σε ένα τέτοιο υπόβαθρο, οποιαδήποτε συζήτηση περί ανάπτυξης είναι τουλάχιστον αφελής. Οι επιστήμονες που έχουν γράψει στα σχόλιά τους όλα όσα χρειάζεται να ξέρει κανείς για να καταλάβει τί πάει να γίνει, με έχουν καλύψει πλήρως. Καλή δύναμη στους ανθρώπους που ζουν στο νησί και αγωνίζονται για τη διατήρηση της ομορφιάς του.
Καλή είναι η ανάπτυξη σε έναν τόπο καθώς και η αναβάθμιση των υπηρεσιών που προσφέρει. Αλλά από την άλλη καλό είναι να υπάρχει και μια λογική, ώστε αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε να ταιριάζει στο προφίλ και τις δυνατότητες αυτού του τόπου.
Ένα τέτοιο έργο, λοιπόν, όσο ωραίο κι αν ακούγεται, μάλλον θα αλλάξει προς το χειρότερο την ταυτότητα των Καταπόλων και της Αμοργού γενικότερα.
Κωστής Καναράκης του Μάρκου
Για τέτοια μεγαλεπήβολα σχέδια χρειάζεται πολύ σοβαρός σχεδιασμός, με κύριο μέλημα τη διατήρηση της ταυτότητας του νησιού. Το νησί έχει αγαπηθεί γι’ αυτή την ξεχωριστή απλότητα, για το χρώμα και την ηρεμία που μπορεί να προσφέρει. Μια ανάπλαση με στόχο να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του και να μετατραπεί σε άλλη μία «Μύκονο» μόνο κακό μπορεί να κάνει.
Άννα Παπασταύρου
I’ve been coming to Amorgos every year since 2000, often twice a year. For me, Amorgos is a paradise, to relax. What I like most about the island, is its small scale … Until now the geographic structure of the island and the present infrastructure forces you to slow down and take it easy. The plans to enlarge the port to attract more cruise ships and to make a wide road up the Katapola hills will change that dramatically … and forever. It will feel like an earthquake change. There is no way back. Once the new infrastructure is completed, the atmosphere of the island will change drastically. It is inevitably. I know, have a master degree in Sociology and specialized in Urban & Spatial Planning. Geography, infrastructure, human behavior, community and culture are interconnected. If the plans are realized, I will be forced to spend my holidays elsewhere.
I also see and experience the effects of cruise tourism at home. I live in Antwerp (Belgium). Many cruise ships dock here. The added value of cruise tourism is very limited. In the morning hordes of tourists leave the ship and swarm the city. For lunch and dinner they return to the ship since meals are included. If you are lucky, they have a beer or a snack during the day, buy a postcard or a souvenir … A very small return on the investment in the port infrastructure while at the same time the Amorgians and the original Amorgos loving visitors feel alienated.
Maybe the Municipal Council of Amorgos should take a moment to consult their colleagues of Venice or Barcelona on the effects of cruise tourism …
Nομίζω ότι όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη έργων για τη βελτίωση των υποδομών που θα καταστήσουν το λιμάνι των Καταπόλων
ασφαλές και λειτουργικότερο.
Αναρωτιέμαι όμως γιατί αυτό να μην μπορεί να γίνει με τρόπο που θα λύσει το πρόβλημα χωρίς να δημιουργήσει ένα άλλο μεγαλύτερο
τη τάξει όπως είναι αυτό της σοβαρής υποβάθμισης του περιβάλλοντος.
Η αίσθηση που μου δημιουργείται και απ’ ότι φαίνεται και από τα παραπάνω σχόλια έχει δημιουργηθεί και στην συντριπτική πλειονότητα
των πολιτών είναι ότι η προτεινόμενη επίλυση είναι υπέρμετρα “επιθετική” για το είδος και το μέγεθος του προβλήματος που καλείται να αντιμετωπίσει, εφόσον μια σωστή επέκταση-διαχείρηση θα μπορούσε να αποφορτίσει την κυκλοφορία με ασφαλή τρόπο και να δημιουργήσει
τις όποιες δομές είναι απαραίτητες για ένα σύγχρονο και λειτουργικό λιμάνι.
Το να πληγεί η εμβληματική Μινώα δε χρειάζεται.
Οταν δε γίνεται αλλιώς παίρνονται τόσο επεμβατικές αποφάσεις όχι όταν γίνεται.
Επίσης μας έχει απαντήσει κάποιος γιατί τα θέλουμε τα κρουαζερόπλοια;
Ποια είναι τα επιχειρήματα που στηρίζουν ως κάτι θετικό την παρουσία τους στο νησί μας;
Τα επιχειρήματα της πλευράς που εναντιώνεται σ’ αυτά έχουν ειπωθεί και δεν είναι εικασίες, είναι μεταφορά της πραγματικότητας άλλων
τόπων όπως είναι και απλή παρατήρηση της συμπεριφοράς αυτού του τύπου του τουρισμού στη μικρότερη κλίμακα που ήδη επισκέπτεται το νησί μας.
Δε θα έπρεπε όμως να ακούσουμε και να συζητήσουμε και τους λόγους για τους οποίους ενάντια σε όλες τους τις αρνητικές επιπτώσεις
προβλέπεται θέση γι’ αυτά στα σχέδια του λιμανιού;
Ποιο είναι το ποσοστό των ανθρώπων που θα ωφεληθούν και σε ποιο ποσοστό θα υποβαθμιστεί η εμπειρία των περισσοτέρων -κατοίκων
και τουριστών- από την ξαφνική και επαναλαμβανόμενη “επέλαση” μεγάλου όγκου των επιβατών τους;
Όποιος έχει βρεθεί στο Μαλτέζι την ημέρα που πιάνει αρόδου εκείνο το μικρό κρουαζερόπλοιο που έρχεται τα τελευταία χρόνια τους θερινούς
μήνες, καταλαβαίνει γιατί χρησιμοποίησα τη λέξη επέλαση.
Εν κατακλείδι αυτό που μας διαφοροποιεί σε σχέση με τα άλλα νησιά που ισοπεδώνονται κάθε χρόνο είναι η ποιότητα και η μικρή κλίμακα.
Αυτό είναι και η μέγιστη κληρονομιά μας για το μέλλον.
Έχοντας επισκεφθεί 4 φορές την Αμοργό (1996/2008/2020/2022)για καλοκαιρινές διακοπές στα Κατάπολα εκφράζω την έντονη ανησυχία και αντίθεσή μου σε φαραωνικού τύπου έργα στο λιμάνι των Καταπόλων που θα αλλάξουν το χαρακτήρα του. Όχι σε έργα που έχουν γνώμονα τη διευκόλυνση της υποδοχής κρουαζιερόπλοιων και την αύξηση του αριθμού αυτών στον κόλπο των Καταπόλων. Μέχρι στιγμής οι επιβάτες αυτοί εξυπηρετούνται από ταχύπλοα που τους μεταφέρουν από το πλοίο στην αποβάθρα και πίσω. Τι επιδιώκουμε;;;;; Να μπορούν τα κρουαζιερόπλοια να δένουν απευθείας στο λιμάνι και να μεταφέρουν κόσμο με εντατικό ρυθμό; Η Αμοργός έχει μια λιτότητα και απλότητα και αυτό είναι που αγαπούν οι ανά τον κόσμο λάτρεις της.
I have been crossing the world from Australia since 2000 to visit Amorgos, a unique and precious part of Greece.
The natural beauty, authenticity and peace of the island is what makes it attractive to a particular type of tourist, the type who respects and loves the island.
By developing the harbour and inviting huge cruise ships the character of the island will be changed forever. It will become just another Santorini or Mykonos, and we will lose a unique Cycladic port.
Yes, maybe you will attract more tourists (of the worst kind!) but you may also lose many who love the island as it is.
Ονομάζομαι Θεοδοσία Στάθη, είμαι μόνιμος κάτοικος Αμοργού και συνιδιοκτήτρια της αγροκατοικίας στο Κάτω Ακρωτήρι.
Αγαπάω την Αμοργό και θεωρώ πως η ιδιαιτερότητα του νησιού αυτού βρίσκεται στην απλότητα, την αυθεντικότητα, την παράδοση, την ηρεμία και τη ανέγγιχτη φυσική ομορφιά. Αυτά τα στοιχεία είναι που προσελκύουν και τους ανάλογους ποιοτικούς επισκέπτες που σέβονται το νησί και που στο πέρασμά τους αφήνουν τους κατάλληλους οικονομικούς πόρους απαραίτητους για τον βιοπορισμό των κατοίκων.
Πέρα όμως από τα χρήματα που λαμβάνουμε όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καλό θα ήταν να σκεφτούμε και να εστιάσουμε στο τι προσφέρουμε και πώς. Να το κάνουμε προτεραιότητα! Για εμένα το νησί αυτό είναι ένα είδος ησυχαστηρίου που δίνει στον επισκέπτες του τη γαλήνη και τη χαρά, την επαφή με τη φύση και τον απλό τρόπο ζωής. Ο κόσμος έρχεται εδώ για να γεμίσει τις μπαταρίες του, αλλά και να αδειάσει τις έγνοιες του.
Σε μια εποχή που το άγχος βασανίζει πολύ κόσμο, το νησί μας έχει κάτι ιερό να προσφέρει. Είθε άρα η διατήρηση των ιδιαίτερων του χαρισμάτων του, ως στολίδια του αιγαίου, να έρχεται πρώτα, και οποιαδήποτε παρέμβαση να είναι ήπια, με σεβασμό και πολύ μελέτη και με τα χρήματα να μην καθοδηγούν τις κινήσεις μας. Είθε να έχουμε υψηλότερες αξίες όπως η ανθρωπιά και ο σεβασμός της φύσης ως κάτι του οποίου είμαστε μέρος και όχι ως κάτι που μας ανήκει.
Όταν η απληστία μας οδηγεί χάνουμε την επαφή με τη καρδία μας και τη καρδιά του τόπου. Ψάχνουμε να βρούμε την ικανοποίηση σε εξωγενείς παράγοντες όπως η δύναμη, το χρήμα, η δόξα, ακόμη και οι δρόμοι – πρόσφατα άκουσα τη λέξη δρομο-λαγνεία που ταιριάζει νομίζω στην περίσταση. Το λιμάνι να ανακαινιστεί στο βαθμό που τηρούνται οι κανόνες ασφάλειας, με φροντίδα και καλαισθησία.
Για τον δρόμο αυτό έχω να πω “αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα”. Τα έξτρα χρήματα που μπορούν να φέρουν οι έξτρα τουρίστες, κρουαζιερόπλοια, αυτοκίνητα κλπ κλπ δε μπορούμε να τα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας. Όμως η καταστροφή του φυσικού τοπίου δεν έχει επιστροφή και αλλάζει για πάντα το νησί, για εμάς και τις μελλοντικές γενιές. Μαζί μπορούμε να σκεφτούμε πιο σοφές λύσεις. Και πολύ το εύχομαι.
Με εκτίμηση.
Mayor, dear people of Amorgos,
I learned about the mayor’s plans to change the port of Katapola and create a road above Katapola..
Since the year 2000 I am visiting your unique and beautiful island for two months a year. I visit your island because of all the reasons your website mentions in Englisch, calm, quiet, beauty magnificent views, walking paths, unique villages and yet your mayor plans to destroy all this beauty with his plans.
Creating a more safe port?? Is this port unsafe? I don’t think so, otherwise we were always in danger. coming to your island….
Make it bigger? Really, it is big enough for his purpose!
Inviting cruise boats for the benefit of a bus/hotel owner …. I don’t think so, It’s hubris ! Moreover all over the world there is a change of mindset about those giants because of ecological and scale reasons.
Those ships are putting the equivalent of the exhaust of thousands of cars a year in one time to your reasonable clean air in your Katapola. Do you want this three times a week? Where will the Blue Stars (2 and the others) dock? Straight with their noses into the north? Impossible… bye bye Blue Stars 1 or2, also bye bye long stay tourists, Welcome to tourists of a few hours, with no sense of beauty, quick consuming tourism, drinking a coffee and a 1000 of them queuing for the monastery. Where is the sense of scale here …. .Your beautiful island will loose its charm…..
Are there environmental studies that measure the effects on life in Katalpola of man and creatures? I don’t think so!
The road above Katapola, on the historical mountain … again it will destroy your unique view of your charming port and village. Did you picture already the scale of those giants in front of your charming houses and village?
Mister Mayor, during your campaign you said the politics is now for the youngsters. …. but as a youngster you only created roads for cars in Amorgos …. What did you really do for your inhabitants? …. In summertime there is no water pressure, many leaks, the water tubes are old and too small! What are you going to do about that? Give your teachers decent homes to live in, fight for the education of the future generation so that there are enough teachers for the new generation ? You have to take care of your inhabitants first!
By the way the walking paths on the island are not in the best condition neither…..
Please stop with those megalomaniac plans that will destroy island life as it is now and that of the future generation, your children, and the beauty of the island
Stop this foolish project
Αγαπητέ Δήμο Αμοργού,
Επιτρέπουμε στον εαυτό μας να σας γράψει αυτό το μήνυμα γιατί ενημερωθήκαμε για ένα έργο που μας φαίνεται πολύ ανησυχητικό για το νησί της Αμοργού.
Πράγματι, μια τέτοια ριζική εξέλιξη θα αλλάξει ολόκληρη την προσωπικότητα αυτού του νησιού, τον χαρακτήρα του που είναι τόσο αγαπητός σε εμάς. Πρέπει να καταλάβετε ότι αυτό που ψάχνει ο κόσμος εδώ δεν είναι ούτε η Σαντορίνη ούτε η Μύκονος! Σήμερα, οι Ευρωπαίοι τουρίστες, όλοι εγκαταλείπουμε τον μαζικό τουρισμό και το σκυρόδεμα για να επιστρέψουμε στις βασικές αξίες. Πηγαίνετε ενάντια σε αυτό που οι άνθρωποι θα αναζητήσουν στο πολύ κοντινό μέλλον, θα καταστρέψετε αυτό που κάνει τον πλούτο του νησιού σας. Τι κρίμα! Είναι ο αυθεντικός χαρακτήρας, αυτή η παραδοσιακή γοητεία και η φιλοξενία των κατοίκων της που κάνουν την αξία της Αμοργού, που την κάνει τόσο διαφορετική και ελκυστική. Μην το υποτιμάτε, διαφορετικά οι άνθρωποι θα πρέπει να αναζητήσουν αυτές τις αξίες αλλού.
Το 2021 επιλέξαμε να έρθουμε και να παντρευτούμε στα Κατάπολα που είναι για εμάς ένα από τα πιο όμορφα μέρη στον κόσμο, θέλαμε οπωσδήποτε οι οικογένειες και οι φίλοι μας να ανακαλύψουν ένα τέτοιο μέρος. Όλοι ερωτεύτηκαν αυτή τη μικρή πόλη-λιμάνι και πολλοί από αυτούς έχουν ήδη επιστρέψει, παίρνοντας μαζί τους τις δικές τους οικογένειες και φίλους. Όλοι συμφωνούν ότι αυτό είναι ένα μαγικό μέρος εκτός χρόνου! Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός σας! Μην το σπαταλήσετε!
Ζούμε και σε ένα νησί της Γαλλίας στο Noirmoutier και αυτή είναι η δύναμή μας! Η πολιτική των νησιών είναι να διατηρήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις οικολογικές αξίες, να διατηρήσουν τη φυσική κληρονομιά που μας φέρνει έναν ήρεμο και οικογενειακό τουρισμό σε αντίθεση με τις μεγάλες τσιμεντένιες πόλεις της ακτής.
Μην πιστεύετε ότι τα μεγάλα σκάφη που παίρνουν τους τουρίστες τους μέρα με τη μέρα θα ωφελήσουν την οικονομία του νησιού, μόνο οι tour operators θα ωφεληθούν από αυτό.
Εάν εξακολουθεί να υπάρχει πιθανότητα να μην υλοποιηθεί αυτό το έργο, εάν τα χρήματα δεν υπερισχύουν των ανθρώπινων και πατρογονικών αξιών, σας ζητάμε να αναλογιστείτε αυτό. Για όλους, η Αμοργός είναι το παραδεισένιο νησί του «Μεγάλου Γαλάζιου», μην την κάνετε σαν άλλους νησί των πάρτι και των ναρκωτικών!
Sebastian και Laetitia
Είμαι λάτρης της Αμοργού εδώ και πολλά χρόνια, την επισκέπτομαι συχνά τα καλοκαίρια αλλά και άλλες εποχές… τις οποίες πλέον προτιμώ. Θα μου πείτε, προσωπικές προτιμήσεις είναι αυτές, και προφανώς είναι. Αλλά υπάρχει και ένα πολύ σημαντικό θέμα: τι σημαίνει εξέλιξη και πως εξελίσσεται ένας τόπος ώστε να προσφέρει ότι καλύτερο στους κατοίκους του και στους επισκέπτες του.
Τα τελευταία χρόνια, η Αμοργός έχει «πάρει τα πάνω» της τουριστικά, με μία σεζόν πάρα πολύ έντονη τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστος, περίοδος κατά την οποία δύσκολα μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει στη χώρα, στην Αιγιάλη και στις παραλίες του νησιού. Η κατασκευή του έργου που αναφέρεται στην μελέτη, δημιουργώντας μια νέα, μοντέρνα υποδομή, θα βοηθήσει στο να γίνουν ακόμη πιο αβίωτοι οι καλοκαιρινοί μήνες αυτοί.
Μου φαίνεται παράλογο πως δεν έχουμε ακόμη καταλάβει ότι η επιτυχία δεν είναι στα υψηλά νούμερα (τουριστών και εισπράξεων) μαζεμένα σε 2 μήνες αλλά στο να ανοίξουμε την τουριστική σεζόν ώστε να απλωθεί σε μεγαλύτερη περίοδο μέσα στο χρόνο. Έτσι θα υπάρχει μικρότερη συμφόρηση τους καλοκαιρινούς μήνες, και μικρότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον του νησιού. Χρειάζονται έργα στον νησί, στο κάθε μέρος, αλλά σε διάλογο με τους πολίτες του κάθε τόπου, και με σεβασμό στον ίδιο τον τόπο.
Αυτή τη στιγμή μιλάμε για έργα στο λιμάνι των Καταπόλων ώστε να μπορεί να δέχεται περισσότερα πλοία, κρουαζιερόπλοια – μικρά μεν, αλλά ξέρουμε πόσο μέτριος τουρισμός είναι όσοι επισκέπτονται τα νησιά μας με τέτοιο τρόπο. Να δημιουργηθεί δρόμος ανάμεσα στα Κατάπολα και στην αρχαία Μινώα, ώστε να περνούν άνετα πούλμαν για VIP τουρίστες…
Οι μικροί τόποι θέλουν μικρά και γερά έργα, όχι μεγάλα και επιπολαία έργα. Πριν ανοίξουμε τέτοια μεγάλα έργα, δεν θα έπρεπε να έχουμε λύσει σοβαρά θέματα όπως: – η κατοικία δασκάλων στον νησί, που κάθε χρόνο παλεύουν να βρουν σπίτι να μείνουν. Χωρίς δασκάλους, δεν ολοκληρώνεται η παιδία των επόμενων γενιών. Αυτό δεν χρίζει τεράστιας προσοχής;
– η ιατρικές ανάγκες του νησιού: ένα σοβαρό και πιο ολοκληρωμένο κέντρο υγείας με γιατρό ή γιατρούς που να μπορούν να εξυπηρετήσουν όλους τους κατοίκους του νησιού, να έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται ηλικιωμένους που δυσκολεύονται να φεύγουν από τα σπίτια τους;
– την υποδομή και συντήρηση του υπάρχον οδικού δικτύου: όχι σε πρότυπο πόλης ή εθνικής οδού, αλλά σε σχέση με τα μεγέθη του τόπου και με γνώμονα την ασφάλεια.
– την ανάδειξη και συντήρηση του φυσικού κάλους, των μονοπατιών, κάτι που ήδη κάνει μία χούφτα ανθρώπων, αλλά χωρίς την ουσιαστική στήριξη της δημοτικής αρχής.
– την προστασία των παραλιών και της θάλασσας: καθαριότητα, απαγόρευση έργων κοντά σε αυτά.
– την υποδομή ενός δικτύου λεωφορείων που να καλύπτει τις ανάγκες όσο αυτές αυξάνονται τους καλοκαιρινούς μήνες, και έτσι να υπάρχει λιγότερη ανάγκη από ΙΧ και ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα που πλέον είναι περισσότερα απ’ ότι μπορεί να αντέξει το νησί.
Τους καλοκαιρινούς μήνες, το νησί είδη βουλιάζει κάτω από τα υπερβολικά νούμερα αυτοκινήτων και jeep, τουριστών που έρχονται για λίγο, δεν προλαβαίνουν να αγαπήσουν το νησί και του φέρονται λες και είναι σκουπιδότοπος. Σκουπίδια παντού, ρύπανση σε όλη της το μεγαλείο, αυτό έχουμε καταφέρει να αντλήσουμε… και θέλουμε περισσότερους τουρίστες, περισσότερα έσοδα με μεγαλύτερη ρύπανση. ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ. Υπάρχουν άλλοι τρόποι να φέρουμε μεγαλύτερη ευημερία στην Αμοργό: με μικρά και καλομελετημένα έργα, μικρής κλίμακας, που να καλυτερεύουν τη ζωή των κατοίκων όλο το χρόνο, και την ποιότητα της τουριστικής εμπειρίας. Η Αμοργός μπορεί να προσφέρει πολλά και εκτός καλοκαιρινής σεζόν, να υπάρχει δουλειά απλωμένη σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, να αναπνέουν όλοι καλύτερα και για περισσότερο. Το να θέλουμε η Αμοργός να μοιάσει σε μία Μύκονος ή μία Σαντορίνη είναι συνταγή για καταστροφή του τόπου, αφού κάποιοι λίγοι βγάλουν πολλά, και οι πολλοί μείνουν με λίγα ή και τίποτα, αναγκασμένοι να πουλήσουν οικόπεδα σε ξένους και Έλληνες που μόνο το κέρδος βλέπουν.
Αξίζει στην Αμοργό ένα καλύτερο και πιο όμορφο μέλλον, όσο συγκλονιστικά όμορφη και μαγική και μοναδική είναι.
Τι σημαίνει αγαπάω έναν τόπο; Ακούω ανθρώπους να το λένε, αλλά δεν βλέπω να φέρονται αναλόγως. Ας αναλογιστούμε λίγο αυτή την έννοια, αυτή την πραγματικότητα, και ας δούμε και ακούσουμε τον τόπο, με ό, τι αυτό εμπεριέχει, με καθαρότητα μυαλού και καρδιάς.
1.-ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.Βιωσιμη και αειφοροςμε προστασια του περιβαλλοντος,της πολιτιστικης κληρονομιας,της διατηρησης της παραδοσιακης αρχιτεκτονικης.της διατηρησης του παραδοσιακου τροπου ζωης στις σχεσεις μεταυ των ανθρωπων
2.-ΠΑ ΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΙΜΕΝΟΣ α.-Οι ογκολιθοι [μπλοκια]που βρισκονται στο μετωπο της προκυμαιας του λιμανιου εχουν καθισει με αποτελεσμα η σταθμη της θαλασσας σε κατασταση μεγιστης πλημης να ανεβαινει στο υψος του οδοστρωματος.Εαν δε ληφθει υποψη η κλιματικη που με την τηξη τν παγων θα ανελθει η σταθμη της θαλασσας’τοτε σε λιγο η θαλασσα θα καταλαμβανει ολο το οδοστρωμα της προκυμαιας.Ετσι τα μπλοκια αυτα η πρεπει να σηκουν και αφου εξυγειανθει ο βυθος να επανατοποθετηθουν η το παρον κρηπιδωωμα να εγκιβωτισθει με νεα μπλοκια εξωτερικα στε να στεραιωθει η παρουσα κατασταση. β.-Οι χειρισμοι των πλοιων,λογω του προσανατολισμου του κεντρικου προβλητα σε συνδυασμο με την αποσταση απο το Ξυλοκερατιδι [Αντικεριωτη],αλλα και οταν επικρατουν δυσμενεις καιρικες συνθηκες με βορειδυτικους και νοτιοδυτικους ανεμους,δυσχεραινουν αφενος μεν τους χειρισμους αγκυροβολιας και απαρσεωςαφ ετερου δε την ασφαλη παραμονη τν πλοιν στο λιμανι γ.-Η φορτωση και εκφορτωση των πασης φυσεως οχηματων λογω του περιρισμενου χερσαιου χωρουγινεται ατακτως συνυπαρχουσα με τους επιβατες ειτε αποβιβαζομενους ειτε αναμενοντες να επιβιβασθουνμε κινδυνο ατυχηματων.δ.-ελλειψη χωρου για δμιουργια ευκολιωναναμονης και ανακουφησης των επιββατων[στεγαστρα τουαλεττες κα]ελλειψη χωωρου για υποδομη χωρου προσδεσης και ευπηρετησης υδροπλανων,ελεγχου επιβατν κα 3ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΛΥΣΗ .α.-Προστασια του περβαλλοντος .δηλ τα εργα που θα κατασκευασθουν να μη καταστρεφουν το περιβαλλον το χερσαιο και το θαλασσιο ητοι [1[τις υδροβιολογικες συνθηκες του λιμανιουκαι ιδιαιτερα την κινηση του θαλασσιου ρευματος που κινειται αεναως κυκλικα απο τις Ασπες και καταληγει στο φαναρι στην κατευθυνση ποης του οποιου δεν πρεπει να παρενβαλλονται καθετα εμποδια τα οποια διμιουργουν αλλες επιπτωσεις στο φυσσικο θαλασσιο περιβαλλον οπως ο προβλητας που προτεινεται με τη λυση Δ τν μηχανικων [2] τις παραλιες Κατω Ακροτηρι και Κεντρικη επηρρεαονται απο την λυση Α και τον περιφερειακο δρομο.[3]Το ιστορικο βουνο της μουντουλιας περιφερειακος δρομος [4]Τα ολιγα χωραφια και περιβολια της αγροτικης οικονομιας περιφερειακος δρομος Β Λειτουργικοτητα του λιμανιου.Το φυσικο λιμανι της Αμοργου στα Καταπολα.ενα απο τα τρια φυσικα λιμανια των Κυκλαδων πρεπει να το διαφυλαξομε και οι παρεμασεις μας να βελτιωσουν τη λειτουργικοτητα οσον αφορα τους χειρισμους και την ασφαλεια των πλοιων Γ.-Εξασφαλιση παρουσης υποδομης Δ.-Προστασια της πολιτιστικης κληρονομιας ΕΚαθημερινοτητη των πολιτων και των λειτουργειων της Κοινοτητας[ιατρεια σχολεια παραλιες κα ΣΤ.-Κοστος παρεμβασης Το κοστος των λιμενικων εργων ειναι υψηλο αλλα στην παρουσα περιπτωση οχι απαγορευτικοαν ληφουν υποψη και οι εκπτωσεις που θα προκυψουν κατα την δημοπρασια 4.-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ο προτεινομενος απο τον μελετητη περιφερειακος δρομος,λειτουργει παραλληλα με ολες τις λυσεις Α Β Γ και Δ ο δρομος αυτος παρουσιαζει τα εξης χαρακτηριστικᨴα.-Μεταφερει το προλημα κινησης των οχηματων απο τη μια πλευρα του λιμανιου στην αλλη β.-Απαιτει εκτεταμενες προσχωσεις πλεον τν 15 μετρων πλατους στη περιοχη των σπιτιων Σιγαλα Σκοπελιτη υποβαθμιζοντας το οικισικο περβαλλον καθως και την παρακειμενη ακτη κολυμβησης του Κατω Ακροτηριου. γ.-στη συνεχεια εισερχεται στην κηρυγμενη αρχαιολογικη ζωνη Ασε χωραφια και αμπελια οπου κατα το προσφατο παρελθον η αρχαιολογια δεν ειχε επιτρεψει ουτε την οριοθετηση με μικρη παρεμβαση του δρομου προς τον βιολογικο λογ της ζωνης Α δ.-Μετα κινειται κυκλικα προς νοτον και μετα ανατολικα διασταυρωνοντας το αρχαιο τειχος που αρχιζει απο τον αρχαιολογικο χωρο της Μινωαςστην κορυφη του βουνου και καταληγει στη θαλασσα΄συνεχιζει εισερχομενος στη ζωνη Β διασταυρωνοντας το αρχαιο υδραγωγειο που τροφοδοτει με νερο ανα τους αιωνες την παραδοσιακη Καταπολιανη Βρυση[ειναι πιθανον να καταστραφει το υδραγωγειο με τις εκσκαφες],μετα ,ο δρομος παντοτε, αφηνει αριστερα το εκκλησακι του Αγιου Νικολαου και κινειται δια μεσου ευφορης αγροτικης γης προς τη ΔΕΗ για να ενωθει με το επαρχιακο δικτυο Καταπολν -Χωρας. ε.-Σημειωτεον οτι κατα την πορεια του στην πλαγια του ιστορικου βουνου της Μουντουλιας που συνδεεται αμεσα με τον αρχαιολογικο χωρο της Μινωας οπ0υ οι κλισεις ειναι πανω απο 45%’θα δημιουργηθουν καθετες τομες [μετπα]μεγαλου υψους ορατες απο την απεναντι πλευρα του ορμου,ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΒΑΛΛΟΝ και την πολιτιστικη μας κληρονομια γιατι η Μουντουλια που γνωρισαμε και αμεβηκαμε απο παιδια στεκει εκει ανεπαφη επι 4000 και πλεον χρονια 5 ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΛΥΣΗ [Λυση Ε] α.-Εγκιβωτισμος της προκυμαιας των Καταπολων,με νεα εξωτερικα μπλοκια σε αποσταση 15 μετρων,για την στεραιωση και την εξασφαλιση της παρουσας καταστασης,απο τις επιπτωσεις της κλιματικης αλλαγης και επι της προεκτασεως να δημιουργηθει δρομος διπλης κατευθυνσεως ο οποιος θα αρχιζει απο τον κεντρικο προβλητα και θα καταληγει στον επαρχιακο δρομο γκρεμιζοντας τις τουαλετες.Στο μετωπο του δρομου θα δημιουργηθει πεζοδρομιο αλλα και δεστρες για προσδεση μικρων πλοιων.Η υπαρχουσα προκυμαια θα ειναι ελευθερη για αλλες χρησεις. β.-Προκειμενου να μην αλλαξουν οι καιρικες συνθηκες που επικρατουν τωρα στην προκυμαια να επεκταθει ο κεντρικος προβλητας κατα 30 μετρα προς Βορραν.Απο το βορειοδυτικο ακρο της επεκτασης του προβλητα να κατασκευασθει ενα λοξο κρηπιδωμα του οποιου ητο μετωπο θα ειναι καθετοπρος τον Μαιστρο.στο κρηπιδωμα αυτο θα προσδενουν τα πλοια ευχερεστερα αφου αντι να στριμοχνονται μεταυ παρουσης προβλητας και αντικεριωτη θα εχουν μπροστα τους ολο το χωρο μεχρι τον Αγιο Παντελεημονα για να χειριζουν.και κατα την αγκυροβολια και κατα την απαρση. Ακομα σε πφεριπτωση παραμονης στο λιμανι επειδη η πλρη τους θα κοιτα ορεια βορειοδυτικα και οι επικρατουντες ανεμοι εχουν συνηθως αυτη την καταευθυνση δεν θα δεχονται πλαγιο κυματισμο.Δ.-ετσι αυξανονται και τα κρηπιδωματα και ο χερσαιος χωρος οπου μπορουν να αναπτυχθουν και οι αλλες ευκολιες που απαιτουνται για τη λειτουργια του λιμανιου.. Εν τελει η προτεινομενη λυση που σχετιζεται με τις λυσεις Α και Β του μελετητη[χωρις βεβαιως κρουαζιεροπλοια παραβεβλημενα] προστατευει το περιβαλλον αφου προτεινει εναλλακτικη λυση οδικης εξυπηρετησης του λιμανιου,δεν καταστρεφει, την πολιτιστικη κληρονομια,δεν επηρρεαζει τις παραλιες διευκολυνει την καθημερινοτητα τν πολιτων και ειναι ββιωσιμη αειφορος και εφικτη
Αγαπητοί συμπατριώτες, φίλοι και επισκέπτες της Αμοργού,
Θα προσπαθήσω να μη μακρηγορήσω και να θέσω μια διαφορετική πτυχή του ζητήματος μιας και πολλά θέματα καλύφθηκαν ήδη από τους προλαλήσαντες.
Συμφωνώ στο να εκτελεστούν έργα συντήρησης, επισκευής και βελτίωσης στις υπάρχουσες υποδομές, αλλά διαφωνώ με τα έργα και τις μελέτες που έχουν δοθεί προς διαβούλευση.
Οι μελέτες αυτές έχουν εκπονηθεί έχοντας ως δεδομένο την εναρμόνιση με τις απαιτήσεις που προκύπτουν από τη Συνθήκη Σένγκεν. Μια συνθήκη, η οποία είναι υποχρεωτική για τα Συνοριακά Σημεία Διέλευσης (ΣΣΔ) γνωστά και ως “Πύλες Εισόδου” και όπως αντιλαμβάνεστε η Αμοργός ΔΕΝ αποτελεί ΣΣΔ.
Στο διαδίκτυο υπάρχει διαθέσιμη όλη η πληροφόρηση.
Εν συνεχεία, κι επειδή η “γνώση είναι δύναμη” σας αναγράφω την κατηγοριοποίηση των λιμένων:
-Λιμένες Διεθνούς Ενδιαφέροντος (Κ1): Πειραιά, Θεσσαλονίκης, Βόλου, Πάτρας, Ηγουμενίτσας, Καβάλας, Αλεξανδρούπολης, Ηρακλείου, Κέρκυρας, Ελευσίνας, Λαυρίου, Ραφήνας, Μυκόνου, Μυτιλήνης, Ρόδου, Σούδας Χανίων.
-Λιμένες Εθνικής Σημασίας (Κ2): Αργοστολίου, Ζακύνθου, Θήρας, Καλαμάτας, Κατάκολου, Κορίνθου, Κυλλήνης, Κω, Λάγος, Πάρου, Πρέβεζας, Ρεθύμνου, Βαθέως Σάμου, Σύρου, Χαλκίδος, Χίου.
-Λιμένες Μείζονος Ενδιαφέροντος (Κ3): Αγ.Κηρύκου Ικαρίας, Αγ. Κωνσταντίνου, Φθιώτιδας, Αγ. Νικολάου Λασιθίου, Αίγινας, Αιγίου, Γυθείου, Θάσου, Ιτέας, Κύμης, Λευκάδας, Μεσολογγίου, Μύρινας Λήμνου, Νάξου, Ναυπλίου, Ν.Μουδανιών, Πάτμου, Σαμοθράκης, Πόρου, Κεφαληνίας, Σκίαθου, Σκοπέλου, Σητείας, Σπετσών, Στυλίδας, Τήνου, Ύδρας.
-Λιμένες Τοπικής Σημασίας (Κ4):όλοι οι υπόλοιποι λιμένες.
Ως εκ τούτου, τα Κατάπολα είναι Λιμένας Τοπικής Σημασίας.
Και τί μας ενδιαφέρει θα μου πείτε.
Υπάρχει μία μελέτη (“Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Λιμένων”) της εταιρείας ΡΟΓΚΑΝ ΚΑΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ Α.Ε. που έχει εκπονηθεί για το Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου το 2013 και αφορά τις προοπτικές και την αναβάθμιση των λιμένων. Μιλάει εκτός των άλλων για τις επιπτώσεις στη χλωρίδα και πανίδα, την υποβάθμιση της ποιότητας ζωής των κατοίκων σε περίπτωση που υπάρχει οικισμός στο λιμάνι και το πρόβλημα των υποδομών που πρέπει να συνυπάρχουν με το έργο και δεν αφορούν απλώς μία κατασκευή περιφερειακού δρόμου.
Αυτή, λοιπόν, η μελέτη ΕΞΑΙΡΕΙ από αυτής της κλίμακας τις επεμβάσεις τους Λιμένες Τοπικής Σημασίας.
Η μελέτη που μας έχει παρουσιαστεί για διαβούλευση δεν περιέχει καν μία SWOT ανάλυση και δημιουργεί πολλές απορίες και ερωτηματικά.
Όπως το είδος των εργασιών. Προφανώς θα γίνουν επιχώσεις, Θα γίνουν όμως και εκβαθύνσεις του λιμένα; Οι παραλίες θα είναι κατάλληλες για κολύμπι: Πόσο χρονικό διάστημα θα διαρκέσει:
Προσωπικά θα πρέπει να εκπονηθεί μία νέα μελέτη με διαφορετικά δεδομένα, με σεβασμό στον τόπο και τους κατοίκους του.
Εξάλλου, η Αμοργός είναι ένα νησί που στηρίζει την οικονομία του κυρίως στον Τριτογενή Τομέα και αυτή η πρόταση αντί να βελτιώσει τη ζωή τόσο των κατοίκων, όσο και των επισκεπτών θα τη μειώσει.
Δεν είναι δυνατόν για 2 μήνες το χρόνο το πολύ, που η κατάσταση είναι πιεσμένη (όπως παντού άλλωστε) να δημιουργηθεί κάτι μόνιμο με στόχο όχι την ποιότητα ζωής των ίδιων των κατοίκων, αλλά των επισκεπτών των κρουαζιερόπλοιων που θα καθίσουν για 3-4 ώρες και μετά θα φύγουν.
Με εκτίμηση και σεβασμό σε όλες τις απόψεις, γιατί έτσι συμβαίνει σε ένα παραγωγικό διάλογο
και φυσικά απέραντη αγάπη γι αυτόν εδώ τον τόπο!
Εξαιρετική τοποθέτηση. Άκρως σημαντική η ενημέρωση που κάνατε. Ευχαριστούμε πολύ!
Do you really want Amorgos look’s like Mykonos or Santorini one day? Your parents and Grands-Parents have left you the most beautiful island in the Cyclades with its most beautiful villages. This project will not bring anything good for Amorgos and its inhabitants. Do not confuse the development of the island and the destruction of what makes Amorgos today and why people come and come back.
As you teach your children the importance of traditions, of the family, of this gift of being of Amorgos, this project, they will not forgive you.
Κάποια στιγμή πρέπει να καταλάβουμε ότι το νησί
διαθέτει ήδη οδικές/ακτοπλοϊκές υποδομές για τουρισμό που δεν αντέχει και δεν διαθέτει υγειονομική κάλυψη για τους μόνιμους κατοίκους.
Ως πότε θα δίνεται προτεραιότητα στο εφήμερο. Η άγρια γοητεία του νησιού αρχίζει να χάνεται χρόνο με το χρόνο και η επίσκεψη ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες αρχίζει να διώχνει τους λάτρεις της Αμοργού. Η ανάπτυξη είναι αναπόφευκτη αλλά θέλει προσεκτικά και μελετημένα βήματα.
I learn an unbelievable piece of news, the scripted idea to modify the port to allow cruise ships to enter in Katapola.
I wonder if it is possible to proceed with this baffling project without questioning the citizens of Amorgos.
First of all we should proceed with a public consultation and put this crazy idea to a vote.
Personally after more than 22 years as a tourist on the island, I beg you to abandon this unnecessary project.
Look how Santorini and Mikonos has become !
What would your children who are now playing carefree on the pier or the narrow streets of the island say when they can no longer do so and ask you why . ……papa’ why don’t you let me run around like before with my friends ……..unfortunately it is dangerous now, many people will come and …walk around katapola, so I won’t know where you are anymore and then I won’t be able to follow you like before,…..mommy doesn’t trust you to leave you around anymore.
DON’T DO IT IS A MORTAL SIN
Carlo Delrosso
Italy
I visited Amorgos last year for the first time and got instantly caught by it’s authenticity, the laid back vibe, the calmness as well as the pureness and magic of the island. It feels like there are not a lot of places left in this world that are able to maintain their pure and authentic soul. Choosing to sacrifice even the smallest piece of it’s nature, traditional spirit and outstanding pureness in order to become more profitable basically means selling the soul of Amorgos . Giving up a piece of it will be just the beginning and there is no going back. I think that what would be the right thing to do is not really questionable. To think or want to make people believe that such a project will be beneficial is a very short sighted and money driven point of view. The beauty and magic of this island is absolutely priceless and can’t be compensated by any financial profit.
Νομίζω στα σχόλια που έχουν προηγηθεί έχουν αναλυθεί επαρκώς οι προβληματικές που προκύπτουν τόσο από τα τέτοιας κλίμακας έργα σε πολύ μικρότερης κλίμακας μέρη, που αν μη τι άλλο θεωρούνται αναχρονιστικά και ξεπερασμένα, όσο και από τις πολιτικές και τις σκοπιμότητες που προωθούν και ονειρεύονται τέτοια ανάπτυξη.
Εγώ θα σταθώ μόνο στην υποκειμενικότητα που διακρίνεται μέσα στη μελέτη, με τον ίδιο τον μελετητή να δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στις πάπιες και στα, όχι επιβεβαιωμένα, αρχαία του μόλου και από την άλλη να μην κατονομάζει καν την Μινώα, που έχει κανονικά αρχαία και αποτελεί ορόσημο για την Αμοργό και για τα Κατάπολα, αλλά να αναφέρεται σε αυτήν ως ‘’βουνο’’.
Σε άλλα σημεία, γεμίζει τη λίστα με τα θετικά των λύσεων που ο ίδιος προτείνει με ευτελή επιχειρήματα και στο αρνητικό σκέλος ‘’ξεχνάει’’ να βάλει κάποια βασικά προβλήματα που εμφανώς προκύπτουν.
Αυτήν η τεχνική αποπροσανατολισμού διακρίνεται σε όλη την μελέτη και αναδεικνύει την πραγματική σκοπιμότητα του έργου που είναι η απορρόφηση κονδυλίων και η ανάπτυξη για τους λίγους και όχι η διευκόλυνση και η ασφάλεια δημοτών και επισκεπτών.
Για να ολοκληρώσω.
Έργα τέτοιας κοινωνικής επιρροής, πρέπει να στηρίζονται από μελέτες πολλών κλάδων και να μην αντιμετωπίζονται τεχνοκρατικά και μονοπρισματικά. Όταν μιλάμε για την διατάραξη ενός τοπίου το οποίο εμπνέει και συγκινεί με την απλότητα και την λιτότητά του ακόμα τους ανθρώπους, δεν γίνεται να αφήνεται στα χέρια λίγων και με γνώμονα το κέρδο
Καλησπερα. Ονομαζομαι Ρουσσου Ειρηνη , εχω καταγωγη απο Αμοργο και την επισκεπτομαι τους καλοκαιρινους μηνες.
Θα ηθελα να θεσω τους προβληματισμους μου σχετικα με την προταση επεκτασης του λιμανιου και την χαραξη της νεαs
περιφερειακης οδου.
Το λιμανι των Καταπολων ηταν ανεκαθεν μοναδικης φυσικης ομορφιας και ενας οικισμος με πολυ ιδιαιτερα, παραδοσιακα στοιχεια.
Αυτα τα χαρακτηριστικα ειναι πρωτευοντες λογοι που οι τουριστες επισκεπτονται τα Καταπολα καθε χρονο. Δεν εχω εξιδεικευμενες
γνωσεις πανω στο αντικειμενο, ομως η λογικη μου λεει πως οι μελετες που εχουν γινει εχουν ολες σαν κοινο παρονομαστη τον
περιφερειακο δρομο 2 χλμ που σημειωτεον διασχιζει χαρακτηρισμενη, αρχαιολογικη περιοχη. Κατι τετοιο μπορει να οδηγησει σε αναρχη αναπτυξη και δομηση που θα καταστρεψουν το χαρακτηριστικο και μοναδικο τοπιο.Επιπλεον, η επεκταση του λιμανιου για να
δεχεται κρουαζιεροπλοια θα εχει πολλες αρνητικες επιπτωσεις για το νησι μας. Δεν ειναι τυχαιο που τα μεγαλυτερα λιμανια της Μεσογειου δινουν αγωνα για να τα διωξουν.Κρουαζιεροπλοια σημαινει γρηγορος και μαζικος τουρισμος.
Οι τουριστες αυτοι δεν συγκαταλεγονται στον ποιοτικο τουρισμο ουτε και αφηνουν αρκετα χρηματα στα νησια που επισκεπτονται για λιγες
ωρες. Ολη αυτη η ενεργεια θα επιβαρυνει το λιμανι και τους κατοικους του καθως και το περιβαλλον και πιστευω οτι θα αυξησει και δυσαναλογα
τον φορτο του λιμανιου των Καταπολων εναντι της Αιγιαλης.
Αντιλαμβανομαι οτι πρεπει να γινει αναπλαση και αλλαγες στις υποδομες του λιμανιου για την καλυτερη εξυπηρετηση των τουριστων τους θερινους μηνες. Δεν συμφωνω ομως σε καμμια περιπτωση σε μια αναρχη αναπτυξη στο βωμο του μαζικου τουρισμου και των συμφεροντων μιας μεριδας ανθρωπων. Να επενδυσουμε σε κατι πιο συμβατο με την Αμοργο και με τον κοσμο που την επισκεπτεται και οχι σε ενα μοντελο τουριστικοποιησης τυπου Μυκονου που ουτε το θελουμε, ουτε μπορουμε να το υποστηριξουμε.
Let the locals who love their land decide! Enough of these decisions based on profit. Let the land and the local people and animals profit! Preserve the natural!
Ονομάζομαι Μαρία Φωστιέρη και κατάγομαι (και από τους δύο γονείς) από τα Κατάπολα. Νιώθω ευγνώμων που, σε αντίθεση με άλλα νησιά που υπέκυψαν στη λαίλαπα του τουρισμού αλλοιώνοντας τα χαρακτηριστικά τους, ο τόπος αυτός κατάφερε να διατηρήσει την πρότερη αρμονία και ομορφιά του, παρότι προχώρησε παράλληλα σε αναπόφευκτες οικιστικές επεκτάσεις.
Δεν είμαι αρμόδια να κρίνω τις λεπτομέρειες, εντούτοις αντιλαμβάνομαι ότι τα συγκεκριμένα σχέδια αποτελούν μια θυσία και του βουνού και της θάλασσας στον βωμό του τουρισμού. Νομίζω ότι ο τόπος αυτός αξίζει μια πιο ευαίσθητη προσέγγιση που θα βοηθήσει στη διατήρηση της ταυτότητάς του. Χρειάζεται την προστασία των ανθρώπων και του περιβάλλοντος από ανεξέλεγκτες ορδές επισκεπτών, ώστε να μην εξελιχθεί σε ουραγό κακοποιημένων νησιών, όπως η Πάρος και η Σαντορίνη.
Με εκτίμηση
Cruise ships are destructive and unnecessary. I am opposing this plan!
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα παραπάνω από όσα στην πλειοψηφία ειπώθηκαν
η ανάπτυξη πάντα με γνώμονα τον μόνιμο κάτοικο και σεβασμό στη μάνα γη .
Συμμετέχω σε αυτή τη συζήτηση με μοναδικό άξονα τη μεγάλη αγάπη μου για την Αμοργό και τους ανθρώπους της. Είναι ξεκάθαρο από την εμπειρία άλλων τουριστικών προορισμών πως τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια όχι μόνο δεν προσφέρουν οικονομικά σε έναν τόπο, αλλά έχουν και αρνητικά αποτελέσματα. Πρακτικά, ποιος τουρίστας θα ήθελε να νοικιάζει δωμάτιο στα Καταπολα, να κάνει μπάνιο, ή να τρώει σε μια ταβέρνα, με μια γιγάντια πολυκατοικία.μπροστά του? Επίσης η τσιμεντοποίηση του λιμανιού προκειμένου να εξυπηρετήσει αυτά τα μεγαθήρια τι επιπτώσεις θα έχει σε βάθος χρόνου για όλον τον κόλπο των Καταπολων? Η Αμοργος θα μπορούσε να είναι ένας προορισμός για όλες τις εποχές του χρόνου, όχι μόνο για τους δυο μήνες του καλοκαιριού… Η ιδιαιτερότητα της είναι αλληλένδετη με τη μακριά της ιστορία, την ομορφιά της φύσης της και τους φιλόξενους ανθρώπους της. Οι αρχαιολογικοί της χώροι, τα χωριά και τα μονοπάτια της θα μπορούσαν να γίνουν πόλος έλξης για επισκεπτες όλο τον χρόνο, που θα ενίσχυαν την οικονομία χωρίς να καταστρέφουν τον τόπο. Ειναι κριμα βιαστικές αποφάσεις να προκαλέσουν ζημιές που θα είναι μη αναστρεψιμες…
Η επέκταση του λιμανιού για να υποδεχτεί κρουαζιεροπλοια είναι δεδομένο (ως πολλάκις δοκιμασμένο μοντέλο) ότι θα φέρει,με τρόπο άμεσο και βίαιο, τη ραγδαία υποβάθμιση του νησιού, από κάθε άποψη: Οι άνθρωποι αυτοί, θα αποβιβάζονται κατά μπουλούκια, επιβιβαζόμενοι στη συνέχεια σε πουλμαν και βαν προς Χώρα και Αγία Άννα κυρίως, προκαλώντας συμφόρηση τουλάχιστον στο μισό νησί σ ενα φρενήρες διαρκές τρανζιτ.
Είναι να αναρωτιέται κανείς πώς γίνεται αυτά τα αποτυχημένα, ξεπερασμένα και παρακμιακά μοντέλα, που διέλυσαν άλλα νησιά των κυκλάδων και άλλες ευρωπαικές πόλεις με τρόπο ανεπανόρθωτο, να εισφέρονται ως τάχα πρόοδος και ανάπτυξη.
I learn an unbelievable piece of news, the scripted idea to modify the port to allow cruise ships to enter in Katapola.
I wonder if it is possible to proceed with this baffling project without questioning the citizens of Amorgos.
First of all we should proceed with a public consultation and put this crazy idea to a vote.
Personally after more than 22 years as a tourist on the island, I beg you to abandon this unnecessary project.
Look how Santorini and Mikonos has become !
What would your children who are now playing carefree on the pier or the narrow streets of the island say when they can no longer do so and ask you why . ……papa’ why don’t you let me run around like before with my friends ……..unfortunately it is dangerous now, many people will come and …walk around katapola, so I won’t know where you are anymore and then I won’t be able to follow you like before,…..mommy doesn’t trust you to leave you around anymore.
DON’T DO IT IS A MORTAL SIN
Θα ήταν μια τραγική απώλεια για όλους μας, αυτούς που κατοικούν στην Αμοργό, αυτούς που την επισκέπτονται και λαχταρούν όλον τον χρόνο τη στιγμή που το καράβι θα φτάσει στο λιμάνι των Καταπολων, αυτούς που την έχουν αγαπήσει και εκτιμήσει, και το νησί και τους κατοίκους της, όσο κανέναν άλλον τόπο, και πάνω από όλα για όλους αυτούς που θα έρθουν μετά από εμάς, να γίνουν επέμβασης που εν μέρει θα καταστρέψουν και εν μέρει θα αλλοιώσουν αυτό το μοναδικό που έχει επιζήσει 4000 έτη. Να βρεθούν λύσεις που ειναι πιο ευγενικές ως προς τον τόπο και το τοπίο, ως προς τον τρόπο ζωης σε αυτό το νησί (χρειάζονται πράγματι πελώρια κρουαζιερόπλοια στο νησί για να ζουν όλοι αξιοπρεπώς;) λύσεις πρακτικές αλλά με ελάχιστη επέμβαση, λύσεις που δεν θα επιφέρουν ανεπανόρθωτη καταστροφή.
Διαβασα την πληθωρα των σχολιων και με τη σειρα μου θα ηθελα να επισημανω τα εξης
Η ανωτερω διαβουλευση μαλλον σαν κοινοποιηση των προθεσεων της Δημοτικης Αρχης αρχης μοιαζει χωρις τεκμηριωμενο διαλογο.Οφειλε ο Δημος να προγραμματισει μια δημοσια συγκεντρωση μετα το Πασχα στην οποια θα συμμετειχαν τοσο οι πολιτες οσο και επιστημονες διαφορων ειδικοτητων (μηχανικοι,γεωλογοι,οικονομολογοι,αρχαιολογοι,συγκοινωνιολογοι κλπ) οι οποιοι τεκμηριωμενα θα αναδεικνυαν τι πρεπει να γινει με τη λιγοτερο δυνατη επιβαρυνση.
Κατα την αποψη μου η επεκταση της προβλητας δυτικα 30-40 μετρα ειναι υπεραρκετη να καλυψει τις αναγκες προσδεσης ταυτοχρονα δυο πλοιων.
Οπως βλεπω και στη μελετη προτεινεται προβλητα εκει που ηταν τα μπλοκια μπροστα απο την κοινοτητα,με βρισκει συμφωνο διοτι εσωτερικα θα δενουν μικρα πλοιαρια προστατευμενα απο το Βορια.
σε αυτη την προβλητα θα μπορουν να πλευριζουν τα πλοια που φερνουν δομικα υλικα και καυσιμα και τα φορτηγα θα φευγουν κατευθειαν.
Σχετικα με τον περιφερειακο δρομο ειμαι κατηγορηματικα αντιθετος και τουτο διοτι για την δημιουργια του διπλης κατευθυνσης απαιτειται πλατος ανω 6-7 μετρων,εσκαφες με μεγαλα πρανη,τοιχους αντιστηριξης,αντιπλημμυρικα εργα για να μην πεφτουν τα νερα εντος του οικισμου.
Αποριας αξιο τι θα πραξει η αρχαιολογια,οταν σε απλους πολιτες τους βγαζει το λαδι και θα πρεπει καποια στιγμη ολες αυτες οι εκτασεις που εχουν δεσμευτει να αποδοθουν στους ιδιοκτητες τους
Πολυ φοβαμαι πως και αυτη η διαβουλευση θα εχει την τυχη της προηγουμενης σχετικα με την επεκταση του σχεδιου του οικισμου.Θελετε περισσοτερο τουρισμο αλλα δεν υπαρχουν καταλυματα για τους εργαζομενους στον τουρισμο.Γνωριζει ο Δημαρχος πως ατομα που ερχονται να δουλεψουν σαιζον κοιμουνται σε σκηνες στο καμπιγκ???
Τα Καταπολα εχουν 3 παραλιες και μονο μια εχει προσβαση με τα ποδια,στο Κατ Ακρωτηρο εκει που μεγαλωσαν γενιες και γενιες….η οποια θα αφανιστει με τον περιφερειακο.
Μην τρεφετε αυταπατεςπως θα ειναι δυσκολο να περασει,οι δημοτικοι συμβουλοι απο Χωρα και Γιαλη θα ψηφισουν και με τα δυο τους χερια.
Οι προγονοι μας ελεγαν δυο φορες μετρα και μια κοψε,οτι γινει δεν επανορθωνετε μετα
Υ.Γ. Κυριε Σαρπακη στην ενδεια επιχειρηματων σας απαντησαν “ανοησιες” και θεωρουν παριες τους σχολιαστες που δεν ειναι μονιμοι κατοικοι….αδιστακτοι
My name is Sylvia Alberti and I have been coming every yr twice to Amorgos which I love deeply for its unique and unspoiled beauty. Amorgos is a rare island which attracts respectful travellers , nature lovers and people who appreciate its wildness and simplicity which is so difficult to find in any other islands ( I have been to so many !) This makes Amorgos utterly unique! Like any rarities it must be preserved ! Do not trasform a gem into a mass tourism island , this will be killing the soul and the deep natural and peaceful beauty of this island! Can you please understand that we travellers are seeking for a genuine island and that’s why we come to Amorgos and not Santorini or Mykonos!! Help your island to keep its uniqueness , we love it this way and we keep coming because of it! Keep Amorgos the paradise it is .
Καλησπέρα,
το προτεινόμενο σχέδιο δημιουργίας λιμενικών υποδομών για κρουαζιερόπλοια θα οδηγήσει σε αλλοίωση της μορφής του Ορμου των Καταπόλων αφού συνεπάγεται επέμβαση στη γεωμορφολογία του οικισμού των Καταπόλων, τόσο στο παραλιακό μέτωπο όσο και στις πλαγιές και τον κάμπο με αποτέλεσμα να υποβαθμίσει τη συνολική εικόνα του οικισμού. Περαιτέρω, θα συνεπάγεται τεράστια επιβάρυνση και στην ευρύτερη περιοχή μιας και θα μεταφέρει υπερβολικό αριθμό επισκεπτών και οχημάτων προς τον παραδοσιακό οικισμό της Χώρας, της Αγίας Αννας και βέβαια και των υπολοίπων περιοχών του νησιού.
Πρόκειται για ένα μοντέλο ανάπτυξης που έχει δείξει τις αρνητικές του συνέπειες σε άλλα νησιά όπως η Μύκονος, η Σαντορίνη και η Πάρος.
Η Αμοργός δεν αξίζει τέτοια αντιμετώπιση γιατί είναι ένα ιστορικό νησί που ενώ αναπτύχθηκε, κατάφερε μέχρι τώρα να διατηρήσει και τα παραδοσιακά της χαρακτηριστικά.
Ο Δήμος πρέπει να αναλογιστεί τις συνέπειες για τις μελλοντικές γενιές των Αμοργιανών.
Νομίζω στα σχόλια που έχουν προηγηθεί έχουν αναλυθεί επαρκώς οι προβληματικές που προκύπτουν τόσο από τα τέτοιας κλίμακας έργα σε πολύ μικρότερης κλίμακας μέρη, που αν μη τι άλλο θεωρούνται αναχρονιστικά και ξεπερασμένα, όσο και από τις πολιτικές και τις σκοπιμότητες που προωθούν και ονειρεύονται τέτοια ανάπτυξη.
Εγώ θα σταθώ μόνο στην υποκειμενικότητα που διακρίνεται μέσα στη μελέτη, με τον ίδιο τον μελετητή να δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στις πάπιες και στα, όχι επιβεβαιωμένα, αρχαία του μόλου και από την άλλη να μην κατονομάζει καν την Μινώα, που έχει κανονικά αρχαία και αποτελεί ορόσημο για την Αμοργό και για τα Κατάπολα, αλλά να αναφέρεται σε αυτήν ως ‘’βουνο’’.
Σε άλλα σημεία, γεμίζει τη λίστα με τα θετικά των λύσεων που ο ίδιος προτείνει με ευτελή επιχειρήματα και στο αρνητικό σκέλος ‘’ξεχνάει’’ να βάλει κάποια βασικά προβλήματα που εμφανώς προκύπτουν.
Αυτήν η τεχνική αποπροσανατολισμού διακρίνεται σε όλη την μελέτη και αναδεικνύει την πραγματική σκοπιμότητα του έργου που είναι η απορρόφηση κονδυλίων και η ανάπτυξη για τους λίγους και όχι η διευκόλυνση και η ασφάλεια δημοτών και επισκεπτών.
Για να ολοκληρώσω.
Έργα τέτοιας κοινωνικής επιρροής, πρέπει να στηρίζονται από μελέτες πολλών κλάδων και να μην αντιμετωπίζονται τεχνοκρατικά και μονοπρισματικά. Όταν μιλάμε για την διατάραξη ενός τοπίου το οποίο εμπνέει και συγκινεί με την απλότητα και την λιτότητά του ακόμα τους ανθρώπους, δεν γίνεται να αφήνεται στα χέρια λίγων και με γνώμονα το κέρδος.
Δεν θα ειχε νοημα να προσθεσω και εγω αλλη μια αντιρρηση, στις τοσες που εχουν ηδη αναρτηθει και κατατεθει, παραπανω, Προκειται, προφανως, για αντιρρησεις στα σχεδια μιας βαναυσης αλλοιωσης του παραδοσιακου χαρακτηρα του νησιου, της καταπατησης, για αλλη μια φορα, του φυσικου αιγαιοπελαγιτικου χωρου, αλλα και της ασεβειας ως προς τα αρχαιολογικα απομειναρια επιγειων και εναλιων περιοχων, υπερπολυτιμων για την ιστορια, τη συνεχεια και την παρουσια ολων μας μεσα στο χρονο. Οποτε δεν θα αναφερθω στα υπερ και τα κατα των αποψεων. Η ευθυνη και η συμμετοχη του καθενος ελεγχεται, αποκλειστικα, με δημοκρατικες διαδικασιες, με τεκμηριωμενες γνωσεις και, φυσικα, με προσωπικες ευαισθησιες, οπως εξαλλου απαιτει το πνευμα καθε συγχρονης κοινωνιας.
Θεωρω ομως υποχρεωση μου να επισημανω οτι, καθως διαθετουμε τη δυνατοτητα της αμεσοτερης απο ποτε προσβασης στα κοινα, οφειλουμε να προχωρησουμε με τροπους μιας αμεσης δημοκρατικης (και ψηφιακης) διαδικασιας και να θεσουμε το ζητημα στη μεγαλυτερη δυνατη ευχερεια του καθε ενεργου πολιτη του νησιου, ωστε να αποδοθει ξεκαθαρα η τελικη εικονα και αποφαση μαζι, που θα δεσμευει τις πολιτικες και δημοτικες αρχες του τοπου.
Προτεινω ΑΜΕΣΗ ΨΗΦΙΑΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ σχετικα με το συγκεκριμενο ζητημα και, οσο και αν αυτο ακουγεται παρακινδυνευμενο και αδοκιμο, (κατι που στο κοντινο μελλον θα φαινεται απλως ως το φυσικοτερο και νομιμοτερο πραγμα), εντουτοις, διασφαλιζει μια ουσιαστικη ενεργοποιηση και μια τοποθετηση ευθυνης και συμμετοχικης εναργειας. Ολες και ολοι, με ειλικρινεια ειμαι σιγουρος, επιζητουμε την αρμονια αναμεσα στο “νεο και το παραδοσιακο”, αναμεσα στο “ωφελιμο και το διατηρητεο”, αναμεσα στο “παραγωγικο και το ομορφο”, κυριως αναμεσα στο “ζωντανο και το γαληνιο”. Μονο που ο καθενας το εννοει με τον τροπο του και, ισως, αναλογα με ο,τι θεωρει ζωτικο του συμφερον. Η μονη συναινετικη οδος που γνωριζουμε (και αναγνωριζουμε) ειναι η δημοκρατικη διαδικασια αλλα, επιτελους, με τροπο μιας αμεσης επιλογης και οχι με (αναξιοπιστες και αμφισβητουμενες) αποφασεις, ανωθεν. Διαθετουμε τοσο τα (τεχνολογικα) εργαλεια οσο και την (αποφασιστικη) ικανοτητα, ωστε να πραξουμε με συνεση και προσοχη. Λαθη θα γινουν, και ισως και ατασθαλιες, αλλα χρειαζεται εμπιστοσυνη στις ανθρωπινες αξιες μας.
Προσωπικα, επιλεγω την αποαναπτυξη απο την υπεραναπτυξη, και ιδιαιτερα σε ευαισθητες και ευπαθεις περιοχες, οπως εχουν πλεον καταλογιστει οι ελαχιστες και σπανιες “ομορφιες” αυτου του τοπου. Η Αμοργος (μας) αποτελει εναν τετοιο σπανιο θησαυρο, αποτελει μια κληρονομια της φυσης και της ιστοριας. Ειναι ενας (ακομη για ποσο;) ονειρεμενος προορισμος οσων την αγαπουν και οσων την αγαπησαν, ειτε κληρονικα ειτε επιλεκτικα.
Η Αμοργος ειναι “ενα αγριο συννεφο που επεσε απο τον ουρανο”, ειναι ενα “καραβι” που ταξιδευει (μαζι της και εμεις) στο χρονο και στο πελαγος, αλλα, ταυτοχρονα, ειναι και ενα δωρο που οφειλουμε να το παραδωσουμε στο μελλον και στους ανθρωπους που θα την αγαπησουν και θα την προσεξουν, εξισου. Τελικα, η Αμοργος μπορει να γινει μια καθοριστικη στιγμη στη ζωη μας και τις επιλογες μας. Ειναι μια (διαχρονικη) αγαπη, και οχι μονο για το καλοκαιρι.
Με εκτιμηση και σεβασμο στις αποφασεις της κοινης μας πορειας.
Αλεξανδρος Ευαγγελος Φασοης
Bonjour,
Je suis terrifiée par ce projet ! J’ai voyagé dans le monde entier et je peux témoigner des dégâts causés par le tourisme.
Vous n’avez pas le droit de modifier Amorgos pour y attirer encore plus de touristes !
Ce qui fait l’identité de cette île, c’est qu’elle est encore aujourd’hui, préservée et qu’elle garde son authenticité.
Offrez aux habitants d’Amorgos des infrastructures respectueuses de l’environnement, améliorez les bâtiments existants, restaurez les bâtiments en ruine, entretenez vos routes actuelles, facilitez l’accès à la connaissance, générez un équilibre sain et naturel pour tous les êtres vivants sur votre île mais de grâce, ne tombez pas dans le piège de l’argent facile qui vient d’un tourisme de masse où vous vous perdrez, de toute façon.
Bien cordialement,
Nathalie Marroussy
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ’ όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις.
Κ.Καβάφης
Dear Mayor and alls amorgos citizen,
I’ve seen this proposal to enlarge Katapola harbour in favour to receive more bigger ships in particular cruise ships.
I’m a loyal tourist of yours beautiful island. I ‘ve been coming for over twenty years.
Probably being born there you do’n’t realize the unicity of Amorgos compared to many other Cyclades.
Most visitors like me visit your island precisely because it is different from its neighbours.
If one wants a volcano in the sea go to Santorini if one wants an exciting night life go to Mikonos if one wants good beaches go to Koufunissi not come to Amorgos.
Those like me who are in love with the island because there is no traffic it has breathtaking landscapes but above all a slow way of life even in the middle of August. Those who come leave them chaotic stressful cities and want the opposite.
If this were not the case, most of the tourists would look elsewhere that type of atmosphere, perhaps in smaller and less interesting islands for big business. Is it worth losing this aspect of uniqueness of Amorgos in favor of some visiting tourists who disembark from cruise ships whose only economic contribution could be a bottle of Raki psimeni and a souvenir of the Monastery?
Ονομάζομαι Μαγδαληνή Κούρτη (του Ιουλιανού Κούρτη από τη Νάξο) με καταγωγή από την Αμοργό το γένος Δεσποτίδη. Δεν έχω να προσθέσω παραπάνω από όσα επιχειρήματα ανέφεραν αναλυτικά όσοι αρνούνται την ‘αναβάθμιση’ των Καταπόλων. Πιστεύω πως θα οδηγήσει σε παρακμή όπως ήδη το έχουμε δει σε άλλα νησιά όπως η Ρόδος, Μύκονος ή Σαντορίνη.
Bonjour,
Quel choc après pris connaissance de ce projet gigantesque désireux de vouloir autoriser l’accostage des bateaux de croisière dans le port de Katapola avec ses hordes de touristes .Ma première visite à Amorgos date de 1993 et j’y reviens depuis ce jour plusieurs fois par an .Je pense réellement que le développement économique espéré par la municipalité n’aura aucun bienfait pour les îliens qu’ils soient commerçants ou résidents car l’île sera prise d’assaut par des investisseurs étrangers peu soucieux du bien être des Amorgiens .Cette île est belle est naturel et de la voire piétinée et dévastée par des hordes de touristes me rend bien triste …..
La municipalité devrait prendre conscience des méfaits environnementales observés à Venise et dans bien d’autres îles telles que Santorin et Mykonos .J’espère sincèrement que les îliens seront écouté par la municipalité et autres décideurs de ce projet fou ,Si malheureusement ces travaux voient le jour les îliens doivent bien avoir conscience que le retour en arrière ne sera pas possible..
Τσιμπούκας Κώστας, Αρχιτέκτονας Μηχανικός, προσεχώς μόνιμος κάτοικος του νησιού
Είναι πασιφανές ότι σύσσωμη η κοινωνία του νησιού τάσσεται αρνητικά απέναντι στις προτάσεις αναβάθμισης του λιμένα και του περιφερειακού δρόμου. Και εγώ μαζί τους.
Και κάτι εκτός θέματος. Χρειάζεται επειγόντως αναβάθμιση του βιολογικού καθαρισμού (είναι απαράδεκτο να μυρίζει το λιμάνι στη φουλ σεζόν).
Φίλοι και φίλες Αμοργιανοἰ,
Καταρχήν, ένα μεγάλο συγχαρητήρια σε όλους μας, που εξασκούμε το δημοκρατικό μας δικαίωμα ελεύθερης διαβούλευσης. Όχι μόνο στους δημότες που διαφωνούν με την πρόταση και μελέτη αλλά και στους δημότες υπέρ, ως επίσης και στο γραφείο του κ. Δημάρχου που ανέβασε την δυνατότητα της διαβούλευσης αυτής στο διαδύκτιο για πολλά ατομα νεότερης ηλικίας με καταγωγή από το νησί που ίσως να μην έχουν άμεση πρόσβαση και δράση, αλλά το νοιάζονται και το εκτιμούν. Ονομάζομαι Ασημάκης Παγίδας και είμαι κάτοικος Χώρας από το 2021 και κάτοικος Αρκεσίνης από το 2022 και ευελπιστώ για πολλά χρόνια ακόμη. Κατάγομαι από την Κρήτη αλλά αγάπησα το νησί αυτό από τα 14 μου και έρχομαι σαν επισκέπτης από το 1997 κάθε καλοκαίρι μέχρι που τελικά μετακόμισα εδώ. Εκτέλεσα μακρόχρονες σπουδές στο εξωτερικό και κατέχω δύο πτυχία από Αμερική, σε Θαλάσσια Βιολογία, σε Δημιουργική Γραφή, και ένα μεταπτυχιακό σε Κοινωνική Πολιτική και Φιλοσοφία του Περιβάλλοντος από την Αγγλία.
Θα ήθελα και εγώ να τοποθετήσω το λιθαράκι μου στο βουνό απαντήσεων και θέσεων πάνω στο θέμα. Σήμερα σας απευθύνομαι ως πρώην τουρίστας και νύν δημότης. Σας μιλάω σαν πρώην ακαδημαϊκός και νύν ελεύθερος επαγγελματίας. Αλλά κατα κύριο λόγο σαν ένας συμπολίτης που επικαλείται το κοινό καλό ως οδηγό σε αποφάσεις που επηρεάζουν και το παρόν των παιδιών μας αλλά και το μέλλον των παιδιών τους. Το θέλε η μοίρα να έχω ταξιδέψει σε όλους τους ωκεανούς, σε αμέτρητα νησιά από παρθένα μέχρι τεχνολογικά υπερ-αναπτυγμένα, έχοντας την τιμή και την θλίψη του μάρτυρα. Μάρτυρα της εξέλιξης τους μέσα στον χρόνο. Λέω θλίψη γιατί η ακαδημαϊκή και πρακτική μου εμπειρία μου πάνω στο θέμα ανάπτυξη και διατήρηση μου επιτρέπει να σας μιλάω σαν ένας θλιμμένος ταξιδιώτης από το μέλλον, ένα μέλλον όπου οι περισσότεροι τόποι που διέθεταν ένα κάλλος τουριστικό, είτε αυτό λέγεται ανάπτυξη είτε αυτό λέγεται διατήρηση, έχουν επί το πλείστον απαλλοτριωθεί από τις ανάγκες της αγοράς η τον μυωπικό τροπο ανάπτυξης από του ίδιους τους κατοίκους για βραχυπρόθεσμο κέρδος η ατομικό συμφέρον. Είναι ακριβώς και ο λόγος που επέλεξα την Αμοργό και όχι την Μύκονο η την Πάρο ως τόπο διαμονής, με τον ήπιο ρυθμό της, τον ζωντανό ακόμη πρωτογενή τομέα της, τα καθαρά μας νερά και παράκτια εδάφη, τα αμπέλια και τα χωράφια, τα εκκλησάκια και την Μόνη μας, τις οικογενειακές μας ταβέρνες, τα καλόγουστα καφέ, την αρχιτεκτονική μας δομή, τα αρχαία μας και τα μεταπολεμικά μας, τα μονοπάτια μας, την προσωπική άμεση επαφή με τους συμπολίτες και την πολιτεία, και ένα “μπραβάντο” εάν μου επιτρέπεται τον Αμερικανισμό, που διακατέχει του περισσότερους ντόπιους γιατί όταν η Ελλάδα τους θεωρούσε ακόμη άγονη γραμμή, αυτοί κάθισαν, πάλεψαν, υπέφεραν, αγνόησαν, διασκέδασαν, κάναν οικογένειες και χτίσαν σπιτικά, χωρίς την βοήθεια κάποιου παράγοντα η κυβερνητικού πακέτου, παρά μόνο με βοήθεια την αιγίδα του Αμοργιανού κοινού καλού.
Από αυτήν την οπτική γωνία σήμερα λοιπόν και εγώ, επικαλούμαι το κοινό καλό. Έχω διαβάσει όλα τα μηνύματα μέχρι τώρα, και έχω εξετάσει και τις 4 μελέτες και μπορώ να εκφέρω γνώμη μόνο πάνω σε κομμάτια τα οποία γνωρίζω. Αρχιτεκτονικά, εργολαβικά, προυπολογιστικά κ.τ.λ.π τα αφήνω στους συμπολίτες που ξέρουν από αυτά και έχω ήδη μάθει πολλά από αυτούς πάνω στο θέμα τα οποία δεν γνώριζα. Σαν πρώτη κίνηση, ας ξεκαθαρίσουμε την όποια έννοια της λέξης ανάπτυξη και να την χωρίσουμε στα δυο βασικά της κομμάτια. Η οικονομική ανάπτυξη αναφέρεται στη βελτίωση του συνολικού οικονομικού πλούτου ενός τόπου. Το βιοτικό επίπεδο, οι υποδομές, το εμπόριο, η περιβαλλοντική υγεία, η δημόσια ασφάλεια, η δικαιοσύνη, κλπ. Η ανθρώπινη ανάπτυξη είναι η διαδικασία στην οποία η ελευθερία, οι ευκαιρίες και η ευημερία ενός ατόμου βελτιώνονται συνεχώς όπως τα επίπεδα εκπαίδευσης, η πνευματική και σωματική υγεία κα. Η σημαντική διαφορά τους είναι ότι ενώ η ανθρώπινη ανάπτυξη μπορεί να οδηγήσει σε οικονομική ανάπτυξη, καθώς περισσότεροι άνθρωποι με καλύτερη παιδεία, υγεία και ισότητα αυξάνουν τα επίπεδα παραγωγικότητας, επενδύσεων και οικονομικής ευημερίας, που μπορεί τελικά να οδηγήσουν σε οικονομική ανάπτυξη. Δυστυχώς η οικονομική ανάπτυξη δεν εμπεριέχει την ανθρώπινη ανάπτυξη ούτε την εγγυάται. Υπήρχε ίσως κάποια εποχή που αυτά τα δυο ήταν συνώνυμα, αλλά εδώ και πολλά χρόνια χρίζουν διαφορετικές έννοιες όπως παρατηρούμε παραπάνω. Με αυτήν την λογική, κάθε κοινότητα οποιαδήποτε κλίμακας καλείτε να αποφασίσει ποια “πλατφόρμα” ανάπτυξης θα ενστερνιστεί. Θέλω να επισημάνω πως οι δυο μορφές ανάπτυξης έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, και δεν παίρνω κάθετη θέση για το τι καθιστά την οικονομική η ανθρώπινη ανάπτυξη ως κατάλληλη. Κάθε τόπος με τις ιδιαιτερότητες του και τις ανάγκες του. Παρόλαυτά, ο ανθρώπινος παράγοντας είναι ένα χαρακτηριστικό βαθιά Ελληνικό, ιδίως στα νησιά που ανέπτυξαν ανά τα χρόνια διαφορά έθιμα, παραδόσεις και νοοτροπίες μοναδικές και παγκοσμίως αναγνωρισμένους και ενδεδειγμένους τρόπους ζωής (βλέπε Ικάρια εδώ ως μπλε ζώνη σαν παράδειγμα) με επίκεντρο την ευημερία, την μακροζωία και την πνευματική εξέλιξη. Οπότε σαν κοινότητα πρέπει να αναγνωρίσουμε τα εξής: τι ανάπτυξη θελουμε, τι εξυπηρετεί η εκάστοτε ανάπτυξη και εν τελεί εάν υπηρετεί τους ανθρώπους που είτε θα την ασπαστούν είτε θα την υποστούν.
Το συγκεκριμένο έργο τείνει προς την κατεύθυνση της οικονομικής ανάπτυξης και λιγότερο της ανθρώπινης. Θέλω να σημειώσω ότι είμαι υπέρ μιας μελέτης για ένα καινούργιο λιμένα που αναλογεί στα νούμερα και το μέγεθος του νησιού με όραμα την επιβίωση του παραδοσιακού τρόπου ζωής, της ανάλογης και αντάξιας φιλοξενίας αλλά και της οικονομικής τουριστικής ευημερίας του τόπου. Παρόλαυτα δεν μπορώ να πω ότι έχω πειστεί ότι οι συγκεκριμένες μελέτες έχουν κάνει διεργαστική έρευνα προς αυτήν την κατεύθυνση (ανθρώπινη ανάπτυξη). Στην εποχή που μεγάλοι τουριστικοί κολοσσοί πια όπως η Ιταλία χάνουν τουρίστες και αλλάζουν στρατηγική με κινήσεις όπως τις “άργες πόλεις (citta slow)” που παρακαλάνε τουρίστες να έρθουν, δελεάζοντας τους με πιο αργούς ρυθμούς τουρισμού, οι τουρίστες προτιμούν την Ελλάδα ακριβώς επειδή οι υποδομές σε αρκετούς προορισμούς της έχουν διατηρήσει μια “ματιά” που θυμίζει κάτι παραπάνω από τουριστική εκμετάλλευση (εάν κάποιος θέλει να γευτεί τι τουρισμό και πολιτισμό δημιουργεί η άκρατη οικονομική ανάπτυξη προτείνω μια βόλτα στις παραλίες της Ίμπιζας και της Λα Μάνγκας στην Ισπανία, όπου από την δόμηση δεν περνάει ούτε θαλασσινό αεράκι πια στα στενά τους, ή των Καναρίων Νήσων όπου οι τουρίστες κάνουν “αλματάκια” πάνω από τις λιμνούλες από λύμματα βόθρων που ξεφεύγουν από τα ξενοδοχεία ξεχειλίζοντας από τις μαρίνες μπροστά στα καφέ). Οφείλουμε λοιπόν να αναλογιστούμε την ανάπτυξη που όχι μόνο αρμόζει στο νησί μας αλλά να κρίνουμε αν ο γνώμονας των μελετών κάνει χρήση το ίδιο κοινό καλό που προανέφερα. Οι μεγαλύτερες έρευνες πάνω στο θέμα τουρισμός στην Ευρώπη μιλούν συγκεκριμένα και επικριτικά για την Ελλάδα, ότι όπου υπήρχε μελέτη για οικονομική ανάπτυξη με βραχυπρόθεσμο όραμα το μέρος έχασε όχι μόνο τον χαρακτήρα του αλλά και τον τουρισμό του μιας και ο τουρίστας δεν μπορεί πια να δικαιολογήσει μια επίσκεψη σε ένα μέρος που μιμείται παρόμοιο μοντέλα ανάπτυξης (με λίγα λόγια γιατί να πάω στην Αμοργό αν έχει γίνει Πάρο, όταν μπορώ να πάω στην Πάρο που έχει και παραλίες!). Αλλά ακόμη πιο τραγικό είναι το γεγονός ότι αναφέρονται σε ένα εν τελει θετικό παράγοντα υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης που διακατέχει την Ελλάδα: την καλοήθη αδιαφορία. Όπου ΔΕΝ υπήρχε “αναπτυξη” και ο κοσμάκης αφέθηκε στην μοίρα του, κάθε τόπος και νησί ναι μεν υπέφερε (βλέπε Άγονη Γραμμή) αλλά αναγκάστηκε να δημιουργήσει έναν τόπο άκρως πιο μοναδικό και ενδιαφέρον διότι ήταν αναπτυγμένος με τον άνθρωπο ως κύριο άξονα, τις ντόπιες ανάγκες του, και όχι την αγορά. Το τελευταίο κομμάτι αυτό είναι για μένα και η πιο πειστική απόδειξη για την μοναδική τύχη του νησιού μας ως διαφορετική πρόταση τουρισμού, με ήπια ανάπτυξη που εξυπηρετεί κατα πρώτα τον ντόπιο πληθυσμό της με σωστές υποδομές διαβίωσης και ενδόμυχων αναγκών μεν, αλλά και “συμπληρωματικά” έργα που αποσκοπούν σε τουριστική ανάπτυξη ως δευτερεύουσα πηγή πόρων.
Καταλαβαίνω ότι η ήπια ανάπτυξη σε έναν τόπο όπως η Αμοργός σημαίνει και αλλά χρόνια δυσκολίας, κακουχίας, και υπομονής, μιας και τα χρήματα που θα εισρεύσουν στο νησί θα κυλήσουν με μια ήπια ροή και αυτά. Είχα την τύχη μέσα στα χρόνια στο νησί να γνωρίσω και να συνεργαστώ με ντόπιους όλων των περιοχών μας και όλων των επαγγελμάτων. Έκανα κήπους, πέργκολες, μάζεψα χώμα, κουβάλησα μπάζα, κλάδεψα ελιές, έριξα τσιμέντα, καθάρισα ξυλουργεία, σέρβιρα ποτά, εκπαίδευσα σκυλιά, άρμεξα κατσίκια και σήκωσα πέτρες για ξερολιθιές. Άκουσα πολλά γερόντια, συνομήλικους, νέα παιδιά, και επισκέπτες να μου λένε το ίδιο πράγμα: ότι τίποτα δεν αλλάζει σ αυτόν τον τόπο, ότι υπάρχουν δυσκολίες, ότι υπάρχει διαφθορά. Παρόλαυτα, τα παράπονα τ’ άκουσα στο ταβερνάκι της Καλής Καρδιάς, στην ταβέρνα του Πύργου με φόντο το Χωριό, στην τελευταία στάση του Ασφοντυλίτη καθώς η κ Σοφία μου έβαζε καφέ. Στα νταμάρια του Γιώργου στον Κάμπο της Αιγιάλης και δίπλα στα καζάνια του Κώστα στα Θολάρια. Στην άκρη του δρόμου παγιδευμένος από τα κατσίκια του Σταμάτη, και στην κορυφή του Ξώδοτου με τον Θοδωρή και τον Νίκο, φίλους καρδιακούς. Ο κοινός παρανομαστής; Ανθρώποι. Γέλιο. Αγνό φαγητό. Καθαρό νερό. Φρέσκος αέρας. Άγρια μονοπάτια. Γραφικά στενά. Παραδοσιακά οικίσματα. Θα μπορούσα να δω όλη μου την πορεία σαν κατάντια όπου από μια πόλη 13 εκατομυρίων και άπειρων πόρων (Λος Άντζελες, Καλιφόρνια) μετακόμισα σε ένα χωριό 100 κατοίκων στην Αρκεσίνη. Αλλά ρωτήστε γιατί το διάλεξα; Γιατί την επέλεξα την Αμοργο; Ήξερα ότι θα υποφέρω και θα χρειαστώ να παλέψω. Αλλά όλα αυτά για μια ζωή που με έκανε πιο άνθρωπο. Για μια Αμοργό που άντεξε το βάρος του χρόνου, με πολέμους, κρίσεις αλλά και ευημερίες και κράτησε αυτό το ιδιαίτερο, το από παλιά φερμένο, το λειτουργικό με όλα τα προβλήματα του, αυτό που ίσως κάποιοι από μας βλέπουν ως φτώχεια και υπανάπτυξη αλλά κάποιοι άλλοι το εκτιμούν ως ελευθερία και αξιοπρέπεια. Όπως σας ανέφερα και στην αρχή, έρχομαι από το μέλλον. Και μαζί μου δεν φέρνω χαρμόσυνα νέα ευημερίας και ανάπτυξης. Φέρνω προειδοποιήσεις για ένα τροπο ζωής που χάνεται και που εμείς έχουμε εδώ ακόμη. Στην κυριολεξία όλοι έξω παρακαλούν για κοινότητες σαν την δικιά μας, για λιγότερη ανάπτυξη, για μια επιστροφή σε έναν πιο απλό τροπο ζωής, για μια πορεία με λιγότερα χρήματα και περισσότερη χαρά. Όλα αυτά που η Αμοργός έχει άπλετα ακόμη, παρόλες τις δυσκολίες. Όλα αυτά τα οποία οι τουρίστες τα χαίρονται, αλλά κυρίως τα χαιρόμαστε εμείς. Μπορούμε να κάνουμε υπομονή για αλλά δέκα χρόνια; Μπορούμε να σχηματίσουμε μια στρατηγική που έχει αυτά και εμάς ως κύριο γνώμωνα ανάπτυξης και όχι την τουριστική μηχανή; Αυτές για μένα είναι οι συζητήσεις που πρέπει να κάνουμε πριν από κάθε μεγάλο έργο. Τι αγαπάμε, τι φοβόμαστε και πως μπορούμε να διαιωνίσουμε έναν τροπο ζωής που χρόνια τώρα καμαρώνουμε και άλλοι έρχονται μόνο ως επισκέπτες να γευτούν έστω για μια βδομάδα η ένα τετραήμερο.
Θα κλείσω λίγο ρομαντικά. Κάποια χρόνια πριν είχα την τύχη να βρεθώ σ ένα από τα πιο απομονωμένα μέρη του κόσμου, στους Νήσους του Πάσχα στην μέση του Ειρηνικού. Ένα μέρος περιτριγυρισμένο από θάλασσα χιλιάδες μίλια προς όλες τις κατευθύνσεις. Ένα νησί με απίστευτο τροπο ζωής, άγονο έδαφος, αλλά σταθερή ανάπτυξη τουριστικών υποδομών καθώς οι ιθαγενείς κάτοικοι του πάλευαν για τα βασικά. Το νησί δεν είχε καλά καλά νερό, αλλά είχε μοντέρνο αεροδρόμιο και ένα τεράστιο λιμάνι για να αράζουν τα κρουαζιερόπλοια από την Χιλή και την Γαλλική Πολυνησία. Δεκαετίες υποδομών που τελικά δεν απόφεραν τίποτα στους 2000 ντόπιους, παρά μόνο περαστικό τουρισμό που ετρωγέ πάνω στα πλοία και έσκαγε για φωτογραφίες με τους ντόπιους λες και σε ζωολογικό κήπο. Όλοι οι κάτοικοι του νησιού είχαν αφήσει τις δουλειές του και είχαν γίνει υπηρέτες του τουρισμού. Όποτε έπεφτε ο τουρισμός, έπεφτε και όλο το νησί, και αναγκαζόταν η κεντρική κυβέρνηση να τους στέλνει τροφές και νερό για συντήρηση. Εκεί λοιπόν μια μέρα είδα μια ηλικιωμένη κυρία, κρατώντας από το χέρι ένα παιδάκι, και οι δυο να κοιτάνε θρώσκωντας πάνω, σαν να είχαν σπάσει τον λαιμό τους, ένα γιγάντιο κρουαζιερόπλοιο που μόλις έφτανε και έδενε. Το πλοίο ήταν τόσο μεγάλο που όταν έστριψε, άρχιζε να κρύβει σιγά σιγά τον ήλιο μέχρι που η γριά και το παιδί σκεπάστηκαν στο σκοτάδι. Το παιδάκι τρόμαξε και της έφυγε προς το φώς τρέχωντας πίσω από τον ήλιο που τον έτρωγε η σκιά. Αλλά όσο έτρεχε, τόσο έστριβε και το πλοίο, μέχρι που δεν υπήρχε πια ήλιος για το παιδί. Φανταστείτε λοιπον και εσείς την αιώνια αυτήν γριά στα μαύρα, με το εγγονάκι της, στην θέση της ιθαγενούς. Η γυναίκα αυτή, που όλοι μας την ξέρουμε (αλλά πολύ πιθανό να μην την γνωρίσουν τα εγγόνια μας), των δυο πολέμων, της Κατοχής, της φτώχειας, της παράδοσης, του χορού και του τρύγου, του καλαθιού και του διχτυού, της φιλοξενίας και όχι της υπηρεσίας, της καλοσύνης και αγνότητας, η γιαγιά μας, η μαμά μας. Και τώρα φανταστείτε την θαμμένη στην σκιά του κρουαζιερόπλοιου με το εγγόνι της. Φόντος πίσω η Μινώα με τον σκαμμένο πλέον βράχο σε μεγάλη της έκταση, για έναν περιφερειακό που θα έχει πιο πολλές περαστικές κατσίκες παρά αμάξια 10 μήνες το χρόνο. Το εγγόνι τρέχει για να φτάσει τον ήλιο προς τα ψηλά, αλλά μάταια. Το πλοίο της ανάπτυξης του καλύπτει τον Αμοργιανό ήλιο, και έστω και αν προλάβει σκοντάφτει πάνω στα άπειρα τραπέζια, τις ομπρέλες, τα πλαστικά πάνο για σουβλάκι και Κόκα Κόλα, το τσιμέντο που μπαλώνει τις τρυπες γιατί είναι πιο φτηνό από τα καποτε πλακόστρωτα σοκάκια. Το εγγόνι καταφέρνει να φτάσει ψηλά στα Κατάπολα και βλέπει το λιμάνι από πάνω σε όλο του το πλάτος. Σας ζήτω να ρωτήσετε τον εαυτό σας: Τι θα θέλατε να δει το παιδί σας; Το εγγόνι σας; Τα παιδία των εγγονών σας;
Με εκτίμηση και σεβασμό προς ΟΛΟΥΣ τους πολίτες μας,
Ασημάκης Παγίδας
Τα δεκαδες σχολια παραπανω κατοικων και φιλων της Αμοργου με καλυπτουν πληρως και δεν εχω πολλα να προσθεσω. Θελω να δηλωσω και εγω οτι το προτεινομενο εργο δεν αρμοζει στο μεγεθος και υφος του νησιου και με βρισκει αντιθετο. Η ρυπανση απο τα ατελειωτα φουγαρα, ο κακος τουρισμος των κρουαζιεροπλοιων και η λογικη του ολα για το κερδος δεν μοιαζουν σε τιποτα με την Αμοργο που αγαπαμε. Η μελετη και ο στρατηγικος σχεδιασμος περαν απο τους παραπανω τουριστες που προσπαθει να φερει πρεπει να λαβει υπόψη και τους πολλους εραστες και φιλους του νησιου που θα διωξει. Ειναι παρα πολυς ο κοσμος που ερχεται στην Αμοργο ακριβως λογω την μοναδικοτητας και της απλοτητας της. Οσο διαφυλασσουμε αυτον τον χαρακτηρα τοσο θα γινεται πολος ελξης ποιοτικων τουριστων που θα έρχονται και θα ξανα ερχονται για χρονια.
dear people in the town hall of Amorgos, I have visited your island a couple of times and am alarmed to learn about your possible plans to bring more traffic to Katapola. In my observation people going around the islands today want specific experiences, and will easily hop to the next one if they don’t like the atmosphere created in the current one. I hope you can reconsider. best regards, David Bergé
Ονοματίζομαι Helene / Ελένη.
Στην Ελλάδα είναι η δεύτερη ζωή μας. Έμαθα ελληνικά για να είμαι «ανάμεσα» στους Έλληνες. Επιλέξαμε να έχουμε ένα σπίτι στη Χώρα Αμοργού για την αυθεντικότητα και την ιδιαιτερότητά της που δεν βρήκαμε πουθενά αλλού στα άλλα νησιά.
Με τρομάζει πολύ αυτό το απαίσιο έργο.
Δεν μπορώ να φανταστώ ένα τεράστιο βαπόρι μήκος 200 μέτρων, ύψος 40 μέτρων, ( ένα 10 όροφο κτίριο!!!!) παρκαρισμένο μπροστά στο εστιατόριο «Μουράγιο» για πολλές ώρες με τις μηχανές του αναμμένες (θόρυβο και καπνό καυσαερίων) και δεκάδες λεωφορεία που μετέφεραν τους 1000 ή 1500 επιβάτες στο μοναστήρι.
Πόσες ώρες χρειάζονται 1500 άτομα για να επισκεφθούν (εισβάλλουν;;) το μοναστήρι της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας.
Θα γίνει εφιάλτης και θα αφαιρέσει από την Αμοργό την ομορφιά της και την ηρεμία της που είναι ο πλούτος της.
Λέγομαι Νικήτας Σιγάλας και έχω γεννηθεί, μεγαλώσει και ζω στην Αμοργό.
Σαν εισαγωγή θα ξεκινήσω ως εξής: σε μια έγκριτη εφημερίδα διάβασα πως η Αμοργός είναι διχασμένη για το θέμα αυτό, όμως βλέποντας τις αναρτήσεις είναι ξεκάθαρο τι θέλουν οι Αμοργιανοί – δηλαδή όλοι εκείνοι που στην καρδιά τους βρίσκεται η Αμοργός .
Αναρωτιέμαι τι πραγματικά θα μπορούσαμε να κάνουμε για την Αμοργό με αυτά τα χρήματα που θα δοθούν στο συγκεκριμένο έργο
Τι θα μπορούσαμε να φτιάξουμε :
– μεγάλες λεωφόρους και έργα για δύο μήνες λειτουργίας ?
ή
-μικρούς αγροτικούς ή και λίγο μεγαλύτερους δρόμους προσεκτικά σχεδιασμένους, ώστε να αξιοποιηθεί η εγκαταλελειμμένη ύπαιθρος?
– έργα ανάσχεσης , συλλογής και διαχείρισης νερού?
– αναβαθμισμένη και γρήγορη συγκοινωνία του νησιού με τον Πειραιά και τα άλλα νησιά όλο τον χρόνο?
– να ξεκινήσουμε τη συζήτηση για κατασκευή αεροδρομίου, που κακώς δεν έχει ήδη τεθεί?
– κτήρια για να μένουν οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους στο νησί με ένα λογικό κόστος ? ( σε πολλά νησιά οι Δήμοι το έχουν προβλέψει)
– σύστημα υγείας ουσιαστικό , και να μην μας ταλαιπωρεί αν κάτι επείγον μας συμβεί?
Με αυτά και άλλα απλά πράγματα ο κόσμος θα έρθει και θα μείνει στην Αμοργό με τα σχολεία ανοιχτά, ένα νησί φιλόξενο και για όλους όσους θέλουν να το γνωρίσουν. Όχι να συνωστίζονται στα λεωφορεία στους δρόμους και τα αξιοθέατα για λίγες ώρες και μετά? Τι μένει πίσω ?
Θα έλεγε κανείς ” αυτά τα κεφάλαια είναι για αυτό το πρότζεκτ αλλιώς θα χαθούν ” – ειρωνικό και συνάμα τραγικό.
Επίσης θα ήθελα όλοι οι αιρετοί δημοτικοί και πολιτικοί παράγοντες της Αμοργού να πάρουν θέση για το θέμα.
Η Αμοργός είναι το νησί μας, το μόνο που χρειάζεται είναι να την σεβόμαστε και πάντα μας το ανταποδίδει.
We have been coming to Amorgos since 30 years because we love the island, with its beautiful villages and its calm.
We have a house in Langada.
Please Mister Mayor stop this stupid project which goes against the protection of environment.
Rather make amorgos à model in this field.
Do not goes against thé future of our island which is certainly not your disproportionate and devastating project.
Moreover if Aegiali could be as clean as Katapola, it would already be a good thing because so much rubbish Last year on thé road to Tholaria, on the paths going to the beaches….
Start with that !
Νομίζω στα σχόλια που έχουν προηγηθεί έχουν αναλυθεί επαρκώς οι προβληματικές που προκύπτουν τόσο από τα τέτοιας κλίμακας έργα σε πολύ μικρότερης κλίμακας μέρη, που αν μη τι άλλο θεωρούνται αναχρονιστικά και ξεπερασμένα, όσο και από τις πολιτικές και τις σκοπιμότητες που προωθούν και ονειρεύονται τέτοια ανάπτυξη.
Εγώ θα σταθώ μόνο στην υποκειμενικότητα που διακρίνεται μέσα στη μελέτη, με τον ίδιο τον μελετητή να δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στις πάπιες και στα, όχι επιβεβαιωμένα, αρχαία του μόλου και από την άλλη να μην κατονομάζει καν την Μινώα, που έχει κανονικά αρχαία και αποτελεί ορόσημο για την Αμοργό και για τα Κατάπολα, αλλά να αναφέρεται σε αυτήν ως ‘’βουνο’’.
Σε άλλα σημεία, γεμίζει τη λίστα με τα θετικά των λύσεων που ο ίδιος προτείνει με ευτελή επιχειρήματα και στο αρνητικό σκέλος ‘’ξεχνάει’’ να βάλει κάποια βασικά προβλήματα που εμφανώς προκύπτουν.
Αυτήν η τεχνική αποπροσανατολισμού διακρίνεται σε όλη την μελέτη και αναδεικνύει την πραγματική σκοπιμότητα του έργου που είναι η απορρόφηση κονδυλίων και η ανάπτυξη για τους λίγους και όχι η διευκόλυνση και η ασφάλεια δημοτών και επισκεπτών.
Για να ολοκληρώσω.
Έργα τέτοιας κοινωνικής επιρροής, πρέπει να στηρίζονται από μελέτες πολλών κλάδων και να μην αντιμετωπίζονται τεχνοκρατικά και μονοπρισματικά. Όταν μιλάμε για την διατάραξη ενός τοπίου το οποίο εμπνέει και συγκινεί με την απλότητα και την λιτότητά του ακόμα τους ανθρώπους, δεν γίνεται να αφήνεται στα χέρια λίγων και με γνώμονα το κέρδος.
Επισκεπτομαι σταθερα την Αμοργο τα τελευταια 25 χρονια,.γνωριζω καλα τα νησια του Αιγαιου κι εχω ζησει και ταξιδεψει εκτεταμενα εκτος Ελλαδας. Ειναι γνωστο οτι στους μηνες αιχμης ,ηδη με τις υφισταμενες λιμενικες εγκαταστασεις,το νησι φτανει σε κατασταση κορεσμου σε ολα τα επιπεδα ( παραλιες,κινηση στους δρομους, σταθμευση,ψυχαγωγια,σκουπιδια) .Συνεπως το σχεδιο “αναβαθμισης” ειναι παραλογο ή εκ του πονηρου. Μην ξεχναμε οτι η Αμοργος ειναι απο τα τελευταια νησια των Κυκλαδων που διασωζει σε καποιο βαθμο τον χαρακτηρα των οικισμων και το φυσικο περιβαλλον οποτε η αλλοιωση αυτης της φυσιογνωμιας θα ειναι μη αναστρεψιμη.Με προφαση μικρα αλλα διαχειρισιμα προβληματα του παροντος επιχειρειται η δημιουργια μιας δυστοπιας στο μελλον. Τα κρουαζιεροπλοια απομακρυνονται παντου στον κοσμο ή περιοριζεται η διελευση και προσδεση τους.Πως ειναι δυνατον να μην διδασκομαστε απο την εμπειρια αλλων χωρων ή ακομα και των γειτονικων νησιων πχ Σαντορινη,Μυκονος? Η περιφερειακη οδος θα ειναι ενα αισθητικο εκτρωμα που σαφως παραβιαζει τον αρχαιολογικο χωρο της Μινωας και δεν λυνει κανενα προβλημα αφου το μεταφερει παρακατω,στην συνδεση με τον κεντρικο δρομο.Το τουριστοκεντρικο μοντελο αναπτυξης πασχει στην συλληψη του και πασχει ακομη περισσοτερο οταν γινεται απολυτος στοχος υπηρετωντας την βαρια βιομηχανια του μαζικου τουρισμου.Οι μονοι κερδισμενοι απο αυτο το σχεδιο θα ειναι 1. οι φορεις υλοποιησης 2 τα οργανωμενα συμφεροντα του μαζικου τουρισμου 3 το real estate απο νεα φιλετα που θα προκυψουν κατα την διανοιξη της παρακαμπτηριας οδου.Χαμενοι θα ειναι ολοι οι υπολοιποι- μονιμοι κατοικοι,σταθεροι επισκεπτες και μελλοντικες γενιες… Η επιθυμητη επιμηκυνση της τουριστικης περιοδου μπορει να γινει μονον με τουρισμο φυσιολατρικου και πολιτιστικου χαρακτηρα που φυσικα θα εκδιωχθει απο την επιχειρουμενη αλλοιωση του χαρακτηρα του νησιου.Αφηστε λοιπον την Αμοργο ησυχη στα χερια αυτων που την αγαπουν και την φροντιζουν κι ασχοληθειτε με τις γνωστες ελλειψεις του νησιου πχ γιατροι και δασκαλοι,υδρευση -αποχετευση, αρωγη στην γεωργικη/κτηνοτροφικη παραγωγη,δρομολογια λεωφορειων κλπ!
For years I have lived most of my life in this magical place for me, with deep regret I see things changing in a direction that worries me and this project is further confirmation.
In my humble opinion it is not the port modernization project itself, but all that it will entail afterwards. This is only a first step towards a partial destruction of a natural and paradisiacal environment.
When cruise ship tourists arrive en masse what will they do?! Naturally there are no structures or shops to accommodate the simultaneous request of 2000 people and therefore fate will distort the urban fabric, the life of the island to provide services available to low quality tourism, this perspective scares me
selling the authenticity, the history of the island in the name of easy profits is a short-sighted view that in the long run will bring only regrets.
The memory of Amorgos is very precious to me and the future of tourism lies in peace, quiet and harmony with nature. Greece has a lot of islands destroyed by mass tourism and it doesn’t need another island like this. Please protect the beauty and peacefulness of your island for future generations. It will prove to be a safe and sound investment in the future.
This is a stupid plan.
I was 3 times in Amorgos. The last time, in september 21, I saw how the island reached its limits of tourism, but still could preserve its charm and authenticity. Dont start with cruises and mass tourism, it will destroy the island, make only a few people rich, and no one happy.
Ονομάζομαι Αναΐς Αλφιέρη, είμαι πολεοδόμος μηχανικός, σπούδασα και εργάζομαι στην Γερμανία και έχω φύγει από την Ελλάδα εδώ και 10 χρόνια. Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια παρακολουθώ με μεγάλη σύγχυση τις εξελίξεις της τουριστοκοποίησης στις Κυκλάδες, βλέποντας να εφαρμόζονται έργα που γίνονται ανεξέλεγκτα και χωρίς σωστές μελέτες, όπως έχω μάθει και παρακολουθώ να γίνονται στο εξωτερικό. Έτσι και τα προτεινόμενα σχέδια δεν φαίνεται να λαμβάνονται υπόψη αρκετά σημαντικά στοιχεία.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις ενός τέτοιου έργου είναι τεράστιες σε περισσότερες διαστάσεις, όπως είναι η επέκταση με μπετά και στεγανοποίηση, ειδικά αν χτιστεί η νησίδα, όπως είναι το γεγονός ότι σημεία της παραλίας σίγουρα θα πρέπει να υποχωρήσουν και θα υπάρξουν επιπτώσεις σε χλωρίδα και πανίδα. Σύγχρονος μια τέτοια παρέμβαση στο μέλλον μπορεί να δημιουργήσει πλημμύρες. Πέρα από τις άμεσες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, έμμεσα επιπτώσεις θα υπάρχουν και από την αύξηση οχημάτων, όπως ήδη έχετε αναφέρει, αλλά και με άλλα θέματα τις αύξησης τουρισμού. Σε ένα τόσο μεγάλο έργο λοιπόν θα έπρεπε να γίνουν και μελέτες για τις επιπτώσεις που θα έχει η επέκταση του λιμανιού και κυρίως η ενσωμάτωση κρουαζιερόπλοιων που κατεβάζουν χιλιάδες κόσμο για λίγες μόνο ώρες. Πέρα από το γεγονός ότι τα κρουαζιερόπλοια έχουν τις χειρότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και καταστρέφουν τις θάλασσες μας, τα τελευταία χρόνια βλέπουμε σε αλλά παραδείγματα ότι οι Κυκλάδες από τον υπερτουρισμό ‘βυθίζονται’. Οπότε λύσεις για προβλήματα που θα ακολουθήσουν όπως η κυκλοφοριακή συμφόρηση, ηχορύπανση, διαχείριση απορριμμάτων, παροχή ηλεκτρικού, νερού και ιατρικής περίθαλψης θα πρέπει να υπάρξουν πριν έρθει κι άλλος κόσμος στο νησί, ειδικά για τους ίδιους τους μόνιμους κατοίκους!
Σύγχρονος δεν φαίνεται να έχει γίνει καμία μελέτη για την επίπτωση του έργου σε κατοίκους και μαγαζάτορες που επί χρόνια θα ζούνε με μια οικοδομή και ίσως και χωρίς δυνατότητα μεταφοράς από το Λιμάνι όπως αναφέρεται, χωρίς να υπάρχουν πληροφορίες για το χρονικό διάστημα κατασκευών. Και ακόμα και ύστερα από την ολοκλήρωση, θα έχει υλοποιηθεί τελείως η εικόνα του παραλιακού δρόμου και θα χαθεί η ησυχία και γαλήνη που υπάρχει και τόσοι τουρίστες και κάτοικοι εκτιμούν, γεγονός που θα επηρεάσει τους μαγαζάτορες.
Από οικονομική πλευρά επίσης, το να φέρετε τουρίστες με κρουαζιέρες οι οποίοι προφανώς αφήνουν πολύ λιγότερα λεφτά σ ένα μέρος σε σχέση πολυήμερους τουρίστες αλλά δημιουργούν επιπλέον ανάγκες για διάφορες υποδομές, όπως το αναφερόμενο πρόβλημα απορριμμάτων, δεν φαίνεται καθόλου καλά μελετημένο. Υπάρχουν πια αρκετά παραδείγματα στην Ευρώπη, όπως από την Βενετία, για τις αρνητικές επιπτώσεις κρουαζιέρων. Όπως κιόλας υπάρχουν καλά παραδείγματα από αλλά νησιά, π.χ. τα διπλανά Αστυπάλαια που προσπαθούνε να γίνουνε πράσινο νησί ή νησιά που προσπαθούνε να μειώσουν τα αυτοκίνητα, αντί να δημιουργούνε πλάνα για αυτοκινητοδρόμους.
Αυτό που παρουσιάζεται φαίνεται να είναι ένα έργο τεράστιων διαστάσεων που δεν ταιριάζει ούτε στα δεδομένα ούτε στον χαρακτήρα του νησιού. Είναι γεγονός ότι ο κόσμος που έρχεται και αγαπάει το νησί σας (όπως εγώ η ίδια) εκτιμάει την ησυχία και αυθεντικότητα και το γεγονός ότι η Αμοργός ακόμα δεν έχει καταστραφεί από υπερτουρισμό, πεντάστερα ξενοδοχείο, αυθαίρετες οικοδομές κτλ., το οποίο είναι κάτι που μπορείτε να υποστηρίξετε και να γίνεται παράδειγμα και για αλλά νησιά αντί να κάνετε τα ίδια λάθη. Η ανακαίνιση του λιμανιού μπορεί να χρειάζεται αλλά μπορεί να γίνει με πολλούς άλλους τρόπους που να είναι βιώσιμοι απέναντι στο νησί, την ιστορία και αρχιτεκτονική του, την φύση και τους κατοίκους της. Εύχομαι με όλα τα σχόλια πού έχετε λάβει εδώ, τα σχέδια να επανεξεταστούν.
Kατανοώ την ανάγκη να γίνουν ορισμένες αναβαθμίσεις στο λιμάνι των Καταπόλων προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί με μεγαλυτερη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα. Ωστόσο, οι πρότασεις των μελετητων φαίνεται να δημιουργουν περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύουν. Επισης, οπως τόνισε ο κ. Μ. Κωβαίος, πολλά από τα προβλήματα που στοχεύουν να λυσουν οι προτάσεις δεν είναι επείγοντα, ειδικα σε σύγκριση με άλλα θεματα που αντιμετωπίζει το νησί, οπως τα ζητήματα της υγειας, του νερου, των σκουπιδιών. Συμφωνώ με τις εναλλακτικες προτάσεις που έκαναν διάφοροι συντοπιτες παραπανω (κ. Αποστολάκης, κ. Γαβαλάς, κ. Φωστιερης). Είναι στοχευμένες λύσεις μικρής κλίμακας που ευθυγραμμίζονται με το μέγεθος και το περιβάλλον της Αμοργού.
Γιά τήν γνώμη μου καί τά τεσσερα σχέδια είναι αποριπτέα. Τό νησί χρειάζεται βασικές υποδομές πχ νοσοκομείο γιατρούς γιά νά μην αναγκάζονται νά πηγαίνουν Νάξο ή Αθήνα.Άνθρωποι φεύγουν από τήν ζωή χωρίς πρόσβαση στά βασικά.Σχέδια γιά ανάπτυξη τού υπερτουρισμού καί τών κρουαζερόπλοιων τά απορίπτω εξ αρχής
Ο δήμος Αμοργού επιθυμεί να διευρύνει το υπέροχο λιμανάκι #Καταπόλα για να επιτρέψει να ελλιμενιστούν τα κρουαζιερόπλοια. Αυτό το έργο είναι τριπλά θανατηφόρο. 1.Το νησί της Αμοργού είναι μικρό, αυθεντικό και ακατάλληλο για μαζικό τουρισμό. 2. Αυτό το έργο θα παραμορφώσει αυτό το μικρό λιμάνι. 3. Όλα τα έργα disneychanladization βλάπτουν τον τουρισμό.
Αυτό το έργο είναι μια πολύ κακή ιδέα για το τι δεν πρέπει να γίνει για τον ενάρετο και μη ληστρικό τουρισμό!
Jean François Rial, πρόεδρος ενός από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως Tour Operator στο tailor made, Voyageurs Du Monde, επίσης πρόεδρος του τουριστικού οργανισμού του Παρισιού και μέλος της διοίκησης του τουριστικού οργανισμού της Γαλλίας.
I am a regular visitor since 2016, when I first came and fell in love with the pristine beauty of Amorgos. This is a rare piece of paradise left that is protected from the destruction of mass tourism. The overall trend in coastal countries is to shift to ecological, sustainable tourism in order to create infrastructures that benefits people AND the nature. The plans for the port t is a time machine back to 50 years ago! Any plans for the future must learn of the mistakes that others made elsewhere in the past. It is without doubt that the envisioned new port to allow for cruises to dock is unsuitable for an island like Amorgos, unless your aim is to destroy it. Why not inviting for a new tender for plans to increase the income on the island based on sustainable, ecological tourism, for instance? I fully understand the concern of increasing revenue and income on the island, we all have similar concerns in these economically difficult times. Fortunately, thanks to the insights of municipalities, academics and experts, it is possible to develop plans that are eco- sustainable, forward looking and economically profitable without destroying the most unique character of Amorgos, which is its pristine beauty protected from mass tourism. Please do not sacrifice this island to the short-term profit thirst of a few individuals, there is too much that will be lost in the process. These plans will be the end not only of Katapola, but Amorgos. Regards, Prof.Dr. Bilgin Ayata
Dear Ayata, deeply touched from your interest and participation to the public consultation for Amorgos. We must be proud that we have so unique and important true friends
Sincerely
Vivianna Metallinou, Architect, Historian of Environment
Στην ταινία του Nanni Moretti “Aγαπημένο μου Ημερολόγιο”, η μεγαλομανής δημοτική αρχή, φιλοδοξεί να μετατρέψει ένα από τα Αιόλια νησιά, το Στρόμπολι νομίζω, σε αμερικανικό θέρετρο με χιλιάδες φοίνικες, λεωφόρους, χολυγουντιανά φώτα κλπ κλπ.
Μίσησα τα κρουαζιερόπλοια, όταν είδα ένα τέτοιο τέρας με όλο του το μήκος και ύψος, ξαπλωμένο στο πιο στενό σημείο του Βοσπόρου….
Ομοίως η θέα των μπουλουκιών των κρουαζιεροτουριστων στα στενά της Πλάκας δεν είναι καθόλου καθησυχαστική.
Σχετικά με τον περίφημο δρόμο τώρα, ο αρχαιολόγος Νικήτας Πάσσαρης κάνει μια μικρή τεκμηριωμένη μελέτη παραθέτοντας σημαντικές χωροταξικές και ιστορικές λεπτομέρειες που συνηγορούν στο ΟΧΙ.
Προσωπικά θα ήθελα μια απάντηση. Γιατί στην αρχαιολογική ζώνη Α απαγορεύεται να φυτέψεις ένα δέντρο ( πράγμα που δυστυχώς γνωρίζω από πρώτο χέρι ) αλλά επιτρέπεται να φυτέψεις ένα δρόμο ?
Με εκφράζουν απόλυτα τα σχόλια του κ. Γ. Δαμίγου που μεταφέρει και την εμπειρία του από το νησί της Σαντορίνης.
“Ναι στην βελτιστοποίηση των υφισταμένων υποδομών όχι στην αλλαγή της κλίμακος τους”.
Φαντάζομαι ότι τα 7 (!!) εκ. του προυπ.σμού μπορούν να βρουν καλύτερη τοποθέτηση!
Δυστυχώς φοβάμαι ότι αυτή η Διαβούλευση γίνεται για τα μάτια του κόσμου (τα δικά μας δηλ.) και όλα αυτά τα σχόλια θα καταλήξουν στο DELETE.
Ευχαριστώ
Y.Γ Αν κάποιος ζηλεύει τη δόξα Μύκονου και Σαντορίνης στο τομέα της κρουαζιέρας πρέπει να ξέρει την ειδοποιό διαφορά.
Το λιμάνι του Αθηνιού στη Σαντορίνη απέχει από τα Φηρά 8,6 χιλ.
Το λιμάνι της Μυκόνου είναι στον Τούρλο , 3 χιλ. από τη Χώρα.
Κανείς δεν βλέπει ένα τέρας παρκαρισμένο σε ένα στενό και ευαίσθητο κόλπο καταμεσής του οικισμού…
First of all I would like to say how grateful I am to be given the chance to express my opinion on this large scale project which would affect the island of Amorgos in an irreversible and devastating way.
My partner and I are regular visitors of Amorgos since we first discovered it’s natural beauty and fell in love with it more than 10 years ago. Since then we have visited Amorgos a lot of times as we both love the luckily still preserved nature, the old paths, the marine live, the stillness and the archaeological sites of the island.
Being an art historian and archaeologist myself, I am shocked by the way the study tries to convince us the port of Katapola should be renewed in an extreme way in order to be able to welcome several cruise ships at once!
On top of a massive transformation of the seabed, the plan also includes the creation of a big road on the Minoan mountain and the orchards of the plain.
How is it possible the plan does not mention that the Minoan mountain is an archaeological protected area? How is it possible that despite climate change and the necessity to produce more locally, this devastating plan would harm the environment on land and the sea and would destroy the fertile land of the orchard?
How is it possible that we don’t learn from mistakes made on other Greek islands such as Santorini, Mykonos or Paros, who are overrun and polluted by mass tourism?
The essential questions are: why and to whom would it benefit?
It would benefit external investors, the cruise ship companies and a few people on the island… Those who plan to sell tourist souvenirs (maybe imported from China), those why would earn money from transporting the tourists arriving massively from the cruise ships to the monastery and maybe a quick beach visit and hop back to the cruise ship.
How is it possible that in a time most Mediterranean islands and cities such as Venice fight to allow less cruise ships, a few people are considering transforming Amorgos into the next hot destination for them?
More is not more… What I mean by this is that this ‘quick and polluting tourism’ from those cruises are more than unlikely to develop a substantial and long term income which is adequate to the size and natural resources Amorgos has to offer.
Having worked several years in the Municipal council of a big European city, I am wondering how it is possible that Amorgos does not have a modern, ecological and well working system to collect and recycle the trash – yes, there are bins with different colours saying papers, glass and plastic on them but are they really treated and recycled the way they are supposed to be?
How is it possible that public money would be spend on creating more pollution and the destruction of the marine life and nature of Amorgos, rather than investing in an sustainable tourism and the improvement of the water quality for it’s inhabitants?
I hope from the bottom of my heard that the people responsible of analysing this plan and taking the decision on the future of Amorgos measure the irreversible and irresponsible consequences of this plan.
Η πρόταση επέκτασης του λιμανιού στα Κατάπολα σε συνδυασμό με τη χάραξη της νέας περιφερειακής οδού , δημιουργεί εκ των πραγμάτων αρνητικές σκέψεις καθώς δεν πείθει ότι θα οδηγήσει σε μία ήπια ανάπτυξη τού νησιού μας. Σε μια εποχή πού η καταναλωτική πλεονεξία οδηγεί τον τουρισμό σε ακραίες μορφές πού ισοπεδώνουν την ομορφιά της διαφορετικότητας και εκμαυλίζουν την ίδια την ανθρώπινη υπόσταση, είναι ανάγκη ο τόπος μας να κρατήσει όλα εκείνα τα στοιχεία που τον χαρακτηρίζουν.
Μια ήπια ανάπτυξη πού θα βοηθάει στο μέλλον των κατοίκων της Αμοργού μπορεί και πρέπει να την σηματοδοτεί. Όχι όμως μια ανάπτυξη με έργα που στο όνομα μιας αόριστης επίκλησης ευμάρειας στο μέλλον, οδηγήσει στο να χαθεί η ψυχή του νησιού μας. Και ψυχή του νησιού μας είναι η μοναδική φυσική του ομορφιά και κατ’ επέκταση οι άνθρωποί του.
Συμφωνώ με την πλειοψηφία των σχολιαστών που βλέπουν με επιφύλαξη τα έργα μεγάλης κλίμακας. Με έχουν καλύψει σε μεγάλο βαθμό και δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Αναρωτιέμαι εάν ο δήμος θα τα λάβει υπόψη του ή όλη αυτή η συζήτηση γίνεται μόνο για τις εντυπώσεις.
Kalimerasas. Eimai i Xpistinai tou “Dionysios.” Tha grabso ellinika sta fonetika; signomi. Epxomai apo to 1984 diladi 39 xponia stin Amorgo. Eimai galida alla I Amorgos einai I pratida tis kardiasmou. Otan eida afta ta skedia gia to limani tis Katapolas, etane na klaio.!O Dionysios etan o protos ekologos tou nissi! Pos einai dinato na ginoune teties terasties doulies,se mia epoxi pou katalavename oti prepi na prosexoume ti fisi kai na min kanoume pia I lathi pou ynane sta 70, 80 stin Galia, Italia, Ispania…I andropi pou epxounde stin Amorgos theloune, fisi,oxi betonia se afto ton panomorfo nissi . Ama theloune Santorini, Myconos i Monaco tha pane eki oxi stin Amorgo. Ta terastia plia croisieras einai ekologiki katrastrofi! Kai I touristes apo croisiera afinoune mono i vromia sto nissi; trone, kimounde sto plio kai meta mia mepa tha figoune; den tous niazi tipota! Kai aeroplana sto nissi, ti prosferi? Kai afti “autostrada” pou tha katastrepsi to aureo vouno tou minoa? Allo kako gia tin fisi. Ego eimai xeni, alla opus to eipa,agapao tin Amorgo san na imouna dopii. Essi pou apofasizete ti tha kanete gia to melon tis Amorgo, na to skevestai kala. Na poune ta paidiasas kai ta engonasas oti essis afisate tin Amorgos san mia vitrina ekologias, I na poune oti to katastrepsate? Emis theloume na polemame gia afti fisi pou meni, na bori na zi o kosmo aurea. Den metrai mono ta lefta se afti mikri zoi pou exome, alla mettrai se ti perivalon na zisoume, kai i xeni topa pio polli,psaxnoune autentiko kai katharo perivalon. Afto ixa na po. Akoma signomi gia ta fonitika ellinika. Na eistai olli kala. Xpistina
Καλησπερα σε ολους κι ευχομαι η φωτιση και η ψυχραιμια να επικρατησει. Ονομαζομαι Γιαννης Συνοδινος, ειμαι απο τα Θολαρια αλλα Ζω στην Αθηνα. .
Θα προσπαθησω να επιχειρηματολογησω οσο αμεροληπτα γινεται για το θεμα που εχει ανοιξει ο Δημος Αμοργου.
Επειδη ζουμε σε μια εποχη που ο καθε ενας κοιταει την ευκολια του, θα πρεπει ολοι μας να μπουμε και στα παπουτσια των ντοπιων, πως βλεπουν καποια εργα αλλα και στη θεση των επισκεπτων που ερχονται στο νησι για καποια συγκεκριμενα χαρακτηριστικα.
Δε θα ξεχασω παιδι ακομα τις αντιδρασεις καποιων ντοπιων επειδη χαραζε η ΜΟΜΑ το οδικο δικτυο της Αιγιαλης, τη ΔΕΗ να φερνει το ρευμα σκαβοντας ολα τα χωρια να βαλει ξυλινες κολωνες και μετα την προσχωση του Ορμου της Αιγιαλης για να ερθει το λιμανι στη σημερινη του μορφη .Επισης μετα απο χρονια ακουγα καποιους παραδοσιακους επισκεπτες απο Βορειοευρωπαικες Χωρες να λενε οτι δεν τους αρεσει αυτου του ειδους η αναπτυξη στο νησι γιατι χανεται η παραδοσιακη του μορφη . Τελικα ποιοι ειχαν δικιο και ποιοι αδικο ? Οι ντοποιοι που ηθελαν να ερθει καποιου ειδους αναπτυξη στην περιοχη και οχι αποβιβαση απο τα καραβια με λαντζα μες το χειμωνα ? Αυτοι που ηθελαν μες το χειμωνα να φτασουν γρηγορα στο Ιατρειο του Ορμου σε 10 λεπτα και οχι σε μια ωρα με το μουλαρι? Οι τουριστες που εχασαν τον ενναλακτικο ¨πρωτογονο ¨προορισμο ? Η γιαγια που νοικιαζε ενα Κατωι στους τουριστες την προηγουμενη χρονια και φετος εχασε ενα προσθετο εισοδημα η ο Αγροτης που περασε η μπουλντοζα μεσα απο το χωραφι του και του το κατεστρεψε?
Η Αμοργος τι προσφερει? μηπως παροχες τυπου Μυκονου η Σαντορινης? Μηπως τρελη νυχτερινη ζωη? Φυσικες πηγες ? Δαση ?
Αυτο που κανει τον κοσμο και τρελαινεται με την Αμοργο ειναι η φυσικη της ομορφια. Τα βουνα της , τα βραχια της, το φως της, οι ανθρωποι της και η Ιστορια της. Αν κατι απο αυτα εκλειψει τοτε ειναι σιγουρο οτι η Αμοργος θα γινει και αυτη ενα νησι της σειρας. Απο την αλλη δε γινεται ενας μονιμος πληθυσμος 2000 κατοικων να ειναι ομηρος καποιων ρομαντικων που επισκεπτονται το νησι λιγες μερες το χρονο. Οποτε θα πρεπει να βρεθουν λυσεις που θα σεβονται το χωρο , τους κατοικους και τους επισκεπτες για να συνεχισουν να ερχονται. Και μιλαμε για εργα ουσιας και οχι για να διευκολυνθουν 100 επιχειρηματιες σε βαρος των αλλων.
Περαν του περιφερειακου δρομου που το εχουν καλυψει σχεδον ολοι οι προλαλλησαντες εγω θα αναφερθω στο θεμα του βαρυγδουπου ορου ” Ζωνη Σενγκεν”.
Κατ αρχας γνωρισουμε ολοι τι ειναι αυτος ο ορος? Στη Ζωνη Σενγκεν λοιιπον το κύριο χαρακτηριστικό είναι η κατάργηση των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα και η ενίσχυση των ελέγχων στα κοινά εξωτερικά σύνορα. Αντιθετως ενας πολίτης μιας χώρας εκτός ζώνης Σένγκεν μπορεί να ταξιδέψει σε ένα κράτος μέλος για μια διάρκεια τριών μηνών (90 ημερών), με την προϋπόθεση ότι πληροί τους όρους Σένγκεν, δηλαδή έχει στην κατοχή του έγκυρο διαβατήριο, θεώρηση εισόδου σύντομης διαμονής, μπορεί να αποδείξει το σκοπό του ταξιδιού του, έχει επαρκείς πόρους συντήρησης για την περίοδο παραμονής και για την επιστροφή και δεν είναι καταχωρημένος στο σύστημα πληροφοριών Σένγκεν για την άρνηση εισόδου (δεν πρέπει να θεωρείται επικίνδυνος για τη δημόσια τάξη ή εθνική ασφάλεια όλων των κρατών Σένγκεν).
Τι γινε ρε παιδια ? Εχει η Αμοργος απ ευθειας συνορα η επικοινωνια (Αερομεταφορες – Ακτοπλοικη συνδεση ) με αλλες Χωρες ? Η απλα εννοειται τα 10-3- σκαφη αναψυχης που ερχονται απο την Τουρκια?
Και αν αποκτησει ζωνη Σενγκεν γιατι να μην αποκτησει και ζωνη για επισκεπτες μη Σενγκεν? Εφοσον μιλαμε για τα Καταπολα και συζηταμε κατασκευη τετοιας ζωνης για τα κρουαζιεροπλοια γνωριζεται οτι μπορει να ειναι κι επιβατες εκτος Σενγκεν? Η διαδικασια για αυτους ειναι η εξης : Ολοι οι μη Σενγκεν επιβατες καταγραφονται κατά την είσοδο τους στη χώρα, που στοχεύει βέβαια στην μεγιστοποίηση της ασφάλειας αλλα είναι περίπλοκη και χρονοβόρα, καθώς απαιτεί λήψη βιομετρικών στοιχείων και δακτυλικών αποτυπωμάτων. Ακόμη και στην περίπτωση που ο χρόνος καταγραφής μειωθεί σε ένα λεπτό ανά επιβάτη, σε έναν λιμένα με 5 σταθμούς ελέγχου θα απαιτηθούν, για ένα κρουαζιερόπλοιο με 1000 επιβάτες τρίτων χωρών, 5 ώρες για να ολοκληρωθεί ο έλεγχος, χρόνος απαγορευτικός κατά την παραμονή ενός κρουαζιερόπλοιου. Ενας αντιπροσωπευτικός μέσος χρόνος παραμονής κρουαζιερόπλοιου σε έναν λιμένα είναι μεταξύ 9 και 14 ωρών περίπου σε μεγαλους προορισμους και περιπου 6 ωρες σε μικρους. Οπότε η διαδικασία αυτή μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την εμπειρία των επιβατών. Ολοι οι επιβατες που ερχονται στην Ελλαδα ειτε για να νοικιασουν σκαφος ( Θαλαμηγο) ειτε για να μπουν σε κρουαζιεροπλοιο , ειτε για να δουλεψουν περνανε απο ταυτοπροσωπια. Οι Σενγκεν εχουν ευκολια μετακινησης οπουδηποτε στην Ελληνικη επικρατια χωρις ελεγχο. Οι μη Σενγκεν πρεπει να φυγουν σε 3 μηνες και οι εργαζομενοι απο τριτες χωρες που ερχονται για εργασια πρεπει να παρουσιασουν τη συμβαση εργασια η με τον ιδιωτη που τους προσελαβε η το πρακτορειο του. οπως εγραψε η κ Γαβαλα πιο πανω η Αμοργος δεν ειναι μεσα σε λιμανι με υποχρεωτικη γη Ζωνη Σενγκεν Ο ιδιωτης που εχει κανει τη μελετη θα τη φουσκωσει με ενα σωρο μυθοιστοριες για να πουλησει . Αν δειτε την πρωτη φωτογραφια που υπαρχει στην πρωτη μελετη , θα δειτε μια τεντα να γραφει επανω “Le Ponant” . Αυτη ειναι η εταιρεια στην οποια ανηκει το κρουαζιεροπολοιο και οχι παροχη του λιμανιου , φυσικα και δεν ειναι ζωμη ελεγχου απο τις τοπικες αρχες. . Ειθιστε σε καθε λιμανι που δεν μπορει το κρουαζιεροπλοιο να πλαγιοδετησει να βγαζουν εξω τεντες για την προστασια των επιβατων απο τα φυσικα φαινομενα με προσωπικο ασφαλειας του πλοιου ( ενας αξιωματικος γεφυρας, 2 ναυτες, 2 πλοιοσυνοδοι,ο υπευθυνος οργνωσης εκδρομων, μια πλοιοσυνοδος ) οπου ειναι υπευθυνοι για την αποβιβαση -επιβιβαση των επιβατων απο και προς το πλοιο. Εκει γινεται και ο ελεγχος στις καρτες επιβιβασης τους ωστε να διασφαλιστει οτι δε θα μπει καποιος λαθρεπιβατης. Για να διευκρινησω κατι γραφω υπευθυνος απο το σκαφος ,οχι καποιος απο τις τοπικες αρχες, λιμεναρχειο η τελωνειο . Συνηθως οι τοπικες αρχες δεν παρεμβουν στη διαδικασια αυτη εκτος και αν εχει διαπραχθει καποιο αδικημα. Επισης μαζι με την τεντα βγανει και προσωπικο που την ωρα της αναμονης σερβιρει το καλοκαι φρεσκο χυμο η νερο για να ξεδιψασουν οι επιβατες η ζεστο τσαι και καφε το χειμωνα. με τον τροπο αυτο το πληρωμα δειχνει στους καλεσμενους του οτι ” ειμαστε εδω και νοιαζομαστε για εσας.”
Αν καποια στιγμη ενα πλοιο μπει σε χωρικα υδατα αλλης Χωρας, ο ελεγχος γινεται επι του πλοιου οπου εισερχονται οι τοπικες αρχες κι ελεγχουν ολα τα διαβατηρια πληρωματος κι επιβατων . Συνηθως στελνονται λιστες 24 -48 ωρες πριν την αφιξη του πλοιου ωστε να επιταχυνθει η διαδικασια. Ουτε η Σαντορινη στο λιμανι τηε εχει και καθε μερα το καλοκαι ρι υποδεχεται μεγαθηρια πλοια των τριων με εξι χιλιαδων επιβατων. Υπολογιστε λοιπον 6 τετοια κρουαζιεροπλοια για να καταλαβετε τι γινεται στο λιμανι των Φυρων καθε μερα. Χιλιαδες κοσμου συνοστειζεται στην ουρα ΧΩΡΙς ΣΚΕΠΑΣΤΡΟ για να ανεβουν με το τελεφερικ που κανει τη διαδρομη Λιμανι – φυρα σε 2 λεπτα μεταφερωντασς συνολικα 72 επιβατες. Αυτα ως προς η ζωνη Σενγκεν και τη χρηση της.
Εμενα με βρισκει συμφωνο η αναβαθμιση των λιμανιων ωστε να γινουν πιο ασφαλη. Η πρωτη προταση ειναι ενδιαφερουσα κατα τη γνωμη μου ΜΟΝΟ ως προς την προεκταση το υπαρχοντως λιμανιου προς τα βορεια κατα 30 μετρα, ωστε να διασφαλιστει η επιβιβαση – αποβιβαση πεζων και ΑΜΕΑ , να υπαρξουν σκεπαστρα για τους ταξιδιωτες της ακτοπλοιας ειδικα για το χειμωνα αλλα και χωρος σταθμευσης των λεοφωρειων. Τα πλοια της ακτοπλοιας θα μπορουν να δενουν με πλατη στο Ραχιδικαι απο την πισω πλευρα να γινει ενα ασφαλες σημειο προσδεσης του Σκοπελιτη . Στο συγκεκριμενο σημειο το βαθος ειναι απο 6 -12 μετρα απ οσο ξερω, Οποτε το βαθος δεν ειναι απαγορευτικο για τετοιου τυπου εργο. Επισης για να εξασφαλιστει η ασφαλεια των πλοιων κατα τις ημερες με ισχυρους ανεμους κατα την εκτελεση μανουβρας προσδεσης μπορει να σχηματιστει ενας κυματοθραυστης οπως στην Τηνο, με πετρες στο 1 ΝΜ απο το κεφαλοσκαλο του λιμανιου. Βεβαια εκ του ασφαλους και χωρις τη γνωμη Ερευνητων της Θαλασιας ζωης και των ρευματων της περιοχης δε γινεται. καλη η θεωρεια. Ντοκος προσδεσης για κρουαζιερα δε χρειαζεται. Αυτα βγαζουν και τον κοσμο τους με ιδια μεσα,
Μια λυση η οποια θα αποσυμφορουσε τελειως τα Καταπολα κατα τη γνωμη μου , απο την υπερβολικη φασαρια και κινηση θα ηταν να κατασκευαστει εμπορικο λιμανι στην περιοχη του Κατω Καμπου – Μαυρη Μυτη. Αν οχι για τα πλοια της ακτοπλοιας ,για τα πλοια μεταφορας αδρανων υλικων, νερου, καυσιμων η ακομα και να γινει και υδατοδρομιο για Υδροπλανα αφου ο κολπος εχει μικρο βαθος.. Δεν ειναι απαραιτητο να πεσουν υπερβολικοι τονοι τσιμεντου. Ακομα και με μεταλικους δοκους στηνονται λιμανια σημερα σε προηγμενες χωρες. Δεν καταλαβαινω γιατι θα πρεπει να ειναι οπως και δηποτε το λιμανι μεσα σε οικισμο. Στη Σαντορινη για Παραδειγμα ειναι στον Αθηνιο. Στα Χανια ειναι στη Σουδα . Βεβαια δε γνωριζω αν λογω γειτνιασης με την Αρχαια Αρκεσινη κατα ποσο ειναι εφικτο λογω αρχαιολογιας, αλλα θεωρω οτι ειναι περισσοτερο εφικτο απο το να σκαψουν τη Μινωα!!! Αληθεια ποσο ευκολα κρυβεται μια τσαπα – μπουλντοζα απο καποιον που την αναζητει? Ποσες τσαπες κυκλοφορουν στο νησι νυχτα, σκαβουν πλαγιες , ανοιγουν δρομους χωρις αδειες και κανεις δεν ξερει σε ποιον ανηκουν? Μου κανει εντυπωση η ερευνα των αρχων .
Εν κατακλειδι καλο θα ηταν ο Δημος να ακουσει ολες τις φωνες διαμαρτυριας και να προχωρησει για το κοινο καλο. Αλλα πρωτα να εξασφαλισει ασφαλη ιατροφαρμακευτικη περιθαλψη που θα περιλαμβανει και σκαφος μεταφορας ασθενων σε μεγαλυτερο νησι ,οχι μονο τη Ναξο , να εξασφαλισει ασφαλες οδικο δικτυο , να τοποθετησει καταμηκος ολου του δικτυου φωτιστικα με ηλιακα πανελ για τις βραδυνες ωρες και να φροντισει οτι το νερο που παρεχει ειναι ποιοτικο. Τι να κανει ο ντοπιος η ο Τουριστας τη θεση για κρουαζιεροπλοιο οταν φοβαται μην παθει εμφραγμα και δεν εχει καραβι . Οι ηρωες γιατροι που ειναι μονιμα στο νησι , ειναι απλα γιατροι και οχι θεοι.
Ονομάζομαι Σταυρούλα Θεολογίτου και είμαι ξενοδόχος. Θεωρώ πως απαραίτητη είναι η βελτίωση των υπαρχουσών υποδομών αλλά, πάνω απ’όλα, ας μην λησμονούμε την υποχρέωσή μας απέναντι στο σεβασμό του φυσικού τοπίου της Αμοργού. Οφείλουμε να δώσουμε προτεραιότητα στην καθαριότητα, στην υδροδότηση, στην υγιεινή περίθαλψη, στην αναβάθμιση του δημοτικού camping καθώς και των δημόσιων συγκοινωνιών. Η Αμοργός είναι ένα ξεχωριστό νησί, που δεν έχει ανάγκη το μαζικό τουρισμό. Ας προσπαθήσουμε να διαφυλάξουμε την ιδιαιτερότητα και την ταυτότητά της. Θα είναι προς όφελος όλων.
Ονομάζομαι Σαμψών Φυτρος. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Σαντορίνη. Ζω κ εργάζομαι στην Αθήνα. Την Αμοργό την επισκέπτομαι από το 1997.
Θυμάμαι το λιμάνι χωρίς μπλόκια. Μετά με μπλοκια. Μόλις πριν λίγο καιρό έφυγαν. Χάρηκα
Θυμάμαι να μην μπορείς να κάνεις μπάνιο και με τον βιολογικό να μπορείς τελικά.
Χάρηκα
Χαιρετίζω κάθε έργο που εξυπηρετεί τον άνθρωπο με γνώμονα την ασφάλεια και το σεβασμό στο περιβάλλον.
Αν κάτσεις ν ακούσεις τον τόπο και τις ανάγκες του θα πάρεις σωστές αποφάσεις
Αν κάτσεις ν ακούσεις την απληστία και την πονηριά ο τόπος θα σε ξερασει και θα σου κάνει την ζωή δύσκολη.
Ο τόπος είναι για όλους και για όλους τους μήνες.
Βλέπω το νησί μου. Το αλλοιωμένο του τοπίο. Το κατεστραμμένο υπέροχο λιμάνι του Αθηνιού και απλά δεν θα θελα η Αμοργός να οδεύσει πρός τα κει.
Ονομάζομαι Δαγκλή Εύα .
Πρωτογνώρισα στα είκοσί μου το πανέμορφο νησί, Πάσχα του 80. Βγήκαμε στην Αιγιάλη -που δεν είχε ηλεκτροδότηση -με λάντζα
Από τότε πέρασαν χρόνια & πολλά άλλαξαν . Οι αλλαγές ωστόσο ακολούθησαν μια κλίμακα αειφορίας.
Τα παιδιά μου άρχισαν να επισκέπτονται το νησί σε αντίστοιχη ηλικία εδώ & 8χρόνια συνεχίζοντας να το βρίσκουν πανέμορφο & το ξεχωρίζουν για τις παραλίες, τα χωριά , τα εδέσματα, τα μονοπάτια , τα πανηγύρια , τα μουσικά φεστιβάλ, τη γραφικότητά του.
Νομίζω οτι ανήκει στην μικρή ομάδα των ήσυχων Κυκλάδων με εναλλακτικό τουρισμό.
Δυσαρεστούμαι με την πληροφορία της διαβούλευσης για 4 προτάσεις που αιωρούνται δυσοίωνα για το μέλλον του νησιού ενώ δεν έχει ωριμάσει στους κατοίκους η ανάγκη για αλλαγή τέτοιου μεγέθους. ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ & ΟΧΙ Η ΠΟΣΟΤΗΤΑ όπως θίγεται παραπάνω.
Πάνω σε αυτό το ερώτημα η Δημοτική Αρχή πρέπει να διαβουλευθεί.
Να μελετήσει τα σχόλια που αφήνουν επαίοντες & μη.
Να επιτρέψει στο χρόνο να ωριμάσει & να φανεί ένας συνολικός σχεδιασμός για ποιοτική ανάπτυξη κλίμακας στην Αμοργό.
Να μελετηθούν τα όρια του νησιού με περιβαλλοντικά κριτήρια.
Να συστήσει μια επιτροπή ευρείας εκπροσώπησης & να κοινοποιήσει τα σχόλια, όπως η Απόφαση των ιδιωτών μηχανικών που δραστηριοποιούνται στο νησί.
Η Αμοργός είναι στην ποίηση του Ελύτη ένα αντιπροσωπευτικό κομμάτι ελληνικής ομορφιάς που κολυμπάει στο Αιγαίο.
Προσεκτικά!!!μην το βουλιάξουμε με βιασύνες & αστοχίες.
Ερχομαι στην Αμοργο και στα Κατάπολα εδώ και 30 κάτι χρόνια, δηλαδή από παιδί. Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, και για μεγάλα διαστήματα. Αγαπώ βαθιά αυτό το μέρος. Έγινε το αγαπημένο μας μέρος στη γη, όπως λέει και μια ΄΄συγχωριανή΄΄.
Ο κόλπος των καταπόλων είναι από τα πιο ωραία φυσικά λιμάνια που έχω βρεθεί. Οι οικισμοί, σε μια μετρημένη κλίμακα, οι παραλίες του, ο βράχος της Μινώας.
Τί είναι αυτό που κάνει τις Κυκλάδες τόσο εμβληματικές;
Η ομορφιά και η απλότητα. Η λιτότητα και η αίσθηση του μέτρου. Η ανθρώπινη παρέμβαση σε διάλογο με τη φύση .
Αυτά βρήκαμε εμείς οι τουρίστες και αγαπήσαμε το νησί. Γι’ αυτό αγαπούν τόσο τον τόπο τους οι ντόπιοι.
Τα παραπάνω έχουν χαθεί δια παντός σε πολλά Κυκλαδονήσια. Η Αμοργός τα διατηρεί σε μεγάλο βαθμό.
Εμείς τι σκοπεύουμε ν΄αφήσουμε πίσω μας ;
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε.
Αξιότιμα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου.
Θα ήθελα να σας συγχαρώ που θέσατε σε ουσιαστική διαβούλευση το έργο Αναβάθμισης Λιμενικών Εγκαταστάσεων στα Κατάπολα και να συμβάλλω στους προβληματισμούς που αναπτύχθηκαν από κατοίκους και φίλους του νησιού.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βελτίωση των λιμενικών εγκαταστάσεων των νησιών μας, πρέπει να πραγματοποιείται -όποτε απαιτείται- μέσω ειδικών μελετών και έργων που βέβαια θα εξασφαλίζουν παράλληλα τη διατήρηση της φυσιογνωμίας και του χαρακτήρα του παραλιακού μετώπου του κάθε νησιού που αποτελεί σημαντικό στοιχείο της ταυτότητάς του.
Επισης, νομιζω πως όλοι θα συμφωνήσουμε ότι βασικός στόχος των έργων αυτών, θα πρέπει να είναι η βελτίωση της διασύνδεσης των νησιών με γειτονικά νησιά και με την ηπειρωτική Ελλάδα για την εξυπηρέτηση κυρίως των κατοίκων -μόνιμων η εποχιακών- και βέβαια τα ίδια εργα θα βελτιώσουν και τις συνθήκες επισκεψιμότητας των νησιών.
Ερώτημα αποτελεί το αν οι εναλλακτικες μελετες που συντάχθηκαν για το λιμάνι των Καταπόλων, έχουν τους παραπάνω στόχους, η μήπως επιδιώκουν να εξασφαλίσουν υποδομές για την είσοδο μαζικού τουρισμού στο νησί, που θα απαιτήσει δραστικές αλλαγές στο λιμάνι, διάνοιξη νέων δρόμων στο εσωτερικό του νησιού, κατάργηση της παραλίας των λουόμενων και σημαντική όχληση στη λειτουργία της παραλιακής ζώνης. Και φυσικά η όχληση αυτή θα μεταφερθεί και στο εσωτερικό του νησιού, και θα αλλοιώσει και τη φυσιογνωμία των παραδοσιακών οικισμών του νησιού.
Η Αμοργός είναι ένα νησί με σημαντική πολιτιστική κληρονομιά, αρχαιολογικούς χώρους, βυζαντινά εκκλησάκια, μοναστήρια, παραδοσιακούς οικισμούς και πλούσιο φυσικό περιβάλλον με ιδιαίτερη βιοποικιλότητα και διατηρημένα μονοπάτια. Και ακόμη διατηρεί τοπικα έθιμα και παραδόσεις, πανηγύρια, γιορτές και τοπική γαστρονομία. Όλα τα παραπάνω προσελκύουν και ποιοτικό τουρισμό και υψηλού εισοδηματικού επιπέδου επισκέπτες στο νησί Έλληνες και ξένους και συμβάλλουν και στην οικονομία του τόπου.
Αντίθετα, η είσοδος μαζικού τουρισμού στο νησί με εντατικοποίηση των αφίξεων πλοίων τους θερινούς μήνες και με την υποδοχή κρουαζιερόπλοιων, θα καταστρέψει όλα τα παραπάνω ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του νησιού, όπως εχει αποδειχθεί μέσα από σχετικά ελληνικά και ευρωπαϊκά παραδείγματα. Και αν ο μαζικός τουρισμός αφήνει πρόσκαιρα μικρά κέρδη σε ορισμένες κατηγορίες επαγγελματιών, θα πρέπει να συνεκτιμηθεί ότι ρυπαίνει το θαλάσσιο χώρο και την ατμόσφαιρα, υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των κατοίκων και των λοιπών επαγγελματιών καταναλώνει τους φυσικούς πόρους του νησιού, το επιβαρύνει με απορρίμματα και διώχνει τον ποιοτικό τουρισμό.
Αξιότιμε κύριε δήμαρχε
Πραγματικό όφελος για το νησί και τους κατοίκους του θα είναι η συμπλήρωση των υποδομών υγείας, παιδείας και δικτύων κοινής ωφελείας, η εξασφάλιση στέγης για τους δημόσιους υπαλλήλους που μετατίθενται στο νησί, και η εξασφάλιση πυκνής ακτοπλοϊκής σύνδεσης με τα μεγαλύτερα νησιά και τον Πειραιά τους χειμερινούς μήνες. Τα παραπάνω θα συμβάλουν στην ενίσχυση μακρόχρονης διαμονής κατοίκων στο νησί, και στην προσέλκυση νέων, οι οποίοι θα μπορούν να εργάζονται από απόσταση. Και ακόμη όφελος για το νησί θα είναι η ανάδειξη όλων των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του νησιού που προανέφερα, με στόχο την ενίσχυση ποιοτικού τουρισμού και την κατανομή του σε όλο το χρόνο.
Από τις αποφάσεις του δημοτικού συμβουλίου κύριε δήμαρχε, θα εξαρτηθεί η μελλοντική εξέλιξη του νησιού, που όπως όλες οι ευρωπαϊκές οδηγίες επιτάσσουν, πρέπει να πραγματοποιηθεί με τις αρχές της αειφορίας. Πιστεύω ότι θα σας βοηθήσουν οι πολύ εύστοχες τοποθετήσεις που αναφέρονται στη διαβούλευση που οργανώσατε, για την οποία και πάλι σας συγχαίρω.
Καλημέρα,
Είμαι Γάλλος. Έρχομαι στην Ελλάδα εδώ και 40 χρόνια. Έρχομαι στην Αμοργό εδώ και 25 χρόνια. Εδώ και αρκετά χρόνια μένω τουλάχιστον 5 μήνες το χρόνο στην Αμοργό.
Εξέτασα προσεκτικά τα διάφορα αναπτυξιακά έργα για το λιμάνι των Καταπόλων, καθώς και τα σχόλια που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Δήμου. Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί. Το σχόλιό μου θα αφορά 5 σημεία.
1) Η μελέτη που παρουσιάστηκε δείχνει την απουσία οποιασδήποτε πραγματικής στρατηγικής σκέψης. Πράγματι, τα προτεινόμενα έργα βασίζονται μόνο στην αύξηση του αριθμού των τουριστών και στην αύξηση της οδικής κυκλοφορίας. Δεν υπάρχει ίχνος μελέτης των συγκεκριμένων περιουσιακών στοιχείων της Αμοργού, της ποιότητας ζωής που αποτελούν το κύριο αξιοθέατο της Αμοργού.
Κατά την άποψή μου, η ανάπτυξη της Αμοργού πρέπει να βασίζεται στη διατήρηση και την ενίσχυση των ιδιοτήτων της Αμοργού (τοπία, ηρεμία, τοπική ζωή, πεζοπορίες, υποδοχή των κατοίκων κ.λπ.).
Η ανάπτυξη της Αμοργού πρέπει να βασίζεται στον τουρισμό του μέλλοντος, που είναι ο «πράσινος» τουρισμός, με σεβασμό στο περιβάλλον, για τον οποίο πολλοί Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να πληρώσουν το τίμημα της ποιότητας.
Η ανάπτυξη της Αμοργού δεν μπορεί να βασίζεται σε έντονη αύξηση του μαζικού τουρισμού. Μπορούμε να δούμε τις ζημιές που προκλήθηκαν στη Μύκονο, τη Σαντορίνη, τη Βενετία και οπουδήποτε μπορούν να ελλιμενιστούν αυτά τα τερατώδες κρουαζιερόπλοια.
Επιπλέον, τα μεγάλα κρουαζιερόπλοια είναι εξαιρετικά ρυπογόνα. Για την πλοήγηση, τα κρουαζιερόπλοια καταναλώνουν μαζικά βαρύ μαζούτ, ένα φθηνό και πολύ ρυπογόνο πετρέλαιο. Λεπτά σωματίδια, διοξείδιο του άνθρακα, οξείδιο του αζώτου, οξείδιο του θείου, διοξείδιο του θείου, το κοκτέιλ που χύνεται από τα κρουαζιερόπλοια είναι καταστροφικό για το περιβάλλον.
2) Η μελέτη ανάπτυξης του λιμανιού των Καταπόλων δεν λέει τίποτα για τις συνέπειες της μεγάλης αύξησης της τουριστικής κίνησης: τι επιπτώσεις στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας; Τι επιπτώσεις στην κατανάλωση νερού; Ποιες είναι οι επιπτώσεις στην παραγωγή και την επεξεργασία των απορριμμάτων; Ποιες συνέπειες για τους κατοίκους των Καταπόλων; Δεν πρέπει να λησμονείται ότι τέτοια έργα θα είχαν αρνητικές επιπτώσεις σε ολόκληρο το νησί και τους κατοίκους του.
3) Η αύξηση του αριθμού των τουριστών γεννά την ψευδαίσθηση πλουτισμού των εμπόρων και των κατοίκων της Αμοργού. Πράγματι, εκτός από τα οικονομικά συμφέροντα μιας μειοψηφίας, οι κάτοικοι της Αμοργού που ζουν από τον τουρισμό δεν θα δουν πολύ τον τζίρο τους να αυξάνεται. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο τουρισμός κρουαζιέρας είναι ένας τουρισμός που περιλαμβάνει όλα τα χρήματα (διαμονή, γεύματα, επισκέψεις και αναψυχή) και ότι οι τουρίστες που αποβιβάζονται για λίγες ώρες δεν ξοδεύουν πολλά χρήματα στο νησί.
4) Η μελέτη προβλέπει τη δημιουργία χώρου που προορίζεται για υδροπλάνα. Ποιος θα έρθει με υδροπλάνο στην Αμοργό; Μια πολύ πλούσια πελατεία, που ήρθε για να αγοράσει κτήματα, ή και χωριά (π.χ. Στρούμπος) και να χτίσει πολυτελή ξενοδοχεία και κατοικίες, τα κέρδη των οποίων θα πάνε στους χρηματοδότες και οι κάτοικοι της Αμοργού θα περιοριστούν στις δραστηριότητες εξυπηρέτησης και καθαρισμού αυτών των ξενοδοχείων.
Επιπλέον, από τα Κατάπολα, τα υδροπλάνα μπορούσαν να προσφέρουν περιηγήσεις στο νησί και να προσγειωθούν στον όρμο της Αιγιάλης, στον όρμο Νικουριάς, στον Μούρο, στη Σπάρτη, στην Αγία Άννα, μπροστά στο μοναστήρι, στην Καλοταρίτισσα κ.λπ. Αυτή είναι η επιθυμία των κατοίκων της Αμοργού;
5) Η μελέτη προβλέπει την κατασκευή αυτοκινητόδρομου που διέρχεται πάνω από το λιμάνι των Καταπόλων και σε τμήμα του αρχαιολογικού χώρου Μινώα. Ποιος θα ωφεληθεί από αυτό το έργο που είναι πολύ καταστροφικό για το τοπίο και πανάκριβο; Σίγουρα υπάρχουν και άλλες λύσεις για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας στο λιμάνι των Καταπόλων.
Συμπερασματικά :
α) Ένα αναπτυξιακό έργο για το λιμάνι των Καταπόλων δεν πρέπει να ενθαρρύνει την άφιξη μεγάλων κρουαζιερόπλοιων. Δεν έχουν καμία σχέση στην Αμοργό.
β) Ένα έργο ανάπτυξης λιμανιού Καταπόλων δεν πρέπει να περιλαμβάνει περιοχή υδροπλάνων. Θα ήταν μια ανοιχτή πόρτα στον ληστρικό τουρισμό, χωρίς κανένα ενδιαφέρον για την Αμοργό.
γ) Ο εκσυγχρονισμός του λιμανιού των Καταπόλων είναι οπωσδήποτε απαραίτητος για τη διευκόλυνση της επιβίβασης και αποβίβασης των συνηθισμένων σκαφών. Και θα ήταν ενδιαφέρον να μελετήσουμε άλλες λύσεις, αποτελεσματικές αλλά με μεγαλύτερη σεβασμό για τον ιστότοπο και λιγότερο δαπανηρές.
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο δήμος γνωρίζει τα πραγματικά ζητήματα και τους πραγματικούς κινδύνους αυτών των έργων. Όμως η τεράστια πίεση από τους επενδυτές και τις μεγάλες τουριστικές εταιρείες θα αποτελεί πάντα μεγάλο κίνδυνο για τις δημόσιες αποφάσεις.
Ελπίζω η ποιότητα ζωής στην Αμοργό να είναι πάντα στην πρώτη γραμμή των έργων του δήμου.
AC.
Τα εργα που σχεδιαζει ο Δημος με σκοπο την υποδοχη των κρουαζιεροπλοιων θα ειναι καταστροφικη για το νησι. Χιλιαδες ανθρωποι θα αποβιβαζονται και θα περιφερονται με πουλμαν επιβαρυνοντας το νησι και το οδικο του δικτυο, χωρις ποτε να αποκτουν οποιαδηποτε σχεση με αυτο. Η αναπτυξη της κρουαζιερας εχει δοκιμαστει και σ αλλα κυκλαδονησια οπως και σε αλλες πολεις της Ευρωπης, με καταστροφικα για τους τοπους αυτους αποτελεσματα
Τα μέρη που πλήττονται από τον μαζικό τουρισμό γίνονται κακέκτυπα του αλλοτινού εαυτού τους. Παίζουν αυτό που υπήρξαν κάποτε. Τα πανηγύρια δεν είναι πια πανηγύρια, είναι θέαμα προς κατανάλωση των τουριστών. Το τάδε μέρος όπου καθόσουν αυθόρμητα να πιεις τον καφέ σου ή να φας, δεν είναι πια προσβάσιμο γιατί έχει μπει στη λίστα του trip advisor και έχει γίνει must. Ιούλιο και Αύγουστο, παρόμοια φαινόμενα έχουμε ήδη και στην Αμοργό. Φυσικά, κανείς δεν μπορεί να πει όχι στην ανάπτυξη, μπορεί όμως να πει όχι σε σχέδια που κάθε άλλο παρά ανάπτυξη θα φέρουν διότι αφενός θα υποβαθμίσουν τη ζωή των κατοίκων χωρίς να επιλύσουν χρόνια και βασικά τους προβλήματα (γιατροί, νερό κλπ.) και αφετέρου θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά για τον σοβαρό τουρισμό που επισκέπτεται χρόνια την Αμοργό ακριβώς επειδή εκτιμάει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Ένα τέτοιο έργο θα έμοιαζε με πλουμιστό ρούχο ενήλικα φορεμένο από ένα γυμνό παιδί. Μεγαλεία φαινομενικά, ένδεια ουσιαστική, καταστροφή στο περιβάλλον, προσβολή στην αισθητική.
Ζω και εργάζομαι στην Αμοργό επί 33 συναπτά έτη. Και κάθε φορά που γνωστοί και φίλοι με ρωτάνε αν έχει αλλάξει η Αμοργός από τότε που ήρθα, με καμάρι απαντάω “Όχι ιδιαίτερα”. Φυσικά και έχουν υπάρξει πολλές αλλαγές από τότε (καινούριοι δρόμοι, μεγάλοι και μικροί, νέα σπίτια, δωμάτια, ξενοδοχεία, βιολογικός, ΧΥΤΑ, σφαγείο κ.ά.), οι περισσότερες όμως προέκυψαν από επιτακτικές ανάγκες και κατά κανόνα δεν αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του νησιού.
Κι έτσι στην Αμοργό μπορείς να απολαύσεις ακόμη περπάτημα σε πανέμορφα μονοπάτια, κολύμπι σε δύσβατες ερημικές παραλίες με γαλαζοπράσινα πεντακάθαρα νερά, εξαιρετικό φαγητό, και να θαυμάσεις τη μοναδική Χώρα, τους παραδοσιακούς οικισμούς, που διατηρούν ακόμη το χρώμα τους και το υπέροχο άγριο φυσικό τοπίο.
Εντυπωσιάστηκα βλέποντας τις μελέτες για την αναβάθμιση του λιμανιού των Καταπόλων.
Τελικά τι θέλουμε για το νησί και τι προσδοκίες έχουμε από τον τουρισμό;
– Όταν, μετά την πανδημία, πολλές πόλεις που ζουν από τον τουρισμό, επαναπροσδιορίζονται, θέλοντας να περιορίσουν τον τουρισμό στα μέχρι τώρα ή και χαμηλότερα επίπεδα και να ενισχύσουν την επιστροφή στον πρωτογενή τομέα, ώστε να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους κάτω από αντίξοες συνθήκες,
– Όταν ο τουρισμός ενέχεται για την αύξηση της περιβαλλοντικής ρύπανσης και την αλλοίωση του χαρακτήρα των πόλεων και των χωριών,
– Όταν τα κρουαζιερόπλοια είναι ανεπιθύμητα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Μεσογείου (Βαρκελώνη, Μασσαλία, Βενετία) γιατί είναι ρυπογόνα, ενεργοβόρα και ενοχλητικά, χωρίς αντίστοιχο/με μηδαμινό όφελος για τους προορισμούς που επισκέπτονται,
ακριβώς σ’ αυτή τη χρονική συγκυρία μάς βρήκαν αυτές οι μελέτες. Μελέτες που μας προτείνουν ένα γιγάντιο έργο – σε πλήρη αναντιστοιχία με τα μεγέθη του νησιού -, που θα καταστρέψει ένα απ’ τα πιο όμορφα φυσικά λιμάνια, παρασύροντας στην καταστροφή και τους τρεις όμορφους παραδοσιακούς οικισμούς κι ένα μεγάλο μέρος της οικονομίας του νησιού, πληγώνοντας το βουνό της Μινώας (Αρχαιολογική ζώνη Α) για τη δημιουργία περιφερειακού δρόμου, με όλες τις τραγικές συνέπειες που έχουν ήδη αναφερθεί από τους προηγούμενους σχολιαστές, και ασφαλτοστρώνοντας τον μισό κάμπο του Σακκά με τις ελιές και τα περιβόλια…
Μήπως να το ξανασκεφτούμε;
Υ.Γ. Οι περισσότεροι σχολιαστές, μόνιμοι ή εποχικοί κάτοικοι του νησιού, ντόπιοι ή τουρίστες, δεν είναι αυτοί που θέλουν να βλέπουν τους μόνιμους κατοίκους ως ιθαγενείς με γαϊδουράκια. Είναι αυτοί που πραγματικά στηρίζουν την Αμοργό, με τη μόνιμη ή εποχική διαμονή τους, αυτοί που την αγαπούν και τη σέβονται, αυτοί που τη διαφημίζουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου. Λάβετε υπόψη τη γνώμη τους…
Το υπάρχον λιμάνι στα Κατάπολα διαμορφώθηκε με τους περιορισμένους εθνικούς οικονομικούς πόρους, για να εξυπηρετήσει την οικονομική και κοινωνική ζωή της Αμοργου εκείνης της χρονικής περιόδου οι οποίες ήταν τελείως διαφορετικές από την τρέχουσα (πχ δεν υπήρχε το οδικό δίκτυο που υπάρχει σήμερα, υπήρχαν λιγότερα αυτοκίνητα, δεν υπήρχε πρατήριο υγρών καυσίμων, κ.λ.π) .
Για το λόγο αυτό το λιμάνι πρέπει να αναβαθμιστεί ώστε να υποστηρίξει τις ανάγκες της εποχής μας αλλα και τις μελλοντικές απαιτήσεις στην μεταφορά αγαθών και ανθρώπων. Ταυτόχρονα πρέπει να διαμορφωθεί περιφερειακός δρόμος τόσο για την ασφάλεια των μεταφορών (πχ βυτία μεταφοράς καυσίμων κυκλοφορούν δίπλα στα τραπεζοκαθίσματα) όσο και για την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου της Μινώας, η υπάρχουσα πρόσβαση της οποίας είναι το λιγότερο προβληματική για τους επισκέπτες.
Τούτων δοθέντων, αν και δεν ειμαι μηχανικός, θεωρώ ότι η πρόταση 2, η οποία έχει τα λιγότερα αρνητικά σημεία, είναι αυτή η οποία ταιριάζει στην αναβάθμιση της προσβασιμότητας του νησιού.
Τάσος Τανούλας, Αρχιτέκτων αναστηλωτής, Πρόεδρος του ελληνικού ICOMOS
«Αναβάθμιση» του λιμανιού στα Κατάπολα της Αμοργού
Το όνομα της Αμοργού στην συνείδηση των Ελλήνων του εικοστού αιώνα καταγράφηκε ως το αρχέτυπο της έννοιας του νησιού του Αιγαίου που, ταυτόχρονα, είναι τελείως διάφορο από τα άλλα, λόγω της μοναδικότητας φυσικού περιβάλλοντος και ανθρώπων. Μοναδική και στην ελληνικότητά της η Αμοργός, όπως και η ομώνυμη ποιητική σύνθεση.
Αυτά τα χαρακτηριστικά έμειναν εν πολλοίς άφθαρτα έως την προηγούμενη δεκαετία. Ο τουρισμός είχε πλησιάσει γεωγραφικά, αλλά η Αμοργός παρέμεινε με κάποιον τρόπο στην άγονη γραμμή, διατηρώντας τον χαρακτήρα της, με το αρνητικό αποτέλεσμα, τυπικό της ελληνικής πραγματικότητας, να εκπίπτουν οι υποδομές: υγεία, ύδρευση, οδικό σύστημα και άλλα.
Ενώ οι υποδομές ήταν ήδη ανεπαρκείς για τους κατοίκους, η αλματώδης και ανεξέλεγκτη άνοδος του τουρισμού τα τελευταία χρόνια, έφερε πολύ κόσμο στο νησί, μειώνοντας ακόμη περισσότερο την ικανότητά του να εξυπηρετήσει ντόπιους και ξένους.
Η προκείμενη πρόταση «αναβάθμισης» του λιμανιού στα Κατάπολα έχει, λέει, στόχο να εξυπηρετηθεί η κατακόρυφη αύξηση του αριθμού των επισκεπτών. Οι απαιτούμενες κατασκευές, αν εφαρμοστούν, θα καταστρέψουν το φυσικό τοπίο και θα επιβαρύνουν την υποθαλάσσια ισορροπία του περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, η επιδιωκόμενη αύξηση του αριθμού των επισκεπτών θα επιταχυνθεί με ακόμη πιο ανεξέλεγκτο τρόπο, και τα κακώς κείμενα των υποδομών, όχι μόνον δεν θα θεραπευτούν, αλλά θα γίνουν ακόμη χειρότερα.
Πράγματι, η κατάσταση στο νησί θα υποβαθμιστεί, αφού για άλλη μία φορά δεν έχει προηγηθεί μελέτη συνολικής διαχείρισης του νησιού με στόχο την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και της οικονομίας, με ορθή αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
Όταν έχεις μια περιουσία δεν την καις για να ζεσταθείς προσωρινά, προσπαθείς να την διατηρήσεις παραγωγική για πάντα. Τα οφέλη της αλόγιστης επένδυσης στην βιομηχανία του μαζικού τουρισμού είναι προσωρινά. Αντίθετα, τα οφέλη της επένδυσης στην αειφορία και στον ανθρώπινο παράγοντα είναι διαχρονικά.
Υπάρχει, όμως, και νομοθεσία που δεσμεύει την διαχείριση του περιβάλλοντος όπου υπάρχουν αρχαιότητες, και η Αμοργός είναι σπαρμένη με θησαυρούς αρχαιοτήτων και πολιτιστικής κληρονομιάς με την ευρύτερη έννοια. Ο αρχαιολογικός χώρος της Μινώας δεσπόζει πάνω από το λιμάνι στα Κατάπολα! Ποια είναι η σχετική εισήγηση της αρμόδιας εφορείας αρχαιοτήτων;
Οι προτεινόμενες παρεμβάσεις στο λιμάνι των Καταπόλων και στην ενδοχώρα θα βλάψουν οριστικά και αμετάκλητα τον μοναδικό χαρακτήρα του νησιού. Αν εφαρμοστούν, θα αποτελέσουν το πρώτο βήμα για την μετατροπή του σε μια ακόμη μηχανή στη σειρά για την εξυπηρέτηση της τουριστικής βιομηχανίας, στην οποία το ελληνικό στοιχείο, αλλοτριωμένο, θα υποβαθμιστεί σε προσωπικό εξυπηρέτησης υπό συνθήκες σκληρής εκμετάλλευσης, όπως στη Σαντορίνη και στη Μύκονο.
Οι προτάσεις θα πρέπει να απορριφθούν άμεσα.
Πριν από οποιαδήποτε επέμβαση στο μέλλον, θα πρέπει να έχει προηγηθεί κάτι που, δυστυχώς, στην Ελλάδα φαίνεται πως είναι άγνωστο στην πράξη: μια μελέτη συνολικής διαχείρισης του νησιού για την βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων και της οικονομίας, με ορθή αξιοποίηση των φυσικών πόρων και της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το σπίτι του ανθρώπου και η δύναμή του είναι η γη του. Δεν θα είναι πια, αν γίνει τσιμέντο!
It is still possible to improve the infrastructure of Amorgos without having to resort to this.
Ας ξεκινήσουμε από το παραμύθι για τους τουρίστες εκτός συνθήκης Σέγκεν που αναφέρουν οι μελετητές,είναι σύνορο η Αμοργός και δεν το ξέρουμε;
Στέγαστρα για τους τουρίστες τόσα χρόνια γιατί δεν έφτιαχναν;
Η μελέτη αναφέρει πουθενά για την αρχαιολογική αξία της Μινώα; Δεν νομίζω.
Αφού καταφέρει και λύσει το πρόβλημα ο Δήμος,του νερού,της αποχέτευσης,το πρόβλημα διαμονής των γιατρών και των εκπαιδευτικών,μετά ας κάνει και ΣΩΣΤΕΣ μελέτες για το λιμάνι των Καταπόλων.
Έτσι όπως το πάει του ταιριαζει η παροιμία:τι του λείπει του ψωριάρη;φούντα με μαργαριτάρι.
We were very happy to visit the Island end of August 2022 and the arrival and departure with a ferry were not a problem.
The trash and some not so flattering buildings were.
The island needs to implement a better method to manage the abundant trash and the new accommodations that are being built before it can provide better port facilities that inadvertently will result to more tourists that will exaggerate the above mentioned issues.
Ο μαζικός τουρισμός ,είναι το είδος εκείνο του τουρισμού στο οποίο ο επισκέπτης απολαμβάνει παθητικά αυτά που του προσφέρουν οι οργανωμένες διακοπές .Σε αυτό το μοντέλο τουρισμού ανήκει και ο τουρισμός κρουαζιέρας. Ο μαζικός τουρισμός εκφράζεται από τις λέξεις sun ,sea,sand,service.Ο τουρισμός κρουαζιέρας είναι ένας παθητικός τύπος διακοπών όπου ο επισκέπτης είναι απλός παρατηρητής και όχι περιηγητής ,και προκαλεί αρνητικές περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις στις περιοχές που επισκέπτεται.
Στη Βαρκελώνη, στη Βενετία, στο Άμστερνταμ, μα και στην Τουρκία, οι ντόπιοι καλούν πλέον τους τουρίστες να φύγουν από τις πόλεις τους. Ακόμα όμως και στα δημοφιλή ελληνικά νησιά -που έως και τις μέρες μας οι κάτοικοι καλωσόριζαν τουρίστες χαμηλού επιπέδου «αποδεχόμενοι» να καταστρέφουν σιγά-σιγά τον τόπο τους- αρχίζουν να δυναμώνουν οι φωνές για τις αρνητικές επιπτώσεις του μαζικού τουρισμού.
Οι επιπτώσεις αυτής της δραστηριότητας είναι τεράστιες, η κατανάλωση φυσικών πόρων απειλητική. Ήδη το 85% των ακτών της Ευρώπης (που φιλοξενούν τα δύο τρίτα της Ευρωπαϊκής τουριστικής βιομηχανίας) βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο περιβαλλοντικής και οικονομικής κατάρρευσης από την υπερ-ανάπτυξη (UNEP 2002).
Η μη αναστρέψιμη υποβάθμιση των πολιτιστικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών ενός τουριστικού προορισμού από την άναρχη και άνευ ορίων τουριστική ανάπτυξη, οδηγεί σταδιακά στην παρακμή των τουριστικών περιοχών. Και το σημαντικότερο τα περισσότερα από τα χρήματα δεν παραμένουν στον τόπο όπου δαπανώνται, αλλά πηγαίνουν πίσω στις μεγάλες επιχειρήσεις, στις αλυσίδες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων .
Η Αμοργός κινδυνεύει να απαξιωθεί τουριστικά από το είδος αυτό του τουρισμού.
Οι όροι “υπεύθυνος τουρισμός” και “αειφόρος τουρισμός” δείχνουν ότι αυτό είναι η μόνη λύση στο πρόβλημα. Ως αειφόρος χαρακτηρίζεται ο τουρισμός που ενισχύει την απασχόληση και τη δημιουργία εισοδήματος στις τοπικές κοινωνίες, μειώνοντας ταυτόχρονα τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στον πολιτισμό, στην αισθητική.
Η τουριστική ανάπτυξη της κάθε περιοχής είναι μοναδική και οφείλει η τοπική κοινωνία να έχει τον πρώτο λόγο, έχοντας όμως συνειδητοποιήσει πόσο απαραίτητη είναι η διατήρηση του περιβάλλοντος, της αισθητικής του χώρου, του πολιτισμού και της ιστορίας.
Ο τουρίστας που θα επισκεφτεί την Αμοργό αναζητεί την χαμένη αυθεντικότητα ,την μυρωδιά και τα χρώματα της φύσης όλα εκείνα τα ανθρώπινά στοιχεία που στερείται στις πόλεις .
Διεθνείς μελέτες αποδεικνύουν ότι, οι τουρίστες δεν ταξιδεύουν πλέον μόνο για να δουν τόπους και μνημεία να πουν ότι επισκέφθηκαν έναν προορισμό ή απλώς για να διανυκτερεύσουν σε ένα ξενοδοχείο, όσο και καλό να είναι ,αλλά αναζητούν την συμμετοχή με τα δρώμενα στις τοπικές κοινωνίες. Ο επισκέπτης θέλει να γίνει για λίγο αγρότης, τεχνίτης, γευσιγνώστης της τοπικής κουζίνας, οινολόγος, αρχαιολόγος που ανακαλύπτει την ιστορία του τόπου που επισκέπτεται. Θέλει να μυηθεί στη φιλοσοφία, τα ήθη και τα έθιμα της τοπικής κοινωνίας, που τον φιλοξενεί. Με λίγα λόγια, θέλει να ζήσει σαν ντόπιος.
Ο βιωματικός τουρισμός πρέπει να χαρακτηρίζεται από υψηλή ποιότητα, η οποία προκύπτει από παράγοντες που σχετίζονται με τις υποδομές, τις δημόσιες μεταφορές και την προσβασιμότητα, την αποτελεσματική οργάνωση του φορέα ή της επιχείρησης και τέλος να υποστηρίζεται από ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο του νησιού.
Αυτό που έχει ανάγκη η Αμοργός, είναι η άμεση ανάγκη να υιοθετηθούν επαρκή συστήματα διαχείρισης και διατήρησης των φυσικών πόρων, να γίνουν οι σωστές υποδομές (π.χ. διαχείριση λημμάτων και απορριμμάτων, εξοικονόμηση νερού και ενέργειας ,αναβάθμιση και στελέχωση των κέντρων υγείας κ.α ) και να προστατευτεί η ιστορική/πολιτιστική κληρονομιά και οι κοινωνικές δομές του τόπου.
Είναι βαθιά λυπηρό να βλέπεις τον τόπο που αγάπησε τόσος κόσμος , τόσοι εκλεκτοί φίλοι , να διακυνδηνευει να περάσει στα χέρια των υψηλών συμφερόντων του μαζικού τουρισμού ! Δεν είναι μόνο η καταστροφή των Καταπολων , είναι ΚΑΙ όλες οι υπόλοιπες υποδομές που θα χρειαστούν για να υποστηρίξουν την έλευση των μαζών . Ας μην επιτρέψουμε να γίνουμε τα θύματα της αποσυμφόρησης της Μυκόνου και της Σαντορίνης !
Εδώ και πενήντα Χρονια δουλεύω σαν ξεναγός , ξέρω .
Δεν αντέχει η Αμοργος μας αυτήν την κακοποίηση .
Η Αμοργός είναι ένα πανέμορφο και ιδιαίτερο νησί με σπάνια φυσική και πολιτισμική ομορφιά. Το επισκέπτομαι συχνά τα τελευταία 25 χρόνια και πιστεύω ότι τα έργα που σχεδιάζει ο Δήμος με σκοπό την υποδοχή κρουαζιερόπλοιων είναι όχι μόνο αταίριαστη με την κλίμακα και την ποιότητα του νησιού αλλα προμηνύεται και καταστροφική για αυτό και τους κατοίκους του. Οι χιλιάδες άνθρωποι που θα αποβιβάζονται και θα κυκλοφορούν με πούλμαν επιβαρύνοντας το οδικό δίκτυο του νησιού, δεν θα αποκτήσουν ποτέ οποιαδήποτε άλλη σχέση με αυτό, ενώ αντιθέτως θα το καταστήσουν απωθητικό για τον υφιστάμενο τουρισμό. Αν και το κίνητρο είναι το κέρδος, είναι βέβαιο βάσει αντίστοιχων παραδειγμάτων σε άλλες περιοχές της Ευρώπης αλλά και νησιών των Κυκλάδων, ότι σε βάθος χρόνου, αν όχι άμεσα, το νησί θα υποβαθμιστεί και μόνο απώλειες μπορεί να μετράει, σε φυσικό αλλά και υλικό, για τους κατοίκους του, πλούτο.
Αγαπητοί συμπατριώτες και φίλοι της Αμοργού (κατ΄ουσίαν Αμοργιανοί χάριν της διανοίας σας, κατά τον Περικλή), όλων των απόψεων και προτάσεων. Είχα αποφασίσει να μη συμμετάσχω στη βεβιασμένη, για τόσο σημαντικό θέμα, διαβούλευση. Η βασική αιτία πέραν αυτού είναι η «γνωμάτευση» από τον ίδιο το δήμαρχο ότι αυτά που γράψαμε δέκα δημότες, σε ένσταση προς τις αρμόδιες αρχές, με βάση τα άρθρα 151 και 152 του Δ. Κώδικα κατά απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, αποτελούν ανοησίες, προσβολή για το νησί και είναι προϊόν ζηλοφθονίας. Μάλιστα δημοτικός σύμβουλος απεφάνθη ότι η προσφυγή μας πήγε άπατα. Οι δε «ανεξάρτητες αρχές», απέρριψαν την προσφυγή μας επί λέξει: «σιωπηρά». Επειδή μάλιστα το γεγονός συνέβη σε συνεδρίαση του Δημ. Συμβουλίου και σε «αγορά πλήθουσα», λόγω διαδικτυακής μετάδοσης, με την ανοχή των μελών του, είναι ακόμα πιο προσβλητικό για τα πρόσωπά μας, αν και ενεργήσαμε με την ενυπόγραφη προτροπή εκατό και πλέον συμπατριωτών μας και χωρίς ίδιο συμφέρον. Όμως τόσο η εγγραφή και του κ. Σαρπάκη στη λέσχη των ανόητων, όσο και η μελέτη κατά το παρελθόν του βιβλίου «Επιχειρησιακή Έρευνα» που διδάσκεται στο πολυτεχνείο και αναλύει τις πολλές παραμέτρους που πρέπει να εξεταστούν σε συνδυασμό με τις μεταξύ τους αλληλεπιδράσεις, για κάθε ιδιωτικό ή δημόσιο εγχείρημα, με παρακινεί και με υποχρεώνει να θέσω ένα ανόητο ερώτημα, που θεωρώ πρώτιστο σημείο της έρευνας και δεν είναι άλλο από το ισχύον νομικό πλαίσιο.
Ρωτώ λοιπόν:
Επιτρέπεται η διάνοιξη δρόμων σε ζώνη πλάτους εκατό μέτρων από τις ακτές;
Σε μελλοντική διαβούλευση προτείνω την επιταγή του Ισοκράτη: «Βουλεύου μεν βραδέως, επιτέλει δε ταχέως τα δόξαντα». Αλλά μήπως εν τέλει τα πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης που αντιμετώπισε η γενιά μας και προσωπικά ο υποφαινόμενος, με συνέπειες στο πολεμικό ναυτικό και στον διορισμό μου, αντικαταστάθηκαν από πιστοποιητικά νοημοσύνης, με στόχο τη διακυβέρνηση με πρότυπο το Θρασύβουλο το Μιλήσιο, οπότε δε χρειάζονται διαβουλεύσεις; Αν τώρα είμαστε φθηνοί στο αλεύρι και ακριβοί στα πίτουρα, ίσως είναι αποτέλεσμα των εκάστοτε επιλογών μας. Η μετάβαση από την «εκκλησία του δήμου» στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι μια δύσκολη υπόθεση και έχει συνέπειες. Όμως το «τελευταίον εκβάν» θα καθορίσει νομοτελειακά τον προορισμό για «της Αρκουλιάς τον Τάρταρο», για όσους γνωρίζουν τα Κατακρώτηρα και την ιστορία των Καταπόλων.
Για κάθε απορία επί των γραφομένων, στη διάθεση του αναγνώστη.
Ευχαριστώ για την ανοχή σας.
Με τιμή
Εμμανουήλ Μ. Λουδάρος
Φέτος έκλεισα τα 19 και το καλοκαίρι του 23 θα είναι η 21η φορά που θα έρθω στην Αμοργό. Σχεδόν 2 δεκαετίες τώρα δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη για τέτοιου είδους αλλαγές στο νησί μας. Τα ελληνικά νησιά μετατρέπονται το ένα μετά το άλλο σε τουριστικές παγίδες που εκπέμπουν κάθε είδους ρύπανση. Δεν υπάρχει κανένας λόγος η Αμοργός να είναι η επόμενη που θα ακολουθήσει αυτή τη κερδοσκοπική μαζοποίηση, ειδικότερα όταν αυτή θα πραγματοποιηθεί εις βάρος του φυσικού τοπίου.
Αυτή τη στιγμή σπουδάζω Πολιτισμική Τεχνολογία και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (με λίγα λόγια η σχολή μου προωθεί νέους τρόπους για να αναδειχθεί ο πολιτισμός μέσω των νέων τεχνολογιών), και ελπίζω σε μερικά χρόνια απο τώρα να μπορέσω να συμβάλω στην πρόοδο του τόπου μου, αναβαθμίζοντας την πολιτιστική του εικόνα, όχι καταστρέφοντάς την.
Μικρός εντυπωσιαζόμουν πολύ με τα Blue Star 1 και 2 τα οποία έμοιαζαν να μην χωράνε καλα καλά στον κόλπο των Καταπόλων. Πλοία 2 φορές μεγαλύτερα θα εντυπωσιάσουν μονάχα τις τσέπες μερικών, ούτε καν τα μικρά παιδιά.
As someone who has spent all my summers in Amorgos with my Greek wife for the past 9 years, I am deeply concerned about the proposed construction of a port in Katapola.
While I understand the desire to attract more visitors, I believe that this project could have significant negative impacts on the local environment, culture, and economy.
Amorgos already faces significant limitations in infrastructure, resources, and services. The construction of a port to facilitate mass tourism would place a severe strain on the island’s already limited resources, including water, energy, and waste management. Furthermore, the local healthcare system is not equipped to handle a sudden surge of people during peak tourist season, which could lead to serious health concerns for both tourists and locals alike.
In addition, mass tourism may not necessarily benefit the local economy in the long term. It can create an unsustainable dependency on tourism and potentially harm local businesses that rely on more sustainable tourism practices. Moreover, the construction of a port may require significant infrastructure upgrades, putting a strain on the island’s limited resources and leading to increased congestion and overcrowding.
As we have seen in other islands that have taken the route of mass tourism, such as Santorini and Mykonos, the negative consequences can be severe. These islands have struggled to cope with the environmental impact of large numbers of tourists and the resulting strain on resources and infrastructure. Furthermore, the commercialization of the islands has led to the loss of local character, cultural identity, and increased inequality between the locals and tourists.
Finally, the construction of a port could potentially damage the island’s natural environment and harm its cultural heritage. Amorgos is known for its traditional Greek island culture and way of life, which could be negatively impacted by an influx of mass tourism. This could lead to an increase in commercialization and a loss of local character, potentially harming the island’s cultural identity.
Rather than building a new port, I suggest that you explore alternative solutions that improve access to the island while also promoting sustainable tourism practices that align with the island’s cultural and natural values. You can improve existing infrastructure and support local businesses that already promote sustainable tourism.
In conclusion, I urge you to carefully consider the potential long-term impacts of the proposed project before proceeding with any construction plans. It’s essential to involve and listen to the local community in the decision-making process to ensure that any development aligns with the island’s cultural and environmental values while also benefiting the local economy.
Είναι φοβερό οτί μετά από τόση εμπειρία σε παγκόσμια κλίμακα για τις αρνητικές επιπτώσεις του υπερτουρισμού στις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες εξετάζονται και προωθούνται ακόμα τόσο κοντόφθαλμα έργα. Επισκέπτομαι την Αμοργό εδώ και 40 χρόνια και πλέον οι δεσμοί αγάπης με τον τόπο αυτό είναι βαθιοί και ανεξίτηλοι. Εύχομαι να επικρατήσει η σύναιση και τα όποια έργα γίνονται να υπηρετούν την τοπική κοινωνία, με γνώμονα τη βιωσιμότητα. Τα έργα με σκοπό την υποδοχή κρουαζιερόπλοιων θα ήταν καταστροφικά για το νησί αφού ουσιαστικά θα κατάστρεφαν σιγά σιγά τον ίδιο τον λόγο για τον οποίο έχει τουρισμό η Αμοργός: η φυσική της ομορφιά και η ήπια τουριστική ανάπτυξη. Τα κρουαζιερόπλοια είναι καταστροφικά για μικρούς τόπους αφού ουσιαστικά επιβαρύνουν με χιλιάδες ανθρώπους που περιφέρονται με πούλμαν για λίγες ώρες όλες τις υποδομές του νησιού, και σε πολλά μέρη γίνεται πλέον στροφή αποφυγής τους.
Είναι συγκινητικό να διαβάζει κανείς την αγάπη τόσων ανθρώπων για έναν τόπο.
Για μια Δημοτική Αρχή δε, αν δεν μπορεί να είναι συγκινητικό, σίγουρα είναι τιμή να υπηρετει προσωρινά- όπως άλλωστε όλοι είμαστε σε σχέση με τη διάρκεια και τη σοφία του ίδιου του τοπου- έναν τόπο που έχει αγαπηθεί και συνεχίζει να αγαπιέται για λόγους που οι εδώ γραφοντες- και πόσοι ακόμη χωρίς επαφή με την τεχνολογία- μοιραζόμαστε.
Αντάξια, λοιπόν, θα είναι μόνο αν λάβει υπόψιν της τον πολύ σοβαρό αυτό διαλογο- εφόσον ετέθη το ζητημα σε δημόσια και όχι προσχηματική διαβούλευση- και τα επιχειρήματα που οδηγούν σε απόρριψη καθεμιάς από τις τέσσερις προτάσεις. Πώς αλλιώς άλλωστε;
Σε μια Ελλάδα που εφαρμόζει με χρονοκαθυστερηση αποτυχημένα μοντέλα “ανάπτυξης” ας είναι η Αμοργός-μεσα από τις αποφάσεις των ανθρώπων της-ο έτερος λόγος, που συμπεριλαμβάνει, που δεν βιάζεται-με όλες τις σημασίες τις λέξης- που διαρκεί, που δεν απερισκεπτεί, που αποφασίζει με σεβασμό και δεν σκοντάφτει στις παγίδες των γνωστών πολλών προσωρινών μηδενικών.
Αν πραγματικά ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη της Αμοργού να ακυρώσουν την παρούσα μελέτη και να επαναπροσδιορίσουν τη βελτίωση των υποδομών με γνώμονα τις ανάγκες των κατοίκων και του μοντέλου του τουρισμού (αγροτουρισμό, οικοτουρισμό, πολιτιστικό, θρησκευτικό, κ.λ.π) που ταιριάζει καλύτερα στα φυσικά χαρακτηριστικά του τόπου.
Πλητώ Γαβαλά
Δημότισσα Αμοργού
Το όνομά μου είναι Magali Dewaele. Ερχόμαστε τακτικά στην Αμοργό, με τον σύζυγό μου και τώρα με τα παιδιά μας, εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. Ερχόμαστε στην Αμοργό για την αυθεντικότητα των κατοίκων της, την ηρεμία του λιμανιού των Καταπόλων, την ομορφιά των άγριων τοπίων της, την καθαρότητα των νερών της. Όταν ερχόμαστε στην Αμοργό ξεμένουμε από χρόνο και γεμίζουμε τις μπαταρίες μας, βρίσκοντας αυτό που δεν μπορούμε να βρούμε πουθενά αλλού στις Κυκλάδες που ταξιδεύουμε τόσα χρόνια. Το να πηγαίνουμε στα Κατάπολα με τους Σκοπελίτες είναι μέρος αυτής της ψυχικής κατάστασης των “μακρινών διακοπών”, όπου απολαμβάνει κανείς κάθε στιγμή, μυρίζει κάθε ριπή ανέμου, ανιχνεύει κάθε νησίδα γης…
Γιατί λοιπόν αυτό το πρόγραμμα, το οποίο θα πλουτίσει μόνο λίγους εις βάρος των πολλών, που αυτή τη στιγμή κινεί την τοπική βιώσιμη οικονομία;
Όταν βλέπω τον δήμο σας να αγωνίζεται για “ένα καθαρότερο αύριο”, “να κρατήσει την Αμοργό φιλόξενη και καθαρή”, να ευαισθητοποιεί τους κατοίκους και τους τουρίστες για την έλλειψη νερού στο νησί και να τους προτρέπει να είναι οικολογικά υπεύθυνοι, αναρωτιέμαι πώς θα απαντήσετε σε αυτά τα ζητήματα βιώσιμης ανάπτυξης με την εφαρμογή του μαζικού τουρισμού που αναπόφευκτα θα εκραγεί λόγω της κλίμακας των προτεινόμενων λιμενικών υποδομών.
Η Αμοργός είναι ήδη θύμα της ίδιας της επιτυχίας της. Το καλοκαίρι, με τον τουρισμό να αναπτύσσεται έντονα, φτάνει ήδη στο μέγιστο των δυνατοτήτων που μπορεί να υποστηρίξει από πλευράς υποδομών. Η Αμοργός έχει πολύ μικρή απήχηση για τον απλό τουρίστα που προτιμά την τεχνητότητα της δυνατής μουσικής, του αλκοόλ και των μεγάλων, άψυχων παραλιών από την αυθεντικότητα της πνευματικής, ιστορικής και άγριας πολιτιστικής κληρονομιάς που ενσωματώνει το νησί. Η τελευταία χαρίζεται σε όσους ξέρουν πώς να την ανακαλύψουν.
Δεν θα μπορούσατε να αποφασίσετε την ανάπτυξη ενός ασφαλούς και χρήσιμου λιμανιού που να παραμένει σε ανθρώπινη κλίμακα και να μην πιέζει το νησί και τους κατοίκους του; Γιατί να μην προσπαθήσετε να επιτύχετε μια καλή και βιώσιμη ισορροπία όπου το νησί θα αναπτύξει τις απαραίτητες υποδομές για τη μεγαλύτερη ευτυχία όλων των κατοίκων του;
Αν αγαπάτε την Αμοργό όσο κι εμείς, τότε αναπτύξτε λογικά και λογικά προγράμματα για το σήμερα και για τις μελλοντικές γενιές.
Καλησπέρα σε όλους,
‘Εχοντας διαβάσει την ανάρτηση σχετικά με την αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων στο νησί της Αμοργού, θα ήθελα να μοιραστώ τις σκέψεις που μου προκαλούνται.
Αν και δεν έχω επισκεφθεί ακόμα την Αμοργό, κατάγομαι από την Ελλάδα & είχα την τύχη να ταξιδέψω σε πολλά μέρη της που κρατούν τον δικό τους μοναδικό χαρακτήρα και φυσική ομορφιά. Και έχουν, πράγματι, την αισθητική μιας εποχής λιγότερο αυτοματοποιημένης .
Δυστυχώς, όμως, οι ιλλιγγειώδεις ρυθμοί ανάπτυξης της τουριστικής βιομηχανίας και της κυριαρχίας του καταναλωτισμού αποτελούν μοτίβο δράσης παντού πλέον.
Επομένως, το εν λόγω εγχείρημα μπορεί όντως να αποδειχθεί ωφέλιμο μόνο εάν η πρόθεση πίσω από αυτό είναι να ωφελήσει το νησί και τους κατοίκους του κάνοντας πιο ποιοτική τη ζωή και τη δραστηριότητα τους.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, εγείρει κοινωνική αντίσταση για τη διαφύλαξη των σημείων που έμειναν να μας θυμίζουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, την ποιότητα και την αρμονική ένταξη του ανθρώπινου δημιουργήματος στο φυσικό περιβάλλον.
Ο πολύ σημαντικός και σεβαστός σχολιασμός του πρώην Δημάρχου και Ναυάρχου Ε.Α. κ. Νικόλαου Φωστιέρη, έγινε με δυσκολίες μέσων και…πληκτρολογίου…
Θεώρησα υποχρέωσή μου, αφού μίλησα μαζί του και συμφώνησε να την συμμορφώσω λίγο, χωρίς να αλλοιώσω το ύφος και το περιεχόμενο της πολύ αξιόλογης και έμπειρης πρότασής του. Μιλώντας μαζί του για τα τεκταινόμενα στην Αμοργό, αποκόμισα πολύτιμες γνώσεις και διαμόρφωσα πιο ολοκληρωμένη άποψη. Αν μάλιστα συνυπολογίσω όλη αυτή την συγκλονιστική Συμμετοχή, όσων μπήκαν στη Διαβούλευση και έμπρακτα κατέθεσαν την Εγνοια, την Αγωνία και τις Προτάσεις τους, (και έχουμε ακόμα μια μέρα), νιώθω ανακούφιση και την Ελπίδα του Ζώντος και Διαρκούς Χρέους του Συλλείτουργου για το Νησί μας, όπου κανείς δεν περισσεύει!
Ο σχολιασμός του πρώην Δημάρχου και Ναυάρχου Ε.Α. κ. Νικόλαου Φωστιέρη:
1.- ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.
Βιώσιμη και αειφόρος με προστασία του περιβάλλοντος,της πολιτιστικής κληρονομιάς,της διατήρησης της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής,
της διατήρησης του παραδοσιακού τρόπου ζωής στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων.
2. – ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΛΙΜΕΝΟΣ:
α) – Οι ογκόλιθοι [ μπλόκια ] που βρίσκονται στο μέτωπο της προκυμαίας του λιμανιού έχουν καθίσει με αποτέλεσμα
η στάθμη της θάλασσας σε κατάσταση μεγίστης πλήμμης ( μεγαλύτερο “ημερήσιο” ύψος ), να ανεβαίνει στο υψος του οδοστρώματος.
Εαν δε ληφθεί υπόψη η κλιματική αλλαγή, με την τήξη των πάγων
θα ανεβάσει τη σταθμη της θάλασσας, οπότε σε λιγο η θάλασσα θα καταλαμβάνει ολο το οδόστρωμα της προκυμαίας.
Ετσι τα μπλοκια αυτα η, πρεπει να σηκωθουν και αφού εξυγιανθεί ο βυθός να επανατοποθετηθούν,
η, το παρόν κρηπίδωμα να εγκιβωτιστεί με νέα μπλόκια εξωτερικά, ώστε να στερεωθεί η παρούσα κατάσταση.
β) – Οι χειρισμοί των πλοίων, λόγω του προσανατολισμού της κεντρικής προβλήτας
σε συνδυασμό με την απόσταση απο το Ξυλοκερατιδι [Αντικεριώτη],
αλλά και όταν επικρατούν δυσμενείς καιρικές συνθήκες με βορειοδυτικούς και νοτιοδυτικούς ανέμους,
δυσχεραίνουν αφενός μεν τους χειρισμούς αγκυροβολίας και απάρσεως (χειρισμοί στο σήκωμα της άγκυρας)
αφ’ ετέρου δε την ασφαλή παραμονή των πλοίων στο λιμάνι.
γ) – Η φορτωση και εκφορτωση των πάσης φυσεως οχηματων λογω του περιρισμενου χερσαίου χωρου γινεται ατάκτως,
συνυπάρχουσα με τους επιβάτες, είτε αποβιβαζομενους, ειτε αναμενοντες να επιβιβασθουν, με κινδυνο ατυχημάτων.
δ) – έλλειψη χωρου για δημιουργία ευκολιων αναμονης και ανακούφισης των επιβατών [ στεγαστρα, τουαλέτες κλπ ], έλλειψη χώρου για υποδομή,
χωρου προσδεσης και εξυπηρετησης υδροπλανων,ελεγχου επιβατων κλπ
3. – ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗ ΛΥΣΗ:
Α
– Προστασια του περιβάλλοντος, δηλ. τα εργα που θα κατασκευασθουν να μη καταστρεφουν το περιβαλλον το χερσαίο και το θαλάσσιο, ήτοι:
[1]
Τις υδροβιολογικές συνθήκες του λιμανιού και ιδιαιτερα την κίνηση του θαλάσσιου ρεύματος που κινείται αενάως κυκλικά απο τις Άσπες
και καταληγει στο φαναρι στην κατευθυνση ροης του οποιου δεν πρεπει να παρεμβαλλονται καθετα εμποδια,
τα οποία δημιουργούν άλλες επιπτώσεις στο φυσικο θαλασσιο περιβαλλον, οπως η προβλήτα που προτείνεται με τη λύση Δ των μηχανικών.
[2]
Τις παραλιες Κατω Ακρωτήρι και Κεντρική επηρεάζονται απο την λύση Α και τον περιφερειακό δρομο.
[3]
Το ιστορικο βουνο της Μουντουλιας, περιφερειακός δρόμος
[4]
Τα ολίγα χωραφια και περιβόλια της αγροτικης οικονομίας περιφερειακός δρόμος
Β.
– Λειτουργικοτητα του λιμανιου.
Το φυσικο λιμανι της Αμοργου στα Καταπολα, [ ένα απο τα τρία φυσικά λιμάνια των Κυκλάδων ], πρέπει να το διαφυλάξουμε
και οι παρεμβάσεις μας να βελτιώσουν τη λειτουργικότητα, όσον αφορά τους χειρισμούς και την ασφάλεια των πλοίων
Γ.
– Εξασφαλιση παρουσης υποδομης.
Δ.
– Προστασια της πολιτιστικης κληρονομιας
Ε.
– Καθημερινοτητα των πολιτων και των λειτουργειων της Κοινοτητας, [ιατρεια σχολεια παραλιες] κλπ
ΣΤ.
– Κοστος παρεμβασης Το κοστος των λιμενικων εργων ειναι υψηλο, αλλα στην παρουσα περιπτωση οχι απαγορευτικο,
αν ληφουν υποψη και οι εκπτωσεις που θα προκυψουν κατα την δημοπρασια.
4.- ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ:
Ο προτεινομενος απο τον μελετητη περιφερειακός δρομος,λειτουργεί παραλληλα με ολες τις λυσεις Α Β Γ και Δ
κι ο δρομος αυτος παρουσιαζει τα εξης χαρακτηριστικα:
α. – Μεταφέρει το πρόβλημα κίνησης των οχημάτων απο τη μια πλευρά του λιμανιού στην άλλη.
β. – Απαιτει εκτεταμενες προσχώσεις πλεον των 15 μετρων πλατους, στη περιοχη των σπιτιων Σιγάλα, Σκοπελίτη,
υποβαθμιζοντας το οικιστικο περβαλλον καθως και την παρακείμενη ακτη κολύμβησης του Κάτω Ακρωτηρίου.
γ. – στη συνέχεια εισέρχεται στην κηρυγμενη αρχαιολογική ζώνη Α σε χωραφια και αμπελια, οπου κατα το προσφατο παρελθον
η αρχαιολογια δεν ειχε επιτρεψει ουτε την οριοθετηση με μικρη παρεμβαση του δρομου προς τον βιολογικό, λογω της ζωνης Α.
δ. – Μετα κινειται κυκλικα προς νοτον και μετα ανατολικα διασταυρωνοντας το αρχαιο τείχος,
που αρχιζει απο τον αρχαιολογικο χωρο της Μινωας στην κορυφη του βουνού
και καταληγει στη θαλασσα, συνεχιζει εισερχομενος στη ζωνη Β διασταυρωνοντας στο αρχαίο υδραγωγείο,
που τροφοδοτει με νερο ανα τους αιωνες την παραδοσιακη Καταπολιανη Βρύση,
[ ειναι πιθανον να καταστραφει το υδραγωγειο με τις εκσκαφες ], μετά, ο δρόμος πάντοτε, αφήνει αριστερά
το εκκλησακι του Αγιου Νικολαου και κινειται δια μεσου εύφορης αγροτικης γης προς τη ΔΕΗ
για να ενωθει με το επαρχιακο δικτυο Καταπολων -Χωρας.
ε. – Σημειωτέον οτι κατα την πορεια του στην πλαγια του ιστορικου βουνου της Μουντουλιας
που συνδεεται αμεσα με τον αρχαιολογικο χωρο της Μινώας, οπου οι κλισεις ειναι πανω απο 45%’,
θα δημιουργηθουν καθετες τομες [ μετωπα ] μεγαλου υψους, ορατές απο την απεναντι πλευρα του όρμου,
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ και την πολιτιστικη μας κληρονομια,
γιατι η Μουντουλια που γνωρισαμε και ανεβηκαμε απο παιδια στέκει εκει ανέπαφη επι 4000 και πλέον χρονια
5 – ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΛΥΣΗ:
[Λυση Ε]
α. – Εγκιβωτισμος της προκυμαίας των Καταπόλων,με νεα εξωτερικά μπλοκια σε αποσταση 15 μέτρων,
για την στερέωση και την εξασφαλιση της παρουσας καταστασης,απο τις επιπτωσεις της κλιματικης αλλαγης
και επι της προεκτασεως να δημιουργηθει δρομος διπλης κατευθυνσεως
ο οποιος θα αρχιζει απο τον κεντρικο προβλητα και θα καταληγει στον επαρχιακο δρομο γκρεμιζοντας τις τουαλετες.
Στο μετωπο του δρομου θα δημιουργηθει πεζοδρομιο, αλλα και δεστρες για προσδεση μικρων πλοιων.
Η υπαρχουσα προκυμαια θα ειναι ελευθερη για αλλες χρησεις.
β. – Προκειμενου να μην αλλαξουν οι καιρικες συνθήκες που επικρατούν τωρα στην προκυμαία,
να επεκταθει η κεντρική προβλήτα κατα 30 μετρα προς Βορράν.
Απο το βορειοδυτικο ακρο της επέκτασης του προβλήτα να κατασκευασθεί ένα λοξό κρηπίδωμα
του οποιου το μετωπο θα ειναι καθετο προς τον Μαΐστρο.
Στο κρηπίδωμα αυτο, θα προσδενουν τα πλοια ευχερέστερα,
αφου, αντι να στριμώχνονται μεταξυ παρούσης προβλήτας και Αντικεριώτη,
θα εχουν μπροστα τους ολο το χώρο μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα
για να χειριζουν ( μανουβράρουν ) και κατα την αγκυροβόλια και κατά την άπαρση.
Ακόμα σε περιπτωση παραμονης στο λιμάνι, επειδη η πλώρη τους θα κοιτά βόρεια-βορειοδυτικά
και οι επικρατούντες άνεμοι έχουν συνήθως αυτή την κατεύθυνση, δεν θα δέχονται πλάγιο κυματισμό.
γ. – ετσι αυξάνονται και τα κρηπιδώματα και ο χερσαίος χώρος, όπου μπορούν να αναπτυχθούν
και οι άλλες ευκολίες που απαιτούνται για τη λειτουργία του λιμανιού..
Εν τελει, η προτεινομενη λυση που σχετιζεται με τις λυσεις Α και Β του μελετητή,
[χωρις βεβαιως κρουαζιεροπλοια παραβεβλημενα ( πλαγιοδετημένα )],
προστατευει το περιβαλλον, αφού προτεινει εναλλακτικη λυση οδικης εξυπηρετησης του λιμανιου,
δεν καταστρεφει την πολιτιστικη κληρονομια, δεν επηρρεαζει τις παραλιες
διευκολυνει την καθημερινοτητα των πολιτων και ειναι βιώσιμη, αειφορος και εφικτη.
Ονομάζομαι Κυριακή Ζούτσου και επισκέπτομαι την Αμοργό από το 1999. Ατυχώς (;) δεν ανήκω στην κατηγορία των “τουριστών υψηλής στάθμης”, που αναφέρει η “μελέτη”.
Πολύ εύκολα, με μια σύντομη έρευνα, μπορεί ο καθένας να βρει στοιχεία για τις αρνητικές επιπτώσεις της κρουαζιέρας σε διάφορα επίπεδα. Παραπέμπω σε αυτό το άρθρο τριών παραγράφων από τα Ναυτικά Χρονικά (https://www.naftikachronika.gr/2019/08/02/oi-epiptoseis-tis-krouazieras-sto-perivallon/) στο οποίο περιλαμβάνονται ευσύνοπτα ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τις επιπτώσεις της κρουαζιέρας στο περιβάλλον συγκεκριμένα.
Αναρωτιέμαι: οι μελετητές που έχουν ετοιμάσει τις προτάσεις και πολύ περισσότερο αυτοί που θα αποφασίσουν για την υλοποίηση του έργου, έχουν λάβει άραγε καθόλου υπόψη αυτά τα δεδομένα, όπως επίσης, για παράδειγμα το ότι ένα κρουαζιερόπλοιο, ενώ βρίσκεται στο λιμάνι, χρειάζεται 12πλάσια ενέργεια ανάλογου ξενοδοχείου στεριάς;
Να σημειώσω και τις ακόλουθες σκέψεις:
Προστασία του περιβάλλοντος θεωρείται η διατήρηση του χαρακτήρα του φυσικού περιβάλλοντος από ζημιογόνες επιπτώσεις από τις ανθρωπογενείς παρεμβάσεις και δραστηριότητες.
Προσβολή του περιβάλλοντος είναι κάθε πράξη ή παράλειψη που οδηγεί σε “ρύπανση”, “μόλυνση” ή “υποβάθμιση” και επιφέρει δυσμενείς συνέπειες στα περιβαλλοντικά αγαθά.
Ρύπανση είναι η παρουσία στο περιβάλλον ρύπων, δηλαδή κάθε είδους ουσιών ή/και θορύβου, σε τέτοια ποσότητα, συγκέντρωση και διάρκεια που μπορούν να προκαλέσουν αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των ζωντανών οργανισμών και να καταστήσουν το περιβάλλον ακατάλληλο για τις επιθυμητές χρήσεις του.
Θα πω ΝΑΙ σε έργα που θα καλύψουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των κατοίκων του νησιού, με σεβασμό στους ίδιους τους κατοίκους και στον τόπο. Καμία από τις προτάσεις που έχουν τεθεί σε διαβούλευση δεν καλύπτει αυτό το κριτήριο.
Ονομάζομαι Καραγιαννοπουλου Δημητρα και είμαι Αθηναία αλλά εδώ και 20 χρόνια ζω στην Γαλλία με τον σύζυγο μου που είναι Γάλλος.
Κάθε καλοκαίρι επισκεπτόμαστε πολλά νησιά. Ηρθαμε στην Αμοργο για πρώτη φορά το 2015 και την ερωτευθήκανε και απο τότε ερχόμαστε κάθε χρονο. Επιτέλους ένα νησί που μένει αυθεντικό είπαμε. Εχω δει τόσα άλλα αγαπημένα που πήγαινα απο μικρή να καταστρέφονται απο την υπερβολική και άσχημη δόμηση καθώς και τον μαζικό τουρισμό και να χάνουνε τον χαρακτήρα τους και τις παραδόσεις τους.Η Αμοργος ευτυχώς ως τώρα την έχει γλιτώσει αρκετά.
Το λιμάνι των Καταπολων είναι απο τα πιο όμορφα φυσικά λιμάνια της Ελλάδας και της Ευρώπης. Κατα την γνώμη μου και αυτό αλλά και όλες οι Κυκλαδες οι οποίες είναι μοναδικές στον πλανήτη θα έπρεπε να προστατεύονται απο την Unesco. την Για πιο λόγο να τσιμεντοποιηθεί και να γίνει ένα απρόσωπο λιμάνι;
Ολοι ξέρουμε όπου έχουν πρόσβαση τα κρουαζιερόπλοια και τα γιωτ οι ντόπιοι παραπονιούνται ότι οι επιβάτες τους δεν αφήνουν καθόλου χρήματα στα νησιά.Σχεδων δεν πατάνε στα λιμάνια.
Πριν απο δυο η τρία χρόνια μια μέρα πριν φύγουμε απο την Αμοργο άνοιξα το παράθυρο μου και είδα μια πλεούμενη πολυκατοικία στο λιμάνι της Αιγιάλης. Περα απο του οτι είναι το μόνο και τρομακτικά άσχημο θέαμα που έχω δει στο νησί πρέπει να βγήκανε μόνο δέκα άτομα στο λιμάνι.
Εαν ο Δήμος Αμοργου θέλει να αναβαθμίσει και προωθήσει τον τουρισμό στο νησί θα μπορούσε να το κάνει με άλλους πιο ποιοτικούς τρόπους. Ενα παράδειγμα είναι τα αρχαία του νησιού τα οποια είναι και πολύ σημαντικα. Οταν φτάνεις στην αρχαία Μινωα,την αρχαία Αρκεσινη, στην Αγιάλη και τα Θολαρια δεν υπάρχει ούτε μια ταμπέλα και ιστορική ανάλυση.Θα μπορουσαν να οργανώνονται καλλιτεχνικά δρωμενα,να προωθείτε η φύση της Αμοργου που είναι απο τις λίγες Κυκλαδες που έχει βουνά κλπ.
Επισης ολα τα υπόλοιπα νησιά που έχουν καταστραφεί απο τον μαζικό τουρισμό έχουν και μεγάλες παραλίες που φιλοξενούνε τους τουρίστες. Η παραλίες της Αμοργου είναι πανέμορφες αλλά για λίγο κόσμο. Ηδη πέρυσι το καλοκαίρι ήτανε όλες υπερβολικά γεματες. Που θα πανε όλοι αυτοί οι μαζικοί τουρίστες;
Πιστευω όπως και πολλοί αξιότιμοι σχολιαστές παραπάνω, ντόπιοι και επισκέπτες ότι η δημιουργια τέτοιου τύπου λιμανιού στην Αμοργο είναι προσβολή προς την φυσική της ομορφιά και το μόνο που θα φέρει είναι η αυτοκαταστροφή. Την μόλυνση υδάτων και την απώθηση και των τουριστών που έρχονται τώρα.
Δηλαδη αυτών που λατρεύουν την φυση της, την ομορφιά της, τις παραδόσεις της και θα απωθήσει και τους όσους διακριτικούς εύπορους την έχουν προτιμήσει ακριβώς επειδή είναι διακριτική και δεν έχει τεράστια ξενοδοχεία. Οσο για τους νεοφερτους μαζικούς τουρίστες μετά απο δυο μέρες τσαλαπατηματος στην παραλία θα φεύγουν τρέχοντας με πλώρη τη Νάξο,Παρο κλπ
Όνειρο ή εφιάλτης
Το μοίρασμα της ζωής , του σχεδιασμού, της αγωνίας , της επιτυχίας ή της αποτυχίας είναι ένα όνειρο .
Τον Μάιο του 2018 ο νυν Δήμαρχος και τότε δημοτικός σύμβουλος σε μια οικονομική επιτροπή χτυπώντας τ0 χέρι στο τραπέζι μας ανακοίνωσε ότι ο περιφερειακός δρόμος που τώρα βλέπουμε στα σχέδια θα είχε γίνει ήδη μέχρι το τέλος του 2022 . Τώρα αντιλαμβάνομαι ότι η διαβούλευση και ότι έχει λεχθεί και πάνω κάτω με έχει καλύψει , δεν τον ενδιαφέρει . Το μόνο που τον απασχολεί είναι να ψηφίσουν οι δημοτικοί σύμβουλοι το προσωπικό του όνειρο . Αυτό είναι εφιάλτης
.
Ο μύθος του Ερυσίχθονα.
Ο Ερυσίχθων, νέος, ωραίος, δυνατός, πλούσιος και επιτυχημένος, βλασφημεί, κόβοντας το ιερό δέντρο της Δήμητρας την ώρα της γιορτής.
Οι Δρυάδες, κόρες της Θεάς, που κατοικούσαν στο δέντρο, βγαίνουν ματωμένες από τις φυλλωσιές και αλλόφρονες τρέχουν στη μητέρα τους.
Η Δήμητρα θυμώνει και βρίσκει την Πείνα.
Ήτανε τότε που μόλις είχανε αποτραβηχτεί τα νερά του Αιγαίου από την Θεσσαλία και η πεδιάδα φάνταζε ένας ξερός απέραντος τόπος γεμάτος αλάτι και μαύρα βράχια.
Η Πείνα καθόταν ξεδοντιάρα κουρελού, στην μαύρη ξεραΐλα.
Η Δήμητρα της λέει να πάει να βρει τον Ερυσίχθονα και να του δώσει ένα φιλί στο στόμα.
Η Πείνα πηγαίνει, τον βρίσκει να κοιμάται, του δίνει το φιλί και χάνεται. Εκείνος ξυπνάει κι αισθάνεται πείνα.
Πεινάει. Τρώει. Πεινάει κι άλλο. Ξανατρώει.
Πεινάει. Ακατάσχετα.
Τρώει πια τρώει ό,τι βρίσκει. Μέχρι που πια δεν υπάρχει τίποτα γύρω του και μέσα στην μέση της ερημιάς, αγριεμένος τρώει
τις σάρκες του.
Χωρίς καμμιά προκατάληψη, αλλά με πολλή περίσκεψη θέλω να προσθέσω και την δική μου άποψη ως κάτοικος και δημότης Αμοργού.
Η πρόοδος της Αμοργού και η ποιοτική αναβάθμιση της ζωής των κατοικων της αποτελεί σίγουρα μέλημα όλων μας.
Γι’ αυτό και είναι ευπρόσδεκτο ο,τιδήποτε συντελεί σ’αυτό.
Με πολλή ευαισθησία και με επιχειρήματα αρμόδιοι έχουν εκφράσει την αντίθεση τους και με αυτήν συντάσσομαι κι’ εγώ, κυρίως ως προς
τον προτεινόμενο νέο περιφερειακό δρόμο.
Δεν θεωρώ αναβαθάθμιση την οποιαδήποτε παρέμβαση στο περιβάλλον, η οποία μελλοντικά μπορει να αποδειχθεί επιβλαβής και όχι
επωφελής.
I visited Amorgos last year for the first time and fell in love with the island. It’s incredible how well preserved, pristine, tranquil and serene its environment still is. I was so impressed by its beauty and sustainable quality of tourism that I have decided to go back to visit the island again this year, even though I never go on holiday to the same place every year. This explains how unique Amorgos was to me and so many other visitors before me who keep coming back to this wonderful place to enjoy its spectacular nature. Investing into creating a larger port to welcome mass tourism on cruise ships arriving to this island will not only destroy its unique vibe and character but especially all its diverse wildlife and nature. There will be even more struggle to recycle waste on the island which already is a very challenging issue for its inhabitants and there will be a loss of its unique identity. Profit is important for the survival of many companies but to let destroy such a paradise it’s just unnecessary, not sustainable and counterproductive for supporting positive tourism. Please don’t let this project go forward with its agenda, it’ll be a massive mistake!
Nous nous appelons Pierre et Françoise et nous avons découvert Amorgos il y a plus de 25 ans après avoir parcouru beaucoup de pays dans le monde entier.
Nous avons restauré une vielle maison dans Chora sans rien changer car nous respectons l’architecture traditionnelle de l’île et le mode de vie de ses habitants dont beaucoup sont devenus nos amis.
Nous sommes amorgiens dans nos cœurs mais étrangers sur l’île et ne pouvons donc rien décider, mais nous sommes désespérés par ce projet car le port de Katapola avec sa petite plage va être massacré, la colline de Minoa sera irrémédiablement défigurée.
Avec le tourisme de masse des immeubles flottants de croisière, cette île que nous aimons tant va complètement perdre son âme.
Mais nous supplions les habitants de ne pas laisser faire ces aménagements monstrueux qui ont détruit tant de sites en Espagne et en France et dont plus personne ne veut chez nous.
Ce projet n’est plus d’actualité car à notre époque ce type de tourisme de masse est considéré comme destructeur et nous pensons qu’il détruira et polluera pour toujours cette île que nous aimons tant et que les amorgiens perdront leur qualité de vie et leur identité.
Vous avez entre vos mains un bien unique qu’il est de votre devoir de protéger non pas pour les touristes mais pour vous, pour vos enfants comme vos parents ont su le faire.
The plan for building an extra road in the harbour of Katapola, Amorgos and how it divides the inhabitants and regular visitors of the Island is an interesting case-study. The road will serve to accommodate boats and cruise-ships visiting Katapola, during high season and hopefully attract more ships and commerce according to the Mayor of the Island, initiator of this project. We are writing 2023. Since the second half of the 20th century ecology has become a prominent science. It has raised awareness that we humans live in a symbiotic relation with Nature, for which we are responsible to the degree that it is our duty as care-takers, to execute good care for Nature in which we live for the following generations. The European Union created laws for preserving and restoring ecosystems because Europe’s nature is in an alarming decline. The Union implemented a range of expenditures, investment and penalties for offenders, in order to preserve nature.
In addition the mountain Minoa at which feet Katapola has been built is classified as an archaeological site A by the Archaeological Service. Which makes it forbidden to open roads and build permanent buildings on this ancient and beautiful mountain.
So within these contexts, against a background of a lot bad examples where Nature was sacrificed for mass tourism like in Mykonos or Santorini, the Amorgian road case is a bit obsolete. Especially that Amorgos could preserve more of its authentic and historical landscape then other Cycladic islands. It makes me wonder how it is possible to propose such a project? Should the fact that the Mayor of Amorgos is the owner of the major hardware-store of Katapola play a role? Or can we just say that he and the defenders of the road project are uneducated. Not meaning that they didn’t receive any education, but that they are unaware and that the real task of education is to initiate us humans in the connection with the greater whole of Nature of which we are an inclusive, integral part.
Ive Van Bostraeten / regular visitor of Amorgos
Ονομάζομαι Νίκος Πράσινος
έχω γεννηθεί και μεγαλώσει στη Χώρα της Αμοργού.
Έχω την τιμή να υπηρετώ τον Δήμο μας τις τελευταίες δυο δημοτικές περιόδους ως Δημοτικός Σύμβουλος,
Η αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων των Καταπόλων είναι επιτακτική ανάγκη. Σ’ αυτήν την ανάγκη όμως δεν πρέπει να θυσιάσουμε την ομορφιά αυτού του παραθαλάσσιου οικισμού. Και λέω παραθαλάσσιου οικισμού γιατί ως έτσι πρέπει αρχικά να δούμε τα Κατάπολα και κατόπιν σαν ένα εμπορικό λιμάνι. Μόνο έτσι θα θέσουμε από την αρχή σωστή βάση στον μετέπειτα σχεδιασμό μας.
Θεωρώ λοιπόν και τις 4 προτάσεις προς την λάθος κατεύθυνση. Πρώτα απ’ όλα προσπαθούν να χωροθετήσουν μέσα σε 400 μέτρα παραλιακού μετώπου τα πάντα. Και υδροπλάνα και κρουαζιερόπλοια και πλοία της γραμμής και τουριστικά σκάφη. Θεωρώ ότι αυτό δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που προσπαθεί να λύσει. Κατά δεύτερον όλες οι προτάσεις προβλέπουν την κατασκευή κάποιου είδους μώλου ξεκινώντας από το σημείο που σήμερα βρίσκεται μια μικρή προβλήτα. Και κατά περίεργο λόγο μόνο στην τέταρτη πρόταση υπάρχει η αναφορά ότι μπορεί να διαταραχθεί η δίαιτα των ρευμάτων και των ιζημάτων και η παρεμπόδιση των εκβολών των ρεμάτων (όπως γνωρίζουμε στο σημείο που βρίσκονται οι δημόσιες τουαλέτες εκβάλλουν δυο ρέματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται). Συν τοις άλλοις μια αμμουδιά μήκους 700 περίπου μέτρων (η δεύτερη μεγαλύτερη της Αμοργού μετά από αυτή της Αιγιάλης) καταστρέφεται οριστικά αντί να αναβαθμιστεί και να χρησιμοποιηθεί ως κολυμβητική παραλία σε όλο της το μήκος.
Άποψή μου λοιπόν είναι η λελογισμένη διαπλάτυνση της προβλήτας με δημιουργία χώρων αναμονής επιβατών και η διαπλάτυνση της παραλιακής οδού έτσι ώστε να υποστηρίξει τα δυο ρεύματα κυκλοφορίας οχημάτων, τους χώρους τραπεζοκαθισμάτων των μαγαζιών και του πεζόδρομου όπου γίνεται και η πρόσδεση των μικρών σκαφών.
Σε ό,τι αφορά τον περιφερειακό δρόμο, από όποια σκοπιά και να το δούμε – περιβαλλοντολογική, αρχαιολογική ή της οπτικής υποβάθμισης του οικισμού Καταπόλων- θεωρώ ότι θα είναι καταστροφικό.
Με εκτίμηση
Νίκος Μιχ. Πράσινος
Katapola est un port à taille humaine. Il est authentique et si agréable ! C’est ce que je recherche en tant que touriste: la simplicité, le respect de la nature et aussi des habitants. J’espère sincèrement qu’il sera préservé du tourisme de masse, des aménagements industriels. Tout doit être fait pour préserver cette anse, si belle telle qu’elle est actuellement !
Αγαπητοί συμπατριώτες μετά από σχεδόν 30 χρόνια διαμονής μου στο εξωτερικό με σπουδές στις Φυσικές επιστήμες και την Αρχιτεκτονική, με μεταπτυχιακό στον σχεδιασμό της βέλτιστης οργάνωσης και στρατηγικής διαχείρισης υποδομών και επαγγελματική εμπειρία στα παραπάνω επισκέφτηκα το 2006 την Αμοργό για να γνωρίσω καλύτερα τον τόπο που γεννήθηκαν και έζησαν ο παππούς μου κι ο πατέρας μου, άνθρωποι που πρόσφεραν πολλά ανάλογα με τις δυνάμεις τους για την ανάπτυξη του νησιού.
Ομολογώ πως ήταν κεραυνοβόλος έρωτας που με κρατάει στο νησί τα τελευταία 17 χρόνια.
Αποφάσισα λοιπόν να επιστρέψω στις ρίζες των προγόνων μου ώστε να ζήσω και να εργασθώ σ αυτόν τον μικρό τόπο, κάνοντας ότι μπορώ για να γίνεται καλύτερος με γνώμονα την προστασία του περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη όπως και την αισθητική στις κατασκευές και τον σεβασμό στην κλίμακα του νησιού.
Μετά από ώριμή σκέψη, αποφάσισα σήμερα παρακολουθώντας τις τελευταίες μέρες την εξέλιξη της παρούσας διαβούλευσης να γράψω συμπληρωματικά μερικά πράγματα.
Για να μην μακρηγορήσω σας παραπέμπω στα σχόλια των εξής -σε μένα αγνώστων- συμμετεχόντων που θέλω εδώ να τους ευχαριστήσω γιατί δεν θα μπορούσα να τα γράψω καλύτερα. Σας παραπέμπω λοιπόν στα σχόλια της κ. Μαρίας Γαβαλά, του κ. Άγγελου Βαβλέκη και του κ. Δημήτρη Κατράδη.
Παρακάτω θέλω να αναφερθώ σε δύο θέματα το πρώτο αποτελεί μια πολιτική παρατήρηση και σχετίζεται με την προέλευση του σημερινού Δημάρχου και φίλου Λευτέρη Καραΐσκου.
Ειλικρινά πιστεύω ότι ο Δήμαρχος δεν έχει σκοτεινές προθέσεις. Και μόνο η επιλογή του να θέσει αυτό το τόσο σοβαρό θέμα σε ανοιχτή διαβούλευση, αν και κατά την γνώμη μου μικρής διάρκειας, αποδεικνύει αφενός τον πονοκέφαλο του αφετέρου την δημοκρατική του τοποθέτηση.
Όμως ο Δήμαρχος δεν προέρχεται από παρθενογένεση. Ασχολήθηκε με την τοπική πολιτική σαν δημοτικός σύμβουλος της προηγούμενης δημοτικής αρχής και γνωρίζει εδώ και πολύ καιρό τις απόψεις για την Αναβάθμιση των Λιμενικών Εγκαταστάσεων Λιμένα Καταπόλων και άλλων αναπτυξιακών έργων.
Όπως γνωρίζει και τις προτάσεις μου για μια συνολική λύση για τα Κατάπολα που δυστυχώς δεν έλαβε ποτέ υπ’ όψη του.
Συνδέοντας λοιπόν τα παραπάνω θα αναφερθώ τώρα στα της μελέτης και την σχέση με την έννοια του παραδοσιακού οικισμού των Καταπόλων και το πραγματικό πρόβλημα του λιμανιού των Καταπόλων.
Σαν αρχιτέκτονας κρίνω ότι οι τρείς προτεινόμενες λύσεις αποτελούν την όψη του ίδιου νομίσματος. Στην ουσία είναι μια λύση με αυξομειώσεις στην τσιμεντοποίηση του λιμανιού σε συνδυασμό με περιφερειακό δρόμο μέσα στην αρχαιολογική ζώνη..
Για ένα πρόβλημα 400 μέτρων θα δημιουργηθεί ένα μεγαλύτερο σχεδόν δύο χιλιομέτρων.
Ο συνδυασμός αυτός θα είναι μοιραία η καταστροφή του παραδοσιακού οικισμού.
Για ένα ομολογουμένως δύσκολο πρόβλημα που προκύπτει για μόλις δύο με τρείς μήνες προτείνεται μία λύση που στην ουσία δεν είναι καν λύση αλλά καταστροφή και δεν γνωρίζω τι συμφέροντα εξυπηρετεί.
Κρίνω ότι η μελέτη είναι απαράδεκτη για την κλίμακα και την ιδιομορφία του νησιού.
Να καταγγείλω εδώ ότι η τέταρτη λύση που προβάλλεται σαν πρόταση των μηχανικών του νησιού είναι εντελώς ψευδής. Δείτε το σχόλιο του μηχανικού Νικόλαου Νομικού και θα καταλάβετε. Ποτέ δεν συμφωνήσαμε σε κάτι τέτοιο.
Να τονίσω τελειώνοντας ότι υπάρχει πρόταση και λύση ήπιας επέμβασης και είμαι πεπεισμένος πως μέσα από έναν ειλικρινή διάλογο και σχεδιασμό σε επίπεδο ενός γενικού σχεδίου Master plan για ολόκληρο τον κόλπο των Καταπόλων μπορεί να έρθει το επιθυμητό αποτέλεσμα που θα προάγει αειφόρο ανάπτυξη σε συνδυασμό με την προστασία των παραδοσιακών οικισμών και εν γένει του δομημένου και αδόμητου περιβάλλοντος και την ευημερία των κατοίκων.
Δηλώνω πως είμαι στην διάθεση της δημοτικής αρχής για τις προτάσεις μου.
Με τιμή
Γιάννης Ν. Βασσάλος Διπλ. Αρχιτέκτονας Μηχανικός ΤΗ Cologne – Facility Manager
Η υποβάθμιση του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος για να δημιουργήσουμε υποδομές για ανθρώπους που έρχονται μία εβδομάδα (ή και λίγες ώρες βλ. κρουαζιερόπλοια) μας καθιστά πολίτες Β’ κατηγορίας στον τόπο μας.
Το Δ.Σ. του συλλόγου ”Νήσος Αμοργός”
Amorgos is a beautiful destination still pure and untouched don’t destroy this for massive cruise ships
Amorgos est un joyau, préservé du tourisme de masse. Tellement plus belle que ses voisines Santorin, Mykonos ou d’autres …
Je suis tombée sous son charme ! C’est pour moi la plus belle île au monde! Respectons la et préservons la !
Ονομάζομαι Θοδωρής Αποστολάκης, είμαι κάτοικος Καταπόλων και συν-δημιουργός του Βοτανικού Πάρκου Αμοργού.
Συμφωνώ με τα περισσότερα προηγούμενα σχόλια τα οποία αναδεικνύουν τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες μεγάλου μέρους των κατοίκων και επισκεπτών του νησιού για το συγκεκριμένο έργο αλλά και για το γενικότερο σχεδιασμό ανάπτυξης της Αμοργού. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πολλά παραδείγματα από την παγκόσμια πραγματικότητα δείχνουν ότι η άκρατη, η ασχεδίαστη ή η λανθασμένη ανάπτυξη του τουρισμού επιφέρει, βραχυπρόθεσμα, γρήγορα οικονομικά ωφέλη καταλήγοντας ωστόσο, μακροπρόθεσμα, σε χαμηλής ποιότητας τουριστική δραστηριότητα.
Όσον αφορά την “ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΛΙΜΕΝΙΚΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΚΑΤΑΠΟΛΩΝ ΑΜΟΡΓΟΥ”, με μία πρώτη ανάγνωση και χωρίς να είμαι ειδικός, μου φαίνεται αρκετά πρόχειρη για ένα τόσο μεγάλο έργο.
Προσωπικά, δεν έχω ακριβή γνώση για τις απαιτούμενες τεχνικές βελτιώσεις των λιμενικών εγκαταστάσεων, όμως με προβληματίζουν ιδιαίτερα δύο σημεία των προτάσεων :
1. Η παράλογη, κατά την άποψη μου, προτεινόμενη χάραξη περιφερειακής οδού Καταπόλων. Η διάνοιξη της οδού θα αλλοιώσει ανεπανόρθωτα το φυσικό τοπίο σε πολλά σημεία, στη παραλία του Κάτω Ακρωτηρίου, στο βουνό της Μινώας και στα χωράφια του κάμπου. Η οδός αυτή θα χρησιμοποιείται ελάχιστα σε σχέση με την ήδη υπάρχουσα.
Γιατί σχεδιάζεται ένα τόσο ζημιογόνο, προβληματικό και πολυδάπανο έργο το οποίο θα χρησιμοποιείται μόνο για την αποβίβαση οχημάτων κατά την άφιξη των πλοίων για 1,5 – 2 μήνες το χρόνο;
Αναφορικά με την διέλευση των οχημάτων βαρέως τύπου, δεν νομίζω ότι λύνει το πρόβλημα ένας ανηφορικός δρόμος πάνω από τον οικισμό, ο οποίος πάλι θα περνάει δίπλα από οικίες. Μόνο μέσω της Πρότασης Δ’ (Μηχανικών Αμοργού) η διέλευση των οχημάτων αυτών μπορεί να γίνεται απευθείας στον υπάρχοντα δρόμο.
Μεταξύ των 4 προτάσεων είμαι υπέρ της Πρότασης Δ’ (Μηχανικών Αμοργού), με τη προϋπόθεση μη διάνοιξης της περιφερειακής οδού.
2. Ο σχεδιασμός εγκαταστάσεων για κρουαζιερόπλοια θα οδηγήσει σε αύξηση προσέλκυσής τους. Θα πρέπει όλοι να αναλογιστούν το θέμα των κρουαζιερόπλοιων, να διαμορφώσουν ολοκληρωμένη άποψη και να τεθεί ως ζήτημα. Για το μέγεθος της Αμοργού και του κόλπου των Καταπόλων δεν θεωρώ ότι τα κρουαζιερόπλοια Le Lyrial, Le Bougainville της Ponant είναι κομψά μικρά καραβάκια.
ΥΓ. : Ένα μικρό σχόλιο επί των σχολίων, ο καθένας έχει το δικαίωμα να αυτοχαρακτηρίζεται όπως επιθυμεί, για παράδειγμα ως γνήσιος Αμοργιανός ακόμη κι ας μην κατοικεί μόνιμα στην Αμοργό. Ας είμαστε τουλάχιστον πιο προσεκτικοί και ενημερωμένοι όταν χαρακτηρίζουμε άλλους ανθρώπους δημόσια, έστω και διαδικτυακά. Ελπίζω οτι σχεδόν όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε μεταξύ μας πως δεν είναι αποδεκτό να χαρακτηρίζεται ως ξένος κάποιος ο οποιός έχει μεγαλώσει (ή οχι) στο νησί και έχει επιλέξει να ζει μόνιμα, να εργάζεται και να προσφέρει σε αυτό.
Θεωρώ κι εγώ πως η σκοπούμενη επέμβαση στο λιμάνι των Καταπόλων προτείνεται για την προώθηση ενός είδους “ανάπτυξης” που όχι μόνο δεν έχει καμία σχέση με το νησί, αλλά που θα το βλάψει κιόλας και μάλιστα σε πολλαπλά επίπεδα. Ήδη με τα προηγούμενα σχόλια έχουν αναπτυχθεί, με διάφορους τρόπους και σε διάφορους τόνους, οι προφανείς λόγοι για τους οποίους και εγώ αδυνατώ να προκρίνω οποιαδήποτε από τις 4 προτάσεις της μελέτης, την οποία διάβασα με προσοχή. Πολλά από τα σχόλια έχουν αναρτηθεί από ανθρώπους με τέτοιο γνωσιακό αντικείμενο και επαγγελματική ιδιότητα, που οι απόψεις τους έχουν βαρύνουσα σημασία. Σε κάθε περίπτωση, όλα τα σχόλια, από οποιονδήποτε και αν έχουν γίνει, έχουν τον κοινό παρονομαστή ότι προέρχονται όλα από ανθρώπους που είναι πολίτες με όλη τη σημασία της λέξης, δηλαδή ενεργοί πολίτες, οι οποίοι επιλέγουν να συμμετάσχουν έμπρακτα στη δημοκρατική διαδικασία και δεν θυμούνται την υποχρέωσή τους για συμμετοχή στα κοινά μόνον όταν καλούνται να ψηφίσουν στις εκλογές. Η δική μου ελπίδα και ευχή είναι να μην προδοθεί η εμπιστοσύνη αυτών των ανθρώπων στη διαδικασία και να μην προκύψει – εκ του αποτελέσματος – ότι η διαβούλευση δεν ήταν παρά η τυπική τήρηση κάποιας υποχρέωσης εκ μέρους του Δήμου ή ότι έγινε “απλώς για να γίνει”. Θα παραμείνω αισιόδοξος, παρά το γεγονός ότι η εμπειρία μου μέσα από το επάγγελμα του δικηγόρου δεν το επιτρέπει..
To whoever has to review this public consultation: ask yourself why there are so many negative feedbacks from amorgian people as well as of long time tourists of this wonderful island of Amorgos ? Despite the clear lack of support from local people, why is there such a strong effort from outsiders to push forward with the proposed plan ? What is the benefit and more importantly who would be the beneficiaries? Don’t let lobbies waste what makes Amorgos a real gem in the Cyclades. There will be no way back if you let this happen. The island does need some support and see its infrastructure modernized but not in this direction. To the city council of Katapola: if you believe that the current lovers of Amorgos will continue visiting the island you should really think twice. Do your homework and try to understand better who your visitors have been for the last decades.
When I first arrived on Amorgos during a journey around the world, I was struck by a feeling of homecoming. The rugged, natural beauty of the island, the unique combination of things old and new, and the welcoming, generous people I met captured my heart. After my initial, brief sojourn, I started planning my return. I’ve been back two times since and have felt called to stay longer. This most recent stay through the winter season, where I have had the opportunity to get to know the local community better, understand their values, and hear more about the potential difficulties the island faces. One of the things that stands out to me about the people living on Amorgos is how much they love the island, and how invested they are in protecting it. I felt that urge immediately as well – a desire to maintain the sanctity and sustainability of the place. The island is a stark contrast to the place where I am from – New York City – and it is here in the peaceful stretches of silence, the expansive views of the sea, and in the true sense of community that one can recognize what makes life meaningful. It is essential to preserve the island and what makes it a treasure in this troubled world. It seems that building this proposed road would be a symbolic one as well – a road to an unsustainable and destructive future for Amorgos. I see a different possibility: with all these intelligent minds that really love and care for their home, we can devise better solutions and ways to improve the welfare of the Amorgian people and society.
Καλησπέρα σε όλους!
Σε άμεση συνάρτηση με το επίμαχο θέμα, παραθέτω για ενημέωση όλων, αποσπάσματα των θέσεων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων επί της ΣΜΠΕ που αναφέρεται στο ΣΧΟΟΑΠ Αμοργού, και ειδικότερα για την περιοχή των Καταπόλων:
“Όσον αφορά στην προτεινόμενη διάνοιξη των προαναφερθέντων επαρχιακών δρόμων, θεωρούμε ότι δεν τεκμηριώνεται η αναγκαιότητα τους. Επίσης, παρά το γεγονός ότι η ακριβής διαδρομή τους δεν προβλέπεται στο ΣΧΟΟΑΠ (διότι αποτελεί το αντικείμενο ειδικής μελέτης), οπότε δεν υπάρχει επί του παρόντος χάραξη της διαδρομής και περιγραφή των εργασιών που θα απαιτηθούν για την κατασκευή τους, θεωρούμε ότι θα προκαλέσουν βλάβη στα κηρυγμένα ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία της περιοχής (πχ ναό του Βαλσαμίτη), ενώ παράλληλα θα αλλοιώσουν το παρθένο φυσικό και ανθρωπογενές τοπίο των περιοχών που θα διατρέχουν (όλες εντός αρχαιολογικών χώρων), λόγω των μεγάλων εκσκαφών, επιχώσεων και τεχνικών έργων που προϋποθέτουν και της συνεπακόλουθης καταστροφής ξερολιθιών, μονοπατιών, κλπ.. Ως εκ τούτου, δεν είμαστε σύμφωνοι με την προτεινόμενη διάνοιξη του δρόμου νοτίως των Καταπόλων ως την περιοχή Σακκάς διότι η θέση του, στα ριζά του λόφου της αρχαίας Μινώας όπου τοποθετείται το νεκροταφείο της, θα προκαλέσει άμεση βλάβη στον αρχαιολογικό χώρο”…….”Η άποψη μας αυτή, περί της βλάβης που προκαλείται σε προστατευόμενα περιβάλλοντα από διανοίξεις δρόμων ενισχύεται από τη σύγχρονη τάση στην περιβαλλοντική προστασία περί θεσμοθέτησης περιοχών άνευ δρόμων, άποψη που, πέραν της περιβαλλοντικής προστασίας, διασφαλίζει και την προστασία των μνημείων και των αρχαιολογικών χώρων”.
“Γ.2. ΔΙΚΤΥΑ ΥΠΟΔΟΜΩΝ (ΔΙΑΝΟΙΞΕΙΣ ΔΡΟΜΩΝ)
Η Αμοργός αποτελεί ένα από τα λίγα παραδείγματα νησιών που δεν έχει απωλέσει το χαρακτήρα του ακριβώς επειδή δεν έχει πολλούς δρόμους (επαρχιακούς και αγροτικούς), γεγονός που συνέβαλε αφενός στον περιορισμό της δόμησης σε εκτός σχεδίου περιοχές και αφετέρου στη διατήρηση των «μνημείων του αγροτικού πολιτισμού». Στις απόψεις της ΕΦΑΚΥΚ για τη διάνοιξη δρόμων, που αναπτύχθηκαν στις επί μέρους οικιστικές ενότητες, συμπληρωματικά επισημαίνεται ότι η προτεινόμενη δημιουργία «ασφαλών προσπελάσεων των αγροτικών περιοχών με ενίσχυση του οδικού δικτύου τους» δεν έχει επαρκή τεκμηρίωση για την αναγκαιότητα της – έρχεται μάλιστα σε αντίθεση με την πρόταση για αναβίωση/αποκατάσταση των παραδοσιακών αναβαθμών (πεζούλες) για καλλιέργειες. Επιπλέον υπογραμμίζεται ότι δεν προτείνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την άρση των επιπτώσεων που θα έχει η δημιουργία νέου οδικού δικτύου σε όλη την έκταση του νησιού. Οι δρόμοι είναι έργα υποδομής που απαιτούν μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις/ τεχνικά έργα (εκσκαφές/επιχώσεις) ιδιαίτερα σε ένα νησί με τόσο έντονη γεωμορφολογία και έχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές για την κατασκευή τους (γεωμετρικά και κατασκευαστικά χαρακτηριστικά για την ασφάλεια τους, συνοδά έργα, κλπ.). Ως εκ τούτου δεν μπορούν να θεωρηθούν ήπιες παρεμβάσεις – παρά μόνον αν δεν είναι αμαξητοί. Επιπλέον μπορεί να αποτελέσουν πόλο έλξης εκτός σχεδίου δόμησης. Για όλους αυτούς τους λόγους η ΕΦΑΚΥΚ εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις για τις προτεινόμενες διανοίξεις δρόμων, ειδικά καθώς μεγάλο μέρος του προτεινόμενου οδικού δικτύου χωροθετείται εντός αρχαιολογικών χώρων ή/και στο ευρύτερο περιβάλλον μνημείων. Σημειωτέον ότι οι εν λόγω απόψεις της ΕΦΑΚΥΚ εναρμονίζονται με την τρέχουσα τάση στην περιβαλλοντική πολιτική, που είναι η θεσμοθέτηση ΠΑΔ (περιοχές άνευ δρόμων) και ΑΦΔ (αδιατάρακτων φυσικών περιοχών) ως τρόπου προστασίας της βιοποικιλότητας και του περιβάλλοντος (φυσικού και πολιτιστικού). Πρόκειται για νέα εργαλεία περιβαλλοντικού σχεδιασμού, που έχουν ως γνώμονα την προστασία της φύσης. Στην Ελλάδα οι περιοχές άνευ δρόμων είναι πολύ λίγες, διότι η ανάπτυξη οδικού δικτύου έχει καθιερωθεί ως συνώνυμο της «προόδου». Νέοι δρόμοι ανοίγονται παντού (πχ για αιολικά ή ακόμα και για πρόσβαση σε ιδιοκτησίες), στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές, με τη συνακόλουθη ανάπτυξη νέων υποδομών, που έχει ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό του τοπίου, του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και τη διατάραξη της βιοποικιλότητας. Στο πλαίσιο αυτό οι ΠΑΔ μπορούν να συμβάλουν, με πολύ απλό τρόπο και χωρίς να απαιτούν πολλά πρόσθετα μέτρα, στην προστασία τοπίου, φυσικού και ανθρωπογενούς, συμπεριλαμβανομένων των «μνημείων αγροτικής κληρονομιάς». Ειδικά η Αμοργός, που ως σήμερα αποτελεί παράδειγμα ΠΑΔ, είναι κρίμα να απωλέσει αυτό το ποιοτικό χαρακτηριστικό, που της προσδίδει υπεραξία και συμβάλλει στη διαφύλαξη του πολιτιστικού της περιβάλλοντος. Για το λόγο αυτό, όπως αναφέρθηκε αναλυτικά στις επί μέρους χωρικές ενότητες, κρίνουμε αναγκαία τη ριζική τροποποίηση των προτάσεων του ΣΧΟΟΑΠ και της ΣΜΠΕ όσον αφορά την ανάπτυξη/δημιουργία εκτεταμένου οδικού δικτύου σε όλες τις χωρικές ενότητες του νησιού, η οποία θα πρέπει να γίνει με συσταλτικό πνεύμα, βάσει τεκμηριωμένης ανάγκης και με ενδελεχή μελέτη της διαδρομής τους ώστε να ακολουθούν τις εδαφικές κλίσεις/υψόμετρα για να μην προκληθεί βλάβη στο πολιτιστικό τοπίο της περιοχής και στους αρχαιολογικούς χώρους”.
“… Όσον αφορά στη διάνοιξη νέων επαρχιακών δρόμων θεωρούμε ότι παρότι δεν υπάρχει επί του παρόντος ακριβής χάραξη της διαδρομής και περιγραφή των εργασιών που θα απαιτηθούν για την κατασκευή τους, θα βλάψουν αισθητικά αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία αρμοδιότητας ΕΦΑΚΥΚ, ενώ παράλληλα και κυρίως θα αλλοιώσουν το παρθένο φυσικό και ανθρωπογενές τοπίο”.
Από τα παραπανω αποσπάσματα προκύπτει:
1. Παρ’ ότι τα περί διανοίξεων δρόμων και οδικών επεκτάσεων αναφέρονται γενικά για την περιοχή, είναι αυτονόητο ότι ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΘΕΜΑ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΑΡΑ ΝΑ ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ, όταν μάλιστα η συγκεκριμένη περίπτωση συνιστά κραυγαλέα επιβάρυνση του φυσικού και ιστορικού τοπίου της περιοχής. Επί πλέον θεωρώ ιδιαίτερα τιμητική για την Αμοργό την τόσο ενδελεχή και λεπτομερή αντιμετώπιση του θέματος της προστασίας και ανάδειξης της ιστορικής φυσιογνωμίας του νησιού.από την ΕΦΑ, Κυκλαδων, γεγονός που που κανονικά θα πρέπει να προκαλεί συγκίνηση και υπερηφάνεια για κάθε Αμοργιανό που βάζει το αξιακό του σύστημα πάνω από το κάθε φύσης προσωπικό συμφέρον και πάνω από κάθε λογής ιδιοτέλειες και σκοπιμότητες.
2. Κατά συνέπεια είναι αδιανόητη η οποιασφήποτε μορφής υπαναχώρηση της ΕΦ.Α..Κυκλάδων στο θέμα αυτό,η οποία και θα ισοδυναμεί με αυτοαναίρεσή της, όταν μάλιστα δεν έχουν επίσημα συζητηθεί οι εναλλακτικές προτάσεις επίλυσης του θέματος και όταν η συγκεκριμένη περίπτωση δεν συμπεριλαμβάνεται καν στην ΣΜΠΕ που αναφέρεται στο ΣΧΟΟΑΠ Αμοργού.
Άλλωστε αυτός είναι και ο ουσιαστικός λόγος της παρούσας διαβούλευσης: αντί της άκριτης αποδοχής του χειρισμού ενός τέτοιου κεφαλαιώδους εγχειρήματος, να προκύψει η δυνατότητα επεξεργασίας της καλύτερης δυνατής επιλογής μέσα από συμμετοχικές διαδικασίες και βαθύ σεβασμό στην ιστορική κληρονομιά του νησιού,
No, no, no
Αγαπώ το μοναδικό νησί σας. Έρχομαι κάθε χρόνο από το 1991. Νομίζω ότι τα έργα αυτά οδηγούν σε υπερτουρισμό που πνίγει τους τόπους. Ήδη μεγάλοι τουριστικοί προορισμοί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη προσπαθούν να επανορθώσουν. Ας διδαχτούμε από την εμπειρία τους πριν να είναι πολύ αργά.
hello we are Beate and Thomas from Germany.
we come more than 30 years to the paradise Amorgos and now we are afraid that this paradise will be destroyed by the terrible system of cruise ships.
sure this kind of tourism will destroy the island and the people who live on Amorgos will be sad every day about this decision
Do you really want to destroy the island?
Γεια σας, με λένε Οδυσσέα. Έρχομαι στην Αμοργό εδώ και 18 χρόνια, είμαι 25 ετών. Η Αμοργός και τα Κατάπολα δεν πρέπει να ενδώσουν στις σειρήνες του θανατηφόρου καπιταλισμού. Μην μετατρέψετε την Αμοργό σε μια γελοία Σαντορίνη που πουλιέται στους Κινέζους. Σεβαστείτε την κληρονομιά σας.
Η μετατροπή ενός παραδοσιακού λιμανιού αλιείας σε λιμάνι κρουαζιέρας είναι ένας καταστροφικός σχεδιασμός για το νησί μας. Θα προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στην τοπική οικονομία.
Η κατασκευή ενός λιμανιού κρουαζιέρας θα έχει ως αποτέλεσμα την υπερβολική κυκλοφορία τουριστών στο νησί μας, που θα επηρεάσει αρνητικά την ποιότητα ζωής των κατοίκων και την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού.
First of all I would like to say how grateful I am to be given the chance to express my opinion on
this large scale project which would affect the island of Amorgos in an irreversible and
devastating way.
My partner and I are regular visitors of Amorgos since we first discovered it’s natural beauty and
fell in love with it more than 10 years ago. Since then we have visited Amorgos a lot of times as
we both love the luckily still preserved nature, the old paths, the marine live, the stillness and the
archaeological sites of the island.
Being an art historian and archaeologue myself, I am shocked by the way the study tries to
convince us the port of Katapola should be renewed in an extreme way in order to be able to
welcome several cruise ships at once!
On top of a massive transformation of the seabed, the plan also includes the creation of a big
road on the Minoan mountain and the orchards of the plain.
How is it possible the plan does not mention that the Minoan mountain is an archaeological
protected area? How is it possible that despite climate change and the necessity to produce more
locally, this devastating plan would harm the environment on land and the sea and would destroy
the fertile land of the orchard?
How is it possible that we don’t learn from mistakes made on other Greek islands such as
Santorini, Mykonos or Paros, who are overrun and polluted by mass tourism?
The essential questions are: why and to whom would it benefit?
It would benefit external investors, the cruise ship companies and a few people on the island…
Those who plan to sell tourist souvenirs (maybe imported from China), those why would earn
money from transporting the tourists arriving massively from the cruise ships to the monastery
and maybe a quick beach visit and hop back to the cruise ship.
How is it possible that in a time most Mediterranean islands and cities such as Venice fight to
allow less cruise ships, a few people are considering to transform Amorgos into the next hot
destination for them?
More is not more… What I mean by this is that this ‘quick and polluting tourism’ from those
cruises are more than unlikely to develop a substantial and long term income which is adequate
to the size and natural resources Amorgos has to offer.
Having worked several years in the Municipal council of a big European city, I am wondering how
it is possible that Amorgos does not have a modern, ecological and well working system to collect
and recycle the trash – yes, there are bins with different colours saying papers, glass and plastic
on them but are they really treated and recycled the way they are supposed to be?
How is it possible that public money would be spend on creating more pollution and the
destruction of the marine life and nature of Amorgos, rather than investing in an sustainable
tourism and the improvement of the water quality for it’s inhabitants?
I hope from the bottom of my heard that the people responsible of analysing this plan and taking
the decision on the future of Amorgos measure the irreversible and irresponsible consequences
of this plan.
Η κατασκευή ενός λιμανιού κρουαζιέρας θα επιφέρει σοβαρές αλλαγές στη φυσική ομορφιά του νησιού μας, καθώς θα πρέπει να γίνουν μεγάλες εργασίες για τη δημιουργία του λιμανιού και των απαραίτητων υποδομών.
Η κατασκευή ενός λιμανιού κρουαζιέρας θα έχει σοβαρές συνέπειες για το οικοσύστημα του νησιού μας. Θα προκαλέσει αύξηση της ρύπανσης, της κατανάλωσης πόρων και της αποβλήτων.
Η κατασκευή ενός λιμανιού κρουαζιέρας θα αλλάξει την ταυτότητα τ
Over the years I watched Mykonos get destroyed from mass tourism. The destruction seemed gradual back in the 70’s but each new season brought bigger ships, more hotels, more and more organized beaches, more cars, more noise and worst of all more crime. Spend the money on infrastructure that helps the locals in their daily lives rather than catering to mass tourism which in the long run will destroy the peace and serenity of the island as well as it’s natural assets.
Ονομάζομαι Καραγιάννη Πηνελόπη και είμαι καθηγήτρια ελληνικής φιλολογίας. Δεν κατάγομαι από την Αμοργό, αλλά είμαι δημότης Αμοργού και τα τελευταία 8 χρόνια ζω και εργάζομαι εδώ από επιλογή. Από την πρώτη φορά που ήρθα στο νησί (1997) με κέρδισε η ενέργεια του τόπου, η άγρια ομορφιά του βράχου, τα χρώματα των κρυστάλλινων νερών και παρά το γεγονός ότι ταξίδεψα έκτοτε αρκετά, πάντα εδώ γυρνούσα . Μέχρι που, με το σύντροφό μου πια, πήραμε την απόφαση να έρθουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας εδώ, σε αυτόν τον φιλόξενο, όμορφο, ήσυχο και ασφαλή τόπο. (Δυστυχώς αισθάνομαι την ανάγκη να εξηγήσω, γιατί εκφέρω λόγο για το μέλλον αυτού του τόπου)
Εδώ γνώρισα επίσης πάρα πολύ κόσμο από όλα τα μέρη της γης- τους λεγόμενους και εραστές της Αμοργού – που έρχονται εδώ κάθε χρόνο, επί 30 και πλέον χρόνια, για τους ίδιους λόγους….. για να απολαύσουν την ησυχία, τα μονοπάτια, τις δυσπρόσιτες ερημικές παραλίες. τους γραφικούς οικισμούς την επαφή με την παράδοση του τόπου. Δώρα μοναδικά και σπάνια στην εποχή των all inclusive hotel, του μαζικού τουρισμού και της τυποποιημένης ομοιομορφίας.
Τα τελευταία χρόνια είναι γεγονός ότι η τουριστική κίνηση στο νησί έχει αυξηθεί αρκετά (θα έλεγα πολύ περισσότερο από όσο το νησί αντέχει) και μαζί με αυτήν έχουν γίνει φανερά και τα προβλήματα υποδομής που -δεν διαθέτει- για να εξυπηρετήσει το νησί αυτόν τον όγκο των τουριστών. Υποστελεχωμένες ιατρικές μονάδες, έλλειψη νερού, προβλήματα στη διαχείριση των σκουπιδιών, κυκλοφοριακό πρόβλημα και πλήθος άλλων προβλημάτων που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ταυτόχρονα τα περισσότερα καταλύματα δεν δίνονται πια για μακροχρόνια μίσθωση, αλλά, στο όνομα του κέρδους, μετατρέπονται σε airbnb δωμάτια με ορατό πλέον τον κίνδυνο να μετατραπεί η Αμοργός σε έρημο νησί τους χειμερινούς μήνες.
Βλέποντας όλα αυτά τα προβλήματα δεν μπορώ παρά να αναρωτιέμαι : πόσους περισσότερους επισκέπτες επιδιώκουμε να δεχτεί το νησί;
Πως θα διαχειριστούμε τον όγκο των σκουπιδιών; Τι θα γίνει με το πρόβλημα του νερού και των αποχετεύσεων; Ποιοι γιατροί και με τι μέσα θα εξυπηρετήσουν ένα έκτακτο περιστατικό Μας απασχολεί καθόλου το γεγονός ότι το νησί θα χάσει την ταυτότητα του και θα αλλοιωθεί από τον συνεχώς αυξανόμενο μαζικό τουρισμό;΄Αν οι θάλασσες μολυνθούν θα έρχεται κανείς τουρίστας στο νησί; Πως φανταζόμαστε μέλλον του νησιού σε 20 χρόνια από τώρα; Θέλουμε να γίνουμε Μύκονος; Και αν τελικά κάποιοι θέλουν, μπορούμε ;
Τα έργα που προτείνονται δεν μπορεί παρά να επιδεινώσουν δραματικά την κατάσταση. Οι ειδικοί, μηχανικοί και αρχιτέκτονες εξέθεσαν παραπάνω με επιχειρήματα την αντίθεσή τους και συμφωνώ απόλυτα με την κρίση τους. Οποιαδήποτε βελτιωτικό έργο γίνει στο λιμάνι θα πρέπει να εξυπηρετεί κυρίως την ασφάλεια των κατοίκων και των επισκεπτών του νησιού και να έχει γνώμονα την προστασία του οικισμού και της ομορφιάς αυτού του φυσικού όρμου.
Η Αμοργός έχει να προσφέρει πολλές ομορφιές και διαφορετικά πράγματα από τα άλλα νησιά. Αυτά την κάνουν μοναδική και αυτά ταυτόχρονα φιλτράρουν τον μαζικό τουρισμό. Ας προστατεύσουμε την μοναδικότητα αυτού του τόπου και ας μη βιαστούμε να κάνουμε έργα τόσο παρεμβατικά που τον αλλοιώνουν ανεπανόρθωτα.
Με εκτίμηση και ελπίδα ότι η φωνή των κατοίκων θα εισακουστεί.
Λέγομαι Κατερίνα Κανακάρη, είμαι περιβαλλοντολόγος και είχα την τύχη να βρεθώ στην Αμοργό για πρώτη φορά το 2008 για να καταγράψω τα αγροτικά μνημεία της ύστερα από πρόταση των κατοίκων της. Το νησί το αγάπησα και το γνώρισα μέσα από την ψυχή των κατοίκων της και μπορώ να πω ότι είναι από τα πιο όμορφα και καλά διατηρημένα νησιά των Κυκλάδων, όχι μόνο για την αυθεντικό κάλλος της, αλλά και για τον τρόπο που την έχουν προστατεύσει οι κάτοικοί της μέχρι σήμερα. Διάβασα πολύ προσεκτικά όλα τα σχόλια και με μεγάλη ικανοποίηση βλέπω την ισχυρή βούληση που διακρίνει τους κατοίκους της, αλλά και όλους εκείνους που αγαπούν το νησί. Εφόσον το θέμα του λιμανιού έχει τεθεί σε διαβούλευση από το Δήμο, νομίζω ότι οφείλει να εισακουστεί η συντριπτική πλειοψηφία η οποία με τόσο εξαιρετικά κι εμπεριστατωμένα σχόλια, με συναισθηματισμό και τεκμηριωμένη επιστημονικότητα, εκδηλώνουν την αντίθεσή τους στην προτεινόμενη μελέτη.
Η μελέτη του λιμανιού ακολουθεί μια σειρά μελετών που προσβλέπουν στην “ανάπτυξη” ερμηνεύοντας αυτήν με τετραγωνικά τσιμέντου γιατί πρέπει να “μείνει κάτι στον τόπο”. Αυτό που θα έπρεπε να μείνει στον τόπο και να είναι προτεραιότητα θα έπρεπε να είναι η εκπαίδευση, η υγεία, ο πολιτισμός και βασικά θέματα υγιεινής και περιβάλλοντος(ύδρευση, ανακύκλωση κ.ά). Για το συγκεκριμένο θέμα που έχει προκύψει τώρα το ερώτημα που τίθεται είναι ποιο είναι το πρόβλημα και ποια είναι η λύση. Το πρόβλημα είναι η αυξημένη κίνηση τον Αύγουστο, η λύση όμως είναι η τεράστια αναστάτωση σε τοπικό επίπεδο, οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά, πολιτιστικά; Η μήπως θα μπορούσαν να βρεθούν ήπιες λύσεις που να μειώσουν την συσσωρευμένη κίνηση αυτή; Κατ’αρχάς από τις ναυτιλιακές εταιρείες θα μπορούσε να υπάρχει μια συμφωνία όσον αφορά τα δρομολόγια ώστε να μην συμπίπτουν όλα μαζί και να υπάρχει συμφόρηση στο λιμάνι. Το ζήτημα για την κίνηση των κρουαζιερόπλοιων απ’ότι αντιλαμβάνομαι είναι κάτι που δεν επιθυμούν οι κάτοικοι, επομένως δεν παρουσιάζεται σαν μελλοντικό πρόβλημα. Επίσης μια συντονισμένη κι ενισχυμένη λειτουργική ομάδα από τη Λιμενική αρχή θα μπορούσε να συνδράμει στην αποσυμφόρηση του λιμανιού. Εκτός αυτού, η Αμοργός είναι από τα ελάχιστα νησιά που έχουν την πολυτέλεια να έχουν δύο λιμάνια. Γιατί να μην ισομοιράζεται η κίνηση ειδικά τις μέρες της έντονης τουριστικής κίνησης; Το παράδειγμα νησιών, που καταπατώντας τη φέρουσα ικανότητά τους έχουν αλλοιώσει ολοκληρωτικά τις ταυτότητές τους είναι κάτι που πλέον όλοι οι μόνιμοι κάτοικοί τους αναγνωρίζουν, και θα μπορούσε να δράσει αποτρεπτικά για νησιά που ακόμη διατηρούν την απλότητα και τη φυσιογνωμία τους. Έχουν μελετηθεί οι ανάγκες του νησιού;Έχουν ρωτηθεί οι κάτοικοι, κυρίως οι Καταπολιανοί(αλλά και όλοι οι κάτοικοι του νησιού) για το αν θέλουν άλλου τύπου τουρισμό κι αν θέλουν να θυσιάσουν την καθημερινή τους ομορφιά για μια εφήμερη ανάγκη που θα εξυπηρετεί τις αναλώσιμες τουριστικές απαιτήσεις; Δε χρειάζεται να δημιουργούνται “ανάγκες” απλά και μόνο επειδή “πρέπει να γίνει κάποιο έργο στο νησί”, ειδικά όταν ο ντόπιος πληθυσμός δεν το υποστηρίζει. Οι τουρίστες της Αμοργού είναι γνωστοί για τους λόγους για τους οποίους επισκέπτονται πιστά το όμορφο νησί και οι παροχές μαζικού τουρισμού βρίσκονται ανάμεσα σε αυτούς. Σε παραδείγματα άλλων νησιών βλέπουμε νησιά που έχουν προχωρήσει σε έργα “ανάπλασης λιμένος” και τις ημέρες της έντονης τουριστικής κίνησης, η συμφόρηση να παραμένει, παρά τις όποιες επεκτάσεις. Θαύματα δε γίνονται!Η υποβάθμιση τους φυσικού περιβάλλοντος και η καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς ωστόσο είναι στοιχεία αδιαπραγμάτευτα που δε θα έπρεπε να θέτονται σε κίνδυνο για χάριν του εφήμερου.
Το λιμάνι των Καταπόλων πέρα από λιμάνι, έχει και τρεις παραδοσιακούς οικισμούς με γραφικότατη ακτογραμμή που θα έπρεπε να προστατευτεί. Πάμπολλες φορές έχουν καταστραφεί παραλίες με μια οποιαδήποτε λιμενική δραστηριότητα. Η Αμοργός είναι επίσης από τα λίγα νησιά που μπορεί κάποιος να κάνει μπάνιο στο λιμάνι της, κι εφόσον δεν έχει πολλές παραλίες με εύκολη πρόσβαση αυτές θα έπρεπε να διατηρούνται και να προστατεύονται με ευβλάβεια. Πέραν τούτου, υπάρχει και το περιβαλλοντικό κόστος που θα έχει το οποιοδήποτε έργο, στο θαλάσσιο οικοσύστημα για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς, διαταράσσοντας και την ισορροπία του πυθμένα, κάτι που έχει ήδη αναφερθεί και στα σχόλια του ίδιου του μελετητή.
Και μια ερώτηση σχετικά με την πολυεπιστημονικότητα της μελέτης, γίνεται ένας μελετητής να προτείνει λιμενικά έργα και ταυτόχρονα να κάνει τεκμηριωμένη πρόταση μελέτης και για διάνοιξη δρόμου;
Για το θέμα του δρόμου, δε θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι υπάρχει μελέτη “βελτίωσης” όταν αλλοιώνεται και καταπατείται περιοχή ιδιαίτερης αρχαιολογικής σημασίας(πολύ τεκμηριωμένα στοιχεία βρίσκονται στο σχόλιο του κυρίου Πάσσαρη Νικήτα, αρχαιολόγου), με την αρχαία Μινώα, μιας εκ των τριών αρχαίων πόλεων του νησιού να δεσπόζει και να “αναρωτιέται” πότε επιτέλους θα αναδειχθεί με τη σημασία που της αξίζει!Τόσες αρχαιολογικές ανασκαφές που έφεραν στο φως τέτοια πολύτιμα στοιχεία θα δώσουν τη θέση τους σε ένα δρόμο για να διευκολύνει την όχληση που υπάρχει για κάποιες μέρες του καλοκαιριού;Και όπως πολύ σοφά έχει πει η Καθηγήτρια Λίλα Μαραγκού “ξεπουλώντας τη γη μας, πλουτίζουμε φτωχαίνοντας”, κάτι που δυστυχώς επιβεβαιώνεται σε πολλούς τόπους και όταν διαπιστώνεται είναι πλέον αργά. Ας μη γίνει η Αμοργός άλλο ένα νησί που θα “καταναλωθεί” και μετά την υπεράντληση των πόρων της, η τουριστική κίνηση θα μεταφερθεί σε άλλο, νέο προϊόν για να καταναλωθεί. Το μέτρο και τα όρια της τουριστικής κίνησης πρέπει να μπουν προκειμένου να αποφευχθούν καταστροφικές συνέπειες για το νησί, κι αυτό είναι τώρα το θέμα!
Πέρα από τη διάνοιξη του δρόμου που δεν αναφέρεται καθόλου στην αρχαιολογική σημασία της περιοχής, δεν αναφέρονται επίσης και όλα τα μελλοντικά προβλήματα που ενδέχεται να δημιουργηθούν, όπως οι κατακρημνίσεις, αλλά και η διασάλευση της ήδη διαταραγμένης ισορροπίας του υδροφόρου ορίζοντα και η αλλοίωση των καλλιεργήσιμων και παραγωγικών γεωργικών εκτάσεων.
Από τη μελέτη προκύπτει ότι δεν υπάρχει καμία βέλτιστη λύση, όλες έχουν να παρουσιάσουν αξιοσημείωτα αρνητικά στοιχεία (σχετικά λιγότερα η πρόταση β’). Ακόμη και σε αυτές που κάποια στοιχεία παρουσιάζονται ως θετικά είναι εκ προοιμίου παραπλανητικά και μη ρεαλιστικά, εφόσον δεν είναι δυνατόν (σύμφωνα με τη λύση α’) να γίνουν έργα στο λιμάνι και να μην υπάρχει διατάραξη της κολυμβητικής παραλίας και της περιοχής πανίδας. Κι επειδή όλες οι μελέτες κρίνονται εκ του αποτελέσματος και τα προβλήματα αυτών εμφανίζονται σε βάθος χρόνου, ποιος θα αναλάβει την ευθύνη για την ανυπολόγιστη ζημιά που θα επέλθει σε περιβαλλοντικό, κοινωνικό, οικονομικό και πολιτισμικό επίπεδο;
Πρέπει να τηρείται το μέτρο και ο σεβασμός σε ό,τι φτιάχτηκε με κόπο και βιοπορισμό από τους προγόνους, στοιχεία για τα οποία έγιναν θαυμαστές οι Κυκλάδες παγκοσμίως και να μην βεβηλώνουμε ό,τι μας παραδόθηκε. Η μικρή κλίμακα και η φέρουσα ικανότητα πρέπει να λαμβάνονται υπ’όψιν σε κάθε μελλοντική ενέργεια για όλα τα μικρά νησιά που μάχονται κατά της άμετρης και αλόγιστης τουριστικής ανάπτυξης. Ας αναρωτηθούμε καλύτερα πώς θα μετριαστεί η κατάσταση που επικρατεί στο λιμάνι τον Αύγουστο, απόρροια της τουριστικής κίνησης που χαρακτηρίζει όλα τα Κυκλαδονήσια και που πλέον έχουν φτάσει (πολλά από αυτά έχουν ξεπεράσει) τα όριά τους. Δεν πρέπει να επιζητούμε περισσότερους τουρίστες, άρα περισσότερα έργα, μόνο για κάποιες μέρες του καλοκαιριού. Δεν μπορούν όλα να θυσιάζονται για τον εφήμερο τουρισμό, πρέπει να ληφθεί πολύ σημαντικά υπ’όψιν η διαβίωση των κατοίκων όλο το χρόνο και η διατήρηση της φυσιογνωμίας και της αισθητικής του τοπίου, κάτι που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Η φυσική και πολιτισμική κληρονομιά είναι στοιχεία αδιαπραγμάτευτα και οφείλουμε είτε ως κάτοικοι, είτε ως επισκέπτες, είτε ως τουρίστες να τα προστατεύσουμε με ευαισθησία και να μην τα αλλοιώνουμε ανελέητα!Είμαστε όλοι περαστικοί από αυτόν τον τόπο που μας κληροδοτήθηκε και πρέπει να τον διαφυλάξουμε στο ακέραιο.
Θέλω να πιστεύω ότι η Δημοτική αρχή θα αφουγκραστεί την τάση των δημοτών και των επισκεπτών της Αμοργού, και θα δράσει υπέρ του κοινού καλού.
ΕΝΑΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ
Εκ των σχολίων διαφαίνεται η αποδοχή των κρουαζιερόπλοιων και της περιφερειακής οδού..
Θα πρότεινα ο Δήμος να αναθέσει μια νέα μελέτη αλλαγής προβλήτας.
Μπροστά από τα γραφεία της κοινότητας,εκεί που ήταν κάποτε τα μπλόκα να γίνει νέα προβλήτα με τις ανάλογες εμβαθύνεις ώστε τα επιβατικά πλοία να δένουν εκεί.
Το υποδεικνύει άλλωστε ένα σκέλος της μελέτης
Κάτ αυτόν τον τρόπο η αποβίβαση θα διοχετεύεται κατευθείαν στον δρόμο Κατάπολα -Χωρα και δεν θα παρατηρείται αυτός ο συνωστισμός οχημάτων τους καλοκαιρινούς μήνες μπροστά από τα καταστήματα του οικισμού κατά την επιβίβαση τους
Εύχομαι να προκριθεί ότι καλύτερο μπορει
Ο δαίμων του τυπογραφείου έκανε το θαύμα του….
Το σωστό είναι Η ΜΗ ΑΠΔΟΧΗ κρουαζιερόπλοιων και περιφερειακής οδου
Ο μαζικός τουρισμός ,είναι το είδος εκείνο του τουρισμού στο οποίο ο επισκέπτης απολαμβάνει παθητικά αυτά που του προσφέρουν οι οργανωμένες διακοπές .Σε αυτό το μοντέλο τουρισμού ανήκει και ο τουρισμός κρουαζιέρας. Ο μαζικός τουρισμός εκφράζεται από τις λέξεις sun ,sea,sand,service.Ο τουρισμός κρουαζιέρας είναι ένας παθητικός τύπος διακοπών όπου ο επισκέπτης είναι απλός παρατηρητής και όχι περιηγητής ,και προκαλεί αρνητικές περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις στις περιοχές που επισκέπτεται.
Στη Βαρκελώνη, στη Βενετία, στο Άμστερνταμ, μα και στην Τουρκία, οι ντόπιοι καλούν πλέον τους τουρίστες να φύγουν από τις πόλεις τους. Ακόμα όμως και στα δημοφιλή ελληνικά νησιά -που έως και τις μέρες μας οι κάτοικοι καλωσόριζαν τουρίστες χαμηλού επιπέδου «αποδεχόμενοι» να καταστρέφουν σιγά-σιγά τον τόπο τους- αρχίζουν να δυναμώνουν οι φωνές για τις αρνητικές επιπτώσεις του μαζικού τουρισμού.
Οι επιπτώσεις αυτής της δραστηριότητας είναι τεράστιες, η κατανάλωση φυσικών πόρων απειλητική. Ήδη το 85% των ακτών της Ευρώπης (που φιλοξενούν τα δύο τρίτα της Ευρωπαϊκής τουριστικής βιομηχανίας) βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο περιβαλλοντικής και οικονομικής κατάρρευσης από την υπερ-ανάπτυξη (UNEP 2002).
Η μη αναστρέψιμη υποβάθμιση των πολιτιστικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών χαρακτηριστικών ενός τουριστικού προορισμού από την άναρχη και άνευ ορίων τουριστική ανάπτυξη, οδηγεί σταδιακά στην παρακμή των τουριστικών περιοχών. Και το σημαντικότερο τα περισσότερα από τα χρήματα δεν παραμένουν στον τόπο όπου δαπανώνται, αλλά πηγαίνουν πίσω στις μεγάλες επιχειρήσεις, στις αλυσίδες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων .
Η Αμοργός κινδυνεύει να απαξιωθεί τουριστικά από το είδος αυτό του τουρισμού.
Οι όροι “υπεύθυνος τουρισμός” και “αειφόρος τουρισμός” δείχνουν ότι αυτό είναι η μόνη λύση στο πρόβλημα. Ως αειφόρος χαρακτηρίζεται ο τουρισμός που ενισχύει την απασχόληση και τη δημιουργία εισοδήματος στις τοπικές κοινωνίες, μειώνοντας ταυτόχρονα τις αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον, στον πολιτισμό, στην αισθητική.
Η τουριστική ανάπτυξη της κάθε περιοχής είναι μοναδική και οφείλει η τοπική κοινωνία να έχει τον πρώτο λόγο, έχοντας όμως συνειδητοποιήσει πόσο απαραίτητη είναι η διατήρηση του περιβάλλοντος, της αισθητικής του χώρου, του πολιτισμού και της ιστορίας.
Ο τουρίστας που θα επισκεφτεί την Αμοργό αναζητεί την χαμένη αυθεντικότητα ,την μυρωδιά και τα χρώματα της φύσης όλα εκείνα τα ανθρώπινά στοιχεία που στερείται στις πόλεις .
Διεθνείς μελέτες αποδεικνύουν ότι, οι τουρίστες δεν ταξιδεύουν πλέον μόνο για να δουν τόπους και μνημεία να πουν ότι επισκέφθηκαν έναν προορισμό ή απλώς για να διανυκτερεύσουν σε ένα ξενοδοχείο, όσο και καλό να είναι ,αλλά αναζητούν την συμμετοχή με τα δρώμενα στις τοπικές κοινωνίες. Ο επισκέπτης θέλει να γίνει για λίγο αγρότης, τεχνίτης, γευσιγνώστης της τοπικής κουζίνας, οινολόγος, αρχαιολόγος που ανακαλύπτει την ιστορία του τόπου που επισκέπτεται. Θέλει να μυηθεί στη φιλοσοφία, τα ήθη και τα έθιμα της τοπικής κοινωνίας, που τον φιλοξενεί. Με λίγα λόγια, θέλει να ζήσει σαν ντόπιος.
Ο βιωματικός τουρισμός πρέπει να χαρακτηρίζεται από υψηλή ποιότητα, η οποία προκύπτει από παράγοντες που σχετίζονται με τις υποδομές, τις δημόσιες μεταφορές και την προσβασιμότητα, την αποτελεσματική οργάνωση του φορέα ή της επιχείρησης και τέλος να υποστηρίζεται από ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό σχέδιο του νησιού.
Oi προτάσεις για την αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων των Καταπόλων είναι προτάσεις υποβάθμισης όλου του Νησιού.
Το πρόβλημα δεν είναι στον ίδιο τον μελετητή ,αλλά σε εκείνους που του ορίσανε σαν προϋπόθεση να συμπεριλάβει στην μελέτη τον ελλιμενισμό κρουαζιερόπλοιων, δείχνοντας έτσι τις προθέσεις τους για το μέλλων της Αμοργού.
Αυτό που έχει ανάγκη η Αμοργός, είναι η άμεση ανάγκη να υιοθετηθούν επαρκή συστήματα διαχείρισης και διατήρησης των φυσικών πόρων, να γίνουν οι σωστές υποδομές (π.χ. διαχείριση λημμάτων και απορριμμάτων, εξοικονόμηση νερού και ενέργειας ,αναβάθμιση και στελέχωση των κέντρων υγείας κ.α ) και να προστατευτεί η ιστορική/πολιτιστική κληρονομιά και οι κοινωνικές δομές του τόπου.
For me my first step on Amorgos, 30 years ago, was life changing, i have lived on this island since then. I feel very happy that so many people have left a comment on this subject,that there are so many people, locals and not locals, that love and care about this island like me, Mass tourism is not the future,but a passed way of tourism, ( and even small scale cruise boats mean mass tourism for Amorgos- scale!) A new way of tourism is coming up which is agro tourism, as somebody already mentioned : let’s focus on how to realize this way of tourism that will have benefits for all, for quality tourists with respect for the island, for tourism out of season and for protecting traditions and beautiful nature we still have!
Συντασσόμεθα με την συντριπτική πλειοψηφία των συμπολιτών μας οι οποίοι εκφράζουν την πλήρη αντίθεσή τους στα προτεινόμενα λιμενικά έργα και κυρίως στη διάνοιξη του νέου δρόμου.
Σχετικά με τη μελέτη που παρουσιάζεται τη βρίσκουμε ανεπαρκή, ελλιπή και σε μερικά σημεία εντελώς παραπλανητική. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
1. Ελλιπής τεκμηρίωση της ανάγκης για ένα τόσο μεγάλου μεγέθους έργο και των αντίστοιχων προβλεπόμενων παρεμβάσεων. Για παράδειγμα, τα τελευταία 5 χρόνια ο αριθμός των ΙΧ και φορτηγών αυτοκινήτων προς τον λιμένα των Καταπόλων παραμένει ουσιαστικά σταθερός (το 2017: 5631 οχήματα και το 2022: 5432 οχήματα). Επιπλέον, αναφέρεται ότι «τα κρουαζιερόπλοια αποβιβάζουν υψηλής στάθμης τουρίστες» ενώ είναι παγκοσμίως γνωστό ότι μάλλον συμβαίνει το αντίθετο. Αναφέρεται επίσης ότι το έργο αυτό σχεδιάζεται με την προοπτική να εξυπηρετήσει την Αμοργό τα επόμενα 50 χρόνια. Ωστόσο, ο σχεδιασμός αυτός βασίζεται σε ένα μοντέλο μαζικής τουριστικής ανάπτυξης που ήδη θεωρείται ξεπερασμένο και μη βιώσιμο μακροπρόθεσμα.
2. Βασικές αστοχίες στον σχεδιασμό των υποδομών. Για παράδειγμα, τοποθέτηση του υδατοδρομίου στο «μάτι του βοριά», ενώ χρειάζεται να είναι σε υπήνεμη περιοχή για την ασφάλεια τόσο των επιβατών όσο και του υδροπλάνου. Το υδατοδρόμιο της Αμοργού, ένα έργο πρώτης γραμμής, που θα έπρεπε να έχει ήδη υλοποιηθεί και αδειοδοτηθεί (όπως έχει γίνει σε άλλα 7 νησιά) παραπέμπεται στις καλένδες ως κομμάτι του παρόντος έργου αναβάθμισης του λιμένα.
3. Σχεδιασμός και χάραξη νέου δρόμου για να παρακαμφθούν 200 μέτρα από την προβλήτα μέχρι το Μεγάλο Γεφύρι. Συγκεκριμένα, προτείνεται δρόμος 1750 μέτρων, με υψηλό κόστος και δυσκολίες κατασκευής, ο οποίος καταστρέφει την παραλία Κάτω Ακρωτήρι, τραυματίζει βάναυσα τη Μινώα και κατακερματίζει τον κάμπο του Σακκά που με τα περιβόλια του για χιλιάδες χρόνια «έθρεφε και θρέφει» τα Κατάπολα.
Επιπλέον, γιατί σχεδιάζεται μια τέτοια μεγάλη παρέμβαση και εκπονείται σχετική μελέτη διάνοιξης δρόμου σε περιοχή που ρητά απαγορεύεται καθώς είναι χαρακτηρισμένη ως αρχαιολογική ζώνη Α;
Αναγνωρίζουμε, ωστόσο, την αναγκαιότητα αναβάθμισης του λιμένα, και ενναλακτικά προτείνουμε ως βάση συζήτησης την πρόταση του τέως Δημάρχου Αμοργού Ν. Φωστιέρη για ήπια επέκταση της κύριας προβλήτας και των παράπλευρων κρηπιδωμάτων, που μπορεί να επιλύσει σε μεγάλο βαθμό τις σημερινές δυσλειτουργίες χωρίς όμως να καταστρέφει ανεπιστρεπτί τη φυσιογνωμία του όρμου των Καταπόλων όπως οι προτεινόμενες λύσεις από τον «μελετητή».
Μια ήπια παρέμβαση, χαμηλότερου κόστους μπορεί να αφήσει περιθώρια για την αντιμετώπιση άλλων πιο κρίσιμων προβλημάτων, όπως η διαχείριση των υδάτων και η ποιότητα του νερού, η διαχείριση των απορριμμάτων και η καθαριότητα, η υγειονομική κάλυψη του νησιού, η προστασία και ανάδειξη των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς.
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να σκεφτούμε όλοι μαζί και να αποφασίσουμε ποιο μοντέλο (τουριστικής) ανάπτυξης θέλουμε ή οραματιζόμαστε για τον τόπο, εστιάζοντας στις προϋποθέσεις ανάπτυξης ενός βιώσιμου τουρισμού, με σεβασμό στο περιβάλλον, την κοινωνική δομή και την πλούσια πολιτιστική κληρονομιά της Αμοργού.
Κάθε ριζική επέμβαση στη φυσιογνωμία του νησιού μπορεί να ζημιώσει ανεπανόρθωτα τη μοναδική του ταυτότητα και το φυσικό του κάλλος, δηλαδή, τα χαρακτηριστικά εκείνα που διαμορφώνουν το σημερινό του «brand name» ως ποιοτικού και μοναδικού προορισμού. Αυτή λοιπόν η μοναδική του ταυτότητα θα πρέπει να προστατευθεί «ως κόρη οφθαλμού».
Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να σχεδιάζονται και να προτείνονται έργα τέτοιου βεληνεκούς χωρίς να εξετάζεται ενδελεχώς ο αντίκτυπός τους. Η φύση, τα αισθήματα και η δημοκρατία θέλουν το χρόνο τους, η βιασύνη και η οίηση εύκολα μας οδηγούν σε μοιραίες αποφάσεις.
Η όποια δραστηριότητα ή παρέμβαση ανάπτυξης θα πρέπει να σχεδιάζεται ώστε να είναι περιβαλλοντικά ανεκτή σε βάθος χρόνου, να αποφέρει βιώσιμα οικονομικά οφέλη, και να είναι ηθικά και κοινωνικά σύμφωνη με την τοπική κοινωνία διασφαλίζοντας τη διατήρηση του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της Αμοργού για τις μελλοντικές γενιές.
Νικόλαος Θ. Γαβαλάς
Αιμιλία Πρωτόγερου, Καθηγήτρια Επιχειρηματικής Στρατηγικής και Διαχείρισης Καινοτομίας, Σχολή Χ. Μηχανικών, Ε.Μ.Π.
Σχετικά με την ανακοίνωση του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αμοργού που αφορά στο σχέδιο αναβάθμισης των εγκαταστάσεων του λιμένα Καταπόλων έχω να σημειώσω τα εξής:
Διαβάζοντας το σχέδιο αναβάθμισης και προστρέχοντας στις σχετικές ανακοινώσεις και προαναγγελίες μελετών πιστεύω πως η όλη πρόθεση του έργου θα επιφέρει μία ριζική και καθοριστική αλλαγή στην φυσιογνωμία των Καταπόλων.
Σημειώνω πως τα Κατάπολα είναι ένας από τους πλέον χαρακτηριστικούς οικισμούς όπως έχει διαμορφωθεί έως σήμερα γύρω από το φυσικό λιμάνι και με την μορφολογία της οικιστικής δόμησης να απλώνεται ομαλά χωρίς να επιβαρύνει αρνητικά το τοπίο και το περιβάλλον.
Οποιαδήποτε παρέμβαση μεγάλης κλίμακας σε αυτό το αρχιτεκτονικό θαύμα των Κυκλάδων, την Αμοργό, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα έχει αρνητικές συνέπειες στην μορφολογία του νησιού και πολύ πιθανά και στην τουριστική του ανάπτυξη. Αν και όλα αυτά μπορούν να δικαιολογηθούν, να αιτιολογηθούν και να υλοποιηθούν μέσω μελετών που ευαγγελίζονται αειφορία και ανάπτυξη, επιτρέψτε μου να σημειώσω και να τονίσω πως η Αμοργός εν γένει, αλλά και τα Κατάπολα έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να διατηρήσουν μία ήπια Τουριστική ανάπτυξη δημιουργώντας ένα ποιοτικό ρεύμα επισκεπτών που εκτιμούν την αρχιτεκτονική την ιστορία τον πολιτισμό ακόμη και την μορφολογία του νησιού. Αυτές ειναι οι αρετές του νησιού, που εμάς τους σταθερούς επισκέπτες, μας κρατούν δέσμιους με μια δυνατή σχέση αγάπης και ενδιαφέροντος για τον τόπο.
Η αειφορία εξάλλου, είναι ένας όρος απόλυτα σχετικός μια και κάθε φορά ερμηνεύεται σε σχέση με τα συμφέροντα που στοχεύουν οι εκάστοτε μελέτες. Για παράδειγμα, όλες οι μεγάλες στρατηγικές επενδύσεις ΕΣΧΑΣΕ που γίνονται στη χώρα μας και που υπογράφονται από την πρόεδρο της Δημοκρατίας και που ευαγγελίζονται την αειφορία, δημιουργούν με εξόφθαλμη ασυνέπεια μεγάλες αλλοιώσεις στο τοπίο των Κυκλάδων και απειλούν τον ξηρολιθικό πολιτισμό αιώνων όπως αυτός δημιουργήθηκε στα νησιά. Όλες αυτές οι επενδύσεις λοιπόν αλλά και πολλές άλλες, γίνονται στο όνομα της αειφορίας πράγμα ασυνεπές μιας και εξόφθαλμα βρίσκονται σε αντίθεση με το περιβάλλον και την ιστορία των Κυκλάδων. Η αειφορία λοιπόν είναι ένας μύθος ο οποίος σίγουρα δεν περιλαμβάνει την άποψη και την θέση των μόνιμων κατοίκων για το πως οι ίδιοι θέλουν να ορίσουν το μέλλον του τόπου τους, τον τόπο τους που γνωρίζουν πολύ καλά και έχουν μάθει να τον αγαπούν και να το σέβονται.
Τονίζω λοιπόν πως από τη στιγμή που δεν εκλαμβάνεται σοβαρά η άποψη των κατοίκων ενός νησιού, και κάθε τόπου, τότε την μοίρα του, την πορεία της ανάπτυξης και του μέλλοντος την καθορίζουν συμφέροντα και όχι άνθρωποι όπως οι κάτοικοι που έχουν μάθει να αγαπούν τον τόπο τους συμμετέχοντας στις πολιτικές και διοικητικές διαδικασίες μέσω των οποίων η πλειοψηφία εκφράζει κάθε φορά την τάση ανάπτυξης και προόδου κάθε κοινωνίας. Και απ’ όσο γνωρίζω η πλειοψηφία των μόνιμων κατοίκων του νησιού αλλά και των σταθερών περιοδικών επισκεπτών του, όπως εγώ, αντιτίθενται στα σχέδια του Λιμενικού Ταμείου Αμοργού για τις νέες εγκαταστάσεις επέκτασης και βελτιώσεις του λιμένα των Καταπόλων.
Κλείνοντας, και έχοντας προσωπικά (ως μόνιμος κάτοικος) την μεγάλη εμπειρία της Μυκόνου και των προβλημάτων της που απασχολούν αυτές τις μέρες όλη τη χώρα, θα ήθελα να τονίσω με ιδιαίτερη έμφαση πως από τη στιγμή που η άποψη της πλειοψηφίας των κατοίκων περί υλοποίησης ή μη του Σχεδίου Αναβάθμισης του λιμένα, δεν ληφθεί υπόψιν της διοίκησης, τότε ακινητοποιείται το πιο ενεργό κομμάτι της κοινωνίας της Αμοργού που δεν είναι άλλο από τους ενεργούς πολίτες. Μία τέτοια απαξίωση των δημοτών σταδιακά οδηγεί στην απογοήτευσή τους και στην απομάκρυνσή τους από τα κοινά, και έτσι ανοίγεται ο δρόμος προς την επέλαση κάθε επενδυτή και στις ορέξεις του, που ουσιαστικά όπως έχει αποδειχθεί από την εμπειρία στοχεύει με κάθε τρόπο και συνθήκη στην εξοικονόμηση κέρδους.
Κλείνοντας θα ήθελα να εκφράσω την προσωπική μου άποψη πως ο τουρισμός της κρουαζιέρας πέρα από τα κέρδη που μπορεί να προσφέρει στο εκάστοτε λιμενικό ταμείο (τέλη ελλιμενισμού), το κέρδος για το σύνολο της οικονομίας του νησιού είναι ελάχιστο σε σχέση με τις καθοριστικές αλλαγές που θα επιφέρει στο περιβάλλον, και για την δημιουργία υποδομών και λοπγω της επιβάρυνσης κατά την χρήση, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι επισκέπτες μιας ημέρας.
Ευάγγελος Πελέκης
Ειδικός Σύμβουλος Δημάρχου Μυκόνου
Όπως έχουμε δηλώσει και στην συνάντηση των ιδιωτών μηχανικών του νησιού ΄΄οι μελέτες αναβάθμισης του λιμένα Καταπόλων΄΄ είναι εκτός κλίμακας και κλίματος (είναι τυχαίο ότι οι μηχανικοί της Αμοργού συμφώνησαν ομόφωνα???).
Έχουμε να κάνουμε μια επέμβαση στο λιμάνι του ΟΙΚΙΣΜΟΥ Καταπόλων.
Δεν είναι μια επέμβαση σε οποιοδήποτε λιμάνι εκτός οικισμού.
Το πρώτο δεδομένο δηλ. ο ΟΙΚΙΣΜΟΣ που είναι και το κυριότερο δεν λήφθηκε καθόλου υπόψιν.
Το δεύτερο δεδομένο είναι ότι δεν θέλουμε κρουαζιερόπλοια, όπως πολλοί συμπατριώτες και μη τοποθετήθηκαν και με έχουν καλύψει πλήρως!
Δεν θέλουμε τους τουρίστες που μετακινούνται κατά μπουλούκια με τα λεωφορεία δημιουργώντας δυσκολίες στην κυκλοφορία και κατόπιν επιστρέφουν στο πλοίο κάνοντας διάφορες εκδηλώσεις και φωνάζουν όλοι μαζί λες και βρίσκονται σε λούνα παρκ.
Εκείνη την γλυκιά ώρα του ηλιοβασιλέματος που μας δίνεται η ευκαιρία να ηρεμήσουμε και να απολαύσουμε την απαράμιλλη ομορφιά του τόπου μας με τα ονειρικά χρώματα, έχουμε τις φωνές από το κρουαζιερόπλοιο (τουρίστες επιπέδου!!!) και ένα τεράστιο πλοίο με αναμμένες τις μηχανές να κρύβει το ηλιοβασίλεμα.
Οπότε λέμε ΟΧΙ ΣΤΑ ΚΡΟΥΑΖΙΕΡΟΠΛΟΙΑ!
Το τρίτο δεδομένο είναι ότι δεν ακουμπάμε το λόφο της Μουντουλιάς (την αγαπημένη μας και πανέμορφη Μουντουλιά, που είναι ένα από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του ΟΙΚΙΣΜΟΥ, αρχαιολογικός χώρος, μεγάλες κλίσεις, κλπ κλπ κλπ.
Εδώ σημειώνουμε ότι ο οικισμός των Καταπόλων δεν έχει υποστεί σοβαρή αλλοίωση με την πάροδο των χρόνων.
Το τέταρτο δεδομένο είναι ότι δεν θέλουμε τα στέγαστρα και τις τουαλέτες μπροστά στην προβλήτα.
Δεν έχω ακούσει κανέναν τουρίστα ή επισκέπτη να παραπονιέται επειδή δεν υπάρχουν τουαλέτες και στέγαστρα μπροστά από το ΄΄Παντοπωλείο Γεύσεων΄΄ και το ΄΄Μουράγιο΄΄.
Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι θα κάθεται στα μαγαζιά και αντί να βλέπει την θάλασσα θα βλέπει τις περιφραγμένες ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ??
Οι άνθρωποι που επισκέπτονται το νησί μας (εκτός από τον Αύγουστο) είναι εκείνοι που εκτιμούν το αναλλοίωτο και λιτό περιβάλλον – την ομορφιά των οικισμών και το ότι δεν έχουν γίνει πολλές παρεμβάσεις στο φυσικό περιβάλλον.
Είναι δε αυτοί που επιμηκύνουν την τουριστική περίοδο.
Τον Αύγουστο το νησί δεν χωράει άλλους τουρίστες. Δεν αντέχουν οι υπάρχουσες υποδομές.
Με τα παραπάνω δεδομένα περιορίζονται οι μελέτες και οι επεμβάσεις στο ήδη υπάρχον λιμάνι.
Βέβαια η μελέτη ενός έργου είναι και θέμα αντίληψης του μελετητή, ο οποίος ως ειδικός θα μπορούσε να καθοδηγήσει την δημοτική αρχή προς την σωστή κατεύθυνση.
Εκείνο που με ανησυχεί είναι ότι το μελετητικό γραφείο είναι υπέρ:
1) ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ
2) ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΛΟΙΩΝ
3) ΤΟΥ ΜΑΖΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ (τον χαρακτηρίζουν ποιοτικό!).
ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ!
Όταν έχεις σαν γνώμονα και οδηγό τα πολλά και τα μεγάλα, δύσκολα θα αφουγκραστείς τον ψίθυρο της Μουντουλιάς και να ταυτιστείς με την άγρια – ασκητική και επιβλητική μορφή του νησιού.
Όμως όταν ζεις σε αυτόν τον τόπο και τον γεύεσαι, δεν γίνεται να μην δεις την λιτή μορφή του, που ταιριάζει με το ΛΙΓΟ και το ΠΟΙΟΤΙΚΟ!
Αυτή είναι η Αμοργούλα (όπως την αποκαλούν πολλοί πελάτες του γραφείου μου και λάτρεις του νησιού) και δεν θέλουμε να την αλλάξουμε προς το χειρότερο.
Να βελτιωθούν οι υποδομές Ναι και πάλι ΝΑΙ!!
Να γίνουν οι αναγκαίες επεμβάσεις για την ασφάλεια των μόνιμων κατοίκων και τον τουριστών οπωσδήποτε.
Σίγουρα είναι πιο δύσκολο να κάνεις μια μελέτη η οποία θα κουμπώσει με το υπάρχον λιμάνι – θα σεβαστεί τον οικισμό και θα είναι μια μελέτη για το ΛΙΜΑΝΙ ΤΟΥ ΟΙΚΙΣΜΟΥ!
Είμαστε πρόθυμοι οι ιδιώτες μηχανικοί να συνεργαστούμε ως ομάδα για μια μελέτη προσαρμοσμένη στο ύφος και τον χαρακτήρα του τόπου, με σεβασμό και αγάπη στην μοναδική ομορφιά του λιμανιού που μας μάγεψε δεκαετίες πριν και συνεχίζει να είναι πραγματικά και μεταφορικά το αγαπημένο μας ΛΙΜΑΝΙ!
Κανείς δεν θέλει να χρεωθεί την ανεπιστρεπτί υποβάθμιση του!!!!
My wife and I have a house in Lagada and spend more and more time on our beloved Amorgos. We understand the desire of the local authority to develop the island’s economy so that everyone can benefit from the growing touristic attractivity of the island – and we are therefore quite concerned about the large ship project, which we think will be detrimental to the local economy as a whole. People who love Amorgos come and stay for several days, sometimes weeks or months, because of its very special atmosphere, geography and people. Visitors cruising aboard large ships such as we can see in Santorini are here to spend an afternoon, they will grab lunch, visit the monastery and go back to sleep aboard their huge boats. They will obviously bring more trouble than good, being a huge crowd desimbarking all at once to go and see all the same points of interests. From a purely commercial point of view, one can expect some small shops to do more business on some days, but hotels and pensions will not benefit from the population of these ships and they are at risk to see their faithful retuning customers leave the island to find more quiet places. It would clearly be in Amorgos’ best interest to preserve its specific character and not pursue this project, at the risk of destroying the island’s specificity..
Ονομάζομαι Νικηφόρος Βαϊμάκης και είμαι λάτρης της Αμοργού και των υπόλοιπων χειροποίητων Κυκλαδίτικων νησιών με το μαγικό τους φως, τους πανέμορφους οικισμούς, τις πεζούλες, τα ξωκλήσια, τους ανθρώπους τους και τις ξερολιθιές τους.
Αυτοί είναι οι λόγοι που κάποιοι ταξιδεύουν απ’όλο τον κόσμο για να ζήσουν αυτή την μοναδική εμπειρία, έστω και για λίγες ημέρες…
Είμαστε στο 2023 και όλοι πλέον θα έπρεπε να γνωρίζουμε ποιο θα έπρεπε να είνει το μέλλον των νησιών μας!
Ενώνω κι εγώ την φωνή μου με όλους σας κατά ενός τέτοιοιυ μεγάλου έργου που θα καταστρέψει τόσο αρχιτεκτονικά και αισθητικά το μοναδικό αυτό στολίδι αλλά και θα αλλοιώσει το ανθρώπινο στοιχείο του νησιού!
Τα νησιά μας δεν είναι για να δέχονται χιλιάδες τουρίστες για λίγες ώρες και φεύγοντας να αφήνουν πίσω τους σκουπίδια, ένταση κλπ.
Ας είναι η Μύκονος και η Σαντορίνη οι μεγάλες θυσίες των νησιών μας.
¨ΟΧΙ σε μία ακόμα ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ DISNEYLAND!!!
Ονομάζομαι Διονυσία Πέππα και έχω μεγαλώσει στην Αμοργό. Παρότι δεν έχω καταγωγή από το νησί, και με κίνδυνο να μην θεωρηθώ “γνήσια Αμοργιανή” όπως διάβασα σε κάτι σχόλια, ο τόπος αυτός είναι ο τόπος μου. Παρατηρώντας την “ανάπτυξη” που έχει υποστεί το νησί τα τελευταία χρόνια, με λύπη συνειδητοποιώ ότι οι σχετικές πολιτικές στρέφονται προς μοντέλα που μοναδικό στόχο έχουν το εφήμερο κέρδος.
Έχοντας δουλέψει 2 χρόνια στη Σαντορίνη, όπου ο μαζικός τουρισμός έχει κατακρεουργήσει ένα από τα πιο όμορφα και μοναδικά τοπία παγκοσμίως, τρέμω στην ιδέα ότι η Αμοργός κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Το “άνοιγμα” προς αυτού του είδους τον τουρισμό, μαζικό, τυχάρπαστο, με κανένα είδος σεβασμού προς τον χαρακτήρα του νησιού και το περιβάλλον, με μοναδικό κριτήριο την ανάπτυξη με οικονομικούς όρους, νομοτελειακά θα οδηγήσει σε καταστροφή της Αμοργού. Το νησί ανέκαθεν υπήρξε πόλος έλξης εναλλακτικών τουριστών, οι οποίοι έρχονται και ξανάρχονται χρόνια, επειδή βρίσκουν εκεί αυτό που λείπει από πολλά νησιά: ένα φιλόξενο τόπο με φυσική και άγρια ομορφιά, πρόσφορο για πεζοπορίες, η ταυτότητα και η γνησιότητα του οποίου δεν έχει ακόμα αλλοιωθεί από τα κρουαζιερόπλοια και τους τουρίστες τύπου Μυκόνου και Σαντορίνης, που απλώς μπαίνουν σε ένα πλοίο και κατεβαίνουν για λίγες ώρες σε λιμάνια χωρίς να γνωρίζουν ούτε την ιστορία του μέρους αλλά ούτε καν πού πέφτει στο χάρτη. Αυτού του είδους οι τουρίστες, όχι μόνο δεν αφήνουν τα υπέρογκα ποσά που νομίζουμε στην τοπική οικονομία, αλλά αντιθέτως έχουν μια προσέγγιση “μιας χρήσης” στα μέρη που επισκέπτονται. Αυτή είναι η Αμοργός που θέλουμε; Ένα νησί ίδιο με όλα τα άλλα;
Οι μελέτες κάνουν λόγο για ειδικό χώρο Schengen και υδροπλάνα. Είναι τόσο μεγάλο το ποσοστό τουριστών εκτός Schengen που ξαφνικά θα προσγειωθούν στην Αμοργό, στο κέντρο του Αιγαίου, χωρίς να έχουν περάσει από έλεγχο σε άλλο σημείο της χώρας, ώστε να χρειάζεται ειδικά διαμορφωμένος χώρος; Όσο για τα υδροπλάνα, αυτή η ιστορία συζητιέται τόσα χρόνια που έχει καταντήσει πιο γραφική και από τη Χώρα. Με τα μποφόρ που έχει στις Κυκλάδες πώς ακριβώς θα αξιοποιηθούν τα υδροπλάνα; Έχουμε ήδη δει το seajet να ακυρώνει δρομολόγια επειδή έχει 7 μποφόρ, όποιος/α νομίζει ότι τα υδροπλάνα θα έχουν καλύτερη μοίρα πλανάται την ίδια πλάνη με αυτόν που πιστεύει ότι θα πλουτίσει από τους τουρίστες του κρουαζιερόπλοιου.
Για την καταστροφή της παραλίας του Κάτω Ακρωτηρίου, τη διατάραξη του περιβάλλοντος και της ησυχίας όσων θα κάθονται σε μαγαζιά πάνω στο λιμάνι δε θα πω κάτι περισσότερο, υπάρχουν πολύ εμπεριστατωμένα σχόλια από ειδικούς.
Το ελπιδοφόρο σε όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι πολύς κόσμος εναντιώνεται επώνυμα σε αυτό το εγχείρημα, γιατί όλες και όλοι στο τέλος της ημέρας νοιαζόμαστε για την Αμοργό και δε θέλουμε να τη δούμε να γίνεται άλλο ένα προτεκτοράτο τουριστών. Ελπίζω και εύχομαι οι ιθύνοντες να την πάρουν αλλιώς τη φάση, να επικεντρωθούν στη βελτίωση των υποδομών με τρόπο που σέβεται το περιβάλλον και την ταυτότητα του νησιού, και να εγκαταλείψουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια που θα οδηγήσουν σε μια βραχυπρόθεσμη οικονομία, αλλά μακροπρόθεσμη καταστροφή του νησιού.
Amorgos has an ancient beauty and timelessness that is extremely rare and also VERY DELICATE. Those who have discovered this Greek gem have fallen in love with it for these very reasons. Just as I have and thousands others.
The island will lose the loyalty and love of those that stay and invest in the island year after year, sometimes generation after generation. In the long term, this is a much bigger economic loss, beyond the irreversible environmental damages. It is this deep love, sensitivity, and loyalty that creates a sustainable and bright future for the island. If you lose this, you lose everything.
Cruise tourists bring a short burst of money, but no relationship, sensitivity, or loyalty to the island. They strip the island of its resources, which are already limited, and leave. Don’t sell Amorgos to the lowest quality tourist, when so many high quality visitors and tourists are here now! Instead of grand and costly building projects, use your strategic thinking, intelligence, love, and service for your island in a way that strengthens this eco-friendly tourism even more.
So many beautiful places in Greece have been violated because of poor and aggressive planning and expansion. Please don’t make Amorgos one of them. There are fewer and fewer Greek islands that have kept their true identity and charm. It’s so tragic.
No one wants or needs another Mykonos. I live on Tinos and many Mykonians now come to our island in the summer because their homes and quality of life are unbearable. Yes. they make money. But on a human level they’ve lost the soul of their homeland and it will never be returned.
Amorgos can either fall into the same traps that have destroyed the heart, beauty, and spirit of so many other Greek islands, OR, it can learn from the past and think strategically. If Amorgos were located in Switzerland… how would the Swiss do it? Perhaps there’s something to learn from thinking outside the Greek box of cement, cement, cement, roads, roads, roads, more, more, more, bigger, bigger, bigger.
Sometimes, bigger is not better. Its 2023. Economic viability and sustainability can be done together. In fact, this is the only true strategy of the future. If this project goes forth, it will be create a permanent damage to a very delicate island. This is a dangerous, damaging road no one wants to go down. Amorgos residents can generate money on the island in countless ways that still respect the land. But no one can recreate the island’s pure, pristine beauty once it’s lost.
Please remember and respect the priceless treasures your island gives so freely. Please think of the children and future generations. Make Amorgos a world-class destination that will be modeled and applauded around the world.
Sincerely,
Melina Ragazas
Ενας από τους βασικούς δείκτες ανάπτυξης ενός τόπου βρίσκεται αδιαμφισβήτητα όχι στην αλλοίωση της ανθρώπινης συνείδησης και του ψυχισμού που αποφέρει ο πλούτος από τα έσοδα 1-2 μηνών αλλά στον έλλογο και χρηστικό καταμερισμό των διαθέσιμων οικονομικών πόρων σύμφωνα με τις ουσιαστικές και βασικές ελλείψεις του.
Δεν νοείται επομένως να μην υφίσταται α) πλήρως στελεχωμένο Κέντρο Υγείας β) φροντίδα υδροφόρου ορίζοντα(υδάτινων πόρων) για πόσιμο και ποτιστικό νερό γ) καταλύμματα για ιατρούς, διδασκάλους, λιμενικούς δ) ακηδεία για τη καταστροφή χλωρίδας από ανεξέλεγκτη νομή αιγοπροβάτων και από την άλλη να δαπανηθούν χρήματα για ένα έργο τα οφέλη του οποίου εξυπηρετούν ποιούς???
Ο περιηγητής που αποφασίζει να επισκεφτεί το τόπο μας, ενσυνείδητα μπαίνει στη “ταλαιπωρία” επειδή επιθυμεί να γευτεί – έστω και λίγο – αυτή τη μοναδικά αυθεντική εικόνα που του προσφέρει αυτή η γωνιά της γης. Και αυτός είναι στην ουσία που θα προσφέρει οικονομικά στο νησί και όχι οι φέροντες τα χρωματιστά βραχιολάκια με τα οποία έχουν εξασφαλίσει τις παροχές τους μέσα στα κρουαζιερόπλοια.
Αν αυτή η ξεχωριστή εικόνα του φυσικού κάλλους του λιμανιού μας παραμορφωθεί, φυσικό επόμενο ο επισκέπτης να αναζητήσει άλλους κρυμμένους παραδείσους.
Η Αμοργός μας αναπνέει και τους υπόλοιπους 10 μήνες το χρόνο-τότε που δεν τη συντροφεύουν οι φίλοι της, οι εραστές της, οι λάτρεις της με τα βουητά τους.
Επομένως, χρέος όλων μας, καλό θα είναι να διατηρήσουμε το πνεύμονά της υγιή και καθαρό για να δίνει οξυγόνο -σε όλους τους τομείς – στους κατοίκους της που τόσο ευλαβικά και πιστά κρατούν τις ρίζες τους σ’αυτήν.
Ονομάζομαι Ηλίας Γεράκης του Κωνσταντίνου και της Ουρανίας. Γεννήθηκα στην Χώρα της Αμοργού στις 24.12.1949 και σε ηλικία 15 χρόνων αναγκάστηκα να φύγω από το νησί για να σπουδάσω, γιατί τα χρόνια εκείνα το Γυμνάσιο της Αμοργού ήταν τριτάξιο. Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής Αθηνών ασκώ το επάγγελμα του δικηγόρου από το 1974 μέχρι και σήμερα. Έχω απωλέσει την ιδιότητα του “ντόπιου” και όταν θα χτυπήσουν οι καμπάνες για εμένα, πιθανολογώ, θα χτυπήσουν ξενικά. Αυτά μου έλεγε η κυρά Ουρανία.
Για προσωπικούς λόγους δεν είχα καμία διάθεση να πάρω μέρος στη διαβούλευση. Άλλωστε, ως μέσο έκφραση δεν με ενθουσιάζει για πολλούς λόγους. Άλλοτε γιατί κατά κανόνα αναφέρεται σε έργα που διχάζουν τους δημότες, άλλοτε γιατί χρησιμοποιείται για να διαχυθούν οι ευθύνες, αλλά κυρίως γιατί υποκαθιστά και φρενάρει την ζωντανή παρουσία των δημοτών, την αγωνιστική κινητοποίηση και διεκδίκηση και γενικά την άμεση ενεργό συμμετοχή των δημοτών στις συλλογικές διαδικασίες. Στο εύλογο ερώτημα, “αφού δεν σε εκφράζει, γιατί συμμετέχεις;”, η απάντηση είναι: Γιατί το θέμα είναι τελικά πολύ σοβαρό, τα ερωτήματα πολλά και αμείλικτα, η απόφαση κρίσιμη και οι συνέπειες μη αναστρέψιμες. Θα είχα ενοχές αν απουσίαζα, γι’ αυτό και αισθάνομαι την ανάγκη να συνεισφέρω στον προβληματισμό, αναδεικνύοντας μία άλλη πλευρά του θέματος, συντασσόμενος φυσικά με όσους εκφράζουν αγωνία, επιφύλαξη και αντιρρήσεις για την εκτέλεση των έργων που προτείνονται. Συγκεκριμένα:
Με μια “αιφνιδιαστική” απόφαση, ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κ. Γιάννης Πλακιωτάκης στέλνει το λιμάνι της Μυτιλήνης στα χέρια του ΤΑΙΠΕΔ, αφαιρεί από το Διαδημοτικό Λιμενικό Ταμείο τις αρμοδιότητες σχεδιασμού και τις παραχωρεί στο μνημονιακό Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ. Με λίγα λόγια, αρμόδιο πλέον για την εκπόνηση οποιουδήποτε λιμενικού έργου, εντός των ορίων του λιμένος της Μυτιλήνης θα είναι το απρόσωπο ΤΑΙΠΕΔ και όχι το Λιμενικό Ταμείου Λέσβου, που κατά τεκμήριο γνωρίζει καλύτερα τις ανάγκες του λιμανιού και τις απαιτήσεις της τοπικής κοινωνίας. Με απόφαση του ίδιου υπουργού (15.ο3.2023) που δημοσιεύτηκε στις 20.03.2023, ορίζεται το ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ ως αρχή σχεδιασμού για τα λιμάνια Χαλκίδας και Κύμης. Σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, πίσω από την απόφαση αυτή, κρύβεται η υπόθεση του Master Plan. της κύριας μελέτης που θα καθορίζει τις χρήσεις των λιμένων για τα προβλεπόμενα έργα για πολλές δεκαετίες. Πριν από ένα μήνα περίπου, υπογράφηκε και η σύμβαση πώλησης του λιμανιού της Ηγουμενίτσας στο ιταλικό όμιλο Γκριμάλντι, χωρίς να είναι γνωστό το περιεχόμενο της σύμβασης, αφού οι όροι καλύπτονται με ρήτρα απορρήτου και θα αποκαλυφθούν μετά από την κύρωση από την Βουλή, ψυχανεμίζομαι μετά τις εκλογές. Σκεφτείτε να έχει περιεχόμενο σαν αυτό με τη σύμβαση του ΟΣΕ. “Κλάψε με μάνα, κλάψε με, τη νύχτα με φεγγάρι”. Ο ίδιος ιταλικός όμιλος διαπραγματεύεται την αγορά του 67% του λιμανιού του Ηρακλείου Κρήτης. Οφείλω, επίσης, να επισημάνω ότι και άλλα λιμάνια της Χώρας μας έχουν παραχωρηθεί σε εταιρείες ξένων συμφερόντων.
Οι πιο πάνω αναφορές και επισημάνσεις γίνονται σε μία προσπάθεια να γνωρίζουν όλοι το γενικό πλαίσιο που επικρατεί σήμερα στη λεγόμενη ανάπτυξη, ανάπλαση και αναβάθμιση των λιμένων, καθώς επίσης και τους επαπειλούμενους κινδύνους ανεξέλεγκτης διαχείρισης ή και παραχώρησης στο μέλλον του λιμανιού σε τρίτους επίδοξους επενδυτές. Ο ισχυρισμός ότι τάχα οι πιο πάνω αναφορές δεν μας αφορούν, είναι τουλάχιστον αφελής. Τα ερωτήματα που έχουν διατυπωθεί είναι πολλά και σχεδόν όλα αναπάντητα. Χρειάζεται περαιτέρω συζήτηση, να μπουν όλα τα θέματα στο τραπέζι, να πρυτανεύσει το γενικό συμφέρον, με αγωνιστική διάθεση ειδικά από τα νέα παιδιά, γιατί σ’ αυτά ανήκει το μέλλον του νησιού. Οι καιροί ου μενετοί.
Με την ευκαιρία αυτή, θα ήθελα, επίσης, να αναφερθώ σ’ ένα κατά την γνώμη μου σοβαρό θέμα. Επειδή τις τελευταίες ημέρες αναβιώνουν και πάλι οι διαχωρισμοί σε ντόπιους και ξένους, που δεν δικαιούνται τάχα να έχουν γνώμη για τα τεκταινόμενα του νησιού, θα σκαλίσω τη μνήμη των παλαιότερων και θα θυμίσω ότι η κινητοποίηση ντόπιων και ξένων απέτρεψε στο παρελθόν την κατασκευή λιμνοδεξαμενής στο Μάρμαρο, έργο εγκεκριμένο και δημοσιευμένο στο ΦΕΚ. Φαντάζεστε τις συνέπειες, οκτακόσια πενήντα (850) δένδρα κομμένα και μία εστία μόλυνσης στη θέση τους, αφού νερό δεν υπήρχε. Είναι άδικο και άχαρο να επιχειρηματολογείς για τα αυτονόητα.
Με την βεβαιότητα ότι από το μπαλκόνι του σπιτιού μου θα συνεχίσω να βλέπω τον Σκοπελίτη να μπαίνει στο λιμάνι και όχι το πολυώροφο κρουαζιερόπλοιο της Γκρινάλντι, στέλνω τους χαιρετισμούς μου σε ντόπιους και Αθηναίους Αμοργιανούς και ξένους, υπέρ και κατά, και μην ξεχνάτε: “Πόσες φωτιές στα πέλαγα, πόσοι ξενιτεμένοι ήταν για τα διόδια και όχι την Ελένη…”¨, όπως λέει και ο ποιητής.
Λέγομαι Κυριακή Βερυκοκάκη,ζω και εργάζομαι στην Αμοργο όλο τον χρόνο για 4 χρόνια
Ένας “ακατέργαστος πολύτιμος λίθος ”
Συμφωνώ με την άποψη ότι αυτό το έργο που προτείνεται απ’ τον Δήμο για το λιμάνι δεν πρέπει να προχωρήσει.Με βοήθησαν πολύ τα σχόλια του Φρειδερίκου Krossman.Ρανια Κωβαιου,Μαρία Γαβαλα(ελπίζω να έχω γράψει σωστά τα επίθετα)
Τα Καταπολα δεν είναι μόνο λιμάνι αλλά και παραδοσιακός οικισμός…..,,είναι λιμάνι “ΤΟΠΙΚΗΣ
ΣΗΜΑΣΙΑΣ”….και ότι συνοδεύει αυτόν τον χαρακτηρισμό,..,και τέλος τι προσφέρουν τα κρουαζιερόπλοια…..και οι βλέψεις προς τέτοιου είδους ανάπτυξη και εξέλιξη τού τουρισμού.
Πιστεύω πως πρέπει να δώσουμε βαρύτητα στην μεγαλύτερη διάρκεια της επισκεψιμοτητας των ταξιδιωτών στο νησί
Ανάπτυξη του περιπατητικού τουρισμού όλο τον χρόνο με την δημιουργία τμήματος του ΔΗΜΟΥ
και παράλληλα οργανωμένη συντήρηση και καθαριότητα των μονοπατιών και όχι μόνο απο μερικουςεθελοντες που όλο τον χειμώνα με μόνο κίνητρο την αγάπη προς το νησί δούλεψαν με συνέπεια για την διάνοιξη τους.
Μια ” ταπεινή πρόταση “να στηθεί στο λιμάνι κιόσκι όπου θα ενημερώνει Ο ΔΉΜΟΣ τους επισκέπτες για τ’αξιοθεατα, τις παραλίες, τα εκκλησακια, τις παραδοσιακές γιορτές και όσα άλλα οι κάτοικοι θέλουν να αναδείξουν
Μεγάλο και με κυρίαρχη προτεραιότητα έργο πιστεύω ότι είναι η υδροδότηση και το αποχετευτικό,η ενίσχυση του ΚΥ με μόνιμους γιατρούς βασικών ειδικοτήτων, η διαμονή δασκάλων, καθηγητών, και γενικότερα όσων επιθυμούν να προσφέρουν στο νησί
Γιατί όχι???
Ανέγερση κατοικιών από ΤΟΝ ΔΉΜΟ που θα τα διαχειρίζεται με διαφάνεια και σειρά προτεραιότητας προς τους ενδιαφερόμενους
Παγκάκια και καινούργιες ψαθινες ομπρέλες στις παραλίες των Καταπόλων,
Καθαριότητα με αύξηση των εργαζομένων όπως επίσης και συλλογή άχρηστα υλικών ,παρατημενων ηλεκτρικών συσκευών, σπασμένων βαρκών που “τραυματιζουν “την φυσική ομορφιά του τόπου.
Με αγάπη και σεβασμό προς το νησί!!!!!
Sorry, but I cannot be polite, because I love the island (I discovered it in 2011 and since then I’ve come 2/3 times every year), and love requires to be clear: this project is idiotic and criminal at the same time. Idiotic because is aimed at attracting mass tourism at a time when anywhere else in the world people has perfectly understood that mass tourism does not bring money to the locals but only to multinationals. Criminal because destroys a unique environment (by the way, has the pollution brought by big ships also in terms of noise and electromagnetic waves – they never turn off their engines and instruments – be considered?) So, if the intention is to extract more money from the island, the result would be poverty, because the island would lose its current tourists in exchange for nothing. Just think of Katapola itself: who on the earth would be willing to rent a room or buy a house there, if this small village is transformed in a port for big ships???? Current hotels and pensions would in all likelihood have to close down, price of houses would collapse, even tavernas would go into big troubles: why should someone sit at a table where the only view they have is the same as that of the Pireus???? Money is the only thing that matters? Then quit this idiotic project and devote all the efforts of the Municipality to protect the beauty of Amorgos, to clean beaches and old paths, to bring water where there are still shortages, to severely limit the building of further roads: the island would strengthen its fame of heaven and attract more tourism amongst the many who respect the place and hate mass tourism and all the s**t that it brings with it.
I come to Amorgos for several years and love this little island and it’s villages as it is so different, calm and unspoilt from tourist masses. I am writing here as I am really worried, please don’t destroy the beauty of unique Amorgos with building bigger port for cruise ships. A mass of passengers and the emissions and noise from the massive ships will bring harm to the island and residents
Ονομάζομαι Στυψιανός Αλέξανδρος , κατάγομαι από την Αμοργό από την πλευρά της μητέρας μου και θα ήθελα να εκφράσω την γνώμη μου σχετικά με τη μελέτη αυτή.
Πρώτον μια τέτοιου μεγέθους ανάπλαση φαίνεται να είναι δυσανάλογη της τοποθεσίας του λιμανιού των Καταπόλων αλλά και ολόκληρου του νησιού. Λόγω αυτού θα επηρεαστεί στον μέγιστο βαθμό το φυσικό τοπίο οπου χάρης αυτό, το νησί έχει και σε αυτό επενδύει χρονια, μια δική του πολύτιμη κατηγορία τουρισμού.
Πρέπει όπως πολύ σωστά αναφέρουν και οι ανακοινώσεις της μελέτης για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ να κοιτάξουμε ποιο αποδοτικές λύσεις οσον αφορά αυτό το θέμα, όπως είναι το οδικό δίκτυο που λόγω της μορφολογίας του νησιού είναι πολύ επικίνδυνο, την αναβάθμιση των δομων υγείας. του νησιού κλπ.
Η ασφάλεια των τουριστών δεν εξαρτάται μόνο εκείνα τα 3 λεπτά που θα περπατήσουν από το καράβι μέχρι τον κεντρικο δρόμο και θα εχουν την ευκαιρία να περάσουν μπροστά απο παραδοσιακά καφενεία η απέξω απο τον Σκοπελίτη. Εδω να συμπληρώσουμε οτι το πρόβλημα της συμφόρησης του λιμανιού των Καταπολων υπάρχει μια ημέρα κάθε εβδομάδα οπου εκτελείται ενα μεγάλο δρομολόγιο και τυχαίνει την ιδια ωρα να υπάρχει και δεύτερό πλοιο της γραμμής.
.Επίσης η μελέτη για την κρουαζιέρα κατά τη γνώμη μου θα έχει αρνητικό αντίκτυπο στην όχληση και στην συμφόρηση του λιμανιού κατι το οποίο ξεφεύγει απτό νόημα της ιδίας της μελέτης.
Πρέπει να αναλογιστούμε και να σκεφτούμε πολύ προσεκτικά τις πραγματικές ελλείψεις του νησιού οι οποίες δεν φαίνονται κατευθείαν αλλα είναι βαθύτερης σημασίας και για τον Τουρισμο του νησιού αλλα και για τον μόνιμο κάτοικο.
.
Φοβάμαι πολύ πως -καθότι ανήκουμε στον Παγκόσμιο Νότο- οι τάσεις που κατά καιρούς επικρατούν στην Δύση φτάνουν σε μας με μεγάλη καθυστέρηση. Και έτσι, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη κυριαρχούν μοντέλα βιώσιμης ανάπτυξης, εδώ εξακολουθούμε να χειροκροτούμε βλέποντας μπετονιέρες και τσιμεντώματα, ευαγγελιζόμενοι πως τάχα η πρόοδος θα ακολουθήσει, αράζοντας στις νέες μας αποβάθρες.
Εξετάζοντας τα πράγματα κοντόφθαλμα, κάποιοι πιστεύουν πως ο υπερτουρισμός είναι μια δύναμη της φύσης, όσο περνούν τα χρόνια, τα μεγέθη του θα αυξάνονται και εμείς δεν έχουμε παρά να κτίζουμε υποδομές και να καρπωνόμαστε τα οφέλη. Ας κάνουν μια βόλτα στις αμετάκλητα παραμορφωμένες ακτές τις Ισπανίας, στα κουφάρια των θερέτρων της Λατινικής Αμερικής, για να δουν πως αυτή η βιομηχανία είναι μια αγορά αστάθμητη και πως οι προτιμήσεις αλλάζουν άρδην και ταχύτατα. Για αυτό, εξάλλου, και η μετατροπή του νησιού σε τουριστική μονοκαλλιέργεια ενέχει και τον κίνδυνο κάποια στιγμή να μείνουμε χωρίς εναλλακτικές.
Όμως το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον μας, άπαξ και καταστραφεί, δεν θα μας κάνει το χατίρι να επιστρέψει. Το νησί έχει σμιλευθεί μέσα από χιλιετίες αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπου και φύσης, παράγοντας κομψοτεχνήματα μικρής κλίμακας. Κάθε μονοπάτι που διαλύεται για να περάσει δρόμος, κάθε όρμος που παραμορφώνεται για να αράζουν τα κρουαζιερόπλοια, χάνεται αμετάκλητα. Και, αν ο τουρισμός είναι πράγματι μια ” βαριά βιομηχανία”, πιθανόν σύντομα να βρεθούμε ενώπιον ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου, αδυνατώντας παράλληλα να αναγνωρίσουμε τον τόπο μας.
Έχει, εν τέλει, αξία να σημειωθεί πως η Αμοργός προσέλκυε ανέκαθεν ένα είδος επισκέπτη, εκείνον που εκτιμά την φύση και τον πολιτισμό της. Για τους άλλους δεν κάνει, είναι βραχώδης, οι αποστάσεις της μεγάλες και οι ακτές της χωρίς αμμουδιές. Ακόμη και αν κανείς εξετάσει το ζήτημα εντελώς κυνικά και κερδοσκοπικά, θα δει πως βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παράδοξο: όσο κτίζουμε για να εξυπηρετήσουμε τον τουρίστα, τόσο βλάπτουμε το ”τουριστικό προϊόν” μας. Ας διαβάσουμε με μεγάλη προσοχή όσα γράφουν εδώ οι πιστοί επισκέπτες του νησιού. Εκτός αν πιστεύουμε πως, αν το νησί αλλοιωθεί απολύτως, εκείνοι θα συνεχίσουν να έρχονται από φιλότιμο και νοσταλγία ή επειδή θα θαυμάζουν τις υποδομές μας. Όσοι ταξιδεύουν σε άλλους τόπους, όπου ο τουρισμός αναπτύσσεται -έστω προσχηματικά και με κάποια πονηριά- με σεβασμό στο περιβάλλον (λ.χ. στα χωριά της Κεντρικής Ιταλίας), θα παρατηρήσει πως οι τουρίστες μας έχουν μια πλειάδα εναλλακτικών αν τα θαλασσώσουμε. Και αν οι σταθεροί μας επισκέπτες φύγουν, τότε οι ξενοδόχοι μας θα πρέπει να ανταγωνιστούν τους Μυκονιάτες, για να μετακινήσουν τους clubbers από την Ψαρρού στην Αγία Άννα. Τους εύχομαι προκαταβολικά και ολόψυχα καλή τύχη.
Ο τόπος μας είναι μικρός, αξιοπρόσεκτος και πανέμορφος. Και αν έχει ξεσηκωθεί ένα τέτοιο κύμα αντιδράσεων κατά του έργου στα Κατάπολα, αυτό δεν οφείλεται μόνο στην επέκταση καθ’ εαυτήν, μα στο γεγονός πως αυτό το έργο είναι σύμβολο ενός καιροσκοπικού μοντέλου που δήθεν θα φέρει την ανάπτυξη. Ενός μοντέλου που προχωρά σαρώνοντας τη γη, θυσιάζοντας αιώνες ομορφιάς για τα βραχύβια κέρδη των λίγων. αδιαφορώντας, φυσικά, για τους πολλούς, που αγωνιούν αν θα βρουν γιατρό για το παιδί τους και αν θα έχουν νερό στον αιώνα της λειψυδρίας που πλησιάζει. Και δεν νομίζω να κόπτονται τόσο μην τυχόν τρακάρουν κάποιο δειλινό, και χρειαστούν φαναρτζή, το Blue Star Delos και το θρυλούμενο κρουαζιερόπλοιο, μανουβράροντας στον όρμο των Καταπόλων.
Εγώ και η σύντροφός μου επισκεπτόμαστε την Αμοργό πολλά χρόνια και την αγαπάμε για την αγριάδα, την απλότητα, την αυθεντικότητα, τη μουσική και τη ζεστασιά που την περιβάλει, από τη φύση και τους ανθρώπους της. Αποφασίσαμε λοιπόν να επενδύσουμε τις οικονομίες μας και τα όνειρά μας στην Αμοργό και για αυτό μας ενδιαφέρει ειλικρινά η βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου. Διαβάζοντας τις προτάσεις προς διαβούλευση και τα στοιχεία που δίνονται για την εκτίμηση της ανάγκης ανάπλασης του λιμανιού, θα θέλαμε να μοιραστούμε τα εξής:
1. Ναι, είναι αναγκαία η αναβάθμιση της υφιστάμενης υποδομής του λιμανιού με βάση τα στοιχεία που παρουσιάζονται για τη ραγδαία αύξηση της επισκεψιμότητας του νησιού για 2-3 μήνες το χρόνο. Ωστόσο, για την αναβάθμιση αυτή θα πρέπει να γίνει μια ανάλυση κόστους – οφέλους που θα λαμβάνει υπόψη της ένα σχεδιασμό για τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη του νησιού (δηλ. τι τουριστικό προφίλ θέλει η τοπική κοινωνία για το νησί της; Θέλουμε να γίνει η Αμοργός άλλο ένα Κουφονήσι, ή άλλη μια Πάρος;). Κατά τη γνώμη μας ένας τέτοιος σχεδιασμός και η απαραίτητη διαβούλευση με την τοπική κοινωνία δεν έχει προϋπάρξει και θα έπρεπε να είναι αναγκαία προϋπόθεση για την οποιαδήποτε αναβάθμιση των δημόσιων υποδομών του νησιού.
2. Οι τρεις από τις τέσσερις προτάσεις βασίζονται στη δημιουργία ενός περιφερειακού δρόμου ο οποίος θα αλλάξει ριζικά τα Κατάπολα και ξεκάθαρα οδεύει προς μια κατεύθυνση εκ βάθρων αλλαγής του τουριστικού (και όχι μόνο) προφίλ του νησιού. Η διάνοιξη του δρόμου θα επιφέρει μεγάλης κλίμακας περιβαλλοντικών και άλλων επιπτώσεων. Αντίστοιχα, η παρουσία κρουαζιερόπλοιων στο λιμάνι εκτός από όλες τις επιπτώσεις που έχουν προαναφερθεί ήδη στα σχόλια, έχει γνωστές επιπτώσεις στη ρύπανση του αέρα και στη δημόσια υγεία. Υπάρχει πλήθος διακηρύξεων περιβαλλοντικών οργανώσεων (παραθέτουμε λινκ σχετικά) και το παράδειγμα της Σαντορίνης είναι χαρακτηριστικό προς αποφυγή.
https://www.ornithologiki.gr/el/anazitisi?searchword=κρουαζιέρα&searchphrase=all
3. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία που δίνει ο ίδιος ο δήμος, όπου οι επισκέπτες στο νησί κατά τη διάρκεια του Αυγούστου ξεπερνούν τις 40χιλ. και αναμένεται να αυξηθούν ακόμη περισσότερο από την προσέλκυση τουρισμού κρουαζιέρας, αναρωτιόμαστε κατά πόσο το κέντρο υγείας της Αμοργού μπορεί να ανταπεξέλθει στις ανάγκες δημόσιας υγείας που πρόκειται να παρουσιαστούν, εφόσον τα ΠΦΥ δεν είναι διαμορφωμένα για να εξυπηρετούν ανάγκες υγείας τέτοιου μεγέθους. Είναι ξεκάθαρο, ότι δεν έχει υπάρξει από πλευράς δήμου καμία σχετική ανάλυση κινδύνου.
Είμαστε σύμφωνοι με τα περισσότερα σχόλια που παρουσιάζονται και που κρούουν των κώδωνα κινδύνου κατά μια τέτοιου είδους φαραωνικής επέμβασης στο νησί. Προσωπικά είμαστε ενάντιοι σε αυτό το είδος εύκολου μαζικού τουρισμού, ο οποίος μόνο κακό μπορεί να κάνει μακροπρόθεσμα στον τόπο και θα αλλοιώσει τη μοναδικότητα του νησιού το οποίο αγαπάμε και επιλέξαμε για αυτά τα χαρακτηριστικά του. Η απόκρημνη και δυσπρόσιτη Αμοργός έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα έλξης ποιοτικού τουρισμού και μπορεί να γίνει πρότυπο αειφόρους τουριστικής ανάπτυξης. Ο μαζικός τουρισμός θα φέρει κέρδος για λίγα χρόνια και γρήγορα θα κινηθεί αλλού. Στο μεταξύ όμως το ανάγλυφο του νησιού, η φύση και ο μοναδικός χαρακτήρας του θα έχουν πληγωθεί ανεπανόρθωτα και ενδέχεται να φύγουν και οι τουρίστες που χρόνια το στηρίζουν και εξαπλώνουν τη φήμη του διεθνώς. Η τοπική κοινωνία και ο ίδιος ο δήμος έχει μια ευκαιρία να αμυνθεί του χαρακτήρα του τόπου και να τον αναδείξει, σχεδιάζοντας ένα εναλλακτικό μοντέλο τουριστικής ανάπτυξης. Το θέμα που τίθεται πραγματικά προς διαβούλευση υπερβαίνει την αναβάθμιση του λιμανιού των Καταπόλων και πρέπει να τεθεί στη σωστή του βάση.
Με εκτίμηση,
Σπύρος Αγάθης
Βιολέττα Πετρίδου
Καλησπέρα. Είναι σαφές από τα πάνω από 250 σχόλια ότι υπάρχει έντονη και εμπεριστατωμένη αντίδραση στο σχεδιαζόμενο πλάνο του Δήμου για επέκταση του λιμανιού στα Κατάπολα. Θα ενώσω και εγώ τη γραφή μου με όσους ανησυχούν και φοβούνται ότι το πλάνο αυτό θα οδηγήσει στην αλλοίωση του φυσικού τοπίου πέρα από τα περιβαλλοντικά ζητήματα που προκύπτουν. Έχω ακούσει πολλές φορές ότι εσείς οι Αθηναίοι δεν ξέρετε, δεν νιώθετε, δεν αγαπάτε, μη μιλάτε. Δεν θα κάτσω φυσικά να μετρήσω την αγάπη μου και το σφίξιμο στην ψυχή μου κάθε φορά που φεύγω από το νησί με κανέναν. Γενικά δεν έχω καμία εκτίμηση στη διαδικασία της διαβούλευσης γιατί γνωρίζω ότι είναι ένα εξαιρετικό άλλοθι ότι τάχα ο κόσμος συμμετέχει, ακούγεται και η εξουσία αφουγκράζεται. Ωστόσο δε μπορώ να μη συμμετάσχω σε αυτό το κύμα αντίδρασης που νιώθω ότι φουσκώνει. Το αν θα παρασύρει αυτές τις υποτιθέμενες 4 προτάσεις και το πλάνο του Δήμου θα εξαρτηθεί και από άλλες ενέργειες και αντιδράσεις. Και είναι υποτιθέμενες γιατί είναι κοινό μυστικό σε αυτές τις περιπτώσεις ότι μία είναι αυτή που έχει προκριθεί και προσθέτουν και άλλες για τον τύπο και τη δημιουργία εντυπώσεων. Ο υπέροχος κόλπος των Καταπώλων δεν είναι μόνο υπέροχος γεωφυσικά. Είναι υπέροχος σε συνδυασμό με τους οικισμούς, με το σχήμα και το μέγεθος των χωριών, του λιμανιού, της παραλίας, του κάμπου. Μια έντονη αλλαγή όπως αυτή παρουσιάζεται με μεγάλη επέκταση του λιμενοβραχίονα, των εγκαταστάσεων πάνω σε αυτόν, του περιφερειακού δρόμου, των άλλων έργων που ακούγεται ότι σχεδιάζονται στο Ξυλοκερατίδι, Όλα αυτά θα μεταβάλλουν την εικόνα δραματικά. Όμορφα; άσχημα; είναι και θέμα αισθητικής αλλά την έχουμε δει την αισθητική και στο νησί και στην Ελλάδα γενικότερα. Και θα πει κάποιος…καλά ρε φίλε τι θα γίνει; θα μείνουμε στο ’50; αναπτύσσεται το νησί, αναπτύσσονται οι ανάγκες, δεν μπορούν να μείνουν στάσιμα τα πράγματα. Φυσικά και ο κόσμος προχωράει όμως η ανάπτυξη πρέπει να συνοδεύεται από διατήρηση της ομορφιάς του τόπου. Τα κέρδη από την ανάπτυξη να μην είναι λιγότερα από την όποια αλλαγή προκαλούν. Δεν μπορεί κύριο μέλημα μας να είναι η τσέπη μας. Γιατί πολύ απλά αν χαθεί η ομορφιά θα χαθούν και τα κέρδη. Και θα μείνουν οι λιμενοβραχίονες και οι εγκαταστάσεις και οι δρόμοι να τους κοιτάμε και να κλαίμε. Η Αμοργός αυτό που “πουλάει” είναι η ιδιαίτερη ομορφιά της. Αν χαθεί αυτό δεν θα υπάρχει διάθεση να έρθει τουρισμός ούτε κρουαζιερόπλοια μικρά ή μεγάλα. Υποθέτω ότι στο πλαίσιο αυτής της ανάπτυξης θα δούμε και την επέκταση του οικισμού της Χώρας, καφέ μπαρ στον Καλογερικό, ομπρέλες στη Λόζα και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Το θέμα είναι πολύ σοβαρό και αν ο Δήμος πραγματικά ενδιαφέρεται για την διαβούλευση αυτή, ας κάτσει να διαβάσει τα σχόλια και να καταλάβει ότι υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι που νοιάζονται για το νησί απλά βλέπουν διαφορετικά τα πράγματα. Ας τους ακούσει. Ευχαριστώ πολύ.
Ονομάζομαι Βαλέρια Μέντκοβα και ζω 18 χρόνια στα Κατάπολα. Με τον σύζυγό μου είμαστε βιοκαλλιεργητές και δραστηριοποιούμαστε στην περιοχή του Σακκά.
Με έχουν καλύψει σε μεγάλο βαθμό τα προηγούμενα σχόλια. Θα θέσω παρ’ όλα αυτά μερικούς ακόμη προβληματισμούς.
Αναρωτιέμαι: Τέτοιας κλίμακας παρέμβαση εξυπηρετεί τους κατοίκους της Αμοργού ή κάποιους λίγους «ενδιαφερόμενους»;
Έχουν υπόψη τους οι κάτοικοι και οι επαγγελματίες των Καταπόλων ότι ένα τόσο μεγάλο έργο θα χρειαστεί χρόνια να αποπερατωθεί; Στην Ελλάδα είμαστε… Και κατά τη διάρκεια των εργασιών τα Κατάπολα θα είναι ένα τεράστιο εργοτάξιο, χειμώνα – καλοκαίρι, και ό,τι αυτό συνεπάγεται;
Και ο περιφερειακός δρόμος; Θα ανακουφίσει τα Κατάπολα από τον θόρυβο τω οχημάτων ή θα τον διασπείρει (και από τη θάλασσα και από το βουνό) σε όλον τον κόλπο -Κατάπολα, Ραχίδι, Πέρα Ραχίδι και Ξυλοκερατίδι; Έχετε σκεφτεί την καταστροφή που θα προκαλέσει σε διάφορα σημεία αρχαιολογικού ενδιαφέροντος και την υποβάθμιση της Μινώας;
Και ο κάμπος του Σακκά – εύφορη αρδευόμενη γη με τα περιβόλια, τους πορτοκαλεώνες, τα αμπέλια και τις ελιές να γίνει άσφαλτος και τσιμέντο; Να καταστραφεί ένα μικρό αλλά σημαντικό οικοσύστημα το οποίο είναι στάση αποδημητικών πουλιών – στην στέρνα μας έχω φωτογραφήσει, εκτός των άλλων, και 5 είδη ερωδιών, και ρυθμιστής κλίματος όλων των Καταπόλων (αν μπει κάποιος το καλοκαίρι στο περιβόλι, η θερμοκρασία είναι ως 5° C χαμηλότερη από ότι έξω από αυτό).
Τι θα αφήσουμε στα παιδιά μας; Στείρο τσιμέντο;
Όπως πολύ σοφά το έθεσε ο Γκάντι: «Τη γη τη δανειστήκαμε από τα παιδιά μας».
Ήθελα απλώς να πω κάτι για τα κρουαζιερόπλοια. Δεν είναι μόνο ότι δεν συνεισφέρουν οικονομικά στο νησί. Τα πλοία απελευθερώνουν πολύ νερό υδροσυλλεκτών, το οποίο μπορεί να περιέχει λάδι, λίπος και άλλους ρύπους, λύματα, γκρίζο νερό από ντους, νεροχύτες, πλυντήρια και κουζίνες, νερό έρματος και στερεά απόβλητα όπως υπολείμματα τροφίμων και σκουπίδια κλπ. Είναι έτοιμο το νησί να φροντίσει τα απόβλητα; Και πώς θα καταστρέψει τη θαλάσσια ζωή;
Επίσης, ένα συνηθισμένο κρουαζιερόπλοιο στο λιμάνι προκαλεί τόσες εκπομπές ρύπων όσο 688 βαρέα φορτηγά με τις μηχανές τους να λειτουργούν στο ίδιο σημείο.
I oppose to this project that is going to contribute to mass tourism in the island of Amorgos, damage the archeological site of Minoa, and alter the authentic natural beauty of this part of the island.
Το ονομα μου Καλλιρροη Ρούσσου. Εχουμε και λεμε και χωρίς πολλά λόγια γιατί τεχνικες γνώσεις δεν διαθετω αλλά μια κοινή λογική. Αν θελουμε να διατηρηθεί η ιδιαιτεροτητα τοτ νησιού αυτό που λεμε cooler local δεν πρεπει να κανουμε μεγάλες παρεμβάσεις στα σημαντικά σημεια του.Ναι στη βελτιστοποιηση της προβλητας του λιμανιου με παρεμβασεις που θα διευκολυνουν το επιβατικό κοινο..Οχι στη διαπλατυνση του με σκοπο την υποδοχή των κρουαζιεροπλοιων γιατι το νησί δεν διαθετει υποδομες για κατι τέτοιο σε μια εποχη μάλιστα που μεγαλύτερα λιμάνια του εξωτερικου στρεφονται στον περιορισμό του.Οχι και χιλια Οχι στην διανοιξη δρομου μέσα απο χαρακτηρισμενες αρχαιολογικες περιοχές. Ειναι πασιφανές πως αυτες οι προτεινόμενες παρεμβασεις οχι μονο δεν θα βελτιωσουν την ποιοτητα ζωης των κατοικων αλλα θα την επιβαρυνουν τα μεγιστα.Το νησι θα Μυκονοποιηθει με ολες τις κακες συνέπειες που εχουν προκυψει και στην Μύκονο οταν μάλιστα δεν εχει και τις υποδομες της. Οσοι δε νομιζουν πως θα προκυψουν οφελη απο τα κρουαζιεροπλοια σας λεω μετά λογου γνωσης μιας κι εχω ταξιδεψει με κρουαζιεροπλοια πολλες φορες πως θα διαψευσθουν γιατι οι επιβατες των κρουαζιεροπλοιων εχουν τα πάντα σε αφθονία μεσα σε αυτο με αποτέλεσμα να κανουν ελαχιστες αγορές στα λιμάνια .Για ολα αυτα που τοσο εγω οσο και πολλοί αλλοι που νοιαζονται και αγαπουν το νησι μας και ειναι αρνητικοι με το προτεινόμενο σχέδιο ,η δημοτικη αρχη πρέπει να σκεφτεί σοβαρά τι θα πραξει.Στο κατω κατω καμια δημοτική αρχη και καμιά κυβερνητική εξουσία και εν ονόματι οιουδηποτε κερδους δεν εχουν το δικαίωμα να υπονομευσουν την ποιοτητα της ζωης των σημερινων κατοικων αλλα και των μελλοντικων γενιων του, για ενα μέλλον που φαντάζει ζοφερό….Την επιστολη μου συνυπογράφει και ο συζυγος μου Αμοργινος την καταγωγη.Αντωνης Επαμ.Ρουσσος.
Αγαπητοί συντοπίτες και φίλοι της Αμοργού,
Θεώρησα χρέος να γράψω και εγώ εδώ, ως κάποιος που αγαπά τον τόπο του. Τον τόπο των προγόνων του. Αναπόφευκτα, κατά την τοποθέτησή μου, δεν θα μπορέσω να αποφύγω την επιρροή της επαγγελματικής μου ιδιότητας (ασχολούμαι με την υπαρξιακή συμβουλευτική & ψυχοθεραπεία), και να μη μιλήσω σε ένα σχετικό με αυτήν πλαίσιο. Ίσως όμως έτσι, κατ’ αυτό τον τρόπο, κάποιοι να εκτεθούν σε μία διαφορετική οπτική των πραγμάτων.
Η βασική ιδέα που θέλω να εισαγάγω στη συζήτηση, είναι η έννοια των ορίων. Τα όρια παρουσιάζονται σε διάφορες μορφές, αναλόγως του αντικειμένου με το οποίο σχετίζονται.
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΑΞΟΝΕΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΗΣΗΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙ ΟΡΙΩΝ
1. ΟΡΙΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΤΑΣΗ
Συχνά χρησιμοποιώ ως παράδειγμα την εικόνα ενός φαγητού που βάζουμε στον φούρνο για ψήσιμο. Αν το βγάλουμε πολύ νωρίς, είναι άψητο. Αν το βγάλουμε πολύ αργά, είναι καμένο. Το θέμα είναι ότι το άψητο μπορεί να ξαναμπεί στον φούρνο. Το καμένο όμως, σίγουρα θα πεταχτεί στα σκουπίδια.
Στην περίπτωση του φαγητού ωστόσο, εκτός των ορίων του χρόνου, υπάρχει και το όριο της θερμοκρασίας. Της έντασης δηλαδή, όπου ασκείται η θερμική ενέργεια. Ακόμα και αν ο χρόνος είναι ιδανικός, μια υπερβολική θερμοκρασία, πάλι θα κάψει το φαγητό.
Το καθημερινό μας περιβάλλον, γίνεται έτσι ένας πολύτιμος σύμβουλος όπου με απλή παρατήρηση, αναλογικά, παίρνουμε απαντήσεις για πολύ πιο σύνθετα ζητήματα. (Προσοχή φυσικά με τις αναλογίες, δεν ισχύουν πάντα!).
Το έργο για το οποίο γίνεται η συζήτηση, σε όλες τις εκδοχές του (σε άλλες περισσότερο, σε άλλες λιγότερο), θεωρώ ότι χρονικά δεν είναι σε καμία περίπτωση αναγκαίο. Είναι πολύ προτιμότερο να υπάρχει σαν ιδέα σε αναμονή και αν κάποτε κριθεί καθολικά επιβεβλημένο, τότε να επανεξεταστεί, παρά να προχωρήσουμε σε κάτι το οποίο, σαν το καμένο φαγητό, δεν θα μπορεί να διορθωθεί στην (καθόλου απίθανη) περίπτωση που θα αποδειχτεί ζημιογόνο (αν όχι καταστροφικό) για τον τόπο.
Η δε ένταση του έργου, περιλαμβάνει τόσο συντριπτικές ως προς το περιβάλλον ενέργειες, ώστε πραγματικά, με κάνει να αμφιβάλλω, κατά πόσο θα μπορούσε να υπάρξει έστω και κάποιο ίχνος λεπτότητας απέναντι στο τόσο εύθραυστο οικοσύστημα, προκειμένου να διατηρηθεί μία ιδανική ισορροπία.
2. ΟΡΙΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
«Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος» – Πρωταγόρας.
Ο όρος «χρήματα», κατ’ ουσίαν είναι ό,τι παρέχεται ως προσφορά στην υπηρεσία του ανθρώπου, ώστε να διευκολυνθεί η ζωή και να ικανοποιηθούν οι ανάγκες του. Η υπέρβαση του ορίου όμως, παύει να ικανοποιεί πλέον τις ανάγκες και ολισθαίνει σε επίπλαστες απολαύσεις με ανεξέλεγκτα δυσμενή αποτελέσματα.
Είχε πει κάποτε ένας αρχιτέκτονας, πως η ψυχή του ανθρώπου ηρεμεί όταν βρίσκεται σε τόπους όπου οι διαστάσεις των αντικειμένων είναι σύμφωνες με τις φυσικές διαστάσεις του ίδιου του ανθρώπου.
Αναρωτιέμαι λοιπόν, πώς οι τόνοι τσιμέντου, οι προεκτάσεις, οι προβλήτες και κυρίως, τα τεραστίων διαστάσεων κρουαζιερόπλοια, θα μπορούσαν να εναρμονιστούν με το δεδομένο τοπίο, χωρίς να το συνθλίψουν κάτω από μία άκρως δυσανάλογη επιβολή των όγκων τους επάνω σε αυτό;
Αλήθεια όμως, ποιός ορίζει το όριο; Νομίζω πως υπάρχει μια αντικειμενικότητα που σχετίζεται ασφαλώς με την φύση. Το κριτήριο βρίσκεται εκεί όπου η παρέμβαση αρχίζει να γίνεται βίαιη. Ωστόσο, δεν ορίζουν όλοι την βιαιότητα με τον ίδιο τρόπο. Έτσι, προσθέτω και άλλη μία, πιο κοινωνική παράμετρο. Όταν η αντίδραση είναι ισχυρή, έστω κι αν η πλειοψηφία έχει άλλη άποψη. Πολλές φορές, μπροστά στη δημοκρατία θυσιάζεται η ατομικότητα. Όμως, αν το ποσοστό των διαφωνούντων ατόμων είναι αρκετά υψηλό, καλόν είναι αυτό να λαμβάνεται υπ’ όψιν κατά την λήψη των αποφάσεων (και πάλι τηρουμένων των αναλογιών).
3. ΟΡΙΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ
Αισθητική είναι ο κλάδος της φιλοσοφίας που ασχολείται με τον ορισμό του ωραίου. Ο όρος «αισθητική», η περί το κάλλος συζήτηση, παράγεται από την «αίσθηση», την εμπειρία που προσλαμβάνουμε μέσω των αισθήσεων. Η γραμμή που διαχωρίζει το καλαίσθητο από το ακαλαίσθητο, για πολλούς, δυστυχώς είναι από δυσδιάκριτη έως ανύπαρκτη. Όμως, αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Αντιθέτως, είναι ένα είδος παθολογίας. Η γραμμή υπάρχει, και σχετίζεται, κατά τον Πλάτωνα, συμφώνως της ποιότητας σύνδεσης του εκάστοτε ανθρώπου με τον πνευματικό κόσμο των Ιδεών.
Κατά την προσωπική μου αισθητική, τα Κατάπολα είναι ένας πίνακας ζωγραφικής. Κάποιες εκδοχές του τοπίου ομοιάζουν με έργο τέχνης. Όπως δεν αγγίζεις έναν Van Gogh, έτσι και στο τοπίο, οφείλεις σε πολλές περιπτώσεις να επιδεικνύεις ανάλογο, αν όχι μεγαλύτερο, σεβασμό. Συντηρείς το έργο ασφαλώς αλλά ούτε προσθέτεις σε αυτό, ούτε και το αλλάζεις (ξανά, τηρουμένων των αναλογιών εννοείται)!
Τα δε παραδείγματα έλλειψης αισθητικής ή κακοτεχνίας που έχω εντοπίσει έως σήμερα, μάλλον δεν μου εγγυώνται και την πιο αισιόδοξη κατάληξη.
Όντως ισχύει πως αν αλλοιώσεις κάτι, παύει να είναι αυτό που ήταν. Και καλόν είναι να μην συγχέεται η αλλοίωση με την πρόοδο.
Πράγματι, για εμένα τουλάχιστον, όλα είναι θέμα αισθητικής και έρωτα. Αυτές είναι οι παράμετροι που ορίζουν τις σχέσεις μας με τα αντικείμενα (αντικείμενα, κατά την ψυχαναλυτική προσέγγιση).
Και αλήθεια, εάν ξεπεραστεί το όριο, ποιός θα μου εγγυηθεί ότι στα επόμενα χρόνια δεν θα προκύψει μέσω κάποιων (επίπλαστων) μελλοντικών αναγκών, σφοδρή επιθυμία για ανέγερση κατοικιών με πολλούς ορόφους; Σίγουρα, αρκετοί επαγγελματίες θα επικροτούσαν τέτοιες ιδέες!
Μην ξεχνάμε εξάλλου, πως μελέτες, μόλις της περασμένης δεκαετίας (Τερκενλή κ’ Παυλής, Μανωλίδης, Γκόλτσιου), τονίζουν ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα που χαρακτηρίζεται από ποικίλα προβλήματα διαχείρισης τοπίου, τα οποία έχουν οδηγήσει στην απώλεια του χαρακτήρα και της ταυτότητάς του. Γίνεται λόγος για καταστροφή οικοσυστημάτων, κατασπατάληση φυσικών και πολιτισμικών πόρων, απώλεια φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς, καθώς και αρνητικές επιπτώσεις στον τουρισμό ήπιας μορφής (οικοτουρισμό, αγροτουρισμό, πολιτισμικό τουρισμό).
4. ΟΡΙΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΝΗΜΗ
Οι αναμνήσεις μας από τις εμπειρίες του παρελθόντος, είτε πραγματικές, είτε φαντασιακές, ορίζουν το πλαίσιο της ενεστώσης οπτικής μας για τον κόσμο, καθώς και της ονειροπόλησής μας για το μέλλον. Η ονειροπόληση αυτή ωστόσο, θα λαμβάνει πάντοτε χώρα με όρους παρόντος.
Τα Κατάπολα, για πολλούς από εμάς, είναι ο «σκληρός δίσκος» της ιστορίας μας. Η αξία τους, σε μεγάλο βαθμό έγκειται στην ικανότητα αναζωπύρωσης αναμνήσεων, συνδεδεμένων με τις πιο αγνές, ξέγνοιαστες εποχές της παιδικής μας ηλικίας. Κάθε αλλαγή, πέραν ενός σχετικού ορίου, αλλοιώνει αυτό τον πυροδοτικό μηχανισμό και φθείρει τρόπον τινά, την σύνδεση μας με ό,τι μας ορίζει στο σήμερα.
Ναι, ομολογώ ότι μου λείπει πολύ εκείνη η μικρή παραλία, στο Κάτω Κρωτήρι, δίπλα στο αρμυρίκι, λίγο πριν την Παναγίτσα. Εκεί ήταν το σημείο αναφοράς μου για ό,τι σήμαινε «καλοκαίρι στην Αμοργό». Τώρα, τα μπάζα του δρόμου, εκτός της μικρής παραλίας, κάλυψαν κι ένα κομμάτι της μνήμης μου.
Όμως, αναγνωρίζω την αναγκαιότητα του συγκεκριμένου δρόμου, που οδηγεί στον βιολογικό, οπότε δεν δυσανασχετώ ιδιαιτέρως! Αυτό το αναφέρω προκειμένου να φανεί κάπως το όριο μεταξύ αναγκαίου ή επείγοντος έναντι του περιττού ή άκαιρου.
5. ΟΡΙΟ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ ΣΑΣ! (Ή ΑΛΛΙΩΣ, ΕΠΙΛΟΓΟΣ)!
Ο Πλάτων έλεγε στον Θεαίτητο, «μιλώντας όμως συνεχώς για αγριόχοιρους και κυνοκέφαλους πιθήκους, δεν αποκτάς απλώς συμπεριφορά χοίρου εσύ ο ίδιος, αλλά και τους ακροατές πείθεις να κάνουν το ίδιο». Πράγματι, εάν εγκλωβιστούμε σε μία μονοδιάστατη, υλική και πρακτική θεώρηση των πραγμάτων, και μιλάμε συνεχώς περί των θεμάτων τούτων υπό αυτή την οπτική μόνο, τότε εμείς οι ίδιοι γινόμαστε υπεύθυνοι για τον συντονισμό της σκέψης των αναγνωστών ή ακροατών μας, σε μία συχνότητα, απολύτως ασύμβατη προς την ανθρώπινη φύση.
Εν κατακλείδι, με όσα έγραψα, παρ’ ότι δεν αναφέρομαι στα έργα αυτά καθ’ αυτά, υπονοώ στην ουσία ένα διαφορετικό πλαίσιο θεώρησης του κόσμου και της πραγματικότητας. Έτσι, ο κόσμος, η αντίληψή μας για αυτόν και ο τρόπος που τον διαμορφώνουμε και τον νοηματοδοτούμε, αναδεικνύεται ως άμεσο απότοκο της αποκλειστικά δικής μας ψυχικής πραγματικότητας.
Άραγε, πώς αντιλαμβάνεται κάποιος (κάτοικος ή επισκέπτης) το νησί μας; Ποιά είναι λοιπόν, τα βαθύτερα, ανεπίγνωστα κίνητρα που μας οδηγούν σε αποφάσεις; Συνειδητοποιούμε μήπως, τις πιθανές προεκτάσεις και συνέπειες των μελλοντικών κινήσεών μας; Δεν θα δώσω εγώ τις απαντήσεις αυτές. Ο καθένας, ας κάνει αυτή τη συζήτηση με τον εαυτό του, με τη συνείδησή του, με ό,τι τέλος πάντων τον προσδιορίζει ως άνθρωπο. Καθ’ εις με το επίπεδο αυτογνωσίας του.
Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!
Φιλικά,
Βαγγέλης Θ. Γεροντάκης
Σαν μόνιμος κατοικος Ολλανδίας από το 1970 και μόνιμος λάτρης της Αμοργου από το 1974, θεωρώ ευθύνη μου να αντιδράσω σ´αυτα τα παράλογα σχέδια. Πέρασα, εγώ και η οικογενια μου,πάνω από 35 καλοκαιρια,πολλές ομορφες ησυχες εβδομάδες κάθε φορά στην Αμοργο,που την αγαπούμε σαν το δεύτερο σπίτι μας. Φυσικά έχω δει όλα αυτά τα 49 χρόνια τις μεγάλες αλλαγές και εξελίξεις του νησιού , καινουργιοι δρόμοι, ηλεκτρικό ρεύμα,νερό, λιμάνι στην Γιαλη, συχνή επαφή με Πειραιά, κλπ.όλα αυτά λογικά και φυσικά για την εξυπηρέτησι πρώτα τον κατοίκων και μετά των φίλων και επισκεπτών του νησιού. Τώρα όμως με μεγάλη μου λύπη διαβάζω τα δυσάρεστα νέα για τα σχέδια που έκανε μια μικρή μειοψηφία για μεγαλομανείς αλλαγές στο λιμάνι της καταπολα, για κρουζεροπλοια και άχρηστους δρόμους .Αυτα τα σχέδια θα αλλάξουν την τόσο εύθραυστη ισορροπία Της εξέλιξης του νησιού ,με σκοπό πρώτα την εξυπηρέτηση των επισκεπτών , και μετά των μόνιμων κατοίκων του νησιού .κρίμα που μια τέτοια ανοησία θα έχει τόσο καταστροφικές επιπτώσεις .Καλύτερα όλα αυτα τα κεφαλαια να χρησιμοποιηθούν για το καλό όλου του νησιού, και όχι για ένα δυσανάλογο ποσοστό τω κατοίκων του.
Η Αμοργος είναι πανέμορφη με την σχετική απλότητα της και την μοναδική άγρια φύση της.
Ας την σεβαστούμε στο όνομα των απογόνων μας
I come to Amorgos for several years now and love this little island and it’s villages as it is so different, calm and unspoilt from tourist masses. I am writing here as I am really worried, please don’t destroy the beauty of unique Amorgos with building bigger port for cruise ships. A mass of passengers and the emissions and noise from the massive ships will bring harm to the island and residents
Έχοντας διαβάσει και συμφωνήσει ως με το πλείστον με πολλά από τα παραπάνω σχόλια, το σημείο στο οποίο θα ήθελα να παραθέσω ορισμένα ακόμα στοιχεία, είναι η περιβαλλοντική επιβάρυνση που θα επέλθει μέσω της διαμόρφωσης νέας περιφερειακής οδού, όπως αυτή προτείνεται. Διαβάζουμε για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας των επισκεπτών και δεν γίνεται πουθενά επικέντρωση στις αρνητικές συνέπειες της διάνοιξης νέου δρόμου.
Οι δρόμοι θεωρούνται, μία από τις βασικότερες αιτίες της απώλειας της βιοποικιλότητας και της υποβάθμισης της λειτουργίας των οικοσυστημάτων παγκοσμίως, ιδίως όταν εισέρχονται σε φυσικά οικοσυστήματα και πρώην αδιατάρακτες περιοχές. Η αλλαγή της χρήσης γης αποτελεί την κορυφαία απειλή, το έτος 2023, για την απώλεια της βιοποικιλότητας και η επέκταση των δρόμων βασικό γενεσιουργό αίτιο αυτής παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Πολυάριθμες μελέτες, αναφέρουν την επιτακτική ανάγκη θεσμικής προστασίας ώστε να μην υπάρξει περαιτέρω αδικαιολόγητη επέκταση των δρόμων στα πιο φυσικά και λιγότερο κατακερματισμένα οικοσυστήματα, ως μέτρο που θα πρέπει να ενσωματωθεί σε όλους τους τομείς της πολιτικής και ιδίως στον χωροταξικό σχεδιασμό αναπτυξιακών έργων. Σε κάθε νέο έργο, τα φυσικά οικοσυστήματα συρρικνώνονται και υποβαθμίζονται (ρύπανση, διάβρωση, μείωση ενδιαιτημάτων χλωρίδας και πανίδας) και μαζί τους και οι οικοσυστημικές τους υπηρεσίες που τόσο ωφελούν τον άνθρωπο.
Για τον λόγο αυτό, στο συγκεκριμένο έργο απαιτείται, περαιτέρω, διεπιστημονικού χαρακτήρα μελέτη με συλλογή δεδομένων σε κλίμακα δεκαετιών, ώστε να αποφευχθεί η μη αναστρέψιμη παρέμβαση που θα οδηγήσει στην αλλοίωση του αυθεντικού τοπίου και κατ’ επέκταση του νησιού! Η αναφορά στη διεπιστημονικότητα έχει προκύψει, όχι από μια απλή φιλοσοφική πίστη στην «διεπιστημονικότητα», αλλά από ανάγκη συνεργασίας διαφορετικών ειδικοτήτων και συλλογικής σκέψης (εμπειρογνώμονες, πολιτικοί, επαγγελματίες της δράσης, ευρύτερο κοινό) που θα επιφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για τον τόπο. Σε ένα μέρος όπου ο ορειβατικός και οικολογικός τουρισμός ανθεί, χαρακτηρίζεται τουλάχιστον ρίσκο να στοχεύουμε στα κρουαζιερόπλοια με κάθε δυνατό κόστος. Το μοντέλο του μαζικού τουρισμού όπως το γνωρίζουμε –όπως αυτό έχει κυριαρχήσει για πολλές δεκαετίες– έχει δείξει τα όριά του. Οι τουριστικοί προορισμοί αντιμετωπίζουν νέες προκλήσεις, που απαιτούν νέες, πιο δραστικές λύσεις, οι οποίες πρέπει να αναζητηθούν σε μοντέλα εκτός του μαζικού τουρισμού και να σχεδιαστούν με την ενεργό εμπλοκή όλων των ενδιαφερόμενων μερών (κατοίκων, επισκεπτών, επιχειρήσεων, τοπικών αρχών). Να το δούμε και να το ξανασκεφτούμε πριν παρθεί οποιαδήποτε σημαντική απόφαση.
Με αγάπη για τον τόπο με την απαράμιλλη ομορφιά και με την ευχή να διατηρήσει το μυστικό που όλοι ψάχνουμε για να κλείσουμε μέσα μας κάτι από το φως του.
Μαντώ Γρηγοροπούλου,
Βιολόγος
*(Περισσότερες πληροφορίες για τα δεδομένα στο ζήτημα των δρόμων μπορούν να αναζητηθούν εδώ: Kati V, Kassara C, Psaralexi M, Tzortzakaki O, Petridou M, Galani A, Hoffmann M. 2020. The roadless map of Greece. Mendeley Data, v1. http://dx.doi.org/10.17632/s6zh89fb5c.1 )
Ο δημότης και ο κατοικος του νησιου θεωρώ πως εχουν τον πρώτο λογο για τις αποφασεις που αφορουν το μελλον του και κανενας τοπικός η κεντρικος άρχοντας. Γι αυτο θα εκφρασω δημοσια και την δικη μου αποψη που διαμορφωνετα απο κοινη λογική κι οχι απο τεχνικες γνωσεις που δεν εχω.Το εργο που εχει πριταθει απο τη δημοτικη αρχη και αφορα το λιμανι,τη θεση για τα κρουαζιεροπλοα και διανοιξη της περοφερειακης οδου που καποιοι θεωρουν μακροπνοο και ευεργετικό νομιζω πως θα αποβει μοιραίο λαθος για την εξελιξη του νησιου κι αντι να το αναβαθμισει θα το υποβαθμισει..Το νησί μαςειναι ενα μικρό νησί με στοιχειωδεις υποδομές που διαθετει ομως ενα φυσικό κάλλος κι ενα φυσικό λιμάνι που του δίνει την ιδιαιτεροτητα που ολοι θαυμαζουμε..Αυτο το καλλος με τις παρεμβάσεις που σχεδιαζονται θα εξαφανιστει.και το νησι θα αλλοτριωθεί και θα μετατραπεί σε ενα πολυβουο ,υπερτουριστικο νησι τυπου Μυκόνου, με ολες τις γνωστές συνέπειες της εξελιξης της..Αντι να αναβαθμιστεί θα υποβαθμιστει.Η πολυκοσμια,η υπερφορτωση,το καυσαέριο θα επικρατήσουν και θα δημιουργηθούν προβλήματα στην καθαριοτητα,,στην κυκλοφοριακη κινηση και κυριως στην ποιοτητα του αέρα που θα αναπνέουμε. Οσο για τους επιχειρηματιες που ελπιζουν πως θα αυξηθουν οι δουλειές τους απο την προσέγγιση των κρουαζιεροπλοιων ,μπορω να τους διαβεβαιωσω σαν ανθρωπος που εχω ταξιδέψει πολλές φορές σε κρουαζιέρες πως θα απογοητευθον.Οι επιβάτες των κρουαζιεροπλοιων αφήνουν ελάχιστα χρήματα στα λιμανια γιατι τα εχουν όλα σε αφθονία στα πλοια και κυριως στα φαγητά. Ενωνω λοιπόν την φωνή μου με ολους οσους αντιτιθενται σε αυτο το εργο,κατοικους και ειδικους που εχουν εκφρασει την διαφωνια τους.Επισημαινω στην δημοτικη αρχή πως η αποφαση που καλειται να πάρει ειναι πολυ σοβαρή γιατι αφορά την εξελιξη ενος ολοκληρου νησιου και την ποιοτητα της ζωης των κατοικων του.Η ευθυνη που εχει απεναντι τους ειναι τεράστια και διαχρονικη.Την αποψη μου συνυπογραφει και ο συζυγος μου Αντωνης Επαμ.Ρουσσος
Σχετικά με την μελέτη αναβάθμισης του λιμένα Καταπόλων, θα ήθελα να αναφέρω ότι μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το ενδιαφέρον προσέλκυσης μεγάλου όγκου τουριστών, χωρίς να υπάρχει το ανάλογο ενδιαφέρον και η αντίστοιχη μελέτη για τις μακροπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες συνέπειες που θα έχει αυτό στον τόπο. Αναρωτιέμαι αν αυτός από τον οποίο ζητήθηκε να γίνει αυτή η μελέτη έχει πατήσει ποτέ το πόδι του σε νησί των μικρών Κυκλάδων.
Πολλές από τις σκέψεις έχουν ήδη αναλυθεί παραπάνω. Θα ήθελα απλά να αναφέρω οτι η παραπάνω μελετη υποδηλώνει την δυσκολία του δήμου να αφουγκραστει το ενδιαφέρον του κόσμου για την διατήρηση των παραδοσιακών οικισμών και της ταυτότητας του τόπου, καθώς και για την περιβαλλοντική προστασία αυτού. Άντ’ αυτού, συζητείται η υιοθέτηση παρωχημένων και, κατά τη γνώμη μου κακογουστων, τακτικών για την προσέλκυση τουριστών.
Δεν υπάρχει καμία διάθεση δαιμονοποίησης αναπτυξιακών κινήσεων. Υπάρχει διάθεση στήριξης δράσεων που βελτιώνουν τον τόπο κοινωνικά, περιβαλλοντικά και πολιτιστικά. Δράσεων που αφορούν πρωτίστως στους ανθρώπους που βρίσκονται στο νησί όλο το χρόνο και βελτιώνουν το επίπεδο ζωής τους. Ας δοθεί προτεραιότητα στις ελλείψεις που πολλοί έχουν αναφέρει παραπάνω, οι οποίες θα αναβαθμίσουν ποιοτικά και το επίπεδο παροχών προς τους επισκέπτες του νησιού από τους οποίους βιοποριζομαστε.
Ελπίζω ο δήμος να αναλογιστεί το αποτύπωμα που θα άφηνε μια τέτοια καταστροφική παρέμβαση στο τόπο.
For the past 50 years I have been coming every summer to Amorgos
For me Amorgos is the most lovely, beautiful, authentic,pure ,and spiritual island which is my second home !
This plan for the future will be a complete disaster ! ! For the environment, pollution, the sea and nature and the quality of life in Katapola! and for the rest of the island!
Cruise ships do not belong to the beauty and authenticity of the island and its people!
It is a shame and will destroy everything I so love.
Please respect the island in the name of future generations!
My name is Denis ROPTIN. I live a large part of the year on this island, so special and so endearing.
The Katapola port development project is an important issue that goes beyond the simple improvement of port infrastructure. It makes us reflect on the mode of development desired for the island in respect of its identity, its landscape and its way of life. Tourism is at the center of this problem.
From this point of view, the project to develop the reception of cruise ships is a false “good idea”. It is now known that this causes more disadvantages than advantages for all the reasons and examples given in the previous comments. It is an idea “without a future”, a sort of “mirror to the larks” which will benefit, perhaps, a tiny minority, but certainly not, the inhabitants and the many visitors, regulars or not, who have come to Amorgos to discover a different island.
However, to speak only of this, would be to deny the current problems of the port: car traffic, rotation of trucks, illegal parking, management of departures/arrivals of boats, pollution, urban quality of the quay, etc… It therefore deserves to be there. seriously lean. Scenarios 1, 2 and 3, proposed in the study, do not provide any satisfactory solution. On the contrary, they will amplify the problems, by creating more nuisances. Creating a ring road as a loophole is not a good solution and I am not talking about the financial cost. Its route through emblematic sites such as the beach of Kato Akrotiri, the hill of Minoa and the cultivated sector of the plain, will cause irreversible damage to the landscape, the archaeological area, the environment and the agricultural resource.
On the other hand, it seems to me that scenario 4 is perhaps an avenue to dig IF the technical and maneuvering conditions for the boats are met. The disembarkation of the Blue Star and the freighters, via a new quay, frees up a large part of the vehicle and truck traffic in the village. The other boats, including the famous Skopelitis, would continue to dock as they do now. To bring together the right conditions, it is first necessary to carry out a global study of the entire sector concerned (Rachidi district, beach, Chora road, public car parks, bus station, etc.). Some avenues seem interesting, such as the possible pooling and interconnection of uses. Others exist which will undoubtedly contribute to achieving quality urban requalification in this central sector of the village of Katapola.
In conclusion, I am not generally in favor of this project and its objectives, which do not take into account the major issues facing the island: local identity, preservation of agricultural and water resources, respect for nature, development of habitat, health, mode of energy, place of plants in relation to climate issues, etc. But, I am optimistic. The right solutions exist and can emerge, from the moment people think together. This is my dearest wish for the future of Amorgos.
Sincerely to all.
Denis ROPTIN
Amorgos is not an island for mass tourism,
transforming the port of Katapola in this way means destroying the soul of Amorgos, as was done with Santorini, its beauty, everything that makes it special will be lost, do not give in to research of mass tourism only because this is how it should be, this is not the world, the world must be made of beauty and beauty must be conquered only by those who deserve it.
pls stop this break-up.
Sincerely yours
Simona
Θα συστηθώ με αγάπη και εκτίμηση σε όλους τους διαβουλευόμενους για τα φλέγοντα θέματα των Καταπόλων. Τους νεοοικιστές, τους θαυμαστές και τους έχοντας βαθιές ρίζες γενεών στα ιερά χώματα της Αμοργού ενώ θα τους συγχαρώ για την ευαισθησία και το συντονισμό στη διαβούλευση με την έκφραση των απόψεων τους.
Ονομάζομαι Άννα Γιαννακού Πάσχου, είμαι συνταξιούχος εκπαιδευτικός-νοσηλεύτρια και εν ενεργεία Αντιδήμαρχος του Δήμου Καλλιθέας. Διάβασα με σεβασμό όλες τις απόψεις και με την άδειά σας θα γίνω και…. γραφική και καυστική και πικρόχολη λέγοντας αλήθειες και εν τέλει προσδοκώ να είμαι…. ωφέλιμη.
Γεννήθηκα στην Αμοργό το 1959 σε αγροτική οικογένεια που εκείνη την εποχή είχε 300 γιδοπρόβατα, 4 ζευγάρια βόδια, 12 γαϊδούρια, γαλοπούλες κλπ οικόσιτα ζώα στις τρεις κατοικίες μας σε Φανάρι, Λακωματα, Κούντουρα (ευρύτερη περιοχή της Περιστεριάς) ενώ καλλιεργούσαμε τα χωράφια μας που μας εξασφάλιζαν αυτόνομη διαβίωση, με άριστης ποιότητας λιγοστά αγροτικά προϊόντα, που τα ανταλλάσσαμε για άλλα χρήσιμα είδη (όχι σκόρδα…. Κίνας). Τα χρήματα μας ήταν απαραίτητα μόνο για το κερί στην εκκλησία. Μεγάλωσα ξένοιαστα και ευτυχισμένα στα Κατάπολα ψαρεύοντας στο μωλακι μπροστά από το σχολείο και βέβαια είναι φυσικό να νοσταλγώ αυτή την υπέροχη εποχή. Και αν έφυγα για σπουδές Πάσχα, Χριστούγεννα, καλοκαίρι είμαι πάντα Αμοργό στις οικογενειακές επιχειρήσεις.
Δυστυχώς ή ευτυχώς η επιστήμη και η τεχνολογία εξελίσσονται, οι κοινωνίες έγιναν πολυπολιτισμικές και εκεί που είχα γειτόνισσες τη γιαγιά το Κορωνίδι, την νονά την τελώνισσα και τις άλλες αρχοντοπατριώτισσες έχω γείτονες Ελβετούς, Γαλλους κλπ όλους με αγάπη καλοδεχούμενους.
-Τα γιδοπρόβατα έγιναν…. Εχθροί του περιβάλλοντος
-Τα γαϊδούρια είναι υπό εξαφάνιση ενώ ενοχλούν με τις οπλές στο βάδισμα τους, οικιστές τα ελάχιστα εναπομείναντα
-Οι πετεινοί ενοχλούν με το λάλημα τους….τους θαυμαστές!
Η πρόσβαση στην τεράστια αγροτική έκταση των Καταπόλων, την ευρύτερη περιοχή της Περιστεριάς έχει ποινικοποιηθεί για να μην αλλοιωθεί το μονοπάτι που άνοιξαν οι πρόγονοι μας με τον ιδρώτα τους από διερχόμενα τρακτέρ με συνέπεια να ερημοποιείται η περιοχή και το τραγικότερο….οι αγαπώντες το περιβάλλον σηματοδότησαν το μονοπάτι του Φάρου παράνομα μέσα από ιδιοκτησίες χωρίς απαλλοτριώσεις οι άδειες ιδιοκτητών (όπως ορίζει ο νόμος) γκρεμίζοντας τους τοίχους των χωραφιών, σπάζοντας τις πόρτες στους στάβλους και καταλεηλατώντας (είναι γνώστης η περιφέρεια και έχει αναστείλει την χάραξη)
Κάποιοι από τους αγαπώντες το περιβάλλον αφού έφτιαξαν δρόμους ως την πόρτα είναι κατά της διάνοιξης δρόμων κλπ
Κάποιοι από τους μη θέλοντας την τουριστική μαρίνα με τις υποδομές κόπτονται για τη ρύπανση του λιμανιού και φυσικά τα κότερα αράζουν ατάκτως μέσα στο λιμάνι χωρίς κανόνες με ποικίλους κινδύνους.
Σε αυτό το… λαμπρό περιβάλλον ερχόμαστε στη διαβούλευση. Έλαβα αρκετά τηλεφωνήματα από συμπατριώτες που νόμιζαν ότι είμαι Πρόεδρος του Συνδέσμου Αμοργίνων, στον οποίο είμαι μέλος από τα μαθητικά μου χρόνια που ήρθα στην Αθήνα, και διετέλεσα δύο χρόνια Αντιπρόεδρος και τα δύο τελευταία (στην πανδημία) Πρόεδρος.
Σε ένα χαρακτηριστικό τηλεφώνημα μου λέει ο συμπατριώτης… «Ήντα κάνετε; Θωρείτε τι γίνεται; Πού είναι ο Σύνδεσμος να λάβει θέση; Ο τόπος έχει κατάρα Έτσι δεν ήθελαν και το αεροδρόμιο για να μη μας βομβαρδίσουν που έχουμε και το λιμάνι κλπ»
Αλήθεια πού είναι τα πατριωτικά σωματεία να κάνουν έκτακτες συνελεύσεις και να εκφράσουν τους Αμοργιανούς μη γνώστες της τεχνολογίας; Δεν έχουν διαβάσει τα καταστατικά τους ότι εκτός από πολιτιστικό έργο έχουν υποχρέωση για την ανάπτυξη και πρόοδο της Αμοργού καθώς και την ευημερία των κατοίκων;
Το θέμα απασχόλησε την εφημερίδα Καθημερινή στην πρώτη σελίδα εκείνοι δεν πήραν…. είδηση. Που είναι η ¨Ένωση Καταπολιανών; Είμαι υπερήφανη που υπήρξα από τα πρώτα της μέλη και διετέλεσα για 20 χρόνια Αντιπρόεδρος και Γ. Γραμματέας. Με απόλυτο σεβασμό στους ιδρυτές κ. Πίτσιο Κ., κ.Νομικό Ν. και τους άλλους ευαισθητοποιημένους συμπατριώτες που κατασκεύασαν και την παιδική χαρά των Καταπόλων συνεχίσαμε το έργο τους και επί προεδρίας Ευαγγελίας-Αρη Πρέκα καταφέραμε με τεράστια προσπάθεια και άπειρα τηλεφωνήματα στην κ. Χοσμερ Βλαβιανού στην Αμερική να…. Κερδίσουμε το κτήμα από την παραχώρηση σε εταιρεία συμμαθητή της για αξιοποίηση. Υπογράψαμε ως Ένωση Καταπολιανων προσύμφωνο για την αξιοποίηση με δοκιμαστική περίοδο. Το αναφέρω αυτό προς ενημέρωση και του αγαπητού συμπατριώτη Δημήτρη Σίμου που αναφέρεται στην “παρέα πιτσιρικάδων… Για το πάρκο στολίδι στα Κατάπολα” Η Ένωση υπέγραψε σύμφωνο αξιοποίησης με την Κοινωφελή Συνεταιριστική Επιχείρηση και ιδρυτές της είναι οι “πιτσιρικάδες” πού τώρα καλώς βιοπορίζονται από το βοτανικό κήπο και είμαστε για αυτό υπερήφανοι αφού είμαστε οι θεμελιωτές της απόκτησης. Για την ιστορία και με πικρία αναφέρω ότι κατά την τελική υπογραφή του συμβολαίου με την κ. Χοσμερ μετά την επιτυχημένη δοκιμαστική περίοδο το τωρινό Δ.Σ. δεν είχε την ευαισθησία να προσκαλέσει ούτε καν την Πρόεδρο κ. Άρη Πρέκα ως εκπρόσωπο του Δ.Σ. που…. Έδωσε τη μάχη της απόκτησης και φυσικά επίσης τονίζω ότι γινόταν πολλές πολιτιστικές και λαογραφικές εκδηλώσεις, αθλητικοί αγώνες ενώ καθιερώθηκε και θεσμοθετήθηκε η γιορτή της ρακής.
Λυπάμαι πολύ για την απουσία της Ένωσης Καταπολιανων σε αυτό το σπουδαίο θέμα ομοίως και για την Παντελή απουσία του Συνδέσμου Αμοργίνων που ιστορικά είχε θέση και λόγο σε όλα τα έργα υποδομής στην Αμοργό.
Εκφράστηκαν απόψεις φιλολογικές, φιλοσοφικές κλπ κατά πλειονότητα απόψεις που φέρνουν τον κατακλυσμό όπως λένε οι παλιοί Αμοργιανοί.
Και τώρα εκφράζω τις δικές μου απόψεις.
Μελετώντας το σύνολο της διαβούλευσης ταυτίζω τις αντιδράσεις με δική μου εμπειρία
Νέα δημοτική σύμβουλος το 2011 στο Δήμο Καλλιθέας θυμάμαι τι δαιμονοποίηση της ίδρυσης του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και τον ξεσηκωμό των κατοίκων με παρόμοια επιχειρήματα
Η καταστροφή της φυσιογνωμίας της πόλης (λαϊκή προσφυγούπολη) και την αλλοίωση με το φαραωνικό έργο του Renzo Piano (τι είναι αυτός; Δεν έχουμε Έλληνες μηχανικούς και αρχιτέκτονες;)
Την καταστροφή του υδροβιότοπου του Φαλήρου που φώλιαζε η γαλαζοπαπαδίτσα, η σταχτοσουσουράδα κλπ
Την καταστροφή της αρχαίας νεκρόπολης του Φαλήρου της σημαντικότερης της Ελλάδος.
Και ευτυχώς δεν εισακούστηκαν και έγινε το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ένα έργο αριστείας και κάλλους που κοσμεί τον δήμο μας, την Αττική και την Ελλάδα, ένα έργο πανευρωπαϊκής εμβέλειας. Δίπλα στην Εθνική βιβλιοθήκη, την Εθνική Λυρική σκηνή βρέθηκε λίγο πριν λειτουργήσουν το 2016 ένα από τα 10 παγκόσμιου αρχαιολογικής σημασίας ευρήματα «οι 80 δεσμώτες του Φαλήρου» Και βέβαια η αρχαιολογία είναι μία σπουδαία επιστήμη που έχει την τεχνογνωσία και την εμπειρία να προστατεύσει υποδομές και ευρήματα, δεν είναι μία επιστήμη τροχοπέδη στην ανάπτυξη. Η εξαιρετική συμπατριώτισσά μας Λίλα Μαραγκού προστάτευσε την Μινωα αλλά και κάποιοι εξίσου φωτισμένοι πρέπει να συνεχίσουν το έργο με σωστικές ανασκαφές εξασφαλίζοντας χρηματοδοτήσεις κλπ
Για τον περιφερειακό δρόμο από τις παρυφές της Μινωας φυσικά και πρέπει να αποφασίσει ως αρμόδιο το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και βεβαίως η αρχαιολογία δεν εμπόδισε ποτέ τα μεγάλα δημόσια έργα (Μετρό, Εγνατία οδός, Ιωνία κλπ) που πολλές φορές ανέδειξαν θησαυρούς εκείνη προστάτευσε και αξιοποίησε. Και βέβαια ο περιφερειακός είναι έργο πνοής και αποσυμφόρησης των Καταπόλων. Όσον αφορά την κρουαζιέρα κύριοι δεν θυμάστε ότι η Αμοργός είχε πάντα μικρά κρουαζιερόπλοια; Δεν θυμάστε πλαγιοδετημενο το Πήγασος της Ηπειρωτικής; Το βάθος της θάλασσας δεν επιτρέπει σε εκείνο το σημείο πρόσδεση φαραωνικών κρουαζιερόπλοιων.
Βλέπω σε ένα σακί την υγεία, την παιδεία κλπ ελλείψεις μα για να έχουμε σωστή στελέχωση και ανάπτυξη σε αυτά πρέπει να έχουμε σύγχρονες υποδομές!!
Κάποτε “βάλαμε μέσο” για να μην γίνει αεροδρόμιο στην Αμοργό “γιατί αν είχαμε πόλεμο θα την καίγανε με βομβαρδισμούς που είχαμε και τα λιμάνια». Στ αλήθεια…. πρωτοποριακές ενέργειες. Αν είχαμε αεροδρόμιο και οι γιατροί και οι δάσκαλοι θα εγκαθίσταται πιο εύκολα και δεν θα μας έκανε τον περίπλου των νησιών ο Κεράς όταν αρρωσταίνουμε!
Τρομάζω με την Δ πρόταση. Ας ανατρέξουμε στην αρχιτεκτονική των αρχαίων Ελλήνων που τα δημόσια κτίρια ήταν στο κέντρο των πόλεων. Στην μετεξέλιξη οι σοφοί Αμοργιανοί πρόγονοι έκτισαν όπως και στις μεγάλες πόλεις το σχολείο, την κοινότητα και την εκκλησία στην ίδια ακτίνα. Εμείς θέλουμε να βάλουμε εκεί, καταστρέφοντας το γραφικότερο σημείο των Καταπόλων με το εκπληκτικό ηλιοβασίλεμα, τις φορτοεκφορτώσεις αμμοχάλικων και εύφλεκτων υλικών μη λαμβάνοντας υπόψη ότι με την ξηρασία της ατμόσφαιρας ένας σπινθήρας θα τινάξει το χωριό στον αέρα και το… καμαρωτό λευκό βυτίο που τώρα φορτώνει θα γίνει…. προπομπός πολλών φέρετρων και δεν ζει και ο αείμνηστος Μιχάλης Πρέκας που το 1938 έσωσε από βέβαιο αφανισμό τα Κατάπολα με κίνδυνο της ζωής του από φλεγόμενο πλοίο με πετρελαιοειδή που το βύθισε.
Ως ιδρυτικό μέλος και για 12 χρόνια Αντιπρόεδρος και Γραμματέας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Μικρών Κυκλαδονήσων έχω εικόνα των αναπτυξιακών έργων στα άλλα νησιά που δεν είναι μόνο η Μύκονος και Σαντορίνη. Ο περιφερειακός είναι επιτακτική ανάγκη, είναι ανεπίτρεπτος ο συνωστισμός πλοίων στο φυσικό λιμάνι των Καταπόλων το μεγαλύτερο και ασφαλέστερο των Κυκλάδων με την τεράστια ακτογραμμή να μην υπάρχουν βοηθητικές προβλήτες μία επισήμανση που μου έκαναν και οι πλοίαρχοι της ακτοπλοΐας όταν δίδασκα πρώτες βοήθειες στο Κέντρο Εκπαίδευσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού και να θέλουμε να κάνουμε μία ακόμη προβλήτα, στο μωλακι, στην καρδιά του οικισμού. Οι υπάρχουσες λιμενικές υποδομές θέλουν και αναβάθμιση και επέκταση.
Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για ότι γίνει ή δεν γίνει στον τόπο μας. Τον απολογισμό στην πορεία και την ιστορία του ιστορικού λιμανιού και του νησιού όμως θα τον κάνει η δημοκρατικά εκλεγμένη από τον λαό της Αμοργού δημοτική αρχή είτε αρέσει είτε όχι προσωπικά στον καθένα. Προκρίνω την β πρόταση ανεπιφύλακτα με σεβασμό στους θεσμικούς παράγοντες που οφείλουν να οραματίζονται να σχεδιάζουν να εξασφαλίζουν χρηματοδοτήσεις και να υλοποιούν σύγχρονες υποδομές με λειτουργικότητα 100+ ετών.
Ευχαριστώ όσους διάβασαν ως το τέλος το κείμενο και ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα ή σας… δυσαρέστησα.
Κυρία Πάσχου, βιαστήκατε να σχολιάσετε αρνητικά την “απουσία” της Ένωσης Καταπολιανών. Σας ενημερώνουμε λοιπόν ότι για το θέμα αυτό έγιναν εκτεταμένες συζητήσεις, πήραμε γνώμες ειδικών και μετά από μια πολύ δημιουργική συνέλευση του Δ.Σ., καταλήξαμε σε ένα κείμενο το οποίο καταθέσαμε στη διαβούλευση και λογικά θα το δείτε κάπου παρακάτω δημοσιευμένο.
Με εκτίμηση,
Το Δ,Σ, της Ένωσης Καταπολιανών Αμοργού
1) Εισαστε ενας απο τους “ωφελουμενους” του περιφερειακου
2) Καλή η θεωρία -όπως και στην ιστοσελιδα του Δημου- αλλα κι εσεις στην πραξη πασχετε. Λετε, λετε αλλα εσεις ειστε εκείνοι που κοψατε και δηλητηριασατε τους δύο ευκάλυπτους που βρισκονταν μπροστα απο τουριστικο σας καταλυμα -που τους θυμαται η μανα μου απο μικρη κι εβαλε τα κλαματα – επειδη “χαλαγαν” την θεα (?), γιατί γιατί…
Οποτε στην θεωρία μια χαρα …
Κα Πάσχου,
Επειδή αναφέρατε το όνομά μου θα σας απαντήσω.1. Καταρχάς επειδή ως πρόεδρος του ” “πατριωτικού” Συλλόγου πολιτισμού και Τέχνης ” Σημωνίδης” έχω διαβάσει πολύ καλά το καταστατικό μας , ένας από τους σκοπούς μας είναι η προστασία του περιβάλλοντος και ένας άλλος η προστασία των αρχαιοτήτων. Και εγώ και το μισό Δ.Σ του συλλόγου έχει τοποθετηθεί στη διαβούλευση.
2. Τα κατσίκια δεν έγιναν εχθροί του περιβάλλοντος.Τα κάνατε όταν τα αφήνετε ανεπιτήρητα στα βουνά της Αμοργού να καταστρέφουν τις καλλιέργειες των αγροτών συμπατριωτών μας.
3. Η Περιστεριά σαν αγροτική περιοχή δεν κινδυνεύει από τους “αγαπώντες το περιβάλλον “αλλά από τους “αγαπώντες τα ξενοδοχεία” στις αγνές αυτές περιοχές.
4. Αν οι “αγαπώντες το περιβάλλον ” καταπάτησαν ιδιοκτησίες με τους κούκους τί να πούμε για τους εκπροσώπους του λαού με τους παράνομους δρόμους ;
5.Δεν σας.τιμά να κατηγορείτε το νέο Δ.Σ του Συνδέσμου ως τέως πρόεδρος και απερχόμενο μέλος του Δ.Σ. Μπορεί να δημιουργηθεί και η απορία πού ήταν ο Σύνδεσμος όταν επί προεδρίας σας δεν τοποθετήθηκε για τον Χρυσόστομο ή τους παράνομους δρόμους. Το νέο Δ.Σ προφανώς κοιτάζει να ενώνει τους Αμοργιανούς όχι να συμμετέχει στον διχασμό τους.
6. Καλό θα ήταν να μην πάρετε την κα Μαραγκού να της πείτε αυτές σας τις απόψεις γιατί είναι όντως εξαιρετική αρχαιολόγος .
7. Αν το σχέδιο ανάπτυξης είναι παραπλήσιο του Μετρό Θεσσαλονίκης καλά θα πάει και αυτό. Έχετε υπόψιν σας πόσες απαλλοτριώσεις χρειάζονται για τον περιφερειακό τη στιγμή που δεν έχει γίνει κάτι τέτοιο ούτε καν στη Μινώα;
8. Η μετακίνηση των οχημάτων που μεταφέρουν έφλεκτα υλικά μέσω της νότιας πλευράς του οικισμού δεν εξαλείφει τον κίνδυνο κάποιου ατυχήματος. Τον μειώνει αλλά όχι αρκετά.
9. Εγώ είπα να πάρει ο Δήμος παράδειγμα από τα παιδιά της Κοινσεπ που μετέτρεψαν τη ” ζούγκλα” σε ένα καταπληκτικό πάρκο. Προφανώς η Ένωση Καταπολιανών το εκτιμάει αυτό και το κτήμα το παραχώρησε στη Κοινσέπ. Δεν είπα εγώ σε ποιον ανήκει και ποιος το πήρε κλπ…αν ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτές τις λέξεις θα το έκανα. Παρακαλώ να μην με ερμηνεύετε. Καλό βράδυ!
I am an architect and artist residing in the Cyclades for much of the year. And while I have neither insight nor an opinion on the specifics of the infrastructural needs of Amorgos, I urge the political decision makers to heed to the very articulate opposing opinions on a costly (not only in monetary terms) project. I spent the last half hour reading through the various comments, and one thing is clear: the love of a very specific quality of life on Amorgos informs the majority of commentary. This love is a capital that should not be easily gambled away. While it is true that people may fear change and that they may embrace it once it materializes, political decisions that alter the infrastructure on a large irreversible scale should ask themselves twice if the projected change is in fact beneficial or detrimental. Even a cursory read through the proposals and the commentary suggests that the primary benefits would be the accommodation of cruise ship and additional car traffic, expanding the carrying capacity of the island. It does seem beneficial – for the cruise ship industry; but largely detrimental for anyone else.
Monsieur le Maire,
J’ai l’honneur de m’adresser à vous concernant le projet d’aménagement du port de Katapola. Je viens séjourner à Katapola depuis l’année 1996 très régulièrement et pour de longs séjour. J’apprécie l’élégance de ce port, le passage des pécheurs, l’ambiance agréable des restaurants et les soirées au jardin botaniques, toutes choses à taille humaine.
Je pense que les foules qui vont se déverser à partir des grands navires pour quelques heures vont complètement changer l’ambiance du lieu. Le port sera défiguré.
Un tel projet consiste à tuer la poule aux œufs d’or. Ce qui attire les touristes réguliers qui passent de longs séjours dans votre ile, c’est son calme, sa beauté, ses parcours pour marcher, et pas les monstres de navire qui sont désormais rejetés par les grandes villes du monde comme à Barcelone et Venise.
Non seulement les touristes qui font vivre les commerces, hôtels et lieux de location vont fuir, mais les poissons aussi ce qui ne sera pas bon pour les pêcheurs.
Je vous prie de bien vouloir surseoir à ce projet néfaste,
Je vous prie d’agréer, Monsieur le Maire, l’expression de mes sentiments les plus distingués,
Hélène Yvonne Meynaud
Το όνομά μου είναι Jerome le bidois, είμαι λάτρης της Αμοργού εδώ και τριάντα χρόνια και θα ζω στο σπίτι μου στα Κατάπολα για περίπου έξι μήνες το χρόνο όταν συνταξιοδοτηθώ του χρόνου. Πολλά σχόλια, με ισχυρά επιχειρήματα, δείχνουν την αντίθεσή τους στο σχέδιο ανάπτυξης του λιμανιού και στη δημιουργία ενός δρόμου που θα καταπατήσει τη Μινώα. Συμμερίζομαι τη γνώμη αυτών των πολιτών που θέλουν να διατηρήσουν αυτό το εξαιρετικό νησί. Και δεν νομίζω ότι είναι απαραίτητο να προσθέσω κάτι. Θα ήθελα απλώς να επισημάνω ότι το να ζητείται από τους πολίτες να προτιμήσουν το ένα ή το άλλο έργο που παρουσιάζεται εδώ είναι παγίδα. Πράγματι, το πρόβλημα δεν είναι να επιλέξουμε μεταξύ διαφορετικών έργων, αλλά να αποφασίσουμε τι θέλουν οι Αμοργιανοι όσον αφορά την ανάπτυξη του νησιού τους. Η πρόταση επιλογής μεταξύ τεσσάρων έργων προϋποθέτει ότι η ιδέα της ανάπτυξης του μαζικού τουρισμού και της κρουαζιέρας έχει ήδη γίνει αποδεκτή. Είναι σαφές από τα πολλά σχόλια ότι η πλειοψηφία των πολιτών απορρίπτει ένα τέτοιο σχέδιο. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να απορριφθούν και τα τέσσερα σχέδια και να ζητηθεί μορατόριουμ προκειμένου να προβληματιστούμε για το συνολικό σχέδιο ανάπτυξης του τουρισμού και των υπηρεσιών που χρειάζονται οι κάτοικοι της Αμοργού. Μόνο μετά από αυτόν τον προβληματισμό, στον οποίο πρέπει να συμμετέχουν πολίτες, ειδικοί στα οικονομικά του τουρισμού, την οικολογία, την κοινωνιολογία και την αρχαιολογία, μπορούν να ληφθούν λογικές και τεκμηριωμένες αποφάσεις. Ας μην επαναλάβουμε τα λάθη εκείνων που επέλεξαν τον καταστροφικό δρόμο του απεριόριστου τουρισμού.
Η θετική πλευρά αυτής της διαβούλευσης με τους πολίτες είναι ότι θα διευκολύνει τη συγκρότηση μιας ομάδας που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τις αποφάσεις που λαμβάνουν οι εμπλεκόμενες αρχές.
I have been coming to Amorgos since 1994 and I really don’t understand this project.
Indeed, Amorgos is well known for is unique wildness nature and unspoilt nature.
Big boats will only destroy the magnificence of Katapola and bring thousand of tourists who won’t even spent money on the island.
This project will ruin Amorgos and what makes this island so special.
Instead of building roads and crazy ports, you should maybe put your budgets on more valuable projects.
Amorgos need more ecological politic to preserv this unique island. Recycling wastes and protection of the water instead of concret and massive tourism.
I hope this project will never be approved as it would be like a death sentence for Amorgos.
💙
Διαβάζοντας τα παραπάνω σχόλια-τα οποία νιώθω ότι με καλύπτουν πλήρως και λαμβάνοντας υπ’όψιν τις αρνητικές επιπτώσεις των όσων προτείνονται από την ίδια τη μελέτη, γιατί οι θετικές μου φαίνονται και εμένα ένα μεγάλο ανέκδοτο, καταλήγω στο ότι πρόκειται για ένα ‘μεγαλόπνοο’ σχέδιο, ανεδαφικών, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, προσδοκιών κάποιων λίγων που ζητούν να εξυπηρετήσουν πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα που όλοι εδώ καταλαβαίνουμε.
Τάσσομαι, λοιπόν, κ εγώ ενάντια στην προτεινόμενη λύση ‘αναβαθμισης’ του λιμανιού των Καταπόλων, ελπίζοντας, παρόλες τις επιφυλάξεις μου, οι φωνές όλων μας να εισακουστούν.
We are coming in Amorgos since near 40 years,after visiting a lot of greek islands wehave choosen to have an house here and now we stay half of the year. We have seen a lot of changings, most of hem for the best, they improved the life of the locals and offered facilities to the tourists but this pharaonic project is really stupid and inadequate. It will destroy the bay of Katapola and the true character of this Island. We don’ need industrial and mass tourism for the developpment of this beautifull island, we need projects who respect the nature, the environnment and all the people who live and come here. This project is not for the future, it is archaic, it don’t answer to the expectations of the majority and to the problems of our age. If this project become reality, a very people will be richer, but we all lost a lot and Amorgos will not be so desirable and fascinating.
M. et Mme Cluet
Κυρίες και κύριοι, σήμερα άκουσα για τα σχέδια επέκτασης του λιμανιού. Γνωρίζω την Αμοργό εδώ και μερικές δεκαετίες και πιστεύω ότι αυτό το νησί θα θέσει σε κίνδυνο το τουριστικό του προφίλ επεκτείνοντας το λιμάνι. Λόγω της γεωγραφίας τους, τα Κατάπολα δεν είναι τυπικός τόπος μαζικού τουρισμού. Οι άνθρωποι έρχονται για το μοναδικό τοπίο και την τοπική κουλτούρα. Αντί να επεκταθεί το λιμάνι, θα πρέπει να εξεταστεί η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς. Ένα ενδιαφέρον μοντέλο θα μπορούσε να είναι το ιταλικό νησί Procida. Μόνο οι ντόπιοι επιτρέπεται να μεταφέρουν τα αυτοκίνητά τους εκεί. Παρέχεται ένα πολύ καλό σύστημα λεωφορείων για ντόπιους και τουρίστες, καθώς και πολλά ηλεκτρικά ποδήλατα προς ενοικίαση. Επικοινωνήστε με τη διοίκηση του νησιού Procida και ζητήστε βοήθεια!
Ευχαριστω για την προσοχη σας. Steffen Lasch.
Why to built more streets for more cars while we should reduce the amount of cars anyway and specially on a beautyful but limited space as this island offers ?
Part of the charme of this island for me and others i know are long distances in untouched mountains with donkey pathes that were walked for centuries .
There are enough examples in other places to serve an increasing amount of tourists with more public services instead of allowing more and more cars that need more and more space to move and not to move.
poor mountains to be cut and poor eyes to be cought by streets and parkings instead viewing the natural formations developed in millions of years .
Ute loving the island since more than 40 years.
Τα εργα που σχεδιαζει ο Δημος με σκοπο την υποδοχη των κρουαζιεροπλοιων θα ειναι καταστροφικη για το νησι. Χιλιαδες ανθρωποι θα αποβιβαζονται και θα περιφερονται με πουλμαν επιβαρυνοντας το νησι και το οδικο του δικτυο, χωρις ποτε να αποκτουν οποιαδηποτε σχεση με αυτο. Η αναπτυξη της κρουαζιερας εχει δοκιμαστει και σ αλλα κυκλαδονησια οπως και σε αλλες πολεις της Ευρωπης, με καταστροφικα για τους τοπους αυτους αποτελεσματα!!
Με εκπλήσσει ιδιαιτερως η αποφαση διευρυνσης και οι εργασιες που θελει η δημοτικη αρχη να πραγματοποιηση στο υπεροχο φυσικο λιμανι των Καταπολων Αμοργου, που ειναι ισως και το μοναδικο στις Κυκλαδες, με σκοπο τον ελλιμενισμο των κρουαζιεροπλοιων και με ενα εξοδο τεραστιο θα ελεγα για το νησι που ουτως η αλλως εχει δυο φυσικα λιμανια που δεν υπαρχουν σε πολλα αλλα νησια
Ηδη το Νησι εχει τεραστια προβληματα αν κανεις σκεφτει οτι ο ΧΥΤΑ δεν καταφερνει τωρα πια να αφομοιώσει τον ογκο των απορριμματων με αποτελεσμα κατα καιρους να εξελίσσονται πυρκαγιες στον χωρο του. Το νερο που διοχετεύεται στα σπιτια, τουλαχιστον κατα την τουριστικη περιοδο δεν νομιζω να ειναι καταλληλο για τον ανθρωπινο οργανισμο με αποτελεσμα να χρησιμοποιειται απο τους κατοικους πληθωρα εμφιαλωμενου νερου με επιπλεον εξοδο για τις οικογενειες . Συν τοις άλλοις το μεγαλυτερο ποσοστο διατροφης για τους κατοικους του νησιου προερχεται εκτος του Νησιου με επιπλεον κοστος λογω μεταφορας. Θα παρατηρήσετε οτι οι Αμοργιανοι που ερχονται στο νησι απο αλλα μερη για να το επισκεφτούν φορτώνουν τα τα αυτοκινητα τους με τροφιμα(αυτο παρατηρείται στον Πειραια κατα την επιβιβαση) δια αυτον τον λογο, ομοιως και πολοι κατοικοι του νησιου κατα την χειμερινη περιοδο προτιμουν να ταξιδέψουν στην Ναξο για να προμηθευτούν σε λογικες τιμες τα προιοντα που καταναλωνουν. Τα απολαδα των ελαιοτριβειων αντι να αποθηκεύονται και να ταξιδευουν προς τους ειδικους χωρους προς αλλοιωση, τα πετανε στην νοτια πλευρα του νησιου που λογω της κλισης του εδαφους βαινουν προς την θαλασσα.
Αυτα για μενα ειναι τα πλεον βασικα προβληματα που θα επρεπε να αντιμετωπίζει μια δημοτικη αρχη και οχι να ακολουθησει το παράδειγμα του τουρισμου μαζας οπως αλλα κοντινα μας νησια
Υπαρχει πραγματι πληθώρα επιστημονικων διατριβων που αναφερονται στις αρνητικες επιπτωσεις που επιφερει ο ελλιμενισμος των κρουαζιεροπλοιων βραχυπροθεσμα και μακροπροθεσμα στις παραθαλασσιες περιοχες και στην υγεια των κατοικων. Σας αναφερω εδω μια απο τις τοσες που υπαρχουν οσον αφορα την Ιταλια αλλα υπαρχουν και αλλες για διαφορες τουριστικες περιοχες ανα τον κοσμο.
Η Marianna Usuelli, tutor του Master “Interdisciplinary Approaches to Climate Change” του Πανεπιστημιου του Μιλανου, παρουσιασε μια εργασια που δημοσιευτηκε στην Altreconomia (www.altreconomia.it) με τιτλο Επιδραση των κρουαζιεροπλοιων στο οικοσυστημα και στην υγεια των κατοικων πλησιων στους χωρους ελλιμενισμου.
Σε αυτην αναφερει οτι, ο παγκοσμιος στολος κρουαζιεροπλοιων αποτελει μονο το 3% του στολου διακινησης επιβατων αλλα παραγει το 24% των απορριμματων. Το μεγαλυτερο ποσοστο των εταιρειων αυτου του τυπου χρησιμοποιει καυσιμα που απελευθερωνουν υψηλα ποσοστα διοξειδιου του ανθρακα στην ατμοσφαιρα. Το κοστος αυτο το πληρωνουν οι κατοικοι των πολεων που λιμναζωνται τα κρουαζιεροπλοια.
Επισης οτι η αύξηση της θνησιμότητας λογω νευρολογικων ασθενειων για τους κατοικους της Civitavecchia (επινειο της Ρωμης) που διεμεναν σε αποσταση 500 μετρων απο τον λιμενα υπολογιστηκε απο το Dipartimento di epidemiologia του νομου του Λαθιου στο 51% ενω η αυξηση θνησιμοτητος απο καρκινο του πνευμονικου συστηματος στο 31%.
Ας έχουμε υπόψη μας και το γεγονος οτι επιφερει ενα ισχνο χρηματικο πλουτο στον τοπο που διακινείται, διοτι ειναι αποδεδειγμενο οτι κατα μεγαλο ποσοστο η πελατεια των κρουαζιεροπλοιων προτημα να καταναλωνει τα αγαθα που του προσφερει η κρουαζιερα εντος του πλοιου.
Νομιζω οτι καταστρεφεται μερος φυσικου πλουτου μια μοναδικης ομορφιας Νησου με τεραστια ανοδο ,επιτρεψτε μου να σας πω λογω της επιστημης μου, της Εντροπιας του Νησιου με μονο σκοπο το κερδος εφοπλιστικων εταιρειων εις βαρος των κατοικων της νησου.
I m Greek who has lived in Europe for 43 years. I have been visiting Amorgos since 2016. Its natural beauty, traditional values and respect for its traditions were a few things that made me go back every year since 2916. I find it upsetting to see how short-sighted these proposals are for this small island. Massive tourism will not benefit the locals! I agree with those who emphasised the need to improve the day-to-day life for the local population with the minimum impact on the island’s beauty something that will continue to attract quality tourism and people who genuinely love Amorgos. Tourists from these ‘monster’ cruisers do not spend money ashore. They are driven around to a few places of interest and then back to the cruiser where they have paid for everything they consume. I hope that the focus of the local authority will be on improving the infra-structure of Katapola and the surrounding area for the benefit of the local people.
Έχουμε έρθει Αμοργό αρκετές φορές γιατι μας αρέσει που δεν έχει μαζικό τουρισμό και η φύση είναι παρθένα .Σας παρακαλούμε μην χαλάτε αυτήν την όμορφια και την γαλήνη που έχει το νησί
Hi we love Amorgos…I came for the first time in 2010 and the most I like is the remote and magic atmosphere which we all know will dissapear after approval of rules that doesn’t protect the intimate and privacy in the island first at all for people living there but also that magic corner in the world where you will not feel the agression of the tourist consumption…please 🥺 help Amorgos to keep the quality and beautifulness of what is it how it is,thank you ❤️😊💕💕💕
Hi we love Amorgos…I came for the first time in 2010 and the most I like is the remote and magic atmosphere which we all know will dissapear after approval of rules that doesn’t protect the intimate and privacy in the island first at all for people living there but also that magic corner in the world where you will not feel the agression of the tourist consumption…please 🥺 help Amorgos to keep the quality and beautifulness of what is it how it is,thank you ❤️😊💕💕💕
Ερχόμαστε στην Αμοργό εδώ και 25 χρόνια. Όταν ερχόμαστε στην Αμοργό, μένουν στα Καταπολα γιατί είναι πολύ ήσυχα, ήρεμα και όμορφο.Τα παιδιά μας επίσης αγαπούν Αμοργό και θελουμε να εκτιμούμε τη μοναδική ποίηση του νησιού.
Δεν μπορούμε να φανταστούμε αυτό το έργου, είναι μια καταστροφική τρέλα !
Να προστατεύσουμε την ψυχή της Αμοργου !
Να προστατεύσουμε το μέλλον της Αμοργου !
Το Δ.Σ της Ένωσης Καταπολιανών Αμοργού, αλλά και πολλά μέλη μας με τα οποία συζητήσαμε το θέμα των έργων στο λιμάνι των Καταπόλων, είμαστε έντονα προβληματισμένοι και δηλώνουμε την αντίθεσή μας σε ένα τέτοιας κλίμακας έργο.
Δεν είμαστε κατά της προόδου και της εξέλιξης, ούτε κατά της κύριας μορφής απασχόλησης και εσόδων των κατοίκων νησιού που είναι ο τουρισμός, ειδικά όταν πρόκειται για τον τόπο που αγαπάμε και προσπαθούμε με όποιες δυνάμεις διαθέτουμε να βοηθήσουμε να γίνει καλύτερος. Όμως, μετά τη μελέτη των προτάσεων, διαπιστώνουμε ότι ο τόπος μας θα υποστεί τεράστιες αλλαγές που θα αλλοιώσουν ανεπανόρθωτα την ταυτότητά του και θα υποβαθμίσουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Μετά τη μελέτη των προτάσεων προς διαβούλευση, καταλήγουμε ότι υπάρχει μεγάλη δυσαναλογία μεταξύ του μεγέθους του έργου και του μεγέθους του οικισμού των Καταπόλων.
1. Λιμενικές εγκαταστάσεις κρουαζιέρας
Έχει η Αμοργός οικονομικό συμφέρον από την κρουαζιέρα; Ισχύει το επιχείρημα ότι οι διερχόμενοι αποτελούν εν δυνάμει μελλοντικούς επισκέπτες; Τρεις συνολικά μελέτες που έχουν εκπονηθεί τη δεκαετία του 2010 από το Τμήμα Ερευνών της Εθνικής Τράπεζας, από το Πανεπιστήμιο Αιγαίου και από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η μέση τουριστική δαπάνη ανά επιβάτη στα λιμάνια διέλευσης ανέρχεται σε € 20, στην οποία συμπεριλαμβάνονται και όλα τα έξοδα που καταβάλει το πλοίο κατά την προσέλευση (λιμενικά τέλη, πρακτορικά τέλη, τέλη πλοηγού κλπ.). Στις προτάσεις προς διαβούλευση βλέπουμε τη δημιουργία χερσαίων χώρων λιμένα περίπου δύο στρεμμάτων, πάνω στα οποία προβλέπεται η κατασκευή δύο κτιρίων και κτιρίων WC, χώρων στάθμευσης ΙΧ, ΤΑΧΙ, λεωφορείων κλπ. Η κατασκευή κτιρίων στο χερσαίο χώρο θα διακόψει αυτόματα τη θέα προς τη θάλασσα όλων των κτιρίων του παραλιακού μετώπου που θα βρίσκονται πίσω από τα νέα κτίρια, ενώ ο χερσαίος χώρος θα θυμίζει λιμάνι μεγαλούπολης και όχι λιμά